Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Λέανδρος - Ο Παρίας

Το αναρχικό, cult έργο-ορόσημο 
των ελληνικών comics !

Ο Λέανδρος είναι ένας πολύ καλός έλληνας δημιουργός που "έδρασε" κυρίως στις δεκαετίες των 90s και των 00s, παραμένοντας για αρκετά χρόνια τώρα συνειδητά ανενεργός. Έντονα πολιτικοποιημένος και εξαιρετικά χαμηλών τόνων, σε σημείο που να μην είναι γνωστό ούτε καν το πραγματικό του όνομα ή έστω κάποια βιογραφικά του στοιχεία, αποτελεί την πλέον cult και underground φιγούρα της ελληνικής σκηνής comics.

Από τα πιο μεγάλα ταλέντα που έχουν εμφανιστεί ποτέ στην Ελλάδα, ο Λέανδρος γεννήθηκε το 1971 και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Άρχισε να δημοσιεύει ιστορίες στη βαβέλ και συνέχισε στο περιοδικό "9" της Ελευθεροτυπίας. Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις και Φεστιβάλ, καθώς και σε δύο Μπιενάλε Νέων. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 3 βιβλία του - η συλλογή σύντομων ιστοριών Με μεγάλωσαν σκυλιά (2009, babelart), Η Χωματερή το 2007 (με τα στριπ που δημοσίευε στο "9") και Ο Παρίας το 1999 (βαβέλ), ένα από τα παλαιότερα ελληνικά graphic novels.

Πόλη του Νεο-Άμστερνταμ, λίγο μετά το 2.000. Από το πουθενά, κάνει την εμφάνισή του ένα σαρωτικό φαινόμενο - ο Παρίας. Ένας και μοναδικός άνθρωπος, ντυμένος σα μεξικανός επαναστάτης του στρατού του Emiliano Zapata. Κανείς δεν ξέρει από πού ήρθε, όμως σύντομα όλοι θα μάθουν το σκοπό του - να καθαρίσει τον τόπο από τους τέσσερις δαίμονες που κατατρύχουν τις σύγχρονες κοινωνίες, αυτούς που υπηρετούν το Κτήνος.

Τη δευτέρα ο Παρίας θα νικήσει το δαίμονα της υποταγής, αυτόν που ναρκώνει το μυαλό και χαλιναγωγεί τα πλήθη, σκορπίζοντας μια γλυκιά νωθρότητα. Την τρίτη θα νικήσει το δαίμονα του ψεύδους, το ραδιούργο που σπέρνει το μίσος και τη διχόνοια, που βάζει τους ανθρώπους να σκοτώνονται μεταξύ τους και μετά οργανώνει γιορτές πάνω στα πτώματά τους. Την τετάρτη θα νικήσει την ιέρεια του μαύρου κέρδους, αυτή που μαζεύει γύρω της μιαν αυλή αλαζονείας και πλουτίζει εκμεταλλευόμενη τους αφελείς. Την πέμπτη το δαίμονα της απάτης, τον πιο σκοτεινό και ύπουλο απ'όλους, αυτόν που μοιράζει ψευδή χαρά στον κόσμο, αλλά ενδιαφέρεται μόνο να θρέφει τον εαυτό του και τους πιστούς του. Και την παρασκευή θα πάει μόνος του στον οίκο του κακού, να αντιμετωπίσει το Κτήνος.

Και μέσα σε όλο αυτό το χάος, το εκρηκτικό δίδυμο των Nada Overdrive και Hardcore Dog (γνωστοί χαρακτήρες από παλιότερες δουλειές του Λέανδρου) κυκλοφορεί ελεύθερο και σκορπίζει σφαίρες και βρισιές σε όποιον βρεθεί απέναντί τους.





Ο Παρίας είναι ένα καθαρά πολιτικό έργο με σαφείς συμβολισμούς και ξεκάθαρα αναρχικό χαρακτήρα. Και τρελή, hardcore βία ! Ο δαίμονας της υποταγής είναι τα ΜΜΕ, ο δαίμονας του ψεύδους οι πολιτικοί, η ιέρεια του μαύρου κέρδους συμβολίζει κάθε λογής διασημότητες και celebrities, και ο δαίμονας της απάτης είναι οι μεγαλο-βιομηχανίες και οι πολυεθνικές εταιρείες. Και η εξάλειψη των τεσσάρων αυτών δαιμόνων μέσα από την επανάσταση των περιθωριακών και των καταπιεσμένων θα κάνει τον κόσμο μας καλύτερο... ή τουλάχιστον έτσι θα συνέβαινε σε μία ιδανική κοινωνία. Ο Λέανδρος φυσικά γνωρίζει οτι η κοινωνία μας δεν είναι ιδανική, και οτι οι άνθρωποι δεν πρέπει να περιμένουν ένα "Μεσσία" να τους σώσει, αλλά σε κανέναν δεν απαγορεύεται (τουλάχιστον ακόμα) να ονειρεύεται ένα κόσμο όπως ακριβώς τον θέλει.

Φυσικά, η πολιτική "ανάλυση" που επιχειρώ είναι καθαρά προσωπική, και ούτε μπορώ να ξέρω το μήνυμα που ήθελε να περάσει ο δημιουργός, και άλλωστε το συμπέρασμα που θα αποκομίσει ο καθένας δεν έχει και μεγάλη σημασία. Σημασία έχει οτι ο Παρίας είναι ένα πολύ καλό comic, ένα από τα πρώτα και καλύτερα ελληνικά graphic novels, με το χαρακτηριστικό, τίγκα στο contrast σχεδιαστικό στύλ του Λέανδρου να ταιριάζει απόλυτα στο θέμα. Οι σφαίρες και οι χριστοπαναγίες πάνε σύννεφο, τα μυαλά και το αίμα χύνονται πάνω στις σελίδες, και οι φοβεροί χαρακτήρες Nada Overdrive και Hardcore Dog κάνουν διαγωνισμό με τον Παρία για το ποιός θα φάει περισσότερους. Cult !








6 σχόλια:

  1. Θα αρχίσω με το καθιερωμένο "παράσημο": Εύγε στην Κατερίνα Γώγου της Ένατης Τέχνης!

    Αγαπάμε Λέανδρο. Προσωπικά αγαπάω οτιδήποτε με πάει πίσω στις γλυκές εποχές του "9", αλλά στον ανάρχα έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία. Τη συγκεκριμένη ιστορία δεν την είχα υπόψιν πάντως και με ξάφνιασαν οι ομοιότητές της (οι 4 συμβολικοί κακοί) με το... Μπάτμαν χωρίς Ρίτα (πουτάνα παρθενογέννηση, που εξαφανίστηκες; )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα ντόκτορ !

      Γώγου, ε ? Ο Άσιμος θα μου'ρχοταν, αλλά αυτός ήταν πιο μυστήρια περίπτωση. Εσύ τον γνώρισες το Λέανδρο απο τη Χωματερή λοιπόν. Πολύ καλή, αλλά προτιμώ τις πιο παλιές και σκληρές δουλειές του. Όχι βρε, δεν έχει ομοιότητες με το Μπάτμαν δίχως Ρίτα, σπανάκι δίχως πίτα. Πολύ διαφορετικό στυλάκι.

      Διαγραφή
  2. Αξέχαστο το 9! Πάντα το διάβαζα όταν το πετύχαινα, τον Λέανδρο και τον Παρία δεν τα θυμάμαι αν και για τον Λέανδρο κάτι έχω ξαναδιαβάσει (εδώ μέσα).
    Ωραίο το σχέδιο (μου αρέσει που είναι και ασπρόμαυρο), ενδιαφέρουσα η ιστορία και οι συμβολισμοί.
    Κάνω λάθος ή από αυτά που μόλις είδα/διάβασα ο Παρίας είναι... η Παρίας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Σκοτεινούλα !
      Αααααχ, το "9" ! Μ'αυτό μεγαλώσαμε (και με ΝΟΥΝΟΥ). Ο Λέανδρος έκανε τη Χωματερή, αυτό με τα μυρμήγκια και τους γλάρους και τα αναρχικά μηνύματα - δεν παίζει να μην το θυμάσαι.
      Εδώ, ο Παρίας είναι άλλη φάση, πιο "σοβαρή". Στο εξώφυλλο που σε μπέρδεψε γυναίκα είναι, η Nada η Overdrive με τ'ονομα, αλλά ο Παρίας είναι άλλος (αυτός που είναι σαν τον Pancho Villa). Σ'άρεσε, ε ? Το υποψιαζόμουν οτι είσαι ανατρεπτικό και αντικαθεστωτικό στοιχείο.

      Διαγραφή
  3. Το εχω ξεφυλισει πολλες φορες σε μαγαζια αλλα δεν το εχω παρει ποτε, δεν ξερω μου φαινεται λιγο και καλα .. οι παλιες ιστοριες απο τη βαβελ ειναι το με μεγαλωσαν σκυλια που λες ? αυτο θα ειναι πολυ ενδιαφερον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Alice !

      Το "λιγο και καλα" που λες παίρνει συζήτηση. Ο Λέανδρος σε όλες τις δουλειές του εκφράζει μία συγκεκριμένη ιδεολογία που κλίνει προς την αναρχία. Δεν την έκρυψε ποτέ, και την υποστηρίζει απόλυτα. Τώρα, οτι στο συγκεκριμένο ιδεολογικό χώρο παίζει πολύ το και καλά (όπως και σε πολλούς άλλους χώρους), αυτό είναι άλλη ιστορία. Και πάλι αναφέρω βεβαίως οτι δεν τον ξέρω προσωπικά τον άνθρωπο για να πω οτι γνωρίζω τις πολιτικές του απόψεις.

      Και στο Με μεγάλωσαν σκυλιά, που όντως είναι οι παλιές ιστορίες του από τη βαβέλ, φαίνονται οι αντιλήψεις του, και είναι στο ίδιο πλαίσιο με τον Παρία. Και είναι και γαμάτα τα σκυλιά !

      Διαγραφή