Μία Hard Rock ιστορία ενηλικίωσης αλά ελληνικά !
ή πιο απλά ... Peter Bagge αλά ελληνικά !
Το Hard Rock το γνωρίσαμε μέσα από πολύ καλό, και πλέον cult και ιστορικό fanzine Krak Komiks του Tasmar (Τάσου Μαραγκού) που ξεκίνησε να εκδίδεται το 2006. Αποτέλεσε την κύρια ιστορία των τευχών #1-8, και ολοκληρώθηκε ως δευτερεύουσα στα #9-10.
Η ιστορία ακολουθεί τη ζωή του Μάρκου Δεμάρκου, ενός (περίπου) συνηθισμένου 17χρονου μαθητή που ζεί στη Σύρο κατά τη δεκαετία του '90. Ο Μάρκος είναι ροκομεταλάς και μαλλιάς, του αρέσουν τα comics, σιχαίνεται τον καθωσπρεπισμό και έχει ένα rock συγκρότημα με τον ανεκδιήγητο κολλητό του με το ακόμα πιο ανεκδιήγητο όνομα - Γόγος ! Κυρίως όμως, θέλει απεγνωσμένα να "δραπετεύσει" από τη μικρή του γενέτειρα, η οποία στα μάτια του φαντάζει περισσότερο σαν το Αλκατράζ παρά σαν ένα τυπικό κυκλαδίτικο νησί.
Το κατά πόσο η ιστορία περιέχει αυτο-βιογραφικά στοιχεία του Τάσου Μαραγκού - ο οποίος κατάγεται επίσης από τη Σύρο - δεν το γνωρίζω, όμως το υποπτεύομαι έντονα, πάντως σίγουρα περιέχει πολλά στοιχεία από την καρα-cult σειρά του Peter Bagge Hate, τον απόλυτο ορισμό της χιουμοριστικής, Sex, drugs και Rock 'n' Roll ιστορίας ενηλικίωσης των 90s.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου της σειράς (τεύχη #1-5) διαβάζουμε για τα σχολικά χρόνια του Μάρκου και του Γόγου, ενώ κατά τη διάρκεια της δεύτερης (#6-8) διαβάζουμε για τη στρατιωτική θητεία του διδύμου, που συμπίπτει, δυστυχώς για αυτούς, με την κρίση των Ιμίων. Στην τρίτη περίοδο (#9-10) έχουμε μόνο κάποιες ολιγοσέλιδες ιστοριούλες, που δρουν τελείως συμπληρωματικά και λαμβάνουν χώρα κυρίως μετά την απόλυσή τους από το στρατό το 1997.
Η πρώτη περίοδος είναι για μένα με διαφορά η καλύτερη (όπως συμβαίνει και στο Hate), με τα τζαμαρίσματα του συγκροτήματος The Monks σε πρώην φυλακή, την πρώτη φορά του Μάρκου με τη Τζούντη το πανκο-φρικιό, την οικογένειά του να τον πρήζει να διαβάσει περισσότερο και τον Γόγο να δίνει ρέστα με το 37-χρονο ρεμάλι της παρέας, τον Τζίμη. Κοπάνες για καφέ στου Εξωγήινου, μηχανάκια, καψούρες, πενταήμερη με άφθονο sex, μπύρες τα βράδια στο μπαράκι της περιοχής και μπάφοι με την παρέα μέσα στη φάτνη του δήμου! Και όλοι αυτοί (εμείς) που μεγαλώσαμε και ενηλικιωθήκαμε στα 90s να αφήνουμε έναν αναστεναγμό ... Αααααααχ ! Τί μας θύμισες τώρα βρε Τάσο.
Η δεύτερη περίοδος του στρατού έχει επίσης πολλή πλάκα και άφθονα τραγελαφικά σκηνικά, όμως κρατάει πιο πολύ από όσο θα ήθελα και δείχνει λιγότερο φρέσκια. Η τρίτη περίοδος επικεντρώνεται στο αβέβαιο μέλλον του Μάρκου στο νησί, και ολοκληρώνεται με την τελική του "απόδραση". Happy end λοιπόν για μια σειρά που, προς τιμήν της, δεν ήταν μόνο happy και ξένοιαστη, αλλά περιείχε και όλα τα άγχη, τις ανασφάλειες και τις αβεβαιότητες της εφηβικής ηλικίας.
Παρεμπιπτόντως, λίγο πριν τελειώσει το story arc της δεύτερης περιόδου, ο Tasmar ξανασχεδίασε την ιστορία του Hard Rock του πρώτου τεύχους και το έβγαλε στα Αγγλικά, σε ένα one-shot με τίτλο HARD ROCK #1, ως promo για το Super London Comic Con, το Φλεβάρη του 2012. Η βελτίωση στο σχέδιο είναι φανερή, ενώ το κομιξάκι συνοδεύεται από τρεις μονοσέλιδες έγχρωμες ιστορίες που δεν υπάρχουν σε άλλο τεύχος της σειράς, η πρώτη από τις οποίες είναι το making of του one-shot.
Ο Μαραγκός, με καταγωγή από τη Σύρο, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια καταπιάνεται στα κόμικς του με πολιτικά ζητήματα, ιδιαίτερα κατά το διάστημα της συνεργασίας του με την "Εφ.Συν." μέσω των "Αδέσποτων Σκίτσων", παραμένει πάντα ένας δημιουργός με έμφαση στο χιούμορ, έστω κι αν αυτό είναι συχνά πικρό και σαρκαστικό. Σε αυτό τον βοηθάνε τα υπέροχα σχέδιά του, οι γκροτέσκες φιγούρες, οι κοφτοί διάλογοι και οι ευφυείς ονοματοποιίες που φέρνουν στον νου τις δουλειές του Peter Bagge από την εποχή του Hate, αλλά και άλλων μεγάλων των αμερικανικών alternative comics, όπως του Daniel Clowes και των αδερφών Hernandez.
Στο Hard Rock εφαρμόζει πολύ επιτυχημένα τη συνταγή της μεγάλης αφήγησης σε συνέχειες, με σταθερούς πρωταγωνιστές που μεγαλώνουν όσο περνάνε τα χρόνια, εξελίσσουν τους χαρακτήρες τους και το πεδίο της δράσης τους, διαμορφώνονται από τις εμπειρίες τους και σταδιακά γίνονται όλο και πιο σύνθετοι και πολυδιάστατοι. Παράλληλα, στο background ξεδιπλώνεται η Ελλάδα των περασμένων δεκαετιών (και σε μεγάλο βαθμό τού σήμερα) με όλες τις παθογένειες των μικρόκοσμων της ελληνικής επαρχίας, με τους συντηρητικούς και οπισθοδρομικούς γονείς, τους φονταμενταλιστές παπάδες, τους θρησκόληπτους και αυταρχικούς δασκάλους σε ένα αφιλόξενο και εχθρικό σχολείο, τη διαρκή και αθεράπευτη παράνοια του ελληνικού στρατού, τα τραγελαφικά αποτελέσματα της προσκόλλησης στον τουρισμό ως πανάκειας κ.λπ. Χωρίς ποτέ να απουσιάζει η πλάκα και ο σαρκασμός προς όλα αυτά τα πρόσωπα-ιδεότυπους της νεοελληνικής τραγωδίας.
O συγκεντρωτικός τόμος του HARD ROCK εκδόθηκε το 2017 από τη Jemma Press και περιλαμβάνει τα άπαντα της σειράς, συν μια ολοκαίνουργια ιστορία 26 σελίδων με τον Μάρκο και τον Γόγο, καθώς και ένα έξτρα flip comic με συμμετοχές από δημιουργούς όπως οι Tomek, Μιχάλης ∆ιαλυνάς, Κωστής Τζωρτζακάκης, Κώστας Κυριακάκης, Γιώργος Γούσης, Γιάννης Ρουμπούλιας, ∆ημήτρης Καμένος, Αγγελική Σαλαμαλίκη, Τάσος Παπαϊωάννου και πολλοί άλλοι.
Ο τόμος εξαντλήθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα (και πολύ καλά έκανε), για να ακολουθήσει η 2η έκδοση το 2018, με το ίδιο περιεχόμενο και διαφορετικό εξώφυλλο.
Life is Hard Rock baby !
Δε θα μπορούσαμε να κλείσουμε με πιο ταιριαστή ατάκα από αυτή που ενέπνευσε τον τίτλο του πολύ καλού, νοσταλγικού θα μπορούσαμε να πούμε, και ήδη cult αυτού graphic novel του Τάσου Μαραγκού. Και, επίσης πολύ ταιριαστά, την ατάκα την ξεστομίζει ο αμετανόητος τριαντάρης ρεμπεσκές της ιστορίας, Τζίμης, με τον 17χρονο Μάρκο να σκέφτεται "Πρέπει να είναι από τις μεγαλύτερες μαλακίες που έχω ακούσει".
ή πιο απλά ... Peter Bagge αλά ελληνικά !
Η ιστορία ακολουθεί τη ζωή του Μάρκου Δεμάρκου, ενός (περίπου) συνηθισμένου 17χρονου μαθητή που ζεί στη Σύρο κατά τη δεκαετία του '90. Ο Μάρκος είναι ροκομεταλάς και μαλλιάς, του αρέσουν τα comics, σιχαίνεται τον καθωσπρεπισμό και έχει ένα rock συγκρότημα με τον ανεκδιήγητο κολλητό του με το ακόμα πιο ανεκδιήγητο όνομα - Γόγος ! Κυρίως όμως, θέλει απεγνωσμένα να "δραπετεύσει" από τη μικρή του γενέτειρα, η οποία στα μάτια του φαντάζει περισσότερο σαν το Αλκατράζ παρά σαν ένα τυπικό κυκλαδίτικο νησί.
Το κατά πόσο η ιστορία περιέχει αυτο-βιογραφικά στοιχεία του Τάσου Μαραγκού - ο οποίος κατάγεται επίσης από τη Σύρο - δεν το γνωρίζω, όμως το υποπτεύομαι έντονα, πάντως σίγουρα περιέχει πολλά στοιχεία από την καρα-cult σειρά του Peter Bagge Hate, τον απόλυτο ορισμό της χιουμοριστικής, Sex, drugs και Rock 'n' Roll ιστορίας ενηλικίωσης των 90s.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου της σειράς (τεύχη #1-5) διαβάζουμε για τα σχολικά χρόνια του Μάρκου και του Γόγου, ενώ κατά τη διάρκεια της δεύτερης (#6-8) διαβάζουμε για τη στρατιωτική θητεία του διδύμου, που συμπίπτει, δυστυχώς για αυτούς, με την κρίση των Ιμίων. Στην τρίτη περίοδο (#9-10) έχουμε μόνο κάποιες ολιγοσέλιδες ιστοριούλες, που δρουν τελείως συμπληρωματικά και λαμβάνουν χώρα κυρίως μετά την απόλυσή τους από το στρατό το 1997.
Η πρώτη περίοδος είναι για μένα με διαφορά η καλύτερη (όπως συμβαίνει και στο Hate), με τα τζαμαρίσματα του συγκροτήματος The Monks σε πρώην φυλακή, την πρώτη φορά του Μάρκου με τη Τζούντη το πανκο-φρικιό, την οικογένειά του να τον πρήζει να διαβάσει περισσότερο και τον Γόγο να δίνει ρέστα με το 37-χρονο ρεμάλι της παρέας, τον Τζίμη. Κοπάνες για καφέ στου Εξωγήινου, μηχανάκια, καψούρες, πενταήμερη με άφθονο sex, μπύρες τα βράδια στο μπαράκι της περιοχής και μπάφοι με την παρέα μέσα στη φάτνη του δήμου! Και όλοι αυτοί (εμείς) που μεγαλώσαμε και ενηλικιωθήκαμε στα 90s να αφήνουμε έναν αναστεναγμό ... Αααααααχ ! Τί μας θύμισες τώρα βρε Τάσο.
Η δεύτερη περίοδος του στρατού έχει επίσης πολλή πλάκα και άφθονα τραγελαφικά σκηνικά, όμως κρατάει πιο πολύ από όσο θα ήθελα και δείχνει λιγότερο φρέσκια. Η τρίτη περίοδος επικεντρώνεται στο αβέβαιο μέλλον του Μάρκου στο νησί, και ολοκληρώνεται με την τελική του "απόδραση". Happy end λοιπόν για μια σειρά που, προς τιμήν της, δεν ήταν μόνο happy και ξένοιαστη, αλλά περιείχε και όλα τα άγχη, τις ανασφάλειες και τις αβεβαιότητες της εφηβικής ηλικίας.
Παρεμπιπτόντως, λίγο πριν τελειώσει το story arc της δεύτερης περιόδου, ο Tasmar ξανασχεδίασε την ιστορία του Hard Rock του πρώτου τεύχους και το έβγαλε στα Αγγλικά, σε ένα one-shot με τίτλο HARD ROCK #1, ως promo για το Super London Comic Con, το Φλεβάρη του 2012. Η βελτίωση στο σχέδιο είναι φανερή, ενώ το κομιξάκι συνοδεύεται από τρεις μονοσέλιδες έγχρωμες ιστορίες που δεν υπάρχουν σε άλλο τεύχος της σειράς, η πρώτη από τις οποίες είναι το making of του one-shot.
Ο Μαραγκός, με καταγωγή από τη Σύρο, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια καταπιάνεται στα κόμικς του με πολιτικά ζητήματα, ιδιαίτερα κατά το διάστημα της συνεργασίας του με την "Εφ.Συν." μέσω των "Αδέσποτων Σκίτσων", παραμένει πάντα ένας δημιουργός με έμφαση στο χιούμορ, έστω κι αν αυτό είναι συχνά πικρό και σαρκαστικό. Σε αυτό τον βοηθάνε τα υπέροχα σχέδιά του, οι γκροτέσκες φιγούρες, οι κοφτοί διάλογοι και οι ευφυείς ονοματοποιίες που φέρνουν στον νου τις δουλειές του Peter Bagge από την εποχή του Hate, αλλά και άλλων μεγάλων των αμερικανικών alternative comics, όπως του Daniel Clowes και των αδερφών Hernandez.
Στο Hard Rock εφαρμόζει πολύ επιτυχημένα τη συνταγή της μεγάλης αφήγησης σε συνέχειες, με σταθερούς πρωταγωνιστές που μεγαλώνουν όσο περνάνε τα χρόνια, εξελίσσουν τους χαρακτήρες τους και το πεδίο της δράσης τους, διαμορφώνονται από τις εμπειρίες τους και σταδιακά γίνονται όλο και πιο σύνθετοι και πολυδιάστατοι. Παράλληλα, στο background ξεδιπλώνεται η Ελλάδα των περασμένων δεκαετιών (και σε μεγάλο βαθμό τού σήμερα) με όλες τις παθογένειες των μικρόκοσμων της ελληνικής επαρχίας, με τους συντηρητικούς και οπισθοδρομικούς γονείς, τους φονταμενταλιστές παπάδες, τους θρησκόληπτους και αυταρχικούς δασκάλους σε ένα αφιλόξενο και εχθρικό σχολείο, τη διαρκή και αθεράπευτη παράνοια του ελληνικού στρατού, τα τραγελαφικά αποτελέσματα της προσκόλλησης στον τουρισμό ως πανάκειας κ.λπ. Χωρίς ποτέ να απουσιάζει η πλάκα και ο σαρκασμός προς όλα αυτά τα πρόσωπα-ιδεότυπους της νεοελληνικής τραγωδίας.
O συγκεντρωτικός τόμος του HARD ROCK εκδόθηκε το 2017 από τη Jemma Press και περιλαμβάνει τα άπαντα της σειράς, συν μια ολοκαίνουργια ιστορία 26 σελίδων με τον Μάρκο και τον Γόγο, καθώς και ένα έξτρα flip comic με συμμετοχές από δημιουργούς όπως οι Tomek, Μιχάλης ∆ιαλυνάς, Κωστής Τζωρτζακάκης, Κώστας Κυριακάκης, Γιώργος Γούσης, Γιάννης Ρουμπούλιας, ∆ημήτρης Καμένος, Αγγελική Σαλαμαλίκη, Τάσος Παπαϊωάννου και πολλοί άλλοι.
Ο τόμος εξαντλήθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα (και πολύ καλά έκανε), για να ακολουθήσει η 2η έκδοση το 2018, με το ίδιο περιεχόμενο και διαφορετικό εξώφυλλο.
Life is Hard Rock baby !
Δε θα μπορούσαμε να κλείσουμε με πιο ταιριαστή ατάκα από αυτή που ενέπνευσε τον τίτλο του πολύ καλού, νοσταλγικού θα μπορούσαμε να πούμε, και ήδη cult αυτού graphic novel του Τάσου Μαραγκού. Και, επίσης πολύ ταιριαστά, την ατάκα την ξεστομίζει ο αμετανόητος τριαντάρης ρεμπεσκές της ιστορίας, Τζίμης, με τον 17χρονο Μάρκο να σκέφτεται "Πρέπει να είναι από τις μεγαλύτερες μαλακίες που έχω ακούσει".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου