Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

The Collector

Ο Συλλέκτης του Sergio Toppi επιτέλους συλλέχθηκε (μετά από 30 χρόνια)

Ο Sergio Toppi (1932-2012) ήταν, όπως λέει και η κλισέ φράση, ο καλύτερος ευρωπαίος δημιουργός που δεν έχετε ακούσει ποτέ. Τραγικά υποτιμημένος στη διάρκεια της ζωής του, ο μεγάλος ιταλός μαέστρος άρχισε να αναγνωρίζεται μόλις τα τελευταία χρόνια, μετά δηλαδή το θάνατό του, μέσα από μία πολύ όμορφη σειρά αγγλικών εκδόσεων της εταιρείας Archaia.

Κάνοντας την αρχή το 2012, η Archaia εξέδωσε ίσως την κορυφαία δουλειά του ιταλού καλλιτέχνη, την πανέμορφη απόδοση των αραβικών μύθων των 1001 Νυχτών Sharaz-De. Και 2 χρόνια αργότερα, το 2014, η εταιρεία επανήλθε με την πολυτελή έκδοση του The Collector, μία συλλογή 5 μεσαίου μήκους ιστοριών με πρωταγωνιστή τον ομώνυμο ήρωα, το μοναδικό χαρακτήρα που επανερχόταν τακτικά στο έργο του δημιουργού του. Η έκδοση ήρθε ακριβώς 30 χρόνια μετά την πρώτη δημοσίευση των περιπετειών του Συλλέκτη στα ιταλικά περιοδικά.

Ο Toppi ξεκίνησε την καριέρα του στο χώρο των comics στις αρχές της δεκαετίας του 70, και έγινε (σχετικά) γνωστός χάρη στην ε-ξαι-ρε-τι-κή εικονογραφική του ικανότητα. Με προτίμηση στα ιστορικά θέματα και "συγγένειες" στο στυλ με τους σύγχρονούς του, μεγάλους δημιουργούς Hugo Pratt και Alberto Breccia, ο Toppi παρέδωσε πολλές υπέροχες δουλειές σε διάφορα ιταλικά περιοδικά, όπως τα Corriere dei Ragazzi, Il Giornalino, Linus, Alter Alter, Corto Maltese, Sgt.Kirk και άλλα. Οι σημαντικότερε δουλειές της καριέρας του θεωρούνται, το προαναφερόμενο Sharaz-De και φυσικά το The Collector που θα μας απασχολήσει εδώ.

Ο Συλλέκτης είναι ένας χαρακτήρας του οποίου ποτέ δε μαθαίνουμε το όνομα (και ούτε χρειάζεται), και περιπλανιέται στις 4 γωνιές του κόσμου αναζητώντας σπάνια αντικείμενα που "στοιχειώνονται" από κάποια μαγευτική, μυστικιστική ιστορία. Αριστοκράτης και πλούσιος, ο Συλλέκτης νιώθει το ίδιο άνετα στα σαλόνια του Παρισιού όσο και στις ζούγκλες της Ινδονησίας, μην αφήνοντας τίποτα να σταθεί εμπόδιο στο ιδιότυπο κυνήγι θησαυρού του. Ο Sergio Toppi έχει μελετήσει εις βάθος τις τοπικές παραδόσεις, δοξασίες και ενδυμασίες των εξωτικών τόπων που επισκέπτεται ο ήρωάς του, προσφέροντάς μας ένα περιπετειώδες ταξίδι στην εποχή της αποικιοκρατίας και των ριψοκίνδυνων τυχοδιωκτών.






Όπως αναφέραμε και παραπάνω, ο ογκώδης τόμος The Collector συλλέγει όλες τις 5 ιστορίες που δημιούργησε ο Toppi με τον αριστοκράτη χαρακτήρα. Αυτές οι υπέροχες ιστορίες που στέλνουν τον ήρωά μας σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης είναι οι The red rock peace pipe, The Abyssinian Obelisk, The Mongol jewel, The scepter of Muiredach και The necklace of Padmasambhava.

Στην πρώτη ιστορία, The red rock peace pipe, ο Συλλέκτης βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του 19ου αιώνα, την εποχή των πολέμων μεταξύ των ινδιάνικων φυλών και του νεαρού ακόμη τότε κράτους. Ο ήρωάς μας αναζητεί μία από τις αυθεντικές ινδιάνικες πίπες της ειρήνης, τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι μεγάλοι ερυθρόδερμοι αρχηγοί για να δούν οράματα για το μέλλον και να επικοινωνήσουν με τους προγόνους τους. Μετά από πολλές περιπέτειες με απατεώνες και ψεύτικες πληροφορίες, η τύχη θα του χαμογελάσει όταν θα συναντήσει τυχαία τον ίδιο το θρυλικό αρχηγό Crazy Horse, την παραμονή της μάχης του Little Big Horn (1876).

Στη δεύτερη, The Abyssinian Obelisk, ο Συλλέκτης ταξιδεύει στην Αιθιοπία, στην αφιλόξενη έρημο Denkali, αναζητώντας ένα μαύρο οβελίσκο του οποίου η προέλευση χάνεται στα βάθη της ιστορίας. Ο θρύλος λέει οτι όποιος τον ακουμπήσει θα γίνει βασιλιάς όλης της χώρας, όμως οι νομαδικές φυλές φοβούνται τόσο τον πανύψηλο ογκόλιθο, όσο και τον απόκοσμο φύλακά του. Ο Συλλέκτης θα μπλεχτεί στις μάχες των νομάδων με τον ιταλικό αποικιοκρατικό στρατό, και μόνο μετά από αρκετούς μήνες θα πλησιάσει την κρυμμένη κοιλάδα του οβελίσκου.

Στην τρίτη ιστορία, The Mongol jewel, ο μυστακοφόρος ήρωάς μας αναζητά ένα μυθικό κόσμημα,  δημιουργημένο από τα δάκρυα που έχυσε ο πολέμαρχος Timur Leng (Ταμερλάνος) το 1402 στη μάχη της Άγκυρας, για το χαμό του αγαπημένου του αλόγου. Η περιπέτεια θα ξεκινήσει στα Καρπάθια όρη, για να μεταφερθεί στην Ινδονησία και τέλος στα βουνά του Αφγανιστάν, με το Συλλέκτη να συναντά μία όμορφη, άξια αλλά και αδίστακτη αντίπαλο στο πρόσωπο της βαρώνης Francisca Elodia Von Branzetti.

Στην τέταρτη, The scepter of Muiredach, ο Συλλέκτης βρίσκεται σε ένα νησί ανοιχτά των ακτών της Ιρλανδίας το 1865, αναζητώντας το σκήπτρο του Κέλτη βασιλιά Niall Glundub. Το σκήπτρο, που στα κατάλληλα χέρια έχει την ιδιότητα να ανυψώνει τεράστια βάρη στον αέρα, φυλασσόταν για αμέτρητες γενεές από την οικογένεια των Muiredach. Όμως, ο δολοπλόκος Eoin της αντίπαλης φατρίας των Dunchada θα κλέψει το σκήπτρο και θα εξαφανιστεί. Μετά από 2 χρόνια, ο Συλλέκτης εντοπίζει τον κλέφτη στη Νέα Ζηλανδία, στον αγγλικό αποικιοκρατικό στρατό που πολεμάει με τους ιθαγενείς Μαορί. Ο Συλλέκτης θα εμπλακεί στις μάχες (εννοείται) με το πλευρό των Μαορί (ξανα-εννοείται), ερχόμενος έτσι πρόσωπο με πρόσωπο με τον αντίπαλό του.

Στην πέμπτη και τελευταία ιστορία, The necklace of Padmasambhava, ο Συλλέκτης ταξιδεύει στο Θιβέτ για να διεκδικήσει ένα περιδέραιο που φτιάχτηκε από τα υπολείμματα του πανίσχυρου κόκκινου λάμα Padmasambhava. Οι μοναχοί του τάγματος που το φυλάσσουν έχουν μυστικιστικές δυνάμεις, όμως πιο άμεσο κίνδυνο για τον ήρωά μας αποτελεί ένας κινέζος πολέμαρχος που έχει εισβάλλει στην περιοχή. Και μάλιστα, έχει συμμαχήσει με μία παλιά γνώριμη του Συλλέκτη - την αδίστακτη βαρώνη Francisca Elodia Von Branzetti - την οποία είχε αφήσει ταπεινωμένη στην προηγούμενη συνάντησή τους.







Πρόκειται πραγματικά για μία υπέροχη δουλειά, με την εξαιρετική όπως πάντα εικονογράφηση του Toppi να κλέβει με ευκολία την παράσταση, με το σενάριο όμως να στέκεται αξιοπρεπώς στο ύψος του, βρίθοντας συγκίνησης, περιπέτειας αλλά και κοινωνικο-πολιτικών νοημάτων. Ο ήρωάς μας είναι μεν εγωιστής και κλέφτης, θέλοντας να αποκτήσει τα πολύτιμα αντικείμενα των άλλων για τη συλλογή του, παίρνει όμως πάντα το μέρος των ιθαγενών φυλών εναντίον των αποικιοκρατών λευκών που εισβάλλουν στις παρθένες περιοχές τους. Είναι ένας πολύπλοκος και ενδιαφέρων ήρωας που περιδιαβαίνει μία συναρπαστική εποχή, με την απαράμιλλη εικονογραφική τέχνη του μεγάλου Sergio Toppi να δίνει πνοή στις εξωτικές περιπέτειές του.


2 σχόλια:

  1. Είναι απορίας άξιο πως ένας τέτοιος υπέροχος (τουλάχιστον σχεδιαστικά) δημιουργός δεν αναγνωρίστηκε όσο του άξιζε. Εύγε στον Βαν Γκόγκ (λόγω αναγνώρισης μετά θάνατον και όχι καταγωγής) της Ένατης Τέχνης.
    ΥΓ. Επανήλθα στις επάλξεις, σε πεθύμησα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα doctor ! Ελπίζω να πηγαίνουν όλα καλά στη ζωή σου.

      Κι εγώ έχω αραιώσει γενικά, αν κρίνεις από το σκορ στις αναρτήσεις. Το θυμάμαι πάντως οτι σου άρεσε ο κύριος, και λογικό είναι. Εεεεμ, αυτοί που γίνονται γνωστοί, το κυνηγάνε κιόλας. Αν είσαι σεμνός και ταπεινός ... περιμένεις μήπως βγάλουν κανένα φράγκο τα εγγόνια σου από τη δουλειά σου.

      Υ.Γ: Άντε, κατέβα καμιά Αθήνα να πάμε να πλακωθούμε στα τσίπουρα.

      Διαγραφή