Ένα αινιγματικό ταξίδι προς το
"Πουθενά συγκεκριμένα"
Ένα καλοκαιρινό απόγευμα στο Willowdale, η Edna, ο Harry και ο Sam περιπλανήθηκαν προς το σιδηροδρομικό σταθμό για να δουν αν συνέβαινε κάτι. Δεν υπήρχε τίποτα στην πλατφόρμα, εκτός από μερικά άδεια κιβώτια. "Κοιτάξτε" είπε ο Harry, δείχνοντας ένα καροτσάκι στην άκρη. "Ας το πάρουμε κι ας πάμε μία βόλτα."
Έτσι ξεκινάει τo The Willowdale Handcar, ένα ακόμη από τα υπέροχα, μικρά βιβλία του Edward Gorey (1925-2000), αυτής της εκκεντρικής και αινιγματικής φυσιογνωμίας των αμερικάνικων γραμμάτων και comics. Στη σπουδαία καριέρα του που απλώνεται σε 6 δεκαετίες (!), ο Gorey έγραψε και σχεδίασε πάνω από 100 βιβλία, με πιο γνωστό όλων το περίφημο όσο και μακάβριο The Gashlycrumb Tinies.
Η Edna, ο Harry και ο Sam λοιπόν, με αφετηρία το Willowdale της βικτωριανής εποχής (το οποίο φυσικά δεν υπάρχει) ξεκινούν ένα σουρρεαλιστικό, απρόσμενο ταξίδι ακολουθώντας τις ράγες του τρένου, χωρίς να γνωρίζουν ή να τους ενδιαφέρει πού θα καταλήξουν. Θα περάσουν από μερικά υπέροχα όσο και παράξενα μέρη, με τοπωνύμια όπως Bogus Corners, Chutney Falls, Peevish Gorge, Hiccupborro και Penetralia, ακόμη και από την ονομαστή (λέμε τώρα) Weedhaven Laughing Academy ! Η διαδρομή όμως δε θα είναι συνέχεια ευχάριστη, καθώς οι τρείς εκδρομείς θα γίνουν μάρτυρες μερικών ανεξήγητων, τραγικών περιστατικών. Όλα δείχνουν οτι τους ακολουθεί μία σκοτεινή αύρα που επηρρεάζει όλους τους περίεργους ανθρώπους που συναντούν, εκτός από τους ίδιους. Μήπως υπεύθυνη είναι η μυστηριώδης μαύρη κούκλα που τους ακολουθεί αθέατη και εμφανίζεται περιστασιακά, σαν προάγγελος ενός επερχόμενου κακού ? Και ποιά είναι η Nellie Flim, η ιστορία της οποίας ξετυλίγεται επίμονα μπροστά στα μάτια των ηρώων μας, σε κάθε στάδιο του ταξιδιού τους ?
... Το ηλιοβασίλεμα μπήκαν σε ένα τούνελ στο Iron Hills, και δε βγήκαν ποτέ από την άλλη πλευρά ...
Το The Willowdale Handcar, or The Return of the Black Doll δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το Mάιο του 1962 στο περιοδικό Holiday. Vol. 31, no. 5 με τίτλο The imprudent excursion, και αργότερα την ίδια χρονιά εκδόθηκε αυτόνομο από την εταιρεία Bobbs-Merrill με τον τίτλο που είναι περισσότερο γνωστό (το Willowdale). Συμπεριλαμβάνεται, όπως και το The Gashlycrumb Tinies, στην εξαιρετική συλλογή σύντομων ιστοριών Amphigorey. Είναι αφιερωμένο στην ηθοποιό του βωβού κινηματογράφου Lillian Gish, και αν κάποιος δε γνωρίζει την α-σεξουαλικότητα που χαρακτηρίζει τόσο τη δουλειά όσο και τον ίδιο τον Edward Gorey, θα πίστευε οτι κάτι ρομαντικό κρύβεται από πίσω. Δεν πειράζει όμως, ό,τι και να κρύβεται από πίσω, η ουσία είναι οτι το έργο που ο αμερικανός καλλιτέχνης αφιέρωσε στη διάσημη ηθοποιό της εποχής είναι ένα εξαιρετικό, απρόσμενο και αινιγματικό ταξίδι στον υπέροχο κόσμο ενός πολύ μεγάλου δημιουργού.
Δείτε ένα πολύ όμορφο animation που έφτιαξαν οι Christopher Seufert και Dennis Jones για το The Willowdale Handcar, μέρος ενός πολύ ενδιαφέροντος ντοκυμανταίρ για τον Edward Gorey.
"Πουθενά συγκεκριμένα"
Ένα καλοκαιρινό απόγευμα στο Willowdale, η Edna, ο Harry και ο Sam περιπλανήθηκαν προς το σιδηροδρομικό σταθμό για να δουν αν συνέβαινε κάτι. Δεν υπήρχε τίποτα στην πλατφόρμα, εκτός από μερικά άδεια κιβώτια. "Κοιτάξτε" είπε ο Harry, δείχνοντας ένα καροτσάκι στην άκρη. "Ας το πάρουμε κι ας πάμε μία βόλτα."
Έτσι ξεκινάει τo The Willowdale Handcar, ένα ακόμη από τα υπέροχα, μικρά βιβλία του Edward Gorey (1925-2000), αυτής της εκκεντρικής και αινιγματικής φυσιογνωμίας των αμερικάνικων γραμμάτων και comics. Στη σπουδαία καριέρα του που απλώνεται σε 6 δεκαετίες (!), ο Gorey έγραψε και σχεδίασε πάνω από 100 βιβλία, με πιο γνωστό όλων το περίφημο όσο και μακάβριο The Gashlycrumb Tinies.
Η Edna, ο Harry και ο Sam λοιπόν, με αφετηρία το Willowdale της βικτωριανής εποχής (το οποίο φυσικά δεν υπάρχει) ξεκινούν ένα σουρρεαλιστικό, απρόσμενο ταξίδι ακολουθώντας τις ράγες του τρένου, χωρίς να γνωρίζουν ή να τους ενδιαφέρει πού θα καταλήξουν. Θα περάσουν από μερικά υπέροχα όσο και παράξενα μέρη, με τοπωνύμια όπως Bogus Corners, Chutney Falls, Peevish Gorge, Hiccupborro και Penetralia, ακόμη και από την ονομαστή (λέμε τώρα) Weedhaven Laughing Academy ! Η διαδρομή όμως δε θα είναι συνέχεια ευχάριστη, καθώς οι τρείς εκδρομείς θα γίνουν μάρτυρες μερικών ανεξήγητων, τραγικών περιστατικών. Όλα δείχνουν οτι τους ακολουθεί μία σκοτεινή αύρα που επηρρεάζει όλους τους περίεργους ανθρώπους που συναντούν, εκτός από τους ίδιους. Μήπως υπεύθυνη είναι η μυστηριώδης μαύρη κούκλα που τους ακολουθεί αθέατη και εμφανίζεται περιστασιακά, σαν προάγγελος ενός επερχόμενου κακού ? Και ποιά είναι η Nellie Flim, η ιστορία της οποίας ξετυλίγεται επίμονα μπροστά στα μάτια των ηρώων μας, σε κάθε στάδιο του ταξιδιού τους ?
... Το ηλιοβασίλεμα μπήκαν σε ένα τούνελ στο Iron Hills, και δε βγήκαν ποτέ από την άλλη πλευρά ...
Το The Willowdale Handcar, or The Return of the Black Doll δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το Mάιο του 1962 στο περιοδικό Holiday. Vol. 31, no. 5 με τίτλο The imprudent excursion, και αργότερα την ίδια χρονιά εκδόθηκε αυτόνομο από την εταιρεία Bobbs-Merrill με τον τίτλο που είναι περισσότερο γνωστό (το Willowdale). Συμπεριλαμβάνεται, όπως και το The Gashlycrumb Tinies, στην εξαιρετική συλλογή σύντομων ιστοριών Amphigorey. Είναι αφιερωμένο στην ηθοποιό του βωβού κινηματογράφου Lillian Gish, και αν κάποιος δε γνωρίζει την α-σεξουαλικότητα που χαρακτηρίζει τόσο τη δουλειά όσο και τον ίδιο τον Edward Gorey, θα πίστευε οτι κάτι ρομαντικό κρύβεται από πίσω. Δεν πειράζει όμως, ό,τι και να κρύβεται από πίσω, η ουσία είναι οτι το έργο που ο αμερικανός καλλιτέχνης αφιέρωσε στη διάσημη ηθοποιό της εποχής είναι ένα εξαιρετικό, απρόσμενο και αινιγματικό ταξίδι στον υπέροχο κόσμο ενός πολύ μεγάλου δημιουργού.
Δείτε ένα πολύ όμορφο animation που έφτιαξαν οι Christopher Seufert και Dennis Jones για το The Willowdale Handcar, μέρος ενός πολύ ενδιαφέροντος ντοκυμανταίρ για τον Edward Gorey.
Πολύ όμορφο και με εξαιρετική ατμόσφαιρα! Έχει κάτι που μου θυμίζει λίγο από Tim Burton.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαξίδι προς το "Πουθενά συγκεκριμένα" - περιγραφή που μέτρησε για μένα.
Χελόου Σκοτεινούλα ! Κι εμένα μου άρεσε το "Πουθενά συγκεκριμένα" όταν το έγραψα. Αν υπήρχε τέτοια ταμπέλα, θα πήγαινα ευχαρίστως προς τα εκεί. Πέτυχες διάνα για τον Tim Burton, έχει επηρρεαστεί έντονα από τον Gorey, όπως αναφέρω και στην ανάρτηση για το Grashlycrumb Tinies (link), το οποίο παρεμπιπτόντως θα σου αρέσει πολύ.
ΔιαγραφήPara, ma para, ma para poli oraio. Sinexeia vlepo vivlia toy Gorey sta magazia, kai den ksero poio na protoparo. Ton amfibolo episkepti exo parei mexri stigmis, kai mou arese poli.
ΑπάντησηΔιαγραφήKales giortes - Dimitris
Καλημέρα φίλε Δημήτρη !
ΔιαγραφήΘα σου πρότεινα να πάρεις κάποια από τις συλλογές Amphigorey - ειδικά οι 2 πρώτες είναι πολύ καλές. Στην Πολιτεία τις βρίσκεις σίγουρα. Τώρα που το θυμήθηκα, δεν το γράφω αυτό στην ανάρτηση - Ουουουπς !
σταληθεια ειναι πολυ ομορφο οπως λενε και τα παιδια απο πανω. μαρεσει πολυ αυτη η ατμοσφαιρα παλιας γκραβουρας που εχει
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλες οι δουλειές του Gorey έχουν αυτό το εικονογραφικό στύλ βικτωριανής εποχής / παλιάς γκραβούρας. Αν θέλεις Alice μπορείς να τσεκάρεις κι εσύ τη συλλογή Amphigorey. Συμφέρει και οικονομικά, γιατί ένα-ένα τα βιβλιαράκια του πάνε από κανένα 10ρικο.
Διαγραφή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
αληθεια! :P
αλήθεια βρε Βάσω ? !!!!!!! χα χα χ αχ α χα , μ'αρέσει που είσαι ειλικρινής !
Διαγραφή