... που οδηγούν στο παράλληλο σύμπαν του Δημήτρη Βιτάλη
Ο Δημήτρης Βιτάλης είναι ένας από τους "προπάτορες" των ελληνικών comics, και επίσης ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους τους. Τα τελευταία χρόνια η εγχώρια σκηνή ακμάζει και επεκτείνεται διαρκώς - σε σημείο που να μη μπορείς πλέον να συγκρατήσεις τα ονόματα των νέων δημιουργών, όμως το μακρινό 1987, όταν πρωτοεμφανίστηκε ο Βιτάλης, απαριθμούσε 5-6 νοματαίους και ο τίτλος "ελληνική σκηνή comics" ακουγόταν σαν το όνομα κάποιας μυστικής σέκτας ή τρομοκρατικής οργάνωσης.
Ο Βιτάλης "ξεπετάχτηκε" με τα καινούρια τότε περιοδικά βαβέλ και ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, και συνεργαζόταν τακτικά (μάλλον άτακτα) με το δεύτερο, στο οποίο μάλιστα δημοσίευσε και την πρώτη ιστορία της εμβληματικής για τα ελληνικά comics σειράς Πόρτες. Την πρώτη περίοδο της σειράς στο ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ (1988-1990) διαδέχτηκε και μία δεύτερη στη βαβέλ και στο "9" της Ελευθεροτυπίας (1998-2006), με το πέρας της οποίας κυκλοφόρησε και μία έκδοση που συγκέντρωνε όλες τις ιστορίες (εδόσεις Ένατη Διάσταση, 2006). Ο Βιτάλης τότε μετρούσε ήδη δύο δεκαετίες στο χώρο, και ήταν μόλις η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά του που εκδιδόταν.
Οι Πόρτες δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο ήρωα και λειτουργούν ως... χωροχρονικά παράθυρα. Ως φανταστικές δίοδοι και περάσματα των ηρώων σε εντελώς άσχετες από τις δικές τους καταστάσεις. Περάσματα που λειτουργούν σεναριακά και ως αφορμές για τις χιουμοριστικές ανατροπές του τέλους. Διέξοδοι αλλά και αδιέξοδα ταυτοχρόνως.
Οι ιστορίες είναι αυτοτελείς, κυμαίνονται μεταξύ 2 και 7 σελίδων, και έχουν μία χιουμοριστική, κάφρικη και άκρως ειρωνική διάθεση, αλλοτε λεπτή και άλλοτε πιο χοντρή. Οι δύο περίοδοι της σειράς διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους, και στο εικονογραφικό στυλ του Βιτάλη, το οποίο εξελίχθηκε αξιοθαύμαστα στα 8 χρόνια που μεσολάβησαν, αλλά και στο ύφος των σεναρίων, με το πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο να γίνεται βαθύτερο και πιο "κοφτερό" όσο προχωρούσε η σειρά. Ο πόλεμος, η καταστροφή του περιβάλλοντος και η μανία του σύγχρονου ανθρώπου με την τεχνολογία είναι μερικά από τα θέματα που λατρεύει να κράζει ο έλληνας καλλιτέχνης, με τη μυθολογία και την επιστημονική φαντασία να αποτελούν επίσης αγαπημένα μοτίβα του.
Εξωγήινοι απαγάγουν ανθρώπους (στην πρώτη ever ιστορία των Πορτών), παρανοϊκοί επιστήμονες, καραβανάδες και μεγαλοκαρχαρίες έχουν βαλθεί να καταστρέψουν τον κόσμο, αρχαίοι φαραώ επανέρχονται στη ζωή, λυκάνθρωποι δεν προλαβαίνουν να βαρέσουν την ένεσή τους, άλλοι φαραώ φέρνουν σκλάβους απ'το μέλλον για να τελειώσουν μία πυραμίδα, αρχαίοι έλληνες έρχονται στο σύγχρονο κόσμο ως κατάσκοποι του Δία, ένας άλλος βλέπει εφιάλτη οτι τον τρώει ένα τέρας και τον χέζει πίσω στο κρεβάτι του ... τρελά πράματα δηλαδή ! Και υπάρχουν ακόμα πιο τρελά μέσα στο σουρρεαλιστικό σύμπαν του Δημήτρη Βιτάλη.
Το Δελτίο Τύπου της έκδοσης της 9ης Διάστασης (2006)
Όταν αρχαίες τοιχογραφίες μετατρέπονται σε κινούμενα σχέδια και κάνουν γκριμάτσες στους θεατές τους…όταν άκρως επικίνδυνα μικρόβια αποκτούν νοημοσύνη και αυτοαποκαλούνται «άνθρωποι»…όταν φανατικοί κρεατοφάγοι δειπνούν με κύριο πιάτο φανατικούς χορτοφάγους… Ο Δημήτρης Βιτάλης ανοίγει ΠΟΡΤΕΣ… σε παράλληλα σύμπαντα… στην τέχνη και την ιστορία… στο σουρρεαλιστικό χιούμορ. --
Τα πρώτα 4 σετ εικόνων που έχω παραθέσει είναι 4 ολοκληρωμένες, δισέλιδες ιστοριούλες ή... Πορτούλες (άρχισα τις αηδιούλες). Οι ιστορίες που απαρτίζουν τη σειρά είναι συνολικά 20, όμως από τη συλλογή απουσιάζει μία, η "Κυνηγός φιδιών Πίτερ Γουάιλντμαν" που είχε δημοσιευθεί στο ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ #50 (1990), επειδή ο δημιουργός είχε χάσει τις πρωτότυπες σελίδες (δε γνωρίζω αν έχουν βρεθεί από τότε). Το συμβάν αυτό είναι ενδεικτικό του underground χαρακτήρα του Βιτάλη, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του (και όχι καριέρας) στο χώρο των comics ουδέποτε αναζήτησε χρήματα, αναγνώριση ή βραβεία. Αναγνώριση αξίζει σίγουρα πάντως επειδή, όχι μόνο είναι ένας από τους πρώτους αξιόλογους καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν στις απαρχές της ελληνικής σκηνής τη δεκαετία του 80, αλλά είναι επίσης ένας από τους πιο ταλαντούχους και δημιουργικούς.
Δύο σύντομα βιογραφικά του Δημήτρη Βιτάλη
Ο Δημήτρης Βιτάλης γεννήθηκε το 1960 και είναι δημιουργός κόμικς και γραφίστας. Άρχισε να δημοσιεύει κόμικς στο Παρά Πέντε το 1987, όπου δημιούργησε τη σειρά Πόρτες, και στο Μικρό Παρά Πέντε (σειρά Νόβα). Υπήρξε σταθερός συνεργάτης του 9 της Ελευθεροτυπίας (εξώφυλλα, κόμικς, σειρά Τερέζα), ενώ δουλειές του έχουν δημοσιευτεί και σε πολλά άλλα έντυπα (Το Ποντίκι, Σινεμά κ.ά.). Το 2006 οι Πόρτες του κυκλοφόρησαν σε άλμπουμ. Έχει εργαστεί σε διαφημιστικές εταιρείες ως γραφίστας και σχεδιαστής, δημιουργώντας storyboards, σκηνικά και κινούμενα σχέδια για πλήθος εφαρμογών. Επίσης ζωγραφίζει, δημιουργεί εικαστικές κατασκευές και παίζει ντραμς σε διάφορα σχήματα.
Ο Βιτάλης ονειρεύεται κόσμους και κόμικς εδώ και δύο δεκαετίες. Ένας από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες κόμικς στην Ελλάδα, ο αρτιότερος σχεδιαστής της γενιάς του και δημιουργός αγαπημένων σειρών, όπως οι Πόρτες, Νόβα, και Τερέζα, ο Δημήτρης Βιτάλης αποτελεί ταυτόχρονα κι ένα εκδοτικό παράδοξο. Με εξαίρεση το άλμπουμ Στηβ, το Χαρούμενο Κάθαρμα (μια διασκευή κειμένων του Νίκου Τσιφόρου σε σενάριο του Νίκου Πλατή, το 1996), δεν υπήρχε μέχρι τώρα (2006) ούτε μια συλλογική έκδοση των πολυάριθμων, δημοσιευμένων σε διάφορα έντυπα ανά τα χρόνια, ιστοριών αυτού του μοναδικού δημιουργού.
Ο Βιτάλης "ξεπετάχτηκε" με τα καινούρια τότε περιοδικά βαβέλ και ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, και συνεργαζόταν τακτικά (μάλλον άτακτα) με το δεύτερο, στο οποίο μάλιστα δημοσίευσε και την πρώτη ιστορία της εμβληματικής για τα ελληνικά comics σειράς Πόρτες. Την πρώτη περίοδο της σειράς στο ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ (1988-1990) διαδέχτηκε και μία δεύτερη στη βαβέλ και στο "9" της Ελευθεροτυπίας (1998-2006), με το πέρας της οποίας κυκλοφόρησε και μία έκδοση που συγκέντρωνε όλες τις ιστορίες (εδόσεις Ένατη Διάσταση, 2006). Ο Βιτάλης τότε μετρούσε ήδη δύο δεκαετίες στο χώρο, και ήταν μόλις η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά του που εκδιδόταν.
Οι Πόρτες δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο ήρωα και λειτουργούν ως... χωροχρονικά παράθυρα. Ως φανταστικές δίοδοι και περάσματα των ηρώων σε εντελώς άσχετες από τις δικές τους καταστάσεις. Περάσματα που λειτουργούν σεναριακά και ως αφορμές για τις χιουμοριστικές ανατροπές του τέλους. Διέξοδοι αλλά και αδιέξοδα ταυτοχρόνως.
Οι ιστορίες είναι αυτοτελείς, κυμαίνονται μεταξύ 2 και 7 σελίδων, και έχουν μία χιουμοριστική, κάφρικη και άκρως ειρωνική διάθεση, αλλοτε λεπτή και άλλοτε πιο χοντρή. Οι δύο περίοδοι της σειράς διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους, και στο εικονογραφικό στυλ του Βιτάλη, το οποίο εξελίχθηκε αξιοθαύμαστα στα 8 χρόνια που μεσολάβησαν, αλλά και στο ύφος των σεναρίων, με το πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο να γίνεται βαθύτερο και πιο "κοφτερό" όσο προχωρούσε η σειρά. Ο πόλεμος, η καταστροφή του περιβάλλοντος και η μανία του σύγχρονου ανθρώπου με την τεχνολογία είναι μερικά από τα θέματα που λατρεύει να κράζει ο έλληνας καλλιτέχνης, με τη μυθολογία και την επιστημονική φαντασία να αποτελούν επίσης αγαπημένα μοτίβα του.
Εξωγήινοι απαγάγουν ανθρώπους (στην πρώτη ever ιστορία των Πορτών), παρανοϊκοί επιστήμονες, καραβανάδες και μεγαλοκαρχαρίες έχουν βαλθεί να καταστρέψουν τον κόσμο, αρχαίοι φαραώ επανέρχονται στη ζωή, λυκάνθρωποι δεν προλαβαίνουν να βαρέσουν την ένεσή τους, άλλοι φαραώ φέρνουν σκλάβους απ'το μέλλον για να τελειώσουν μία πυραμίδα, αρχαίοι έλληνες έρχονται στο σύγχρονο κόσμο ως κατάσκοποι του Δία, ένας άλλος βλέπει εφιάλτη οτι τον τρώει ένα τέρας και τον χέζει πίσω στο κρεβάτι του ... τρελά πράματα δηλαδή ! Και υπάρχουν ακόμα πιο τρελά μέσα στο σουρρεαλιστικό σύμπαν του Δημήτρη Βιτάλη.
Το Δελτίο Τύπου της έκδοσης της 9ης Διάστασης (2006)
Όταν αρχαίες τοιχογραφίες μετατρέπονται σε κινούμενα σχέδια και κάνουν γκριμάτσες στους θεατές τους…όταν άκρως επικίνδυνα μικρόβια αποκτούν νοημοσύνη και αυτοαποκαλούνται «άνθρωποι»…όταν φανατικοί κρεατοφάγοι δειπνούν με κύριο πιάτο φανατικούς χορτοφάγους… Ο Δημήτρης Βιτάλης ανοίγει ΠΟΡΤΕΣ… σε παράλληλα σύμπαντα… στην τέχνη και την ιστορία… στο σουρρεαλιστικό χιούμορ. --
Τα πρώτα 4 σετ εικόνων που έχω παραθέσει είναι 4 ολοκληρωμένες, δισέλιδες ιστοριούλες ή... Πορτούλες (άρχισα τις αηδιούλες). Οι ιστορίες που απαρτίζουν τη σειρά είναι συνολικά 20, όμως από τη συλλογή απουσιάζει μία, η "Κυνηγός φιδιών Πίτερ Γουάιλντμαν" που είχε δημοσιευθεί στο ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ #50 (1990), επειδή ο δημιουργός είχε χάσει τις πρωτότυπες σελίδες (δε γνωρίζω αν έχουν βρεθεί από τότε). Το συμβάν αυτό είναι ενδεικτικό του underground χαρακτήρα του Βιτάλη, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του (και όχι καριέρας) στο χώρο των comics ουδέποτε αναζήτησε χρήματα, αναγνώριση ή βραβεία. Αναγνώριση αξίζει σίγουρα πάντως επειδή, όχι μόνο είναι ένας από τους πρώτους αξιόλογους καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν στις απαρχές της ελληνικής σκηνής τη δεκαετία του 80, αλλά είναι επίσης ένας από τους πιο ταλαντούχους και δημιουργικούς.
Δύο σύντομα βιογραφικά του Δημήτρη Βιτάλη
Ο Δημήτρης Βιτάλης γεννήθηκε το 1960 και είναι δημιουργός κόμικς και γραφίστας. Άρχισε να δημοσιεύει κόμικς στο Παρά Πέντε το 1987, όπου δημιούργησε τη σειρά Πόρτες, και στο Μικρό Παρά Πέντε (σειρά Νόβα). Υπήρξε σταθερός συνεργάτης του 9 της Ελευθεροτυπίας (εξώφυλλα, κόμικς, σειρά Τερέζα), ενώ δουλειές του έχουν δημοσιευτεί και σε πολλά άλλα έντυπα (Το Ποντίκι, Σινεμά κ.ά.). Το 2006 οι Πόρτες του κυκλοφόρησαν σε άλμπουμ. Έχει εργαστεί σε διαφημιστικές εταιρείες ως γραφίστας και σχεδιαστής, δημιουργώντας storyboards, σκηνικά και κινούμενα σχέδια για πλήθος εφαρμογών. Επίσης ζωγραφίζει, δημιουργεί εικαστικές κατασκευές και παίζει ντραμς σε διάφορα σχήματα.
Ο Βιτάλης ονειρεύεται κόσμους και κόμικς εδώ και δύο δεκαετίες. Ένας από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες κόμικς στην Ελλάδα, ο αρτιότερος σχεδιαστής της γενιάς του και δημιουργός αγαπημένων σειρών, όπως οι Πόρτες, Νόβα, και Τερέζα, ο Δημήτρης Βιτάλης αποτελεί ταυτόχρονα κι ένα εκδοτικό παράδοξο. Με εξαίρεση το άλμπουμ Στηβ, το Χαρούμενο Κάθαρμα (μια διασκευή κειμένων του Νίκου Τσιφόρου σε σενάριο του Νίκου Πλατή, το 1996), δεν υπήρχε μέχρι τώρα (2006) ούτε μια συλλογική έκδοση των πολυάριθμων, δημοσιευμένων σε διάφορα έντυπα ανά τα χρόνια, ιστοριών αυτού του μοναδικού δημιουργού.
Ο δημιουργός αυτοπροσώπως ανοίγει τις Πόρτες του
(προσέξτε το σχόλιο στον πίνακα πίσω)
(προσέξτε το σχόλιο στον πίνακα πίσω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου