Ο Enki Bilal βλέπει Φαντάσματα στο Μουσείο του Λούβρου
Ο Enki Bilal είναι ένας εξαιρετικός γαλλο-γιουγκοσλάβος κομίστας, με αρκετές κορυφαίες δουλειές στο ενεργητικό του (The Nikopol Trilogy, The Hatzfeld Quadrilogie, The Hunting Party κ.α), και αναλόγως αρκετά βραβεία. Έχοντας αναπτύξει ένα υπέροχο και αμέσως αναγνωρίσιμο εικονογραφικό στύλ στην πορεία της καριέρας του, δεν έχει σταματήσει ποτέ να πειραματίζεται με το ύφος και τα υλικά του - ιδιαίτερα όταν έχει να αντιμετωπίσει μία πρόκληση του επιπέδου του.
Αυτή η πρόκληση λοιπόν ήρθε από ένα μουσείο - μία ομολογουμένως αναπάντεχη πηγή, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε την όχι και τόσο υψηλή εκτίμηση που έτρεφαν για τα comics oι κύκλοι της "παραδοσιακής" τέχνης μέχρι πρίν από μερικά χρόνια. Και μάλιστα το μουσείο ήταν το πιο διάσημο και επιφανές μουσείο του κόσμου - το Λούβρο ! Μία ακόμη ιδιαίτερα ευχάριστη όσο και τρανταχτή περίπτωση αναγνώρισης των comics ως τέχνη !
Στα πλαίσια της συνεργασίας του λοιπόν με το Λούβρο, ο Bilal φωτογράφισε περίπου 400 από τα γνωστότερα εκθέματα του μουσείου, καθώς και μερικούς από τους υπέροχους εσωτερικούς του χώρους, και έπειτα ζωγράφισε πάνω στις τυπωμένες φωτογραφίες με ακρυλικά και παστέλ χρώματα. Παρασύροντάς μας σε ένα ταξίδι που διανύει 4.000 χρόνια ανθρώπινης δημιουργίας, το concept του καλλιτέχνη ήταν να αποτυπώσει τα φαντάσματα που στοιχειώνουν μερικά από τα διασημότερα έργα της παγκόσμιας τέχνης, φτιάχνοντας έτσι μια όμορφη αλληγορία που υποδηλώνει οτι τα έργα τέχνης έχουν μια δική τους ζωή, και οτι η τέχνη είναι αθάνατη.
Τα έργα του Bilal εκτέθηκαν με πολύ μεγάλη επιτυχία μέσα στο Μουσείο του Λούβρου, στην αίθουσα που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τη Νίκη της Σαμοθράκης, από τις 20 Δεκεμβρίου 2012 έως τις 18 Μαρτίου 2013. Οι συνολικά 22 εικονογραφήσεις κυκλοφόρησαν και σε ένα artbook (Futuropolis / Louvre Éditions 2012) το οποίο περιλαμβάνει και το όνομα του κάθε φαντάσματος, την προσωπική του ιστορία και τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με το έργο τέχνης που στοιχειώνει.
Τα φαντάσματα του Λούβρου έχουν επιλέξει να καταλάβουν μερικά από τα γνωστότερα εκθέματα του μουσείου (εεε, δε θα έμπαιναν και όπου να'ναι), όπως το περίφημο άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης, τη Mona Lisa, τη στήλη του Hammurabi, ένα από τα τεράστια αγάλματα ανθρώπων-ταύρων της Μεσοποταμίας, καθώς και πίνακες του Eugene Delacroix και του Albrecht Dürer. Στους νεκρούς καταληψίες συμπεριλαμβάνονται ρωμαίοι λεγεωνάριοι, γερμανοί αξιωματικοί, ζωγράφοι, γλύπτες και μοντέλα καλλιτεχνών, οι οποίοι όσο ζούσαν είχαν κάποια σχέση με τους δημιουργούς των αυθεντικών έργων. Οι ιστορίες τους εμπεριέχουν αρκετά αληθινά ιστορικά στοιχεία, αλλά και επίσης αρκετή μυθοπλασία.
Η συνεργασία του Enki Bilal με το Λούβρο είναι η πιο πρόσφατη μίας σειράς "ανοιγμάτων" που έχει επιχειρήσει το διάσημο μουσείο προς το χώρο των comics, και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία. Με το πολύ ενδιαφέρον αυτό θέμα θα ασχοληθεί το παρόν blog σε μελλοντική ανάρτηση.
Ο Enki Bilal είναι ένας εξαιρετικός γαλλο-γιουγκοσλάβος κομίστας, με αρκετές κορυφαίες δουλειές στο ενεργητικό του (The Nikopol Trilogy, The Hatzfeld Quadrilogie, The Hunting Party κ.α), και αναλόγως αρκετά βραβεία. Έχοντας αναπτύξει ένα υπέροχο και αμέσως αναγνωρίσιμο εικονογραφικό στύλ στην πορεία της καριέρας του, δεν έχει σταματήσει ποτέ να πειραματίζεται με το ύφος και τα υλικά του - ιδιαίτερα όταν έχει να αντιμετωπίσει μία πρόκληση του επιπέδου του.
Αυτή η πρόκληση λοιπόν ήρθε από ένα μουσείο - μία ομολογουμένως αναπάντεχη πηγή, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε την όχι και τόσο υψηλή εκτίμηση που έτρεφαν για τα comics oι κύκλοι της "παραδοσιακής" τέχνης μέχρι πρίν από μερικά χρόνια. Και μάλιστα το μουσείο ήταν το πιο διάσημο και επιφανές μουσείο του κόσμου - το Λούβρο ! Μία ακόμη ιδιαίτερα ευχάριστη όσο και τρανταχτή περίπτωση αναγνώρισης των comics ως τέχνη !
Στα πλαίσια της συνεργασίας του λοιπόν με το Λούβρο, ο Bilal φωτογράφισε περίπου 400 από τα γνωστότερα εκθέματα του μουσείου, καθώς και μερικούς από τους υπέροχους εσωτερικούς του χώρους, και έπειτα ζωγράφισε πάνω στις τυπωμένες φωτογραφίες με ακρυλικά και παστέλ χρώματα. Παρασύροντάς μας σε ένα ταξίδι που διανύει 4.000 χρόνια ανθρώπινης δημιουργίας, το concept του καλλιτέχνη ήταν να αποτυπώσει τα φαντάσματα που στοιχειώνουν μερικά από τα διασημότερα έργα της παγκόσμιας τέχνης, φτιάχνοντας έτσι μια όμορφη αλληγορία που υποδηλώνει οτι τα έργα τέχνης έχουν μια δική τους ζωή, και οτι η τέχνη είναι αθάνατη.
Τα έργα του Bilal εκτέθηκαν με πολύ μεγάλη επιτυχία μέσα στο Μουσείο του Λούβρου, στην αίθουσα που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τη Νίκη της Σαμοθράκης, από τις 20 Δεκεμβρίου 2012 έως τις 18 Μαρτίου 2013. Οι συνολικά 22 εικονογραφήσεις κυκλοφόρησαν και σε ένα artbook (Futuropolis / Louvre Éditions 2012) το οποίο περιλαμβάνει και το όνομα του κάθε φαντάσματος, την προσωπική του ιστορία και τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με το έργο τέχνης που στοιχειώνει.
Τα φαντάσματα του Λούβρου έχουν επιλέξει να καταλάβουν μερικά από τα γνωστότερα εκθέματα του μουσείου (εεε, δε θα έμπαιναν και όπου να'ναι), όπως το περίφημο άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης, τη Mona Lisa, τη στήλη του Hammurabi, ένα από τα τεράστια αγάλματα ανθρώπων-ταύρων της Μεσοποταμίας, καθώς και πίνακες του Eugene Delacroix και του Albrecht Dürer. Στους νεκρούς καταληψίες συμπεριλαμβάνονται ρωμαίοι λεγεωνάριοι, γερμανοί αξιωματικοί, ζωγράφοι, γλύπτες και μοντέλα καλλιτεχνών, οι οποίοι όσο ζούσαν είχαν κάποια σχέση με τους δημιουργούς των αυθεντικών έργων. Οι ιστορίες τους εμπεριέχουν αρκετά αληθινά ιστορικά στοιχεία, αλλά και επίσης αρκετή μυθοπλασία.
Η συνεργασία του Enki Bilal με το Λούβρο είναι η πιο πρόσφατη μίας σειράς "ανοιγμάτων" που έχει επιχειρήσει το διάσημο μουσείο προς το χώρο των comics, και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία. Με το πολύ ενδιαφέρον αυτό θέμα θα ασχοληθεί το παρόν blog σε μελλοντική ανάρτηση.