ZX

Ένα απο τα καλύτερα και πιο ιδιαίτερα ελληνικά graphic novels

Ο Helm (κατά κόσμον Τηλέμαχος Σταυρόπουλος) είναι ένας πολύ καλός και ιδιαίτερος έλληνας δημιουργός comics, εικονογράφος και γελοιογράφος, με μία σχετικά μικρή αλλά πολύ αξιόλογη προσωπική παραγωγή. Αν δεν έχετε ξανακούσει το όνομά του είναι επειδή ο ίδιος δε φαίνεται να ενδιαφέρεται και πολύ για τη δημοσιότητα, κάτι που εκτιμώ ιδιαίτερα σε έναν καλλιτέχνη.

Εμφανίστηκε στο χώρο το 2005 με το προσωπικό του, πολύ καλό fanzine Free Your Line, για να ακολουθήσει η επίσης πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα συλλογή μονοσέλιδων ιστοριών "Εκτός Θέματος" το 2009. Στις πρώιμες αυτές, σύντομες ιστορίες του συχνά πρωταγωνιστούσε ένα ανδροειδές με ψηλόλιγνο, μεταλλικό κεφάλι και "ευγενική" φυσιογνωμία που θα ξαναβλέπαμε στην πρώτη μεγάλη δουλειά της καριέρας του, το υπέροχο και συγκινητικό graphic novel του, ZX. Το μικρό σε έκταση αλλά μεγάλο σε αξία αυτό έργο πρωτοδημοσιεύθηκε σελίδα-σελίδα στο προσωπικό blog του καλλιτέχνη, προτού εκδοθεί σε ένα τόμο από τον ίδιο το 2011.

Η υπόθεση είναι μία απλή, καθημερινή ιστορία with a twist που λένε και οι φίλοι μας (λέμε τώρα) οι αμερικάνοι, δηλαδή μία απλή, καθημερινή ιστορία με λίγη από τη μαγεία των comics μέσα. Μόνο στον κόσμο της 9ης τέχνης θα μπορούσε το ανδροειδές που αναφέραμε να πρωταγωνιστεί χωρίς αυτό να φαίνεται παράξενο ή ανατρεπτικό για την αφήγηση. Ο βασικός πρωταγωνιστής μας πάντως, που είναι φίλος του ρομπότ ZX (ναι, ZX είναι το όνομα του ανδροειδούς), δουλεύει σε μία καφετέρια και παθαίνει κολούμπρα όταν η όμορφη, καινούρια υπάλληλος του την πέφτει στα ίσα και ξεκάθαρα (όπως πρέπει να είναι το σωστό πέσιμο δηλαδή). Το φλερτ συνεχίζεται, με τον ήρωά μας να παρουσιάζεται παραδόξως δύσκολος, όμως όσο προχωράει η ιστορία αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε πού οφείλονται οι δισταγμοί του.

Το ΖΧ είναι μία πολύ καλοφτιαγμένη και προσωπική δουλειά, μακριά από εμπορικότητες και μόδες, που μιλάει για τη φιλία, τον έρωτα και την απώλεια με μία ιδιάιτερη ευαισθησία και λυρικότητα. Αληθινοί χαρακτήρες (ακόμα και το ρομπότ), ρεαλιστικοί διάλογοι και υπόθεση, και φυσικά αυτό το twist που δίνει στο έργο αυτή την ιδιαίτερη μαγεία των comics. Η καλλιτεχνική δουλειά του Helm είναι υπέροχη, με προσοχή στη λεπτομέρεια, με τις εξαιρετικές, ολοσέλιδες εικονογραφήσεις των κεφαλαίων να συμπληρώνουν πολύ όμορφα το σύνολο και να μου θυμίζουν λίγο τον πολυαγαπημένο μου Schuiten. Θα ήθελα πολύ να δω και κάποια άλλη, μεγάλη δουλειά του Helm, όμως αυτό φυσικά εξαρτάται από τον ίδιο. Συνολικά, το ΖΧ είναι πολύ όμορφο, πολύ προσωπικό, και πολύ διαφορετικό από την πλειοψηφία των ελληνικών, προχειροφτιαγμένων δουλειών (η τελευταία παρατήρηση είναι η επιτομή αυτού που λένε οι Metallica, Sad but true).