Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Icaro

Ο Moebius συναντά τον Jirô Taniguchi, σε μία manga συνεργασία Ιαπωνίας και Ευρώπης

Το Icaro αποτελεί σύμπραξη δύο ιερών τεράτων του σύμπαντος των 2 διαστάσεων, και μία από τις πρώτες αξιόλογες συνεργασίες ανατολής και δύσης. Με τον πρωτοπόρο και δάσκαλο της ευρωπαϊκής σχολής (και δυστυχώς, προσφάτως εκλιπόντα) Moebius να υπογράφει το σενάριο, και τον πολύ ταλαντούχο mangaka Jirô Taniguchi στην εικονογράφηση, το δίτομο αυτό graphic novel έχει σίγουρα κάποιο από το πιο "γόνιμο" DNA των δύο ηπείρων που τόσο αγαπούν τα comics. Κυκλοφόρησε το 2001 σε μορφή manga - δηλαδή διαβάζεται από τα δεξιά προς τα αριστερά.

Όπως εύκολα καταλαβαίνει κάποιος από τον τίτλο, το Icaro έχει να κάνει με ένα αγόρι που μπορεί να πετάξει. Έχει να κάνει με την έννοια της ελευθερίας, και με τη διαχείριση της πολύτιμης αυτής έννοιας, επειδή όπως θυμόμαστε από τη μυθολογία, ο Ίκαρος παρασύρθηκε από τον ενθουσιασμό του και πέταξε πολύ ψηλά, με αποτέλεσμα ο ήλιος να του κάψει τα φτερά. Είναι ένα καθηλωτικό sci-fi manga με γρήγορους ρυθμούς, μία αυθεντική cyberpunk περιπέτεια στην παράδοση του Akira και του Ghost in the Shell

Ο Icaro λοιπόν είναι ένα αγόρι που γεννήθηκε με την εκπληκτική ικανότητα να πετάει. Αμέσως μετά τη γέννησή του τον "ανέλαβε" η κυβέρνηση, και τον μετέφερε σε μυστικές, επιστημονικές εγκαταστάσεις για να μελετήσει τον εγκέφαλό του. Για 20 χρόνια, επί καθημερινής βάσης οι επιστήμονες ενεργούσαν πειράματα πάνω του, χωρίς όμως να έχουν καταφέρει να ανακαλύψουν το μυστικό του. Ο ήρωάς μας δεν είχε δεί ποτέ τον έξω κόσμο και, μη γνωρίζοντας τί χάνει, συμμορφωνόταν πειθήνια με τη μοίρα του. Όταν όμως θα ερωτευθεί τη Yukiko, μία από τις επιστήμονες του προγράμματος, θα αρχίσει να αντιλαμβάνεται οτι αυτό που θεωρούσε σπίτι του είναι στην πραγματικότητα μία φυλακή, και θα αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιό ανυπάκουος. Τελικά, οι δύο ερωτευμένοι νέοι θα αποδράσουν μαζί, και ο Icaro θα γευτεί για πρώτη φορά στη ζωή του τη γλύκα της ελευθερίας. Η ευτυχία τους όμως δε θα κρατήσει για πολύ, και ο μοντέρνος Ίκαρός μας θα ξαναβρεθεί φυλακισμένος στο υψίστης ασφαλείας κλουβί του. Οι επιστήμονες, για να αποτρέψουν ανάλογες ιδέες να ξαναγεννηθούν στο νεανικό μυαλό του, θα αποφασίσουν να του κάνουν λοβοτομή, και να τον μετατρέψουν σε ένα υπάκουο στις επιθυμίες τους ρομπότ. Μοναδική του ελπίδα να αποδράσει, και να κατακτήσει το όνειρό του για ελευθερία, είναι η αγαπημένη του Yukiko...






Το σενάριο του Moebius για το Icaro σίγουρα δεν είναι και πολύ πρωτότυπο, και μάλιστα είναι εντυπωσιακά "λιτό", σε βαθμό που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και απλοϊκό. Ο ρυθμός του είναι καλός, τόσο στις σκηνές διαλόγων όσο και στη δράση, και δείχνει να κατανοεί τη φιλοσοφία και τις τεχνικές storytelling των manga, κάτι που είναι περισσότερο δύσκολο από όσο ακούγεται, για κάποιον που δεν είναι mangaka. Όμως, σε κάποια σημεία υπάρχουν "τρύπες" και ασάφειες, όπως π.χ σε μία υπο-ιστορία για μια ομάδα "ψυχικών" τρομοκρατών, που αναπτύσσεται για λίγο και μετά αφήνεται ανολοκλήρωτη, ή, το πιο σημαντικό, στην κατάληξη της κύριας ιστορίας, όπου δε γίνεται απολύτως ξεκάθαρο ποιά είναι η τελική μοίρα του Icaro (κάτι το οποίο, βεβαίως, δεν είναι απαραίτητα κακό).

Όμως, αντί να βιαστούμε να χαρακτηρίσουμε το σενάριο "λίγο", μπορούμε να θεωρήσουμε οτι ο Moebius επέλεξε αυτή τη μινιμαλιστική προσέγγιση τους διαλόγους, με σκοπό να "αφήσει χώρο" στην εικόνα, που σε μία τέτοια ιστορία είναι λογικό να έχει τον πρώτο ρόλο. Και εδώ είναι που μπαίνει στο προσκήνιο ο εκπληκτικός εικονογράφος (και όχι μόνο βεβαίως) Jirô Taniguchi, και κάνει θαύματα. Με το γνωστό, εξαιρετικά λεπτομερές στύλ του και τις πολύ λεπτές γραμμές, ο ιάπωνας παραδίδει υπέροχες εικονογραφήσεις του ιπτάμενου Icaro σε πρώτο πλάνο, αλλά και απίστευτα, σχεδόν φωτο-ρεαλιστικά background, πάντοτε όμως κρατώντας την ισορροπία ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο πλάνο (στο πού πρέπει να εστιάσει το μάτι του θεατή δηλαδή). Λοιπόν, νομίζω πως μπορούμε να καταλήξουμε με σιγουριά ότι η εικονογράφηση του Taniguchi κλέβει την παράσταση, αλλά μου φαίνεται ότι έτσι σχεδιάστηκε από την αρχή. Όπως και να έχει πάντως, και παρ'όλα τα μικρά "φάουλ" του σεναρίου, το Icaro παραμένει μία πολύ δυνατή ιστορία αγάπης και αναζήτησης της ελευθερίας, που είναι δύσκολο να αφήσει κάποιον ασυγκίνητο.





Icaro @ Google books
Icaro @ Read about comics
Icaro @ Anime News Network
Read Icaro online 

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

F.UTURE U.NDER C.ONSTRUCTION

Ένα καινούριο, ελληνικό, ανατρεπτικό περιοδικό comics

"Το σκοτεινό ταξίδι του χρόνου σε μια Αθήνα που κοιμάται στο κατώφλι του αύριο. Η καταστροφή που άλλαξε τον παγκόσμιο χάρτη αποτελεί μακρινό σταθμό και οι συνοικίες της ( το πολύπαθο Κέντρο, ο πανίσχυρος Γέρακας, τα σκιώδη Φιλαδέλφεια, η Κομμούνα της Κηφισιάς, το Γκέττο Γλυφάδας, το λιμάνι της Κρήτης) αρχίζουν να δονούνται από υπόγειες κινήσεις για free internet, free communities, free dom… Γιατί αυτοί που αποφάσισαν μια μοίρα για μας, αποφάσισαν και για τη δική τους.

Future under construction… On the road and running! "

Με αυτόν τον ατμοσφαιρικό, νουάρ ύφος, το καινούριο περιοδικό comics "Future Under Construction" καλωσορίζει τους αναγνώστες του. Το πρώτο τεύχος, με τίτλο "Athens By Might Vol.1" εκδόθηκε τον τρέχοντα Ιούλιο και θα τριγυρνά στους δρόμους μέχρι τον Σεπτέμβριο. Θα το βρείτε σε περίπτερα, κεντρικά βιβλιοπωλεία και χώρους «ελεύθερης πνευματικής ραδιουργίας».

Με σκίτσα του Α. Σχισμένου, σενάριο Θ. Ξηροτσοπάνου, σκηνοθεσία Η. Μπάλιου και εξώφυλλο Λέανδρου, το περιοδικό περιέχει σκληρές ιστορίες μέσα σε ένα ασπρόμαυρο σύμπαν όπου σε κάποια σημεία υπάρχει λίγο κίτρινο. Μερικοί από τους πολλούς χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν είναι οι Babe Ruth, Ξανθιά, Γερμανός και Phil Spiderman (ο οποίος μάλλον είναι εμπνευσμένος από τον Spider Jerusalem του Transmetropolitan). Όπως δήλωσαν οι δημιουργοί του "Αποτελεί μια απόπειρα αναζήτησης του παλμού της κοινωνίας σε ένα πείραμα χρονικής φαντασίας έξω από κάθε μεταφυσική".






O χάρτης της Αττικής έτσι όπως διαμορφώθηκε μετά την καταστροφή και αποτελεί τη γεωγραφική πραγματικότητα του «Future Under Construction».

futureunderconstruction.wordpress.com
http://www.facebook.com/F.U.C.mag
F.U.C vol.1 : Athens By Might - preview

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Yoshitaka Amano - Deva Zan

Η πρώτη συγγραφική δουλειά του τεράστιου ιάπωνα εικονογράφου

Όταν διάβασα την είδηση στο φιλικό comic blog The Fables Habitat, τρελάθηκα ! Καινούρια δουλειά του εκ-πλη-κτι-κού Yoshitaka Amano, και μάλιστα η πρώτη του απόπειρα στη συγγραφή σεναρίου ? Νομίζω οτι αυτή θα είναι η πιο σημαντική κυκλοφορία της χρονιάς για τον κόσμο των manga (αν και το καλλιτεχνικό στύλ του Amano είναι εντελώς ξεχωριστό, και δεν εντάσσεται εύκολα σε συγκεκριμένες κατηγορίες).

Ίσως μάλιστα να είναι η πιο σημαντική κυκλοφορία της χρονιάς για ολόκληρο το σύμπαν των 2 διαστάσεων, αν και δεν είναι σωστό να προτρέχουμε. Πάντως, στους λίγους μήνες που απομένουν για το τέλος του 2012, δύσκολα νομίζω θα βγεί κυκλοφορία μεγαλύτερης σημασίας - και μιλάω για σημασία ως είδηση, επειδή φυσικά δε γνωρίζω αν το τελικό αποτέλεσμα θα είναι αντάξιο των (πολύ υψηλών για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη) προσδοκιών μου.

Δεδομένης όμως της ποιότητας που χαρακτηρίζει όλες ανεξαιρέτως τις προηγούμενες δουλειές του θρυλικού αυτού εικονογράφου (Vampire Hunter D, Final Fantasy, Hiten, The Magic Flute, The Sandman : The Dream Hunters, και τόσα άλλα ), είναι αδύνατον να μας απογοητεύσει.

Προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει το Νοέμβριο του 2012 απο τη Dark Horse, σε μία σίγουρα εντυπωσιακή έκδοση μεγέθους 21cm x 28cm, και περιέχοντας περισσότερες από 240 νέες εικονογραφήσεις (!), το Deva Zan είναι ένα μεγαλεπήβολο project που χρειάστηκε 10 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Αυτό βεβαίως συνέβη επειδή ο Amano δούλευε ταυτόχρονα και τη μεταφορά της ιστορίας σε ταινία anime, και μάλιστα σε 3D (παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα δείγμα 67 δευτερολέπτων). Την παραγωγή είχε αναλάβει το προσωπικό στούντιο παραγωγής κινουμένων σχεδίων του καλλιτέχνη, Studio Deva Loka, που σημαίνει "τόπος όπου συναντάς τους Θεούς". Δυστυχώς η ταινία, που ήταν προγραμματισμένη να κυκλοφορήσει την άνοιξη του 2012, δεν έχει τελειώσει ακόμη.

Η ιστορία ξεκινάει συστήνοντάς μας τους Juni Jinsho, τους 12 θεϊκούς στρατηγούς που κατά τον "εσωτερικό" ιαπωνικό βουδισμό στέκονται στα σημεία του ζωδιακού κύκλου, αιώνιοι φύλακες του σύμπαντος. Όταν όμως αυτοί εξαφανίζονται, νικημένοι από τις δυνάμεις του σκότους, το σύμπαν χάνει την ισορροπία του, και ο μόνος που απομένει να υπερασπιστεί την ανθρωπότητα και να αποκαταστήσει την τάξη στο κοσμικό στερέωμα είναι ο Deva Zan, ένας samurai χωρίς αναμνήσεις που καβαλάει έναν τεράστιο, μαύρο πολεμικό πάνθηρα. Ο Zan λοιπόν θα ανακαλύψει το πεπρωμένο του, και θα πρέπει να τελειοποιήσει την πολεμική του τεχνική, αλλά και να συγκεντρώσει συναγωνιστές οι οποίοι να μπορούν να διασχίσουν τα όρια του χώρου και του χρόνου προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις λεγεώνες τους σκότους. Η μάχη θα είναι επική και θα δοθεί σε όλα τα επίπεδα, από τα λιβάδια της αρχαίας Ιαπωνίας μέχρι τις λεωφόρους της σύγχρονης Νέας Υόρκης, ακόμη και σε διαστάσεις πέραν της ανθρώπινης αντίληψης.

Ο ίδιος ο Yoshitaka Amano δήλωσε ότι με το Deva Zan θέλησε να επιχειρήσει μία προσωπική απόδοση των μύθων της ανατολής, με σκοπό να τους κάνει πιο κατανοητούς για το κοινό της δύσης. Και, με το λαμπρό καλλιτεχνικό υπόβαθρο που διαθέτει αυτός ο εξαιρετικός δημιουργός, είμαι σίγουρος ότι το έχει καταφέρει.








Deva Zan @ Dark Horse
Deva Zan @ anime.gr forum

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Milo Manara - Bolero

Η ιστορία της ανθρωπότητας  σε 24 comic strips, από το μεγάλο ιταλό μαέστρο

Η ιστορία της ανθρωπότητας αφηγημένη χωρίς διαλόγους, σε μία εντυπωσιακή πομπή χαρακτήρων από τον άνθρωπο του Νεάντερταλ μέχρι σήμερα, μέσω των δύο ακρογωνιαίων λίθων για την ερμηνεία του σύμπαντος του Milo Manara : του έρωτα και της βίας.

Το Bolero είναι αυτό ακριβώς που δηλώνει ο τίτλος του - ένας χορός, ένα γαϊτανάκι της ανθρώπινης ιστορίας, της τόσο παραγεμισμένης με σεξ και βία. 

Δημοσιεύθηκε το 1999 στο περιοδικό "Echo des Savanes", και έπειτα κυκλοφόρησε σε album από την εταιρεία Edizioni Di.


Με διαδοχικά strips, χωρίς κείμενο, αλλά με αφοπλιστική ευγλωττία και υπέροχα (όπως συνήθως) παστέλ χρώματα, ο ιταλός εικονογράφος του έρωτα περιγράφει τις συνήθειες και τα πάθη των ανθρώπων κάθε εποχής που εναλλάσσονται ανά τους αιώνες, με φόντο την αλλαγή της χιλιετίας και τα ανάμικτα συναισθήματα απαισιοδοξίας αλλά και προσδοκιών που αυτή είχε επιφέρει. Είναι μία καταγραφή της καταπίεσης, της σκληρότητας, της αγριότητας, της γενοκτονίας και των σφαγών, των φρικτών δεινών που προκαλέθηκαν από κάποιους, και αντέχθηκαν από κάποιους άλλους. Και του σεξ. Και της βίας. O Manara λοιπόν κάνει μία καλλιτεχνική τομή στην ιστορία για να τονίσει ότι, παρά τις εφευρέσεις και τις επιστημονικές ανακαλύψεις, παρά τις μικρές ή μεγάλες αλλαγές στην καθημερινότητά μας (ανάλογα την περίοδο), η ιστορία μας παρέμεινε πάντα μια ιστορία του σεξ και της βίας.

Ο ίδιος ο δημιουργός αναφέρει στην εισαγωγή του :

"Μιλώντας για το 2000, κάνουμε γενικά εικασίες για το μέλλον. Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να προτείνω το αντίθετο: να μιλήσουμε για το 2000 ρίχνοντας μια ματιά στο παρελθόν. Τίποτα σοβαρό ή επιστημονικό, μόνο ένα απλό, γρήγορο και ρηχό κρυφοκοίταγμα. Έτσι, επιφανειακά, να απλοποιήσουμε την ιστορία της ανθρωπότητας σε μια ιστορία του σεξ και της βίας. Έτσι κι αλλιώς, φαίνεται ότι οι άνθρωποι δεν κάνουν τίποτα άλλο εκτός του να αναπαράγονται, να σκοτώνουν και να αλλάζουν ρούχα."


























Το Bolero σε κινούμενη εικόνα