Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

HATE

Η φοβερή, cult σειρά-ορόσημο των 90s




...
Ο Peter Bagge είναι μία θρυλική φιγούρα των αμερικάνικων alternative ή indie comics, κι αυτό οφείλεται κυρίως στην, επίσης θρυλική, θεότρελη, εξωφρενική κι απολαυστικά αστεία σειρά του HATE, τα 30 τεύχη της οποίας εκδόθηκαν την περίοδο 1990-1998 από την εταιρεία Fantagraphics και, κατά γενική ομολογία καθόρισαν μία ολόκληρη γενιά. Τη λεγόμενη Generation X ή γενιά του grunge, λόγω του ομώνυμου μουσικού κινήματος που άνθισε στο βροχερό Seattle στις αρχές της δεκαετίας του 90 και, μέσω της μανίας με τους Nirvana εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο. Κι ο Peter Bagge ήταν ακριβώς εκεί, στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή, για να αιχμαλωτίσει τον παλμό και τον ψυχισμό της νεολαίας της περιόδου, με το καυστικό χιούμορ και την οξυδέρκεια που το έκαναν πρίν από αυτόν τεράστιες μορφές των εναλλακτικών comics, όπως ο Robert Crumb με τα 60s και ο Gilbert Shelton με το κίνημα των hippies.

Η φοβερή σειρά HATE λοιπόν, ο τίτλος της οποίας είναι λίγο αδικαιολόγητος όπως παραδέχεται και ο δημιουργός της, χωρίζεται σε 2 μεγάλες ενότητες που κυκλοφόρησαν σε 2 ξεχωριστούς συγκεντρωτικούς τόμους από τη Fantagraphics, τους Buddy does Seattle (τεύχη 1-15, 1990-1994) και Buddy does Jersey (τεύχη 16-30, 1994-1998). Buddy είναι το όνομα του (θεού) πρωταγωνιστή της σειράς, με τους 2 τόμους να εξιστορούν τις κωμικοτραγικές περιπέτειές του αντίστοιχα στο Seattle και το New Jersey, με την ατμόσφαιρα και το ύφος των ιστοριών να αλλάζει σημαντικά κατά τη μεταφορά της δράσης από τη δυτική ακτή των Η.Π.Α στην ανατολική. Οι ανάλαφρες, νεανικές και ξένοιαστες μέσα στην παράνοιά τους περιπέτειες του Seattle δίνουν τη θέση τους στις πιο "βαριές" και σατιρικές του New Jersey, οι οποίες δρούν ως μία ανατομία της παραδοσιακά δυσλειτουργικής αμερικανικής οικογένειας. Γι'αυτό και ο δημιουργός αποφάσισε να προσθέσει χρώμα στις τελευταίες, για να ελαφρύνει λίγο το κλίμα (ευτυχώς ο 2ος κυκλοφόρησε και ασπρόμαυρος, για να "δένει" περισσότερο με τον 1ο).

Το 2000 ο Bagge αναβίωσε τη σειρά με ένα αριθμό ετήσιων, sequel τευχών με τίτλο Hate Annual, που μας προσφέρουν αποσπασματικά σκηνικά από τη μετέπειτα, επίσης θεότρελη ζωή του one and only πρωταγωνιστή. Τελευταίο μέχρι στιγμής τεύχος της sequel σειράς (η οποία δε θα μας απασχολήσει σε αυτή την ανάρτηση) είναι το Hate Annual #9 του 2011.






O Buddy

Πρωταγωνιστής της cult σειράς είναι ο... ολίγον τί οξύθυμος, ολίγον τί αναίσθητος, ολίγον τί σαρκαστικός, ολίγον τί αλκοολικός, ολίγον τί κοπρόσκυλο, ολίγον τί αποτυχημένο ρεμάλι, αλλά παρ'ολα αυτά 100% αληθινός και συμπαθητικός Buddy Bradley ! O απίστευτα πιστευτός μέσα στην υπερβολή του αυτός χαρακτήρας είναι επίσης... ολίγον τί αυτο-βιογραφικός, κάτι που εξηγεί το πώς έγινε αυτομάτως ο χαρακτήρας που λάτρεψαν να μισούν οι νεαροί αμερικανοί της περιόδου, αλλά επίσης αυτός με τον οποίο μπορούσαν να ταυτιστούν περισσότερο. Δεν είναι τυχαίο οτι το όνομά του σημαίνει φιλαράκι, έτσι ?  Εξ'άλλου, οποιοσδήποτε θυμάται πώς είναι να είσαι 20-κάτι χρονών, να έχεις μια σκατοδουλειά, να μην έχεις ιδέα τί θέλεις να κάνεις στη ζωή σου, να μπλέκεις συνέχεια σε αδιέξοδες σχέσεις και να τσακώνεσαι με τους ημίτρελους συγκατοίκους σου, θα πρέπει τουλάχιστον να τον καταλαβαίνει. (ΟΚ, ίσως να μην εφάπτονται όλα αυτά στην ελληνική πραγματικότητα, μιας και ποιός νέος στην εποχή μας έχει δουλειά ή μένει μόνος του, αλλά τα περισσότερα χτυπάνε κέντρο). Όπως πολύ εύστοχα και σαρκαστικά αναφέρει μία κριτική για τη σειρά, "Βασικά, ο Buddy ζεί όλες τις φρικιαστικές στιγμές που έζησες κι εσύ όταν ήσουν 20 - η διαφορά είναι οτι αυτός βρίσκει γκόμενα."

Ο Buddy δημιουργήθηκε μαζί με τα υπόλοιπα, παρανοϊκά μέλη της οικογένειας Bradley το 1985, στο περιοδικό Neat Stuff που εξέδιδε η Fantagraphics Books. Έως το 1989 και το τελευταίο, 15ο τεύχος του περιοδικού, ο Bagge είχε συνειδητοποιήσει οτι ο οξύθυμος και πεσσιμιστής έφηβος (τότε) ήταν το κατάλληλο όχημα για να διηγηθεί τις ιστορίες καθημερινής τρέλας που τόσο λατρεύει να γράφει. Έτσι, με το που πάτησε ο χαρακτήρας του τα 20 του χρόνια, του χάρισε για δώρο τη δική του σειρά, την εν λόγω ΗΑΤΕ, και τα υπόλοιπα, όπως λένε και οι αμερικανοί, είναι ιστορία.






Αααα, ναι, πρέπει να γράψω κάπου και την υπόθεση

Οι 2 τόμοι της σειράς αποτελούνται απο 15 επεισόδια ο καθένας, με σχετικά αυτοτελή χαρακτήρα. Συνολικά 30 ξεχωριστές ιστορίες λοιπόν, με άγνωστη χρονική διαφορά μεταξύ τους, οι οποίες συνθέτουν το έπος που λέγεται HATE.

Ο πρώτος τόμος της σειράς, Buddy does Seattle, ξεκινάει με τον Buddy να συγκατοικεί σε ένα αχούρι μαζί με τον ελεεινό, πανίβλακα, παρτάκια και βρωμιάρη Leonard Brown, ή Stinky - ένα παρατσούκλι που του ταιριάζει πολύ, και τον αινιγματικό, σπασίκλα και αντικοινωνικό George. Δεν είναι τυχαίο οτι ο πρώτος τόμος των περιπετειών του ήρωά μας (καμία σχέση με τον Superman) έχει τον υπότιτλο Roommates from Hell. Ιδιαίτερα όταν γνωρίζει την όμορφη αλλά υστερική Valerie και την ανισόρροπη συγκάτοικό της Lisa, με την οποία τυχαίνει να έχει ένα κάποιο... παρελθόν (Ουπς !), το πράγμα έρχεται και δένει, και η κατάσταση γίνεται πολλές φορές εκρηκτική ! Με τον ναρκομανή και πάντα έτοιμο για μπύρες, sex και πάρτι Stinky, ο Buddy θα μπλέξει σε... λαμπρές επιχειρηματικές ιδέες όπως το να μανατζάρει ένα rock συγκρότημα του οποίου τα 3 από τα 4 μέλη λέγονται Kurt (!), ενώ με τη Valerie αλλά και τη Lisa (πονηρούληηη), θα ζήσει τις γλυκές αλλά και - πολύ περισσότερο - τις παρανοϊκές μικρές στιγμές που συνθέτουν μία ερωτική σχέση. Και όταν όλοι αυτοί οι αξιαγάπητοι, ήρεμοι και ευγενικοί χαρακτήρες θα καταλήξουν να μένουν κάτω από την ίδια στέγη... εντάξει, δεν περιγράφω άλλο ! Τρελό μπάχαλο !

Στο δεύτερο τόμο, Buddy does Jersey, το ζευγαράκι Buddy και Lisa (οκ, spoiler) μετακομίζουν στο πατρικό του συμπαθητικού κοπρίτη στο New Jersey της Νέας Υόρκης, μία απόφαση την οποία θα μετανιώσουν πολύ, πολύ πικρά και πολύ, πολύ σύντομα. Κι αυτό όχι επειδή οι Bradleys δεν είναι μια συνηθισμένη αμερικάνικη οικογένεια, αλλά... επειδή είναι ! Ο πατέρας νευρικός καρδιακός, η μάνα καταπιεστική αγαθιάρα, ο αδερφός οπλοκάτοχος στρατόκαυλος, η αδερφή κακιασμένη σκύλα... ευτυχώς δεν υπάρχουν άλλοι. Και γενικότερα όμως, στο Νιου Γιορκ ο Buddy θα συναναστραφεί με έναν απίστευτο θίασο ελεεινών, τρισάθλιων και αποτυχημένων τύπων, από τους οποίους ο καλύτερος είναι πρεζάκι (no kidding). Σε αυτό τον τόμο επίσης θα γνωρίσουμε καλύτερα και τη Lisa (ως συμπρωταγωνίστρια), πολύ απλά την πιο υστερική, ανασφαλή, μπερδεμένη και ψυχολογικά ανισόρροπη γκόμενα που έχει εμφανιστεί ποτέ σε σελίδες comics. Και θα γίνει και πάλι πανικός !






Οι χαρακτήρες του Bagge είναι απλά εξαιρετικοί, ολοζώντανοι, σχεδόν βγαλμένοι κατ'ευθείαν μέσα από τη ζωή - ή τουλάχιστον μέσα από μία θεότρελη, υπερβολική εκδοχή της ζωής. Το εικονογραφικό του στύλ τώρα, ενώ δε χτυπάει καλά στο μάτι στην αρχή (τουλάχιστον στο δικό μου μάτι), είναι απολύτως ταιριαστό στην ατμόσφαιρα της σειράς, και επίσης εντελώς προσωπικό και ιδιαίτερο. Σελίδα με τη σελίδα το συμπαθείς όλο και περισσότερο, και σε κάποιο σημείο καταλαβαίνεις οτι δε θα σκεφτόσουν καν άλλη εικονογράφηση για τη συγκεκριμένη δουλειά.

Υ.Γ 1: το προτείνω ανεπιφύλακτα για συνοδεία σε διακοπές. Πρίν 3 χρόνια το είχα πάρει μαζί μου, και το κουβαλούσα ακόμα και στην παραλία, με τους φίλους μου να με παρακαλάνε να μπω στη θάλασσα κι εμένα να ψήνομαι στον ήλιο χασκογελώντας με τις μαλακίες του Buddy. Χμμμ, βρε λες να το ξαναπάρω και φέτος ?

Καλό καλοκαιράκι σε όλους !

7 σχόλια:

  1. α χα! ενδιαφερον κομιξακι,αν και στην αρχη μου βγηκε λιγο το ματι απο τη χρωματικη πανδαισια των πρωτων εξωφυλλων που εχεις βαλει με το ασπρομαυρο μεσα κομικ.
    πλακα φαινεται να εχει παντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχει πολλή πλάκα Βάσω ! ΤΑ ΣΠΑΕΙ ! Ο Buddy είναι θεός αληθινός ! Σου λέω, για καλοκαιράκι και χαλάρωση είναι ό,τι πρέπει.

      Διαγραφή
  2. το εχω δει πολλες φορες σε διαφορα μαγαζια αλλα δε μαρεσει καθολου το σχεδιο του. παντως απ οσα λες η υποθεση αξιζει ε ? ασχετο, τελικα κανεις δεν εχει φυγει ? αυγουστος εφτασε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα ολοι εδω alice!
      μεταξυ μας, η καλυτερη εποχη του χρονου ειναι η αθηνα τον αυγουστο,τουλαχιστον για μενα.

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    3. ναι σιγουρα ειναι πιο ανθρωπινη πολη βασω, λιγοτερος κοσμος λιγοτερη απο αυτη τη βαβουρα που σε πνιγει. αλλα καμινι, βραζει ο τοπος

      Διαγραφή
    4. Καλημέρα κορίτσια !

      Καλά, δε λέω οτι το προτιμώ όταν μένω όλο τον Αύγουστο στην Αθήνα, αλλά όντως μου αρέσει πολύ η Πανεπιστημίου άδεια. Έτσι κι αλλιώς, μια βδομαδούλα ξεκλέβουμε απ'τη δουλειά και χαιρόμαστε κιόλας οτι κάνουμε διακοπές.

      Διαγραφή