Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

David B. - The Treasure Hunters

Μία παραμυθένια, ανατολίτικη περιπέτεια με ιστορικά στοιχεία





Ο David B. (David Beauchard) είναι ένας πολύ καλός και επιτυχημένος σύγχρονος γάλλος καλλιτέχνης, γνωστός περισσότερο ως συν-ιδρυτής της πολύ σημαντικής εταιρείας L'Association, αλλά και ως δημιουργός του αυτο-βιογραφικού, αριστουργηματικού graphic novel Epileptic. Από την αρχή της καριέρας του ήταν εμφανές οτι τον συνάρπαζαν οι εξωτικές, ανατολίτικες περιπέτειες στο ύφος των 1.001 Νυχτών, όπως μαρτυρά τόσο το Epileptic όσο και διάφορες άλλες, υπέροχες δουλειές του (The Armed Garden, Best of Enemies, κ.α). Η άλλη μεγάλη εμμονή του είναι να σχεδιάζει αρχαίες και μεσαιωνικές σκηνές μάχης, συνήθως βασισμένες σε αληθινά ιστορικά γεγονότα, κάτι που ισχύει και για τις περισσότερες από τις ιστορίες του.

Η πολύ όμορφη, μικρή σειρά Les Chercheurs de trésor (The Treasure Hunters - Οι Κυνηγοί του θησαυρού) λοιπόν συνδυάζει τις δύο μεγάλες αγάπες του καλλιτέχνη, εισάγοντάς μας σε ένα κόσμο ανατολίτικου μυστικισμού, αλχημείας, πνευμάτων και αιματηρών συγκρούσεων. Οι 2 τόμοι των 48 σελίδων που έχουν εκδοθεί μέχρι στιγμής, L'Ombre de Dieu (Η σκιά του Θεού - 2003) και La Ville Froide (Η κρύα πόλη - 2004) δημιούργησαν μεγάλες προσδοκίες για τη συνέχεια, όμως κάτι τέτοιο μάλλον δεν ήταν γραφτό. Ο προγραμματισμένος τρίτος τόμος με τίτλο La Grande Nuit (Η Μεγάλη Νύχτα) δεν κυκλοφόρησε ποτέ, και ούτε έχει κυκλοφορήσει έκτοτε, αφήνοντάς μας με το μυστήριο, αλλά και το παράπονο.






Η ιστορία μας τοποθετείται στο έτος 808 στη Βαγδάτη, κατά τη βασιλεία του θρυλικού χαλίφη Haroun-al-Rashid, μία περίοδος που έχει ονομαστεί δικαίως η χρυσή εποχή του Ισλάμ. Εκτός από τη λαμπρή άνθηση των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών που αποδίδεται στο όνομά του, ο Haroun-al-Rashid είναι γνωστός και από τις περίφημες ιστορίες των 1.001 Νυχτών, σε πολλές από τις οποίες συμμετέχει ως χαρακτήρας.

Η υπόθεσή μας ξεκινάει στο λημέρι της Αδελφότητας των Κυνηγών του θησαυρού, όπου ο δήμιος του χαλίφη δείχνει στα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ένα χρυσό νόμισμα που... δεν έχει σκιά ! Αλλά και ο αιρετικός έχει χάσει τη σκιά του. Του την έκλεψαν μια νύχτα στα ερείπια του κάστρου του Mug τα απόκοσμα πλάσματα που έστειλε στην πόλη ο πανίσχυρος μάγος που είναι γνωστός ως... ο Πεπλοφορεμένος Προφήτης (the Veiled Prophet). Ο σκοτεινός προφήτης, προσωπικός εχθρός του χαλίφη και άρα και του πιστού του δήμιου, σκοπεύει να δημιουργήσει ένα στρατό πνευμάτων και να αρπάξει την εξουσία. Οι φοβισμένοι κάτοικοι της Βαγδάτης λένε οτι έχει 72 πρόσωπα, τα οποία μπορεί να αλλάξει κατά βούληση. Λένε οτι έχει τη δύναμη να ανέβει στο θρόνο απλά... χορεύοντας το μυστικιστικό χορό του! Πέρα όμως από τις δεισιδαιμονίες, ο δήμιος θυμάται οτι τον είχε κατατροπώσει πρίν πολλά χρόνια, και τον είχε δεί να πεθαίνει μέσα στις φλόγες. Όμως ο διαβολικός μάγος είναι ικανός να συμμαχήσει ακόμη και με τον Azrael, τον άγγελο του θανάτου, και να οργανώσει την εκδίκησή του. Και τώρα που έχει φτάσει η ώρα της αντεπίθεσής του, ο δήμιος, ένας ισχυρός μάγος και ο ίδιος, πρέπει να προστατεύσει τα δύο πλάσματα που αγαπάει πιο πολύ στον κόσμο - την πριγκίπισσα Diya και τον γιο της Nasir.






Το The Treasure Hunters είναι μία πολύ όμορφη, παραμυθένια περιπέτεια γεμάτη ανατολίτικα αρώματα, γοητευτικούς χαρακτήρες και ιστορικά μυστήρια, με τη χαρακτηριστική, υπέροχη εικονογράφηση του David B. να μας παρασύρει με ευκολία στον κόσμο των αγαπημένων του αραβικών μύθων. Είναι μεγάλο κρίμα που δε συνεχίστηκε ποτέ η εξωτική αυτή περιπέτεια, όμως αυτό δεν αφαιρεί καθόλου από τη μαγεία των δύο εκδομένων τόμων.

Μία ενδιαφέρουσα πληροφορία είναι οτι ο προφήτης με το πέπλο, χαρακτήρας τον οποίο έχει χρησιμοποιήσει ο David B. και στο The Armed Garden, είναι βασισμένος σε ένα πραγματικό, ιστορικό πρόσωπο της χρυσής εποχής του ισλαμικού κόσμου. Για τελείωμα λοιπόν αφήνω μερικά βιογραφικά του στοιχεία.

Ο πεπλοφορεμένος προφήτης (The veiled prophet), κατά κόσμον Hāshemi και πιο γνωστός ως al-Muqanna (the veiled) ήταν ένας Πέρσης από την επαρχία του Khorassan που ισχυριζόταν οτι ήταν προφήτης και ίδρυσε μία θρησκεία που ήταν ένα μίγμα του Ζωροαστρισμού με το Ισλάμ. Ήταν επίσης αλχημιστής, και σε ένα πείραμά του κάηκε ένα μεγάλο μέρος του προσώπου του. Από τότε φορούσε πάντα ένα πέπλο στο κεφάλι του. Ήταν από τους πρωτεργάτες του ξεσηκωμού των Περσών κατά των Αράβων το 775 μ.Χ, όταν όμως η επανάσταση καταπνίγηκε 8 χρόνια αργότερα, ο Hāshemi αυτοκτόνησε.



Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018

Stéphane Blanquet illustrations

Ο underground αριστοτέχνης του γκροτέσκου

Ο Stéphane Blanquet είναι μία απο τις πλέον εμβληματικές αλλά και εκκεντρικές φιγούρες των καλών (και κακών) τεχνών της Γαλλίας τα τελευταία 30 χρόνια. Γεννημένος το 1973 κοντά στο Παρίσι και ξεκινώντας την πολυδιάστατη καριέρα του στα τέλη της δεκαετίας του '80, ο Blanquet πολύ απλά τα έχει κάνει όλα. Ζωγραφική, εικονογράφηση, installations, αμέτρητες εκθέσεις σε γκαλερί ανά τον κόσμο, animation, κινηματογράφο, θέατρο, γκράφιτι, έκδοση fanzines, σχεδιασμό φιγούρων και κουκλών, καλλιτεχνική διεύθυνση σε διάφορα projects και φυσικά... comics ! Η λίστα των καλλιτεχνικών του projects είναι τεράστια, με τα comics να αποτελούν ένα μικρό μέρος της, κάτι που σε συνδυασμό με τον underground και αντισυμβατικό χαρακτήρα του συντελούν στο να μην είναι ιδιαίτερα γνωστός στους κύκλους της 9ης τέχνης. H εμμονή του με το γκροτέσκο και το "άσχημο" είναι ένας ακόμη λόγος που η ιδιαίτερη δουλειά του δεν είναι για όλους.

Το πιο γνωστό graphic novel του είναι το Toys in the Basement (2005), και αυτό όχι επειδή είναι αναγκαστικά το καλύτερό του, αλλά επειδή είναι συγκριτικά πιο "αθώο" από τα υπόλοιπα 25 του καλλιτέχνη, και το μόνο που έχει εκδοθεί στα αγγλικά. Σε αυτή την ανάρτηση όμως θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τις υπέροχα αποκρουστικές εικονογραφήσεις του, οπότε ... πάμε να δούμε.










Ο ενθουσιασμός του καλλιτέχνη με το μακάβριο και το αποκρουστικό ξεκίνησε σε μικρή ηλικία όπως δηλώνει ο ίδιος, από την cult ταινία τρόμου Creature from the Black Lagoon, με το σκοτεινό εικονογραφικό του ύφος και τα "χαριτωμένα" θέματα που επιλέγει να αποτελούν περίτρανη απόδειξη. Αν και το στυλ του είναι αρκετά ιδιαίτερο και προσωπικό, συχνές είναι οι συγκρίσεις με τον εξαιρετικό Charles Burns του εμβληματικού Black Hole, αλλά και με τον... David Lynch ! Προσωπικά μου θυμίζει πολύ και τον πολυαγαπημένο μου συγγραφέα και εικονογράφο Roland Topor, αλλά και την πολυπλοκότητα και μαυρίλα των συνθέσεων του Hieronymous Bosch, όμως αυτές οι "κριτικές" γνώμες και συγκρίσεις δεν έχουν και μεγάλη σημασία. Σημασία έχει το ίδιο το έργο του καλλιτέχνη και πολύ λιγότερο η "ερμηνεία" του, οπότε πάμε να συνεχίσουμε.










Μία ομορφιά, έτσι ?