Η εκπληκτική όσο και τεράστια τοιχογραφία ενός ανατρεπτικού όσο και τεράστιου καλλιτέχνη
...
Ο Makoto Aida (γεννημένος το 1965) είναι ένας εξαιρετικός ιάπωνας εικαστικός καλλιτέχνης, θεωρούμενος από τους κριτικούς τέχνης όχι μόνο ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους καλλιτέχνες της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου, αλλά επίσης και ως ιδιοφυία. Μάλιστα, η τελευταία του ατομική έκθεση στο Mori Art Museum στο Tokyo (2013) είχε τον γλαφυρό τίτλο "Συγνώμη που είμαι ιδιοφυία" (στα αγγλικά το έκαναν Monument for Nothing). Αποφοιτώντας στις αρχές της δεκαετίας του '90 από τη Σχολή Καλών Τεχνών της ιαπωνικής πρωτεύουσας, ο Aida άρχισε να φτιάχνει τη φήμη του δημιουργώντας πίνακες ζωγραφικής, installations, ακόμα και manga (την αντι-αμερικάνικη φάρσα Mutant Hanako) ! Tο πρώτο του έργο που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και του χάρισε για πρώτη φορά τον (τιμητικό για τους καλλιτέχνες) τίτλο του εκκεντρικού ήταν το A Picture of an Air Raid on New York City (1996), το οποίο παρουσιάζει αυτό ακριβώς που περιγράφει ο τίτλος του. Ακολούθησαν αμέτρητες συμμετοχές σε εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, με το όνομα του Aida να καθιερώνεται ανάμεσα στους πιο ανατρεπτικούς σύγχρονους καλλιτέχνες παγκοσμίως.
Με διαστάσεις μόλις... 17.5m x 2m, το Jumble of 100 Flowers είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος έργο που έχει δημιουργήσει ποτέ ο εκκεντρικός καλλιτέχνης, απαιτώντας περισσότερο από δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί (οκ, ταυτόχρονα ασχολιόταν και με άλλα projects). Η ποσότητα της εντυπωσιακά λεπτομερούς δουλειάς που ο Aida έχει επενδύσει στο έργο του να γίνεται αμέσως εμφανής στα κοντινά πλάνα που παραθέτω παρακάτω. Η τεράστια τοιχογραφία με τις manga και pop art επιρροές ολοκληρώθηκε το 2012 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Νοέμβριο του ίδιου έτους στη γκαλερί Mizuma Art Gallery του Tokyo, για να γίνει αμέσως αντικείμενο θαυμασμού και λατρείας από κοινό και κριτικούς.
Το concept είναι το εξής: Τα γυμνά νεαρά κορίτσια του πίνακα είναι ανδροειδή που τρέχουν προς το μέρος του θεατή, μερικά κουβαλώντας κάτι τεράστιες κάμπιες. Καλά ως εδώ ? Καλά (λέμε τώρα). Έλα όμως που ο θεατής είναι ο παίκτης ενός video game τύπου shoot'em up (π.χ Doom) και πυροβολεί τα κορίτσια με τους στόχους του ελεύθερου σκοπευτή που φαίνονται διάσπαρτοι στον πίνακα ! Και όταν τα χτυπήσει... από μέσα τους ξεχύνονται φράουλες, λουλουδάκια, αστεράκια και καραμέλες, καθιστώντας τις γυμνές κορασίδες με τα μοβ μαλλιά τις πιο περίεργες και χαρούμενες ανθρώπινες πινιάτες που είδα ποτέ !!!
Πάμε πρώτα ένα γενικό πλάνο, για να γίνει αντιληπτό για τί μεγέθη μιλάμε ...
...
Και μετά πάμε τρελό ζούμ, για να γίνει αντιληπτό για τί επίπεδο λεπτομέρειας μιλάμε (γιατί στο 2d-domain μιλάμε πάντα με ντοκουμέντα). Είναι πραγματικά απίστευτο, αλλά ο καταραμένος ο τύπος έχει ζωγραφίσει ακόμα και το φως που αντανακλάται πάνω σε κάθε τρυπίτσα της κάθε φράουλας, δίνοντάς τους, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα αντικείμενα που ξεχύνονται μέσα από τα κορίτσια-πινιάτες μία υπέροχη γυαλιστερή όψη.
...
Οκ, ξεζουμάρουμε τώρα λίγο, για πιο γενικά πλάνα
...
Ο Makoto Aida (γεννημένος το 1965) είναι ένας εξαιρετικός ιάπωνας εικαστικός καλλιτέχνης, θεωρούμενος από τους κριτικούς τέχνης όχι μόνο ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους καλλιτέχνες της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου, αλλά επίσης και ως ιδιοφυία. Μάλιστα, η τελευταία του ατομική έκθεση στο Mori Art Museum στο Tokyo (2013) είχε τον γλαφυρό τίτλο "Συγνώμη που είμαι ιδιοφυία" (στα αγγλικά το έκαναν Monument for Nothing). Αποφοιτώντας στις αρχές της δεκαετίας του '90 από τη Σχολή Καλών Τεχνών της ιαπωνικής πρωτεύουσας, ο Aida άρχισε να φτιάχνει τη φήμη του δημιουργώντας πίνακες ζωγραφικής, installations, ακόμα και manga (την αντι-αμερικάνικη φάρσα Mutant Hanako) ! Tο πρώτο του έργο που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και του χάρισε για πρώτη φορά τον (τιμητικό για τους καλλιτέχνες) τίτλο του εκκεντρικού ήταν το A Picture of an Air Raid on New York City (1996), το οποίο παρουσιάζει αυτό ακριβώς που περιγράφει ο τίτλος του. Ακολούθησαν αμέτρητες συμμετοχές σε εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, με το όνομα του Aida να καθιερώνεται ανάμεσα στους πιο ανατρεπτικούς σύγχρονους καλλιτέχνες παγκοσμίως.
Με διαστάσεις μόλις... 17.5m x 2m, το Jumble of 100 Flowers είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος έργο που έχει δημιουργήσει ποτέ ο εκκεντρικός καλλιτέχνης, απαιτώντας περισσότερο από δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί (οκ, ταυτόχρονα ασχολιόταν και με άλλα projects). Η ποσότητα της εντυπωσιακά λεπτομερούς δουλειάς που ο Aida έχει επενδύσει στο έργο του να γίνεται αμέσως εμφανής στα κοντινά πλάνα που παραθέτω παρακάτω. Η τεράστια τοιχογραφία με τις manga και pop art επιρροές ολοκληρώθηκε το 2012 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Νοέμβριο του ίδιου έτους στη γκαλερί Mizuma Art Gallery του Tokyo, για να γίνει αμέσως αντικείμενο θαυμασμού και λατρείας από κοινό και κριτικούς.
Το concept είναι το εξής: Τα γυμνά νεαρά κορίτσια του πίνακα είναι ανδροειδή που τρέχουν προς το μέρος του θεατή, μερικά κουβαλώντας κάτι τεράστιες κάμπιες. Καλά ως εδώ ? Καλά (λέμε τώρα). Έλα όμως που ο θεατής είναι ο παίκτης ενός video game τύπου shoot'em up (π.χ Doom) και πυροβολεί τα κορίτσια με τους στόχους του ελεύθερου σκοπευτή που φαίνονται διάσπαρτοι στον πίνακα ! Και όταν τα χτυπήσει... από μέσα τους ξεχύνονται φράουλες, λουλουδάκια, αστεράκια και καραμέλες, καθιστώντας τις γυμνές κορασίδες με τα μοβ μαλλιά τις πιο περίεργες και χαρούμενες ανθρώπινες πινιάτες που είδα ποτέ !!!
Πάμε πρώτα ένα γενικό πλάνο, για να γίνει αντιληπτό για τί μεγέθη μιλάμε ...
...
Και μετά πάμε τρελό ζούμ, για να γίνει αντιληπτό για τί επίπεδο λεπτομέρειας μιλάμε (γιατί στο 2d-domain μιλάμε πάντα με ντοκουμέντα). Είναι πραγματικά απίστευτο, αλλά ο καταραμένος ο τύπος έχει ζωγραφίσει ακόμα και το φως που αντανακλάται πάνω σε κάθε τρυπίτσα της κάθε φράουλας, δίνοντάς τους, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα αντικείμενα που ξεχύνονται μέσα από τα κορίτσια-πινιάτες μία υπέροχη γυαλιστερή όψη.
...
Οκ, ξεζουμάρουμε τώρα λίγο, για πιο γενικά πλάνα
...
Πραγματικά απίστευτο !!!
Να και ο δικαιολογημένα υπερήφανος καλλιτέχνης.
εντυπωσιακο!!!!!!! φοβερη ιδεα ομολογουμενως
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ? Εεε ? Εεεεεεεεε ? Δεν είναι απίστευτο ? Πού τα βρίσκω ο σιχαμένος όμως, ε ? Εμ, τί κάνουμε εδώ μέσα, ακρίδες πεταλώνουμε ?
Διαγραφή