Ένα ακόμη υπέροχο παραμύθι του
Ευγένιου Τριβιζά σε graphic novel
Έλα πάμε εκεί που δεν έφτασε άλλο πιόνι!
Έλα πάμε εκεί που η νύχτα τελειώνει!
Έλα πάμε εκεί που χαράζει η μέρα!
Έλα να ταξιδέψουμε πέρα απ' τη σκακιέρα!
- Πόσα αστέρια μέτρησες;
- Χίλια και άλλα τόσα...
- Πού είναι ο γλάρος;
- Νά'τος!
- Όχι, χνούδι είναι.
- Χνούδι από σύννεφο περαστικό...
Οι δραπέτες της σκακιέρας, το προϊόν της συνεργασίας του εξαιρετικού όσο και ακούραστου παραμυθά Ευγένιου Τριβιζά με την επί χρόνια συνεργάτιδά του, την πολύ καλή εικογράφο Ράνια Βαρβάκη κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 2009 από τις εκδόσεις Καλέντης, αποτελώντας το πρώτο ελληνικό graphic novel για παιδιά. Αποτελεί επίσης ένα μαγευτικό, πολύχρωμο και συμβολικό ταξίδι προς την ελευθερία και την ευτυχία.
Ένα βράδυ, στην άκρη μιας παλιάς σκακιέρας, συναντιούνται κρυφά η λευκή βασίλισσα και ένας μαύρος αξιωματικός και δραπετεύουν από τη σκακιέρα με το τρένο των πλήκτρων, ακολουθώντας το ασημένιο μονοπάτι μιας φεγγαραχτίδας. Χωρίς το μαύρο αξιωματικό και τη λευκή βασίλισσα, το παιχνίδι δε μπορεί να συνεχιστεί. Τα υπόλοιπα πιόνια είναι αποφασισμένα να βρουν και να τιμωρήσουν σκληρά τους ασυλλόγιστους δραπέτες. Έτσι, ξεκινάει μια συναρπαστική περιπέτεια σε κόσμους μαγικούς και τόπους μακρινούς, καθώς κυνηγημένα από ένα γεράκι χωρίς σκιά, τα δύο παράτολμα πιόνια προσπαθούν να βρουν το γλάρο των ονείρων, που θα τα οδηγήσει στην εφτάχρωμη πύλη του ουράνιου τόξου.
Οι δραπέτες της σκακιέρας ξεκίνησαν την πορεία τους στο χώρο των τεχνών ως θεατρικό έργο με έμμετρο λόγο, οπότε ήταν απολύτως λογικό να μεταφερθούν σε μορφή όπερας στη Λυρική Σκηνή το 1998, σε μουσική του Γιώργου Κουρουπού και εκτέλεση της Ορχήστρας των Χρωμάτων. Τα λιμπρέτα έγραψε ο ίδιος ο Ευγένιος Τριβιζάς, ενώ τη σκηνοθεσία έκανε η Λυδία Κονιόρδου. Το graphic novel, με την πολύ όμορφη εικονογράφηση της Ράνιας Βαρβάκη, βασίζεται στο διασκευασμένο και περικομμένο για την όπερα κείμενο του Τριβιζά, ο οποίος ομολογεί οτι με λύπη αποχωρίστηκε μερικούς από τους ήρωες του αρχικού έργου, όπως το περήφανο άλογο που βοηθάει τους δραπέτες να το σκάσουν, το σοφό φτερό της χήνας, τον κόμη Κουμπή που ψάχνει για την κόμισσα Κουμπότρυπα, και πολλούς άλλους. Στη συλλεκτική έκδοση του βιβλίου εμπεριέχεται και το cd με τη μουσική της όπερας.
Το "ονειρόδραμα" αυτό, όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος ο συγγραφέας, είναι αφιερωμένο "σε όλους εκείνους που προσπαθούν να δραπετεύσουν από κάποια σκακιέρα".
Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε νομικά και οικονομικά και είναι καθηγητής εγκληματολογίας στην Αγγλία. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Reading, όπου διατελεί Ομότιμος Καθηγητής, καθώς και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι γνωστός ως συγγραφέας βιβλιών για παιδιά από τεσσάρων χρονών και πάνω. Όλα του τα έργα τα χαρακτηρίζει πρωτοτυπία και μεγάλη φαντασία. Έχει γράψει γύρω στα 150 βιβλία που είναι: μυθιστορήματα, παραμύθια, θεατρικά έργα, αλφαβητάρια, διηγήματα, κόμικς, εκπαιδευτικά βιβλία, λιμπρέτα για όπερες, και έχει συνεργαστεί με πολλά παιδικά περιοδικά. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι η Φρουτοπία, Τα 3 μικρά λυκάκια και το Νησί των πυροτεχνημάτων.
Το πιο σωστό βιογραφικό του σημείωμα όμως είναι το παρακάτω...
Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι εξερευνητής, εφευρέτης και ζογκλέρ μελάτων αυγών. Έχει ανακαλύψει το Νησί των Πυροτεχνημάτων, τη Φρουτοπία, το Πιπερού, το Κουτσουλιστάν, την Κουμασιλάνδη, τη Χώρα των Χαμένων Χαρταετών και την Πολιτεία με Όλα τα Χρώματα εκτός από το Ροζ. Οι γνωστότερες εφευρέσεις του Ευγένιου είναι: ο γαργαλιός (ένα μηχάνημα που σε γαργαλάει όταν είσαι λυπημένος), το ηλεκτρικό ρουφοσκόπιο (ένας συνδυασμός τηλεσκόπιου και ηλεκτρικής σκούπας, με το οποίο όχι μόνο βλέπει κανείς τα αστέρια, αλλά άμα θέλει τα ρουφάει και τα κάνει γιρλάντες), ο φαγώσιμος χαρτοπόλεμος, η μπανιέρα με τις δώδεκα τρύπες, ο ιπτάμενος ανεμόμυλος, η τσουλήθρα με τα σκαλοπάτια, η μελωδική ομπρέλα, το παπιγιόν για νάνους και ο αναδρομικός καθρέφτης (που σε δείχνει όπως ήσουνα πριν από δέκα χρόνια). Ο Ευγένιος ζει στο Νησί των Πυροτεχνημάτων με τον παπαγάλο του, τη Σύνθια, τον άσπρο του ελέφαντα, τον Πουκιπόν, τη Λιλή, την παρδαλή λεοπάρδαλη, τον Οράτιο Αοράτιο, το αόρατο πράσινο καγκουρό, και άλλους πολλούς γνωστούς και φίλους. Ο Ευγένιος έχει μία μοναδική συλλογή από κομμάτια παλιών παραμυθιών. Η σπάνια συλλογή του περιλαμβάνει: ένα πούπουλο από το μαξιλάρι που κοιμόταν η πεντάμορφη πριγκιποπούλα, το κορδόνι από το δεξί παπούτσι του παπουτσωμένου γάτου, ένα τούβλο απ’ το σπίτι που είχαν χτίσει τα τρία γουρουνάκια, τα γυαλιά της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας και το φυτίλι από το λυχνάρι του Αλαντίν.
"Όλοι κάποιες στιγμές νιώθουμε την ανάγκη να δραπετεύσουμε από την καθημερινότητά μας και τους ρόλους που είτε μας έχουν επιβάλει άλλοι είτε έχουμε επιβάλει οι ίδιοι στον εαυτό μας. Κι αν δεν το κάνουμε, το φανταζόμαστε. Γι' αυτό κατά κάποιον τρόπο, λοιπόν, είμαστε όλοι μας δραπέτες κάποιας σκακιέρας".
- Ευγένιος Τριβιζάς (Ελευθεροτυπία, 7 Νοεμβρίου 2009)
Ευγένιου Τριβιζά σε graphic novel
Έλα πάμε εκεί που δεν έφτασε άλλο πιόνι!
Έλα πάμε εκεί που η νύχτα τελειώνει!
Έλα πάμε εκεί που χαράζει η μέρα!
Έλα να ταξιδέψουμε πέρα απ' τη σκακιέρα!
- Πόσα αστέρια μέτρησες;
- Χίλια και άλλα τόσα...
- Πού είναι ο γλάρος;
- Νά'τος!
- Όχι, χνούδι είναι.
- Χνούδι από σύννεφο περαστικό...
Οι δραπέτες της σκακιέρας, το προϊόν της συνεργασίας του εξαιρετικού όσο και ακούραστου παραμυθά Ευγένιου Τριβιζά με την επί χρόνια συνεργάτιδά του, την πολύ καλή εικογράφο Ράνια Βαρβάκη κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 2009 από τις εκδόσεις Καλέντης, αποτελώντας το πρώτο ελληνικό graphic novel για παιδιά. Αποτελεί επίσης ένα μαγευτικό, πολύχρωμο και συμβολικό ταξίδι προς την ελευθερία και την ευτυχία.
Ένα βράδυ, στην άκρη μιας παλιάς σκακιέρας, συναντιούνται κρυφά η λευκή βασίλισσα και ένας μαύρος αξιωματικός και δραπετεύουν από τη σκακιέρα με το τρένο των πλήκτρων, ακολουθώντας το ασημένιο μονοπάτι μιας φεγγαραχτίδας. Χωρίς το μαύρο αξιωματικό και τη λευκή βασίλισσα, το παιχνίδι δε μπορεί να συνεχιστεί. Τα υπόλοιπα πιόνια είναι αποφασισμένα να βρουν και να τιμωρήσουν σκληρά τους ασυλλόγιστους δραπέτες. Έτσι, ξεκινάει μια συναρπαστική περιπέτεια σε κόσμους μαγικούς και τόπους μακρινούς, καθώς κυνηγημένα από ένα γεράκι χωρίς σκιά, τα δύο παράτολμα πιόνια προσπαθούν να βρουν το γλάρο των ονείρων, που θα τα οδηγήσει στην εφτάχρωμη πύλη του ουράνιου τόξου.
Οι δραπέτες της σκακιέρας ξεκίνησαν την πορεία τους στο χώρο των τεχνών ως θεατρικό έργο με έμμετρο λόγο, οπότε ήταν απολύτως λογικό να μεταφερθούν σε μορφή όπερας στη Λυρική Σκηνή το 1998, σε μουσική του Γιώργου Κουρουπού και εκτέλεση της Ορχήστρας των Χρωμάτων. Τα λιμπρέτα έγραψε ο ίδιος ο Ευγένιος Τριβιζάς, ενώ τη σκηνοθεσία έκανε η Λυδία Κονιόρδου. Το graphic novel, με την πολύ όμορφη εικονογράφηση της Ράνιας Βαρβάκη, βασίζεται στο διασκευασμένο και περικομμένο για την όπερα κείμενο του Τριβιζά, ο οποίος ομολογεί οτι με λύπη αποχωρίστηκε μερικούς από τους ήρωες του αρχικού έργου, όπως το περήφανο άλογο που βοηθάει τους δραπέτες να το σκάσουν, το σοφό φτερό της χήνας, τον κόμη Κουμπή που ψάχνει για την κόμισσα Κουμπότρυπα, και πολλούς άλλους. Στη συλλεκτική έκδοση του βιβλίου εμπεριέχεται και το cd με τη μουσική της όπερας.
Το "ονειρόδραμα" αυτό, όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος ο συγγραφέας, είναι αφιερωμένο "σε όλους εκείνους που προσπαθούν να δραπετεύσουν από κάποια σκακιέρα".
Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε νομικά και οικονομικά και είναι καθηγητής εγκληματολογίας στην Αγγλία. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Reading, όπου διατελεί Ομότιμος Καθηγητής, καθώς και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι γνωστός ως συγγραφέας βιβλιών για παιδιά από τεσσάρων χρονών και πάνω. Όλα του τα έργα τα χαρακτηρίζει πρωτοτυπία και μεγάλη φαντασία. Έχει γράψει γύρω στα 150 βιβλία που είναι: μυθιστορήματα, παραμύθια, θεατρικά έργα, αλφαβητάρια, διηγήματα, κόμικς, εκπαιδευτικά βιβλία, λιμπρέτα για όπερες, και έχει συνεργαστεί με πολλά παιδικά περιοδικά. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι η Φρουτοπία, Τα 3 μικρά λυκάκια και το Νησί των πυροτεχνημάτων.
Το πιο σωστό βιογραφικό του σημείωμα όμως είναι το παρακάτω...
Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι εξερευνητής, εφευρέτης και ζογκλέρ μελάτων αυγών. Έχει ανακαλύψει το Νησί των Πυροτεχνημάτων, τη Φρουτοπία, το Πιπερού, το Κουτσουλιστάν, την Κουμασιλάνδη, τη Χώρα των Χαμένων Χαρταετών και την Πολιτεία με Όλα τα Χρώματα εκτός από το Ροζ. Οι γνωστότερες εφευρέσεις του Ευγένιου είναι: ο γαργαλιός (ένα μηχάνημα που σε γαργαλάει όταν είσαι λυπημένος), το ηλεκτρικό ρουφοσκόπιο (ένας συνδυασμός τηλεσκόπιου και ηλεκτρικής σκούπας, με το οποίο όχι μόνο βλέπει κανείς τα αστέρια, αλλά άμα θέλει τα ρουφάει και τα κάνει γιρλάντες), ο φαγώσιμος χαρτοπόλεμος, η μπανιέρα με τις δώδεκα τρύπες, ο ιπτάμενος ανεμόμυλος, η τσουλήθρα με τα σκαλοπάτια, η μελωδική ομπρέλα, το παπιγιόν για νάνους και ο αναδρομικός καθρέφτης (που σε δείχνει όπως ήσουνα πριν από δέκα χρόνια). Ο Ευγένιος ζει στο Νησί των Πυροτεχνημάτων με τον παπαγάλο του, τη Σύνθια, τον άσπρο του ελέφαντα, τον Πουκιπόν, τη Λιλή, την παρδαλή λεοπάρδαλη, τον Οράτιο Αοράτιο, το αόρατο πράσινο καγκουρό, και άλλους πολλούς γνωστούς και φίλους. Ο Ευγένιος έχει μία μοναδική συλλογή από κομμάτια παλιών παραμυθιών. Η σπάνια συλλογή του περιλαμβάνει: ένα πούπουλο από το μαξιλάρι που κοιμόταν η πεντάμορφη πριγκιποπούλα, το κορδόνι από το δεξί παπούτσι του παπουτσωμένου γάτου, ένα τούβλο απ’ το σπίτι που είχαν χτίσει τα τρία γουρουνάκια, τα γυαλιά της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας και το φυτίλι από το λυχνάρι του Αλαντίν.
"Όλοι κάποιες στιγμές νιώθουμε την ανάγκη να δραπετεύσουμε από την καθημερινότητά μας και τους ρόλους που είτε μας έχουν επιβάλει άλλοι είτε έχουμε επιβάλει οι ίδιοι στον εαυτό μας. Κι αν δεν το κάνουμε, το φανταζόμαστε. Γι' αυτό κατά κάποιον τρόπο, λοιπόν, είμαστε όλοι μας δραπέτες κάποιας σκακιέρας".
- Ευγένιος Τριβιζάς (Ελευθεροτυπία, 7 Νοεμβρίου 2009)
Και στα 100 μου θα αγαπάω και θα διαβάζω Τριβιζά.-
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι και εσύ και αυτός να τα φτάσετε τα 100 ντόκτορ μου, και να συνεχίσετε να μας χαρίζετε όμορφα παραμύθια (ναι, κι εσύ, γουάι νοτ ?)
Διαγραφήαπο μικρη τον αγαπω, απλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εννοειται το 2ο βιογραφικο ειναι το σωστο! :P
Αααα, βλέπω οτι βρήκα κι άλλους Τριβιζικούς - όχι οτι δεν ήξερα οτι υπάρχουν πάαααααρα πολλοί.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα σας. Αν και παλιά η ανάρτηση επιτρέψτε μου να κάνω μια ερώτηση μιας και αγόρασα κι εγώ πρόσφατα το βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορούμε να βρούμε (αν πωλείται δηλαδή) κάπου το *πρωτότυπο* κείμενο (βιβλίο) στο οποίο όπως λέτε βασίστηκε η ομώνυμη όπερα; Μήπως είναι κάποιο βιβλίο με διαφορετικό τίτλο;
Επίσης το λιμπρέτο που έγραψε ο τριβιζάς είναι αυτό που περιλαμβάνεται στο τεύχος του κόμικ; Έφτιαξε δηλαδή με άλλα λόγια ένα διασκευασμένο λιμπρέτο;
Συγγνώμη για τις τυχόν χαζές ερωτήσεις· προσπαθώ λίγο να τα ταξινομήσω και το ίντερνετ δεν με βοήθησε πολύ.
Σας ευχαριστώ! :)
Καλησπέρα σας, χρόνια πολλά και καλή χρονιά σας εύχομαι.
ΔιαγραφήΤο κείμενο του πρωτότυπου θεατρικού δυστυχώς δεν έχει εκδοθεί ποτέ. Ο ίδιος ο Τριβιζάς έγραψε τα λιμπρέτα, τους στίχους δηλαδή που τραγουδάνε στην όπερα, όμως δε γνωρίζω αν είναι τα ίδια που περιέχονται στο κόμικ.
Δυστυχώς, από το θεατρικό μέχρι την όπερα, και από την όπερα στο κόμικ, το πρωτότυπο κείμενο έχει υποστεί 2 διασκευές (άρα και περικοπές). Μόνη ελπίδα να εκδοθεί κάποτε το πρωτότυπο κείμενο του θεατρικού.
Ελπίζω να σας βοήθησα κάπως να τα ξεδιαλύνετε.
Χρόνια πολλά και καλή σας χρονιά και πάλι.
Με βοηθήσατε πολύ. Το κόμικ πάντως ήταν υπέροχο (και το λέω εγώ που δεν είμαι πια παιδί). Θεωρώ αρνητικό ότι το έκαναν να μοιάζει με "όπερα" αλλά και τα επίμετρα περι όπερας νομίζω αφήνουν τους περισσότερους αδιάφορους. Παλιότερα κυκλοφορούσε με CD συνοδευτικό εγώ όμως αγόρασα μια έκδοση χωρίς CD. Έψαξα να βρω στο youtube την όπερα αλλά δυστυχώς έχουν ανεβάσει μόνο λίγα κομμάτια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης αν δείτε στο οπισθόφυλλο κάνει λόγο για τον αετό "Χωρίς σκιά". Στο κόμικ όμως φαίνεται ξεκάθαρα η σκιά του αετού. Μήπως έκαναν μεταφορά απο την όπερα χωρίς να το προσέξουν;
Πάντως συμφωνώ κι εγώ ότι το σχέδιο είναι πραγματικά πανέμορφο όπως και πολύ όμορφα τα μηνύματα που περνάει (και που δεν είναι ίσως τόσο φανερά).
Καλή χρονιά και σε εσάς! :)
Χαίρομαι που σας άρεσε το κόμικ, είναι πράγματι υπέροχο. Ως λάτρης της λεγόμενης και 9ης τέχνης είμαι υπέρμαχος της άποψης οτι τα comics δεν είναι μόνο για παιδιά.
ΔιαγραφήΣας ευχαριστώ και για την παρατήρηση για τη σκιά του γερακιού - ούτε εγώ το είχα προσέξει.
Τα μηνύματα του Τριβιζά - τόσο τα φανερά όσο και τα πιο "κρυφά" - είναι πάντα πανέμορφα, με πραγματική αγάπη αλλά και σεβασμό προς τα παιδιά. Ένας αυθεντικός παραμυθάς.