Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

Al Columbia - The Trumpets They Play!

Ένα τρομακτικό, ενοχλητικό, αποκαλυπτικό αριστούργημα !





.....

 Ο Al Columbia είναι "πειραγμένος". Το ξέρουν όλοι. Τουλάχιστον όλοι όσοι γνωρίζουν το όνομα του ταλαντούχου όσο και εκκεντρικού αμερικανού κομίστα, και άρα και το έργο του. Και αυτό το "πείραγμα" ισχύει και με την καλή, αλλά και με την κακή έννοια. Η κακή έννοια έγινε περίτρανα φανερή στον κόσμο των comics από τη διαβόητη συμμετοχή του στο Big Numbers (1992), το υπερ-φιλόδοξο project του τεράστιου Alan Moore και του μεγάλου Bill Sienkiewicz που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, με μεγάλο μέρος της ευθύνης να βαραίνει τον, μόλις 19 χρονών τότε Columbia. Επειδή όμως είναι άδικο να χαρακτηρίζουμε κάποιον από ένα λάθος που έκανε στην εφηβεία του, πρέπει να δούμε τη μετέπειτα πορεία του στο χώρο της 9ης τέχνης για να εκτιμήσουμε το τεράστιο, υποτιμημένο όσο και διαταραγμένο ταλέντο του.

Ο Al Columbia κατέχει μία από τις μικρότερες προσωπικές παραγωγές δημιουργών στην ιστορία του μέσου - μία ακόμη απόδειξη της διαφορετικότητάς του. Ελάχιστες δουλειές του έχουν εκδοθεί από τις αρχές των 90s όταν και ξεκινούσε την καριέρα του, και ακόμη λιγότερες μπορούν να θεωρηθούν ως ολοκληρωμένες. Όλες όμως φανερώνουν ένα εξαιρετικό ταλέντο και μία υπέροχα σκοτεινή ποιότητα. Το The Trumpets They Play! αποτελεί τη γνωστότερη δουλειά του καλλιτέχνη πέραν του Big Numbers, μία ιστορία 8 μόνο σελίδων που περιέχει όμως τόση δουλειά και προσοχή στη λεπτομέρεια που απαιτεί από τον αναγνώστη αρκετή ώρα για να διαβαστεί, να αναλυθεί και να θαυμαστεί επαρκώς. Δημοσιεύθηκε στην εξαιρετική ανθολογία εναλλακτικών comics BLAB! #10 το φθινόπωρο του 1998, και θεωρήθηκε αμέσως ως αριστούργημα από κοινό και κριτικούς.

Πρωταγωνιστεί το γνωστό και από άλλες σύντομες ιστορίες του Columbia δίδυμο Seymour Sunshine και Knishkebibble the Monkey-Boy, δύο χαρακτήρες εσκεμμένα αταίριαστοι, τόσο μεταξύ τους όσο και στην ατμόσφαιρα των σκοτεινών, ενοχλητικών περιπετειών στις οποίες συμμετέχουν. Δείτε π.χ το υπέροχο, κατάμαυρο I Was Killing When Killing Wasn't Cool και ανατριχιάστε! Στο Trumpets, οι δυο τους γίνονται μάρτυρες της ίδιας της Αποκάλυψης - ναι, αυτής του Ιωάννη με τις 7 σφραγίδες και τις 7 σάλπιγγες, με τους 4 καβαλάρηδες, το Θηρίο και όλα αυτά τα χαριτωμένα.

Για πάμε να τα δούμε ...













Για κλείσιμο άφησα μία όμορφη περιγραφή του The Trumpets They Play! από τον εξαιρετικό κριτικό και ιστορικό των comics, Paul Gravett. Tο αποκαλεί την "πιο ενοχλητική δουλειά του καλλιτέχνη μέχρι στιγμής ... μία cartoon αποκάλυψη, ένα ασπρόμαυρο animation των Fleischer Brothers όπως θα το σχεδίαζε ο Hieronymus Bosch."

BLAB #10 (Φθινόπωρο 1998) 


Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018

Jacques Tardi - Fear of the blue-eyed Sloane

Μία σύντομη ιστορία από το Métal Hurlant #3 (1975)

Ο Jacques Tardi είναι ένας από τους πιο γνωστούς, αγαπητούς και βραβευμένους καλλιτέχνες στην ιστορία των ευρωπαϊκών, και δη παγκόσμιων comics, μία από τις ευτυχείς περιπτώσεις γάλλων δημιουργών που αναγνωρίστηκαν εν ζωή και από το αγγλόφωνο κοινό. Ένας απο τους πιο παραγωγικούς δημιουργούς της Γαλλίας, ο Tardi είναι γνωστός περισσότερο για τα υπέροχα, ατμοσφαιρικά αστυνομικά θρίλερ του, αλλά και τη διάσημη ηρωίδα του Adèle Blanc-Sec, ερευνήτρια παραφυσικών υποθέσεων και - το πιο σημαντικό - μία από τους πρώτους κεντρικούς γυναικείους χαρακτήρες των comics περιπέτειας. Με το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας του να αποτελείται από τα προαναφερθέντα αστυνομικά noir και τις περιπέτειες της Adèle, ο καλλιτέχνης καταπιάστηκε και με άλλα είδη, ειδικά στα πρώτα χρόνια της καριέρας του που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '70. Δεν έχει φιλοτεχνήσει πολλές σύντομες ιστορίες, γι'αυτό και αυτή που παρουσιάζουμε σήμερα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Η 8-σέλιδη ιστορία Fear of the blue-eyed Sloane λοιπόν δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο θρυλικό Métal Hurlant #3 τον Ιούνιο του 1975 με πρωτότυπο τίτλο La crainte du sloane aux yeux bleus, και 2 χρόνια αργότερα ανατυπώθηκε και στα αγγλικά, στο αμερικάνικο ξαδερφάκι του περιοδικού, Heavy Metal.

Είναι μία όμορφη και διδακτική ιστορία που μπλέκει την εποχή της αποικιοκρατίας και των αρχαιολογικών ανακαλύψεων με την επιστημονική φαντασία, με ένα τρόπο που μόνο η 9η τέχνη μπορεί να καταφέρει. Τα συναισθήματα του Tardi προς το ιμπεριαλιστικό παρελθόν της Γαλλίας στα τέλη του 19ου αιώνα είναι εμφανή, και ως γνήσιος καλλιτέχνης υποστηρίζει την πλευρά των αδύναμων ιθαγενών απέναντι στους άπληστους λευκούς "εκπολιτιστές".







Métal Hurlant #3 (Ιούνιος 1975)


Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

IRON MAIDEN comics

Legacy of the Beast - after the video game, Eddie goes comics !





....
Οι Iron Maiden είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο γνωστά, αγαπημένα και επιτυχημένα συγκροτήματα heavy metal στην ιστορία του είδους ! Από το 1980 όταν και κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους, ομώνυμο δίσκο, έχουν ακολουθήσει άλλα 15 studio albums, μια ντουζίνα live albums, αμέτρητες παγκόσμιες περιοδείες, αμέτρητα βραβεία, πωλήσεις και πρωτιές, και φυσικά απέραντη λατρεία από τα εκατομμύρια των φανατικών οπαδών τους.

Από την αρχή της πορείας τους, 6ο μέλος της παρέας του Steve Harris και του Bruce Dickinson αποτελεί η εμβληματική, όχι και τόσο γλυκούλα μασκώτ Eddie, δημιουργημένη και σχεδιασμένη στις πιο ιστορικές της εκδοχές από τον Derek Riggs. Εδώ και σχεδόν 40 χρόνια στα εξώφυλλα και τις αφίσες των Iron Maiden, o Eddie έχει γίνει από φαραώ (Powerslave), ρομπότ-δολοφόνος (Somewhere in time) και φαντάρος (the Trooper), μέχρι τρόφιμος ψυχιατρείου (Piece of Mind), χάρος (Dance of Death), ακόμη και... δέντρο! (Fear of the Dark). Ε, ήρθε η ώρα να γίνει και ήρωας comics.

Το πρώτο Iron Maiden comic είναι λοιπόν γεγονός, και μάλιστα βρήκε και πολύ ταιριαστό εκδοτικό "σπίτι" - το ιστορικό περιοδικό comics Heavy Metal. Το γνωστό περιοδικό, που ξεκίνησε το μακρινό 1978 ως το αμερικάνικο alter ego του θρυλικού γαλλικού Métal Hurlant, έχει ήδη δημοσιεύσει στις σελίδες του τα 3 από τα 5 συνολικά επεισόδια της μίνι σειράς Iron Maiden - Legacy of the Beast, τα οποία κυκλοφορούν βεβαίως και ως αυτόνομα τεύχη. Το πρώτο μέρος της σειράς εκδόθηκε στο Heavy Metal #287 τον Ιούλιο του 2017, και το τελευταίο αναμένεται στο #291 το Φεβρουάριο του 2018.





Το τεύχος Heavy Metal #287, με υπότιτλο MUSIC SPECIAL, περιλαμβάνει, εκτός της σειράς των Iron Maiden, ιστορίες εμπνευσμένες από τραγούδια και άλλων metal συγκροτημάτων, όπως οι Ozzy Osbourne, Mötley Crüe, Nine Inch Nails, Marilyn Manson, Rob Zombie, In Flames, Vamps και Gojira. Βεβαίως, με εξαίρεση τον πατριάρχη Ozzy, κανείς από αυτούς τους καλλιτέχνες δεν έχει το status, το υλικό και τη "μυθολογία" για να δικαιολογήσει ολόκληρη σειρά comics όπως αυτή των Iron Maiden, των οποίων τα εξώφυλλα των δίσκων και μόνο φαίνονται σαν να διηγούνται κάποια μεγαλύτερη ιστορία.

Η υπόθεση των εν λόγω 5 τευχών είναι εμπνευσμένη από το Iron Maiden: Legacy Of The Beast ηλεκτρονικό RPG (Role Playing Game), κάτι που δε μου άρεσε από τη στιγμή που το διάβασα (και ως άλλος clairvoyant οι φόβοι μου δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν). Με συγγραφείς τους ικανούς κατά τα άλλα Llexi Leon και Ian Edginton, και σχεδιαστή τον όχι κακό Kevin J. West, ακολουθούμε την ιστορία του RPG που ξεκινάει με την αθάνατη ψυχή του Eddie να έχει διαμελιστεί και διασκορπιστεί σε κάθε γωνιά του σύμπαντος. Τώρα λοιπόν ο δικός μας πρέπει να περιπλανηθεί σε γαλαξίες και διαστάσεις αναζητώντας τα σκορπισμένα κομμάτια, να πολεμήσει εναντίον των δυνάμεων του κτήνους (The Beast) και να αποκαταστήσει την ισορροπία στο διαταραγμένο σύμπαν.

Σίγουρα δεν είναι ό,τι πιο πρωτότυπο έχω ακούσει ποτέ, και ειλικρινά μου φαίνεται οτι ο Eddie και o Beast (ο γνωστός κόκκινος διάβολος από το Number of the Beast) θα έπρεπε να είναι φιλαράκια και όχι αντίπαλοι, αλλά τέλος πάντων. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι βεβαίως, ειδικά για τους fans της μουσικής των Iron Maiden, είναι οτι περιπλανιόμαστε και μέσα στα περιβάλλοντα των δίσκων του αγγλικού συγκροτήματος (φανταστείτε π.χ τί θα γίνεται στο Powerslave !)








Η metal μουσική και τα comics έχουν μακρά παράδοση συνεργασιών και αλληλεπίδρασης, όπως π.χ ο εξαιρετικός δίσκος Dark Saga των Iced Earth που αφηγείται την ιστορία του comics χαρακτήρα Spawn, ή oι σειρές comics για τους μουσικούς Alice Cooper, Ozzy, KISS, GWAR και... Slayer ! Σίγουρα το κεφάλαιο των Maiden στην ιστορία της συνεργασίας των δύο πολυαγαπημένων μου ειδών δε φαίνεται να είναι και το πιο πετυχημένο, και επίσης σίγουρα η λέξη αρπαχτή έρχεται αβίαστα στο μυαλό, όμως το 15χρονο fanboy μέσα μου έχει διαφορετική γνώμη για όλα αυτά.

Και η γνώμη αυτή συνοψίζεται στο "Ααααααργκ ! Iron Maiden σε comics !"


Iron Maiden: Legacy Of The Beast RPG (Role Playing Game)






Υ.Γ: Να περιμένουμε δηλαδή και τους Cradle of Filth ?

Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2018

The Savage Sword of Jesus Christ

Όταν ο Ιησούς Χριστός ζήλεψε τον Conan


...
Ακόμα δε μπήκε η νέα χρονιά, με τις μέρες της αγίας κατανάλωσης και του άγιου φαγοποτιού μέχρι αηδίας ακόμα φρέσκες στη μνήμη (και στην τσέπη, και στην κοιλιά), τί καλύτερο χωνευτικό από το να θυμηθούμε μία αρκετά πρόσφατη και απολαυστικά ανίερη καφρίλα σε μορφή comics, από την πένα του μεγάλου Grant Morrison.

Ήταν ακριβώς πρίν ένα χρόνο λοιπόν, όταν ο superstar σκωτσέζος συγγραφέας είχε μόλις αναλάβει αρχισυντάκτης του ιστορικού comics περιοδικού Heavy Metal, που αποφάσισε να ασχοληθεί ξανά με μία περίεργη ιστορία που είχε συγγράψει στη δεκαετία του '90. Ο τίτλος ήταν The New Adventures of Hitler (!), και βασιζόταν στη γνωστή θεωρία συνωμοσίας οτι ο Αδόλφος Χίτλερ δεν αυτοκτόνησε το 1945, στο τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά έζησε με νέα ταυτότητα για πολλά χρόνια ακόμα. Θέλοντας να φτιάξει κάτι σαν συνέχεια (sequel) της ιστορίας, o Morrison "στρατολόγησε" επίσης τον Ιησού Χριστό, σε μία εναλλακτική όμως, μπρατσωμένη εκδοχή που χρωστάει πολλά στο γνωστό βάρβαρο Conan του Robert E. Howard. Η ιστορία, όπως καταλάβατε, ονομάστηκε The Savage Sword of Jesus Christ και δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2017 στο τεύχος Heavy Metal #284.

Ωωωωω, ναι ! Και Jesus Christ λοιπόν, και Conan, και Hitler ! Ποιός άλλος θα ξεπεταχτεί στην πορεία ? Ο Σωκράτης ? Η Μαρία Αντουανέτα ? Ο Jimi Hendrix ? Για πάμε να δούμε ...





Σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που είχε δώσει ο Morrison το Νοέμβριο του 2016, μας πληροφορούσε οτι εμπνεύστηκε την υπόθεση της επικείμενης ιστορίας του απο ένα ιστορικά αληθές σχέδιο προπαγάνδας των Ναζί να "επανεφεύρουν" το Χριστιανισμό αλλά και το Χριστό τον ίδιο. Το σχέδιο, που ονομαζόταν Positive Christianity, προέβλεπε την αλλαγή του image του Ιησού, από παθητικό και καλοκάγαθο εβραίο σε ενεργητικό, βίαιο και φυσικά ξανθό Άρειο απο τη βόρεια Ευρώπη. Όπως γνωρίζουμε βεβαίως, ο Goebbels και ο Hitler δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για τη θρησκεία, είχαν όμως μεγάλο ενδιαφέρον για τη χειραγώγηση των μαζών και τη διαστρέβλωση της ιστορίας ώστε να εξυπηρετεί τους ολέθριους σκοπούς τους. Και όχι, δεν είχαν οι Ναζί την ιδέα να τον κάνουν βάρβαρο το Χριστό - αυτό το σκέφτηκε ο Morrison, που είπε να το τερματίσει το πράγμα.

Στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, ο Χριστός κάπου λέει "Μη σκέφτεστε οτι ήρθα για να φέρω ειρήνη στη γη. Ήρθα για να φέρω σπαθί, όχι ειρήνη". Αυτή την όχι και τόσο ταιριαστή για γιο θεού ατάκα πήραν λοιπόν οι Ναζί σαν βάση του "μαρκετίστικου" σχεδίου τους. Φυσικά, το ευαγγέλιο δεν το έγραψε ο ίδιος ο Ματθαίος, ο Χριστός πιθανότατα δεν υπήρξε ποτέ, οι Ναζί δεν ήταν απόγονοι των Αρείων, και οι ίδιοι οι Άρειοι δεν είναι οι πρόγονοι του παγκόσμιου πολιτισμού όπως υποστήριζαν οι γερμαναράδες. Οπότε, τί τα ψάχνουμε ... Καταλήγουμε στο ήδη γνωστό συμπέρασμα οτι η μισή ιστορία που διδασκόμαστε στο σχολείο είναι κατασκευασμένη απο αυτούς που είχαν την εξουσία όταν συνέβαιναν τα γεγονότα.

Για να συνεχίσουμε τις ιστορικές συνωμοσίες, υπάρχει επίσης η θεωρία οτι ο Χριστός, όπως και ο Χίτλερ, δεν πέθανε τη στιγμή που νομίζει ο κόσμος - δηλαδή πάνω στο σταυρό. Η θεωρία λέει οτι έζησε, και κατέληξε στη νότια Αμερική (!), όπου έγινε γνωστός ως Kukulcan, το φτερωτό ερπετό, σύμφωνα με ένα μύθο των Maya που μιλούσε για ένα λευκό άντρα με μούσι που ήρθε απο την άλλη άκρη του ωκεανού. Και για να βάλουμε και τον Conan στο κόλπο, ακριβώς τον ίδιο μύθο έχει χρησιμοποιήσει και ο δημιουργός του βάρβαρου, Robert E. Howard, σε μία από τις ιστορίες του. Επίσης, σε μία άλλη ιστορία, την A Witch Shall Be Born του 1934, ο Conan σταυρώνεται ! Εεεε, τα είδε όλα αυτά και ο Grant Morrison και κατάλαβε οτι τις τρείς αυτές φιγούρες τις συνδέει το ιστορικό και κομιξικό πεπρωμένο, οπότε είπε να τις συνδυάσει. Και καλά έκανε.

Heavy Metal #284 (Ιανουάριος 2017) και The Savage Sword of Conan #5 (Απρίλιος 1975)