Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Michael DeForge - Τhe Spotting Deer

Ένας πολύ ιδιαίτερος δημιουργός μας μιλάει για... ελάφια !

Ο Michael DeForge είναι ένας πολύ καλός και πολύ αντισυμβατικός καναδός δημιουργός της τελευταίας γενιάς που, στη σύντομη έως τώρα καριέρα του έχει ήδη καταφέρει να διαμορφώσει ένα δικό του, εντελώς ξεχωριστό στύλ, τόσο σεναριακά όσο (κυρίως) και εικονογραφικά. Γεννημένος το 1987 στην Οττάβα και ξεκινώντας να δημοσιεύει τη σειρά Lose, τη δουλειά που τον έκανε γνωστό το 2009 στην εναλλακτική εταιρεία Koyama Press, ο DeForge δημιουργεί κυρίως μικρές, εντελώς "φευγάτες" ιστορίες τις οποίες δημοσιεύει είτε στο internet (web comics), είτε σε ανθολογίες και περιοδικά. Προσωπικά τον θεωρώ υπερτιμημένο, αφού συχνά παρουσιάζεται ως παιδί-θαύμα και ως το next (very) big thing των αμερικάνικων comics, όμως για αυτό δεν ευθύνεται ο ίδιος αλλά η βιομηχανία που ψάχνει συνεχώς για καινούριους "ήρωες". Δε χωράει αμφιβολίας πάντως οτι είναι ένας πολύ αξιόλογος νέος δημιουργός που έχει να προτείνει κάτι το εντελώς καινούριο και διαφορετικό.

H 12-σέλιδη ιστορία All about the Spotting Deer (2010), μία από τις πιο γνωστές του καναδού καλλιτέχνη, είναι φτιαγμένη σα ντοκυμανταίρ ή λήμμα εγκυκλοπαίδειας που καταγράφει τις συνήθειες, τη διατροφή και την αναπαραγωγική διαδικασία ενός πολύ διαδεδομένου στον Καναδά είδους ελαφιού. Αλλά φυσικά, αφού μιλάμε για δουλειά του DeForge, υπάρχει μία παγίδα - στην πραγματικότητα, αυτό που περiγράφει ο δημιουργός στο comic του δεν είναι ελάφι, αλλά ένα είδος γυμνοσάλιαγκα που μοιάζει με ελάφι ! Καλωσορίσατε στον ξεφεύγα, γειά σου και ό,τι να'ναι κόσμο του Michael DeForge.
















Το All about the Spotting Deer συμπεριλαμβάνεται και στη βραβευμένη με Ignatz award συλλογή σύντομων ιστοριών Very Casual του DeForge που κυκλοφόρησε το Μάιο του 2013 από την ανερχόμενη και πολύ αντισυμβατική στις επιλογές της εταιρεία Koyama Press.




Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Valentina: Lanterna Magica

Ένα μαγικό, ψυχεδελικό ταξίδι 
στη σκοτεινή πλευρά του έρωτα

Η Valentina του μεγάλου ιταλού δημιουργού Guido Crepax (1933-2003) είναι μία από τις πιο διάσημες, επιδραστικές  και εμβληματικές ηρωίδες ερωτικών comics στην ιστορία της 9ης τέχνης. Δημιουργημένη το 1965 ως συμπληρωματικός χαρακτήρας στην υπερηρωική σειρά Neutron που δημοσιευόταν στο θρυλικό περιοδικό Linus, πολύ σύντομα κατάφερε να επισκιάσει τον ομώνυμο ήρωα και γκόμενό της (ντροπή σου ξεδιάντροπη) και να κλέψει την προσοχή του κοινού, καθώς και το όνομα της σειράς.

Από το 1967 λοιπόν, όταν η σειρά μετονομάστηκε σε Valentina, η πρώιμη υπερηρωική, sci-fi, αστυνομικό-noir θεματολογία μεταμορφώθηκε μαγικά σε μία πολύπλοκη, γοητευτική μίξη σκοτεινού ερωτισμού, ψυχεδελικών παραισθήσεων και φροϋδικών ονείρων που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ένα από τα διαχρονικά αριστουργήματα των ευρωπαϊκών (και όχι μόνο) ερωτικών (και όχι μόνο) comics.




Η Valentina Rosselli, μία από τις πρώτες δυναμικές γυναίκες πρωταγωνίστριες της 9ης τέχνης, είναι μία επαγγελματίας φωτογράφος που ζεί στο Μιλάνο. Η μορφή της είναι εμπνευσμένη από την ηθοποιό του βωβού κινηματογράφου Louise Brooks, εξ'ου και το ήδη ντεμοντέ στη δεκαετία του 60 χτένισμά της, το οποίο όμως έγινε το απόλυτο σήμα κατατεθέν της. Με τη σοφιστικέ εμφανισή της να έρχεται σε μία άκρως πετυχημένη αντίθεση με το πάθος που κρύβει μέσα της και την τόλμη να εκπληρώσει τις βαθύτερες επιθυμίες της, η Valentina έγινε τη δεκαετία του 70 το πρότυπο της μοντέρνας, απελευθερωμένης γυναίκας που διεκδικεί αυτό που θέλει και δε ντρέπεται να εξερευνήσει, αλλά και να φανερώσει τις πιο κρυφές πτυχές του εαυτού της.

Γεννημένη στις 25 Δεκεμβρίου του 1942, η ηρωίδα μας προικίστηκε από το δημιουργό της με ένα άκρως ασυνήθιστο για τον κόσμο των comics χαρακτηριστικό - να γερνάει ! Όλα γύρω της είναι ηθελημένα αληθοφανή - η ταυτότητά της (ναι, έχει), η σχέση της με τον Philip Rembrandt (τον υπερήρωα Neutron), τα ρούχα της που έκαναν θραύση στον κόσμο της μόδας της εποχής, ο γιός της, το αυτοκίνητό της. Όλα σε κάνουν να πιστεύεις οτι αν πας στο Μιλάνο, μπορεί κάπου να τη συναντήσεις. Κι όμως, οι ιστορίες που ζεί διαδραματίζονται στον κόσμο του ονείρου, των αισθησιακών παραισθήσεων και των κρυμμένων βαθιά μέσα στο υποσυνείδητο διαστροφών. Και αυτή η ευφυώς κατασκευασμένη από τον Crepax αντίθεση εξυψώνεται στο μέγιστο βαθμό στο Lanterna Magica του 1979 (Edizioni d'arte Angolare), την πιο ονειρική, εσωτερική και σκοτεινά αισθησιακή ιστορία της Valentina.






Το Lanterna Magica (από την ομώνυμη συσκευή προβολής του 17ου αιώνα) είναι ένα εκτεταμένο, βωβό, ντελιριακό όνειρο στο οποίο η Valentina ζεί ανομολόγητες φαντασιώσεις, οδυνηρές αναμνήσεις και υποσεινήδητες φοβίες σε ένα σουρρεαλιστικό, μίνιμαλ σκηνικό. Από την καφκική τιμωρία που της επιβάλλει ένα αυστηρό δικαστήριο στην πρώτη σκηνή, με μία γιγαντιαία γραφομηχανή να ασελγεί πάνω της (!), μεταφέρεται στο διάστημα όπου βιώνει αναμνήσεις από όταν ήταν έμβρυο στην κοιλιά της μητέρας της αλλά και από την τραυματική παιδική της ηλικία. Από άδεια δωμάτια με κλειστές πόρτες όπου κατοικούν αρχετυπικά θηρία, τραβεστί και απόμακρες πατριαρχικές φιγούρες, σε εξωτικούς κήπους όπου συντελούνται σαδομαζοχιστικά βασανιστήρια, η τολμηρή ηρωίδα θα βιαστεί, θα βασανιστεί και θα ερωτοτροπήσει με κάθε λογής φιγούρες που ξεπηδούν από το ανεξερεύνητο υποσεινήδητό της - ακόμη και με τον εαυτό της. Στις σύντομες, ταχύτατα εναλλασσόμενες σκηνές του Lanterna Magica η λογική, οι ρόλοι των φύλων και γενικά οι συμβάσεις της σύγχρονης ζωής χάνονται, και το μόνο που απομένει είναι πλάσματα που ψάχνουν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους.

Βρίθοντας συμβολισμών και μεταφορών, η ψυχολογικά και σεξουαλικά φορτισμένη εικονογράφηση του Crepax φανερώνει τη βαθιά γνώση του γύρω από το μέσο των comics αλλά και της τέχνης γενικότερα, την ικανότητά του να παραλείπει τα περιττά και να δείχνει μόνο τα ουσιώδη, και κυρίως την τολμηρή διάθεσή του για πειραματισμό και καινοτομία. Από τις δυναμικές γωνίες "λήψης" και την τεράστα ποικιλία στη σύνθεση των σελίδων μέχρι τα ευφάνταστα σκηνικά και τις κινηματογραφικές τεχνικές που χρησιμοποιεί στα κοψίματα των panels (καρέ), η καλλιτεχνική δουλειά του ιταλού μαέστρου είναι πραγματικά εντυπωσιακή.

Ακόμη και για κάποιον που δεν ασπάζεται την κάπως ακραία αυτή έκφραση της σεξουαλικότητας (το "ακραία" είναι σχετικό φυσικά - όπως τη βρίσκει ο καθένας), το Lanterna Magica είναι ένα υπέροχο και πρωτοποριακό έργο τέχνης, τόσο εικονογραφικά όσο και εννοιολογικά. Και αυτό δεν το λέω εγώ, το έχει αποδείξει ο πιο σκληρός κριτής απ'όλους - ο χρόνος. (πσσσσ - πολύ βαρύγδουπο το φινάλε, ε ?)






Η ταυτότητα της Valentina




Ο Guido Crepax φωτογραφίζεται από τη διάσημη ηρωίδα του



Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Little Nemo: Dream Another Dream

Ένας μεγαλειώδης φόρος τιμής στο σπουδαίο δημιούργημα του Winsor McCay

Το Little Nemo: Dream Another Dream είναι μία εξαιρετική ανθολογία-φόρος τιμής στην αθάνατη σειρά comics strips Little Nemo in Slumberland του πρωτοπόρου της 9ης αλλά και της 7ης τέχνης Winsor McCay. Θα κυκλοφορήσει σύντομα, περιλαμβάνοντας 118 μονοσέλιδα strips μερικών από τους καλύτερους σύγχρονους αμερικανούς δημιουργούς.

Δανειζόμενοι τις ίδιες, τεράστιες διαστάσεις των εφημερίδων του 1905 (!) όπου δημοσιεύονταν τα πρωτότυπα strips του McCay (38 cm x 50cm), καλλιτέχνες όπως οι Michael Allred, Paul Pope, J.H. Williams III, Charles Vess, David Mack, J.G. Jones, Craig Thompson, Carla Speed McNeil, Bill Sienkiewicz, P. Craig Russell, Denis Kitchen, Stephen R. Bissette, Jill Thompson, Gabriel Bá & Fábio Moon, Farel Dalrymple, Peter Bagge και πάνω από 100 άλλοι παραδίδουν μερικά εκπληκτικά εικονογραφικά δείγματα, γεμάτα αγάπη και θαυμασμό για τον υπέροχο, ονειροπόλο μικρό Nemo του Winsor McCay.

Το βιβλίο δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη, αλλά μπορείτε να το προ-παραγγείλετε στο site της νέας και πολλά υποσχόμενης εταιρείας Locust Moon (όνομα να σου πετύχει), στην... τσουρουφλιστή τιμή των $124.99 !








Η πανέμορφη σειρά comic strips Little Nemo in Slumberland δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 15 Οκτωβρίου 1905 στην εφημερίδα New York Herald, και σύστησε στον κόσμο τον μικρό Nemo, το αξιαγάπητο αγοράκι που ζεί τις πιο απίστευτες σουρρεαλιστικές περιπέτειες στη φανταστική χώρα Slumberland (η χώρα του ύπνου). Κάθε strip τελείωνε με τον ίδιο τρόπο, με το Nemo να πέφτει από το κρεβάτι του, και, ξυπνώντας, να αντιλαμβάνεται οτι όλα όσα έζησε ήταν (πάλι) ένα όνειρο.

Αν και το strip δεν γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία από το κοινό (ήταν αρκετά μπροστά από την εποχή του), ο Winsor McCay αναγνωρίστηκε αμέσως από τους συναδέλφους του ως ένας εξαιρετικός όσο και πρωτοποριακός δημιουργός, τόσο στα comics όσο και στο animation, όπου δημιούργησε ένα απο τα πρώτα animated cartoons στην ιστορία, το θρυλικό Gertie the dinosaur. Σήμερα, το Little Nemo in Slumberland θεωρείται, εκτός από ένα σημαντικότατο μέρος της ιστορίας των comics, ένα από τα καλύτερα comic strips που έχουν δημιουργηθεί ποτέ.

To LITTLE NEMO: DREAM ANOTHER DREAM χρηματοδοτήθηκε τον Ιούλιο του 2014 στο Kickstarter από 1,087 άτομα, ξεπερνώντας κατά πολύ τον αρχικό στόχο των $50.000, φτάνοντας τελικά στις $154.000.







Όλοι οι (λιγοστοί) συντελεστές του βιβλίου:

Laura Allred, Michael Allred, Weshoyot Alvitre, Connie Appletree, Gabriel Bá, Peter Bagge, Fil Barlow, Jeremy Bastian, Jeremy Baum, Art Baxter, Alexandra Beguez, Gregory Benton, Stephen R. Bissette, Box Brown, Mark Buckingham, Dave Bullock, Kevin Cannon, Zander Cannon, John Cassaday, Bodie Chewning, Senk Chhour, Cliff Chiang, Dave Chisholm, Cole Closser, Jorge Coelho, James Comey, Aaron Conley, Toby Cypress, Farel Dalrymple, Camilla d’Errico, Peter Diamond, Maëlle Doliveux, Dave Dorman, Eleanor Doughty, J.M. Dragunas, Becky Dreistadt, Gustavo Duarte, Jerel Dye, Alex Eckman-Lawn, Daniel Elisii, Theo Ellsworth, Lisk Feng, Charles Fetherolf, Charles Forsman, Rawn Gandy, Gerhard, Frank Gibson, Raul Gonzalez, Stephen Halker, James Harvey, Dean Haspiel, Sam Heimer, Marc Hempel, Maria Hoey, Peter Hoey, Paul Hoppe, Matt Huynh, J.G. Jones, Kelley Jones, Keren Katz, Jeffro Kilpatrick, Denis Kitchen, Todd Klein, Roger Langridge, Brendan Leach, Mike Lee, Jasen Lex, Paul Little, David Mack, Andrew MacLean, Michelle Madsen, Mark Mariano, Benjamin Marra, Laura Martin, Paul Maybury, Katie Moody, Fábio Moon, Adriano Moraes, Moritat, Scott Morse, Dean Motter, Marcus Muller, Ramón Pérez, David Petersen, Roger Petersen, Shay Plummer, David Plunkert, Nik Poliwko, Paul Pope, Nate Powell, George Pratt, Dave Proch, Joe Quinones, Sara Richard, Hans Rickheit, Paolo Rivera, Paul Rivoche, Rafer Roberts, Marco Rudy, Jim Rugg, P. Craig Russell, Tom Scioli, Mike Sgier, Yuko Shimizu, Galen Showman, Bill Sienkiewicz, R. Sikoryak, Bishakh Som, Carla Speed McNeil, Dave Stewart, Tobias Tak, Jamie Tanner, Craig Thompson, Jill Thompson, Jen Tong, Anh Tran, Jenna Trost, Andrea Tsurumi, Jonathan Tune, Charles Vess, S.M. Vidaurri, José Villarrubia, Jonathan Wayshak, Mark Wheatley, Maris Wicks, Grim Wilkins, J.H. Williams III, Ronald Wimberly, Rob Woods, James Yang, Alexis Ziritt, David Zissou, Chrissie Zullo.




Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Spider-Manga

Ο γιαπωνέζος αραχνομούρης είναι
πιο... mangas ! (και βαρύς)


Το Spider Man: The Manga είναι, όπως δηλώνει και ο τίτλος του, η μεταφορά του γνωστού αμερικανού ήρωα της Marvel στον κόσμο των manga. Αντιστοίχως με το Bat-Manga του Batman, αποτελεί την προσπάθεια της μεγάλης αμερικάνικης εταιρείας να κατακτήσει την τεράστια ιαπωνική αγορά. Τώρα, το γιατί να φτιάξουν γιαπωνέζο αραχνάνθρωπο αφού υπήρχε ήδη ο αμερικάνος, αυτό μόνο οι ιέρειες του marketing μπορούν να το απαντήσουν, πάντως η εν λόγω σειρά κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία την περίοδο 1970-1971 στο περιοδικό Monthly Shōnen, δημιουργημένη από τον σπουδαίο mangaka Ryoichi Ikegami (Crying Freeman, Mai the Psychic Girl).

Ο ιάπωνας super αράχνης πάντως είναι σαφώς πιο ενδιαφέρων, με αρκετές ιστορίες να είναι περισσότερο σκοτεινές και βίαιες από όσο μπορούσαν να αντέξουν τα αμερικανάκια (ή μάλλον η Marvel), κάτι που γίνεται φανερό και από το "ψαλίδι" που έπεσε σε πολλές σκηνές όταν η σειρά μεταφράστηκε στα αγγλικά. Το χάσμα ανατολής και δύσης καλά κρατεί !

Οι σελίδες που παραθέτω είναι από το Spider Man - the manga #27






... Να και 2 πρωτότυπες σελίδες από το manga (και μόνο τα γιαπωνέζικα γράμματα το κάνουν πιο ενδιαφέρον - γνώμη μου)