Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

Tanino Liberatore illustrations

Ο εξαιρετικός εικονογράφος του cult Ranxerox

Ο Tanino Liberatore (το Tanino είναι υποκοριστικό του Gaetano) είναι μία θρυλική, cult φιγούρα των ιταλικών comics, ένας εικονογράφος που άφησε το σημάδι του στη χρυσή εποχή της 9ης τέχνης για τη γειτονική μας χώρα, τις δεκαετίες του '80 και του '90. Μέλος της, επίσης χρυσής, γενιάς ιταλών δημιουργών που μεγαλουργούσαν τότε, μαζί με τους Andrea Pazienza, Massimo Mattioli και Stefano Tamburini, ο Liberatore (που σημαίνει απελευθερωτής - άσχετο) με την εξαιρετική εικονογραφική του ικανότητα έδωσε νέα πνοή στα εναλλακτικά, αναρχικά οράματα που σημάδεψαν την ιταλική παραγωγή comics της εποχής.

Αποκορύφωμα τη καριέρας του, αλλά και όλης της ιταλικής σκηνής των 80s νομίζω, είναι η καρα-cult, καρα-βίαιη και καρα-αναρχική σειρά RanXerox, που έγραφε ο Stefano Tamburini και σχεδίαζε με εκπληκτικό τρόπο ο Liberatore. Η σειρά ήταν μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες όλης τη δεκαετίας στην Ευρώπη, όμως έμελλε να διακοπεί απότομα το 1986 από τον τραγικό θάνατο του Stefano Tamburini, από υπερβολική δόση ηρωίνης. Και δυστυχώς, η κατάρα της τόσο ταλαντούχας αυτής γενιάς δημιουργών συνεχίστηκε με το θάνατο και του Andrea Pazienza το 1988, από την ίδια μαλακισμένη αιτία. Μετά το θάνατο του συνεργάτη και φίλου του, ο Liberatore δε συνέχισε τη σειρά, και μάλιστα αποσύρθηκε ολοκληρωτικά από το χώρο των comics. Συνέχισε όμως να φιλοτεχνεί τις εξαιρετικές του εικονογραφήσεις, μερικές εκ των οποίων διάλεξα και παραθέτω.







Γεννημένος το 1953 στο χωριό Quadri, ο Tanino Liberatore τελείωσε το λύκειο στην πόλη Pescara, όπου και γνώρισε τον μετέπειτα superstar των ιταλικών comics και αδικοχαμένο καλλιτέχνη Andrea Pazienza. Πήρε πτυχίο αρχιτεκτονικής από το πανεπιστήμιο της Ρώμης, και το 1974 ξεκίνησε να φιλοτεχνεί εξώφυλλα δίσκων για την εταιρεία RCA. Το 1978 γνώρισε τον Stefano Tamburini, και δημοσίευσε την πρώτη του δουλειά στο χώρο των comics στο περιοδικό Cannibale που είχε πρόσφατα ιδρύσει ο φίλος του. Την ίδια χρονιά οι δυο τους δημιούργησαν τον πιο διάσημο ήρωά τους, τον RanXerox, ονομασμένο έτσι από την επίσης διάσημη εταιρεία εκτυπωτών. To 1980 όλη η ομάδα των Tamburini, Liberatore, Pazienza και Mattioli, συν 2-3 άλλους, ίδρυσαν το επιδραστικό για το χώρο των comics και του design περιοδικό Frigidaire, όπου εξέθεταν συχνά τις ανατρεπτικές δουλειές τους.








Εικονογραφήσεις και comics του Liberatore έχουν εκδοθεί σε διάφορα περιοδικά της 9ης τέχνης όπως τα "δικά του" Cannibale και Frigidaire, τα "δικά μας" ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ και βαβέλ, αλλά και τα Transfert, Métal Hurlant, A Suivre, L'Écho des savanes, Chic, και άλλα. Έχει επίσης φιλοτεχνήσει διάφορα εξώφυλλα δίσκων, με πιο γνωστό το The Man from Utopia του Frank Zappa (ακολουθεί αμέσως μετά), κάνοντας μάλιστα τον εκκεντρικό μουσικό ολόιδιο με τον Ranxerox ! Από τις (λιγοστές, είναι αλήθεια) υπόλοιπες δουλειές του ξεχωρίζει ένα εξώφυλλο για το The Savage Sword of Conan (ακολουθεί και αυτό), το τελευταίο artbook του Les fleurs du mal (Τα άνθη του κακού), καθώς και η καλλιτεχνική διεύθυνση που έχει επιμεληθεί σε διάφορες κινηματογραφικές ταινίες (π.χ στο Asterix and Obelix Meet Cleopatra).







Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

Requiem Vampire Knight

Βαμπίρια, σπαθιά και ποτάμια αίματος !




✴ ✴ ✴  †  ✴ ✴ ✴

Το Requiem Vampire Knight είναι μία σπάνια συνεργασία μεταξύ δύο εκ των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών σχολών comics - της αγγλικής και της γαλλικής - με αποτέλεσμα μία από τις σκοτεινότερες, αιματηρότερες, πωρωτικότερες και "σατανικότερες" σειρές στην ιστορία της 9ης τέχνης! Δημιουργοί της καρα-cult σειράς είναι ο άγγλος Pat Mills, συνιδρυτής του 2000 AD και συγγραφέας μερικών από τις σημαντικότερες επιτυχίες του θρυλικού περιοδικού (Sláine, Judge Dredd, Nemesis the Warlock, ABC Warriors) και του γάλλου εικονογράφου Olivier Ledroit, ο οποίος δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός πρίν το 2000, όταν και κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος του Requiem.

Η υπόθεση είναι πολύ απλά μία ατελείωτη μάχη μεταξύ σκοτεινών δυνάμεων σε μία διαστροφική παράλληλη διάσταση. Έχουμε βρυκόλακες, λυκάνθρωπους, ghouls, zombies, δράκους, κένταυρους, λάμιες, άρπυιες και πολλά άλλα υπέροχα πλάσματα να ξεπαστρέφονται σε τρελούς αριθμούς και με κάθε λογής ευφάνταστο, φρικιαστικό τρόπο. Είναι τέτοια η σπλατεριά και η ανιερότητα της σειράς που ακόμη και η πολύ ανοιχτόμυαλη 2000 AD ήταν διστακτική να την εκδόσει, και έτσι ο Mills με τον Ledroit ίδρυσαν τη δική τους εταιρεία στη Γαλλία - τη Nickel Editions - για να δώσουν ένα σπίτι στο πνευματικό (μάλλον σατανικό) τους παιδί. Η σειρά έγινε αμέσως τεράστια επιτυχία, τόσο στη Γαλλία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, έχει κερδίσει το Eagle award για το καλύτερο ευρωπαϊκό comic και μετράει ήδη 11 τόμους, με τον τελευταίο να έχει κυκλοφορήσει το Νοέμβριο του 2012. Από τότε, δυστυχώς, ουδέν νεότερο απ'το δυτικό μέτωπο. Ο πρώτος τόμος έχει εκδοθεί και στα ελληνικά, όμως η εταιρεία μάλλον δεν έκρινε απαραίτητη τη συνέχιση της σειράς.

(Εδώ κανονικά θα έβαζα το σήμα "Όσοι είστε κάτω των 18, παρακαλώ μη συνεχίσετε", όμως όποτε το βάζω με κοροϊδεύουν, οπότε απλά το αναφέρω. Πιτσιρίκια, πίσω στις τσόντες σας!)







Η Υπόθεση

Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ο Heinrich, ένας γερμανός στρατιώτης του 3ου Ράιχ που πεθαίνει στο 2ο Παγκόσμιο κάπου στο ανατολικό μέτωπο και ενσαρκώνεται στο σατανικό, αντίστροφο κόσμο που ονομάζεται Resurrection (Ανάσταση, αλλά καμία σχέση). Στον παράξενο αυτό κόσμο όλα είναι αντεστραμμένα - ο χρόνος κυλάει ανάποδα, η αγάπη θεωρείται διαστροφή, εκεί που στον κόσμο μας έχει στεριά υπάρχουν θάλασσες φωτιάς, αντί για "Να πας στο διάολο" λένε "Να πας στο θεό" και διάφορα άλλα χαριτωμένα. Όμως το πιο παράξενο από όλα είναι οτι κατοικείται από τα πιο αποτρόπαια πλάσματα, με την κακία, την προδοσία, το σαδισμό και τα βασανιστήρια να αποτελούν την κανονική, αποδεκτή συμπεριφορά. Όσο πιο κακός ήταν κάποιος στη ζωή του, τόσο πιο "υψηλόβαθμος" είναι στην Ανάσταση. Ο Heinrich λοιπόν, ως Ναζί, ενσαρκώνεται στον Requiem, ένα από τα εκλεκτά μέλη της ελίτ των βρυκολάκων που κυβερνούν τον κόσμο. Όμως οι αναμνήσεις από τη ζωή του τον ακολουθούν, κάτι που στο Resurrection θεωρείται από κατακριτέο έως αδίκημα. Ο ήρωάς μας (ο διάολος να τον κάνει) περνάει τη τελετή μύησης, από την οποία ελάχιστοι επιζούν, και χρίζεται ιππότης βαμπίρ, ανήκοντας στο τάγμα που υπερασπίζεται τη χώρα της Draconia υπό την αυτού εξοχότητα, τον κόμη Dracula (φυσικά).

Ως vampire knight λοιπόν, ο Requiem πρέπει να πολεμάει τους εχθρούς της Draconia - κυρίως λυκάνθρωπους, λάμιες και ghouls πειρατές - και να κρατάει φυλακισμένα διάφορα "θύματα", των οποίων θα ρουφάει το αίμα για να τρέφεται, όντας απολύτως ελεύθερος να τα μεταχειρίζεται με τον πιο διαστροφικό τρόπο. 'Ομως ο ήρωάς μας θυμάται ακόμα την αγαπημένη του Rebecca, που λόγω της καταγωγής της ως εβραία ενσαρκώθηκε στο Resurrection ως λάμια, ορκισμένη εχθρός των βρυκολάκων. Έτσι ο φίλος μας, ως άλλος Ρωμαίος, προσπαθεί να βρεί την Ιουλιέττα του και να τη σώσει από τον τρομακτικό αυτό κόσμο, με την ανάμνηση της αιχμαλώτισής της από τη Gestapo στην κανονική του ζωή να τον στοιχειώνει ακόμη. Στην πορεία θα συναντήσει (και φυσικά θα πολεμήσει) κάθε λογής τρομακτικά, ανίερα πλάσματα, και θα εμπλακεί σε μία μεγάλη συνομωσία των εχθρών του Dracula για να τον ανατρέψουν, μη μπορώντας όμως να αποφασίσει με ποιά πλευρά να ενταχθεί. Με λίγα λόγια, Κόλαση !








✴ ✴ ✴  †  ✴ ✴ ✴

 Η σειρά περιέχει ένα ατελείωτο πλήθος χαρακτήρων και τεράτων, εικονογραφημένων με εξαιρετική φαντασία και ικανότητα από τον Olivier Ledroit, με κάθε τόμο να αποκαλύπτει και κάποιον καινούριο, φρικιαστικό εχθρό που πρέπει να αντιμετωπίσει ο ήρωάς μας. Εκτός λοιπόν από το Heinrich και τη Rebecca υπάρχει ο Otto, ο πρώτος βρυκόλακας που συναντάει ο φίλος μας όταν ενσαρκώνεται στο Resurrection, η επίσης βαμπίρα λαίδη Claudia, η οποία προσπαθεί να τον κερδίσει ως μέρος του δικού της, διεστραμμένου παιχνιδιού, ο κόμης Dracula, ο πιο ισχυρός βρυκόλακας του κόσμου που κυβερνάει τη Draconia, ο τεράστιος, τρομακτικός λυκάνθρωπος Torquemada, ο ραδιούργος, σατανικός υπουργός του κόμη Black Sabbat, η ghoul αρχι-πειρατίνα Venus, ο προκαθήμενος των αρχαιολόγων αρχι-Ιεροφάντης, η λαίδη Bathory και πολλοί, πολλοί ακόμα φοβεροί χαρακτήρες.

Σίγουρα η υπόθεση δεν είναι τίποτε το "ψαγμένο" ή "φιλοσοφημένο", και μάλλον θα εντυπωσιάσει περισσότερο τους μικρότερους σε ηλικία, όμως, ή δεν έχω καταλάβει οτι έχω μεγαλώσει (αρκετά), ή η σειρά είναι σκέτη πώρωση ! Ο Pat Mills πετάει στην ιστορία του διάσπαρτα χιουμοριστικά στοιχεία που κάνουν μία πετυχημένη αντίθεση με την όλη διαστροφή και "σατανίλα", και μάλιστα υπάρχει και κοινωνικό σχόλιο, με διάφορους ιστορικούς χαρακτήρες να κάνουν την εμφάνισή τους και να ... σχολιάζονται (το λέω ευγενικά) ασύστολα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της πειρατίνας Mother Terror, που είναι μία πολύ γνωστή μοναχή  Mother T. καμουφλαρισμένη, και της οποίας οι υποτιθέμενες φιλανθρωπίες και η επικείμενη αγιοποίηση ξεφτιλίζονται ανηλεώς. (Το "υποτιθέμενες φιλανθρωπίες" ισχύει απολύτως, όποιος θέλει μπορεί να το ψάξει. Η τύπισσα ήταν η υπέρτατη υποκρίτρια).

Και μη μιλήσουμε για την εικονογράφηση... όχι, ας μιλήσουμε. Είναι απλά ΘΕ-Ι-ΚΗ ! Ή μάλλον, ΔΙΑ-ΒΟ-ΛΙ-ΚΗ !!! Ο Olivier Ledroit χρησιμοποιεί ένα τεράστιο πλήθος επιρροών, από τους Metabarons, το Hellraiser, το Spawn και το Berserk μέχρι το Alien, το Terminator και το Dracula του Coppola, και δημιουργεί έναν ολόκληρο, διαστροφικό κόσμο με gothic και steampunk στοιχεία, που μοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει μέσα από εξώφυλλο black metal (κυρίως οι Cradle of Filth μου ήρθαν στο μυαλό).








✴ ✴ ✴  †  ✴ ✴ ✴

Βιβλιογραφία

♦    1. Resurrection (2000)

♦    2. Danse Macabre (2001)

♦    3. Dracula (2002)

♦    4. The Vampires Ball (2003)

♦    5. Dragon Blitz (2004)

♦    6. Hellfire Club (2005)

♦    7. The Convent of the Blood Sisters (2007)

♦    8. The Queen of Dead Souls (2008)

♦    9. Pirate City (2009)

♦  10. Blood Bath (2010)

♦  11. Deceased Loves (2012)


Το 2004 ξεκίνησε να εκδίδεται και η spin-off σειρά Claudia Chevalier Vampire, με 4 τόμους να έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής. Συγγραφέας είναι πάλι ο Pat Mills, με άλλον εικονογράφο όμως, οπότε κι εγώ τσαντίστηκα και δεν αναφέρω τίποτε άλλο.





Τελευταίο, geeky σχόλιο: Χάλια το Requiem Vampire Knight (τα λέω ακόμα ανάποδα, και καλά οτι είμαι στο Resurrection - Ναι, τόσο geek). Αίσχος ! Του Σατανά (ωπ, αυτό βγήκε κανονικό). Μπορώ να τη συνεχίσω για πολύ τη μαλακία, οπότε σταματάω. (Ωπ, λίγο ακόμα). Καλό το τσίπουρο χτες (εννοώ χάλια). Οκ, τέλος.


Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

Will Eisner - Street Magic

Μία μικρή ιστορία καθημερινής μαγείας

Ο Will Eisner (1917-2005) ήταν ένας από τους σημαντικότερους πρωτοπόρους στην ιστορία της 9ης τέχνης, ένας δημιουργός που με την εξαιρετική σε χρονική διάρκεια, όγκο και ποιότητα δουλειά του πραγματικά διεύρυνε τα όρια του μέσου των comics. Γνωστός περισσότερο για το θρυλικό comic strip της δεκαετίας του 40 The Spirit, αλλά και ως ο πατέρας του φορμά που σήμερα ονομάζουμε graphic novel, με το A contract with God Trilogy του 1978, ο μεγάλος αμερικανός καλλιτέχνης έχει γαλουχήσει αλλά και αφήσει πολύτιμη παρακαταθήκη για αρκετές προηγούμενες αλλά και επόμενες γενιές αναγνωστών και δημιουργών. Μία από τις μεγαλύτερες συνεισφορές του Eisner προς την αγαπημένη του τέχνη είναι και η συγγραφή του εξαιρετικού δοκιμίου Comics and Sequential Art (1985), μία αναλυτική μελέτη των στοιχείων και των δυνατοτήτων του μέσου των comics. Διόλου τυχαία, το μεγαλύτερο βραβείο του κόσμου των comics (το αντίστοιχο Oscar δηλαδή) ονομάζεται βραβείο Eisner.

Εκτός όμως από το The Spirit και τα πολυάριθμα graphic novels του, ο Eisner αρεσκόταν στο να δημιουργεί σύντομες ιστορίες από την καθημερινότητα των φτωχογειτονιών της Νέας Υόρκης, συχνά περιέχοντας αυτο-βιογραφικά στοιχεία από την εποχή της δικής του νεότητας στις δύσκολες δεκαετίες του '30 και του '40. Τέσσερις τέτοιες ιστορίες περιέχει και η συλλογή Minor Miracles που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2000, όταν δηλαδή ο ακούραστος καλλιτέχνης ήταν μόλις... 83 χρονών! Η 8-σέλιδη ιστορία Street Magic, η δεύτερη στη σειρά, διαδραματίζεται και αυτή στην περίφημη από το A Contract with God συνοικία Dropsie Avenue, τη γεμάτη με μετανάστες, εγκληματίες και φτώχεια, αλλά και ανθρώπους που ψάχνουν κάτι για να πιστέψουν. Και μερικές φορές, αν προσέξει κανείς, βρίσκονται μικρά κομμάτια μαγείας πεταμένα στα βρώμικα πεζοδρόμια.