A.L.I.E.E.E.N.

Το πρώτο εξωγήινο comic 
που ανακαλύφθηκε ποτέ στη γη !

O Lewis Trondheim (κατά κόσμον Laurent Chabosy) είναι αναμφισβήτητα ένας από τους καλύτερους γάλλους κομίστες των τελευταίων δεκαετιών. Παραγωγικότατος, ευφυέστατος, με μία φαντασία που δε στερεύει ποτέ, έχει παραδώσει αμέτρητες δουλειές ως συγγραφέας, ή εικονογράφος, ή και τα δύο, σε πολλά διαφορετικά είδη. Απο αυτοβιογραφικά ημερολόγια και περιπέτειες φαντασίας μέχρι αστυνομικά μυστήρια και σουρρεαλιστικά στριπάκια, η "σφραγίδα γνησιότητας" κάθε έργου του Trondheim είναι το φοβερό του χιούμορ και η παιχνιδιάρικη, καρτουνίστικη εικονογράφηση.

Το A.L.I.E.E.E.N. (Archives of Lost Issues and Earthly Editions of Extraterrestrial Novelties) του 2004, που παίζει εμφανέστατα με τη λέξη alien, είναι ένα πανέξυπνο κομιξάκι-φάρσα του πολυβραβευμένου δημιουργού, το οποίο βρήκε, λέει, πεσμένο και ταλαιπωρημένο στο έδαφος στις διακοπές του. Μόλις το ξεφύλλισε κατάλαβε αμέσως οτι δεν είναι από αυτόν τον πλανήτη, και έτσι το πήγε για ανατύπωση. Μωρέ μπράβο !

(300η ανάρτηση παρακαλώ ! Η συγκίνηση ξεχειλίζει, το δάκρυ τρέχει κορόμηλο, τα χαρτομάντηλα τελειώνουν... πουτάνα zewasoft !)

Μοιάζοντας πάντως εντυπωσιακά με το σχεδιαστικό στύλ του Trondheim, η εξωγήινη και ίσως και εξωγαλαξιακή αυτή δουλειά αποτελείται από πολλές μικρές ιστορίες που ενώνονται μεταξύ τους, γραμμένες σε μία άγνωστη στον κόσμο μας γλώσσα που θυμίζει ιερογλυφικά (!). Πρωταγωνιστές είναι διάφορα εξωγήινα, γλυκούτσικα, χρωματιστά πλασματάκια που όμως, όσο περνάνε οι σελίδες δε μοιάζουν πλέον και τόσο γλυκούτσικα, και μάλιστα ούτε και τόσο εξωγήινα, αφού παρουσιάζουν συμπεριφορές και αντιδράσεις που γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά στον πλανήτη μας. Περιδιαβαίνοντας χωρίς κάποιο ιδιαίτερο σκοπό μερικά πολύχρωμα, ψυχεδελικά τοπία, αυτά τα παράξενα ξαδέρφια των pokemon συναντιούνται μεταξύ τους, κάνουν παρέα και ζούν περιπέτειες μικρές όσο και το μπόι τους. Μεταμορφώνονται, τους κάνουν εγχειρήσεις, τα βασανίζουν, τα τρώνε... Άλλοτε είναι ευγενικά και φιλικά, άλλοτε οι φιλίες τους δοκιμάζονται, και άλλοτε είναι σκληρά και εχθρικά με συχνά... αιματηρά αποτελέσματα.

Η εικονογράφηση είναι ακριβώς αυτή που πρέπει για ένα εξωγήινο παιδικό βιβλίο, και ο καλλιτέχνης έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στην "παλαίωση" του, με τις κιτρινισμένες σελίδες και τα dot-screens που δίνουν ένα όμορφο, ρετρό ύφος. Το σημαντικότερο όμως είναι το σενάριο, και συγκεκριμένα τα μηνύματα που έχει κρύψει ο δημιουργός κάτω από το χαλί της παιδικής του περιπέτειας. Όπως λοιπόν εμείς οι γήινοι σύντομα ανακαλύπτουμε, ο ευφυέστατος κύριος Trondheim επέλεξε αυτούς τους τόσο μακρινούς πρωταγωνιστές για να μιλήσει για πράγματα που είναι πολύ πολύ κοντινά και ανθρώπινα. Και αυτό, μαζί με την έλλειψη (κατανοητών) διαλόγων, κάνει τον αντίκτυπο των μηνυμάτων που περνάει ακόμη μεγαλύτερο. Μάστορας του σιωπηλού χιούμορ όπως είναι, και ικανότατος στο να επικοινωνεί βαθιές έννοιες σε ελάχιστα panels, o τρομερός γάλλος φτιάχνει ένα έργο απλά συμπαντικό !

Το μόνο που έχω να πω για επίλογο είναι : ∇ч±§æØ∉¤  Þ∇¿ð ¤  ŧЂØд ð∇џ !!!

(πώς τα λέω ο κερατάς !)

Billy Hazelnuts

Ένα σκοτεινό, σουρρεαλιστικό παραμύθι

O Tony Millionaire - με κανονικό, ξεχασμένο όνομα το Scott Richardson - είναι ένας εξαιρετικός και πολύ ιδιαίτερος αμερικάνος δημιουργός comics, εικονογράφος και συγγραφέας. Η πιο γνωστή δουλειά του είναι η υπέροχη, καφρίλικη και σουρρεαλιστική σειρά comic strips Maakies (λίγο ατυχής ο τίτλος για την ελληνική γλώσσα, αλλά τί να κάνουμε τώρα) που ξεκίνησε το 1994 και συνεχίζεται περιστασιακά ακόμη και σήμερα. Πάντα ποιοτικός και με εντελώς ξεχωριστό προσωπικό στύλ, έχει στο ενεργητικό του αρκετούς αγαπημένους τίτλους εκτός του διάσημου strip του, όπως τη σειρά (παιδικών ?) βιβλίων Sock Monkey και τα δύο graphic novels με πρωταγωνιστή τον Billy Hazelnuts, με το πρώτο εκ των οποίων θα ασχοληθούμε σε αυτή την ανάρτηση.

Το Billy Hazelnuts λοιπόν είναι το πρώτο graphic novel που δημιούργησε ποτέ ο... εκατομμυριούχος καλλιτέχνης, και κυκλοφόρησε το 2006 από την εξαιρετική εταιρεία Fantagraphics. Ο πολύ ιδιαίτερος και... αναπάντεχος αυτός ήρωας πρωταγωνιστεί και στο Billy Hazelnuts and the Crazy Bird του 2010.

Ο ήρωάς μας δημιουργήθηκε μία ωραία πρωιία στην Pimperton Farm από μία χούφτα ποντίκια, με σκοπό να τα προστατεύσει από τη νοικοκυρά του σπιτιού και τη γάτα της. Με ύψος ενός μικρού παιδιού, πρώτες ύλες από σάπιο κιμά και άλλα απομεινάρια τροφίμων (μπλιαχ !) και... γέμιση στα μάτια από μύγες (ξανα-μπλιαχ !), όπως είναι λογικό βρωμοκοπάει, και έχει μία έμφυτη απέχθεια προς τον εαυτό του, τους ανθρώπους και γενικά ο,τιδήποτε είναι ζωντανό (και όχι μόνο) ! Το μοναδικό πλάσμα που φαίνεται να συμπαθεί είναι η Becky, η κόρη της νοικοκυράς, η οποία γίνεται φίλη του και προσπαθεί να τον κάνει σωστό "άνθρωπο". Μάλιστα, βάζει και τις τελικές πινελιές στην εμφάνισή του - ένα κέικ ως κορώνα, και φουντούκια στα μάτια του αντί για τις μύγες. Από τα φουντούκια-μάτια του λοιπόν παίρνει και το όνομά του ο μέχρι τότε αβάπτιστος, ιδιαίτερος αυτός Frankenstein.

Η Becky, ως ανήσυχο πνεύμα και αυτοδίδακτη εφευρέτις εμφυσά στο Billy το πνεύμα της περιπέτειας, και οι δυο τους ξεκινούν ένα μαγευτικό, σουρρεαλιστικό ταξίδι για να βρούν το μέρος όπου κρύβεται το φεγγάρι μετά την εξαφάνισή του από το νυχτερινό ουρανό (μα τί πίνεις και δε μας δίνεις) ! Από την αρχή της αναζήτησής τους όμως, το αναπάντεχο ζευγάρι κυνηγιέται ανελέητα από το σπασίκλα επίδοξο μνηστήρα της Becky, Eugene, ο οποίος μετατρέπεται σε (τρελό) επιστήμονα για να την εντυπωσιάσει. Στην πορεία της θεότρελης περιπέτειας των δύο μικρών ηρώων μας θα γίνουμε μάρτυρες επικών μαχών με ρομποτικούς αλιγάτορες πάνω σε ιπτάμενα πειρατικά καράβια (!), θαλάσσιων μαχών με τη συμμετοχή μίας κιβωτού του Νώε με κανόνια (!!) και της ανακάλυψης ενός νεκροταφείου σπασμένων σαν αυγά πλανητών (!!!)

Ο Tony Millionaire με το μαγικό του ραβδάκι συνδυάζει τα cartoons της δεκαετίας του 1920 με σκοτεινά παραμύθια, και τις κλασικές περιπέτειες τύπου Moby Dick με το παράλογο και το σουρρεαλιστικό, φτιάχνοντας μία ακόμη υπέροχα γοητευτική μίξη παλιού και καινούριου. Με έντονα τα ονειρικά, absurdist και grotesque στοιχεία που έχουν γίνει συνώνυμα της δουλειάς του από την εποχή που ξεκίνησε το Maakies και αρκετές ομοιότητες με το έργο του επίσης καταπληκτικού Jim Woodring, η πανέμορφη ιστορία του με το Βασιλάκη το Φουντούκη είναι τόσο ιδιοφυώς "ό,τι να'ναι" που πραγματικά σε μαγνητίζει. Και φυσικά, το υπέροχο καλλιτεχνικό του στύλ με τις έντονες επιρροές από παλιές γκραβούρες και την έμφαση στις επικές θαλασσογραφίες υπηρετεί τέλεια την υπόθεση και μεγιστοποιεί αυτό το ρετρό αίσθημα που διαποτίζει όλο το βιβλίο.

Ο Billy Hazelnuts, αν και είναι λίγο "δύσκολος" σαν ήρωας έχει ήδη περάσει στο πάνθεον των αγαπημένων χαρακτήρων του Tony Millionaire, και κάνει παρέα με το Drinky Crow και τον Uncle Gabby, πρωταγωνιστών του Maakies και του Sock Monkey. Και ο ίδιος ο εξαιρετικός δημιουργός του, όπως έχει πολύ εύστοχα δηλώσει ο Matt Groening (ο "πατέρας" των Simpsons), "είναι τόσο καλός που θα έπρεπε να λέγεται Tony Βillionaire".

The (True!) History of Art

Στα "παρασκήνια" μερικών από τους πιο γνωστούς πίνακες της παγκόσμιας τέχνης

...

Στο πολύ καλοφτιαγμένο και διασκεδαστικό βιβλιαράκι The (True!) History of Art που εκδόθηκε το 2013 από την πολύ ποιοτική στις επιλογές της και ανερχόμενη αγγλική εταιρεία Self Made Hero, οι γάλλοι καλλιτέχνες Sylvain Coissard και Alexis Lemoine (πρώτη φορά τους ακούω) ρίχνουν άπλετο φως σε μερικά από τα μεγαλύτερα μυστήρια στην ιστορία της τέχνης. Ή... ίσως και όχι !

Βασιζόμενοι στην (πολύ καλή στ'αλήθεια) ιδέα του φίλου τους, Laurent P., οι δύο γάλλοι πήραν μερικά από τα διασημότερα έργα της δυτικής ζωγραφικής και τους άλλαξαν τα φώτα ! Ο συγγραφέας Sylvain Coissard σκαρφίστηκε μία μικρή ιστοριούλα για το τί ακριβώς συνέβη στους πρωταγωνιστές των έργων λίγο πρίν την απαθανάτισή τους, και ο εικονογράφος Alexis Lemoine ανέλαβε τη δύσκολη δουλειά της αντιγραφής του στύλ του κάθε καλλιτέχνη. Το αποτέλεσμα είναι 22 χιουμοριστικά comic strips των τριών panels, με το τελευταίο να είναι ο διάσημος πίνακας αυτούσιος, και τα δύο πρώτα να αποτελούν την υπόθεση/πρόταση των δημιουργών για το τί προηγήθηκε.

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί φωνάζει ο ήρωας του Edvard Munch στην Κραυγή (εξώφυλλο)? Ή γιατί το Δωμάτιο στην Arles του Vincent van Gogh είναι τόσο τακτοποιημένο ? Τί συνέβη πρίν την πολύβουη μάζωξη του Renoir, γιατί η Maja του Goya είναι μία ντυμένη και μία γυμνή, και πώς στ'αλήθεια ανακαλύφθηκε ο κυβισμός ? Αυτά, και άλλα πολλά στην όμορφη και γεμάτη αγάπη για την τέχνη παρωδία των δύο... τσαχπίνηδων ψευδο-ιστορικών !

(Διαβάστε ένα εξαιρετικό και "κανονικό" αφιέρωμα στην Ιστορία της Ζωγραφικής από το φιλικό blog Κουνελοχώρα - part 1 - part 2 - προσεχώς και το 3).

Vincent van Gogh - Bedroom in Arles (1889)

Domenico Ghirlandaio - An old man and his grandson (1490)

Francisco de Goya - The clothed Maja (1800), The nude Maja (1803)

Auguste Renoir - Luncheon of the Boating Party (1881)

Juan Gris - Man in the Cafe (1912, λεπτομέρεια)

Piero della Francesca - Federico III da Montefeltro (1466)

Paul Delaroche - Napoleon I at Fontainebleau on 31st March 1814 (1840)

Giuseppe Arcimboldo - Water (1566)

David Mack - NEW Kabuki

Το καλλιτεχνικό αριστούργημα του David Mack
κλείνει τα 20 του χρόνια και επιστρέφει δυναμικά !

Η εξαιρετική σειρά Kabuki είναι το έργο ζωής του καταπληκτικού αμερικανού κομίστα David Mack. Από το 1994 που ξεκίνησε να εκδίδεται από την Caliber Press μάγεψε το κοινό με την πολύπλοκη και πολυεπίπεδη ιστορία της, τους εξόχως βαθείς και ενδιαφέροντες χαρακτήρες (με πρώτη και καλύτερη την κεντρική ηρωίδα), και την υπέροχη εικονογράφηση του Mack που εξελισσόταν εντυπωσιακά από τόμο σε τόμο.

Από το πρώτο βιβλίο Circle of Blood του 1994 μέχρι το έβδομο, και τελευταίο μέχρι σήμερα, The Alchemy του 2007, η πράκτορας της σκιερής κυβερνητικής οργάνωσης The Noh με το κωδικό όνομα Kabuki έζησε πολλές επικίνδυνες, hard-boiled καταστάσεις, αλλά επίσης αρκετές στιγμές ενδοσκόπησης και περισυλλογής. Και οι αναγνώστες (με το γράφοντα στα χαρακώματα της πρώτης γραμμής) πολύ απλά δε μπορούσαν να ξεκολλήσουν τα μάτια τους από τις ευφάνταστες συνθέσεις και τα υπέροχα, ιμπρεσσιονιστικά χρώματα που ο Mack άπλωνε με μαεστρία στις σελίδες του - χωρίς αυτό να σημαίνει οτι οι ασπρόμαυροι τόμοι δεν είναι καλοί.

Φέτος λοιπόν, μία ιδιαιτέρως πολυάσχολη χρονιά για τον ταλαντούχο αμερικάνο δημιουργό (δείτε π.χ τη συμμετοχή του στο επερχόμενο Fight Club 2), το Kabuki, η πιο γνωστή και προσωπική δουλειά του κλείνει 20 χρόνια από την πρώτη δημοσίευσή της. Με αφορμή αυτή την "επέτειο" λοιπόν, ο Mack ανακοίνωσε τον Απρίλιο σε μία έκθεση comics στο Chicago οτι θα κυκλοφορήσει σύντομα καινούριο υλικό της πλέον "ενηλικιωμένης" σειράς. Συγκεκριμένα, οτι θα ξεκινήσει μία καινούρια ιστορία της αγαπημένης του ηρωίδας στη γνωστή ανθολογία Dark Horse Presents, που πρέπει να έχει ήδη εκδοθεί (από τον Αύγουστο του 2014).

"Η τελευταία ιστορία Kabuki που έκανα, το The Alchemy, τελείωσε με μερικές μεγάλες ανατροπές", δηλώνει ο Mack, "έτσι θέλω να πετύχω δύο στόχους με την καινούρια κυκλοφορία - να κάνω τη σειρά προσιτή στο αναγνωστικό κοινό που δεν τη γνωρίζει, αλλά και να προσφέρω μερικά νέα μυστήρια στους παλιούς οπαδούς που έχουν διαβάσει τους προηγούμενους 7 τόμους". Με δεδομένη τη "συνήθεια" του πάντα ανήσυχου καλλιτέχνη να μεταλλάσσει το καλλιτεχνικό του στύλ από δουλειά σε δουλειά, αλλά και την αποκάλυψη οτι ο 8ος τόμος θα εισάγει ένα νέο χαρακτήρα που θα παίξει σημαντικό ρόλο στις μελλοντικές εξελίξεις της υπόθεσης, νομίζω οτι έχουμε να περιμένουμε κάτι πολύ ενδιαφέρον από τον ταλαντούχο κύριο Mack.

Συνέντευξη του David Mack στο Comic Book Resources

Black Jack sealed chapter 028 - Finger

Ένα από τα περιβόητα "σφραγισμένα" κεφάλαια της σειράς Black Jack
          ή
O μεγάλος Osamu Tezuka αυτο-λογοκρίνεται (!!!?)

Η λογοκρισία σίγουρα αποτελεί ένα μελανό (και δυστυχώς μεγάλο) κεφάλαιο στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, και γενικότερα του γραπτού λόγου. Από τις απεχθείς δαγκάνες της δεν έχει ξεφύγει ούτε ο κόσμος των comics, με αρκετές καταγεγραμμένες περιπτώσεις κυρίως στην Αμερική, λιγότερες στην Ιαπωνία, και ακόμη λιγότερες στην Ευρώπη. Από τη διαβόητη Comics Code Authority της δεκαετίας του 1950 που καταδυνάστευε τα αμερικάνικα comics μέχρι και το 2011 (!) έως την απαγόρευση της αναπαράστασης των τριχών της ήβης στα ιαπωνικά manga (!!!), η λογοκρισία έχει εμφανίσει πολλές φορές το άσχημο πρόσωπό της στο σύμπαν των 2 διαστάσεων, με πρόσχημα πάντα την προστασία των αθώων ψυχών των νεαρών αναγνωστών, και επιχειρήματα που πείθουν μόνο αφελείς ή υπερ-συντηρητικούς.

Η λογοκρισία κρίνεται "απαραίτητη" συνήθως για λόγους πολιτικούς (π.χ στην Αμερική ήταν ανεπίτρεπτο να παρουσιαστεί ένας κομμουνιστής ως καλός), ή κοινωνικούς (απαγόρευση της απεικόνισης ακραίας βίας ή σεξ - πάλι στην Αμερική), και επιβάλλεται από αρμόδιες επιτροπές, εξουσιοδοτημένες από το κράτος. Μία εξαιρετικά σπάνια κατηγορία είναι η αυτο-λογοκρισία, που συνήθως συμβαίνει για λόγους προσωπικούς, όπως δηλαδή συνέβη στην περίφημη σειρά Black Jack του θεού των manga Osamu Tezuka (1928-1989).

Η σειρά Black Jack έχει ως πρωταγωνιστή έναν ιδιοφυή αλλά χωρίς δίπλωμα χειρούργο, ο οποίος καλείται να αντιμετωπίσει τις πιο δύσκολες και σκοτεινές ιατρικές υποθέσεις, ζητώντας συνήθως αστρονομικά ποσά ως αμοιβή, αλλά κάνοντας αρκετές φορές εξαιρέσεις λόγω του βαθύ ανθρωπισμού του. Τα 243 αυτοτελή κεφάλαια της υπερ-επιτυχημένης σειράς (συνήθως 18-24 σελίδων) πρωτοδημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Weekly Shōnen Champion την περίοδο 1973-1983, έχοντας έκτοτε συλλεχθεί σε αρκετούς τόμους από 3 ιαπωνικές εκδοτικές (Akita, Shōnen Champion, Kodansha), και έχοντας μεταφραστεί στα αγγλικά από τις εταιρείες Viz και Vertical.

Από τα 243 αυτά κεφάλαια λοιπόν, υπάρχουν 23 που έχουν εξαιρεθεί μία ή περισσότερες φορές από τις πολλές διαφορετικές εκδόσεις της σειράς, συνήθως λόγω των παραπόνων που δεχόταν ο Tezuka από αναγνώστες που έπασχαν από την ίδια ασθένεια με την οποία ερχόταν αντιμέτωπος ο Black Jack στο εκάστοτε επεισόδιο. Από τα 23 excluded chapters, όπως ονομάζονται, υπάρχουν και 5 ακόμη πιο σπάνια και δυσεύρετα, τα λεγόμενα "σφραγισμένα" (sealed) και "ημι-σφραγισμένα" (semi-sealed). Τα κεφάλαια αυτά ασχολούνται με δύσκολες και αμφιλεγόμενες ιατρικές περιπτώσεις όπως ο εγκεφαλικός θάνατος (φυτο-ειδής κατάσταση) ή η λοβοτομή, και είχαν εγείρει αρκετές αντιδράσεις κατά την περίοδο της κυκλοφορίας τους. Tα 2 semi-sealed έχουν ανατυπωθεί κατά καιρούς, αλλά σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις (deluxe, ακριβές εκδόσεις ή ανθολογίες), ενώ τα 3 sealed δεν έχουν ανατυπωθεί ποτέ (!) μετά την πρώτη δημοσίευσή τους στο Weekly Shōnen Champion, έχοντας έτσι αποκτήσει cult status και μεγάλη συλλεκτική αξία.

Ένα από τα 3 sealed chapters είναι και το 028, με τίτλο "Finger", το οποίο όμως, αντιθέτως με τα υπόλοιπα 2, υπέστη αλλαγές από τον ίδιο τον Tezuka και ξανακυκλοφόρησε ως κεφάλαιο 227 με τίτλο "Print Proof", έχοντας συμπεριληφθεί στον 5ο τόμο της αγγλικής έκδοσης της Vertical.

Print Proof

Σε αυτό το κεφάλαιο, ο Black Jack συναντάει τον παιδικό του φίλο, Rokuro Makube, ο οποίος έχει εμφανιστεί και σε άλλα επεισόδια. Ο Rokuro είχε γεννηθεί με 6 δάχτυλα στα χέρια και τα πόδια (το Roku στα γιαπωνέζικα παραπέμπει στον αριθμό 6), με τον Black Jack να του αφαιρεί τα παραπανίσια άκρα πριν ακόμη μπει στην ιατρική σχολή. Τώρα, πολλά χρόνια μετά, ο παλιός του φίλος είναι μεγαλο-μαφιόζος, και ζητάει από τον ιδιοφυή χειρούργο να του αλλάξει όλα τα δάχτυλα με ενός από τα πρωτοπαλίκαρά του, για να μην αναγνωρίζει η αστυνομία τα αποτυπώματά του. Μετά την (πετυχημένη, ασφαλώς) εγχείριση, ο Rokuro σκοτώνει τον υπάλληλό του, και προσπαθεί να ξεφορτωθεί και τον ήρωά μας, ανεπιτυχώς όμως. Όταν συλλαμβάνεται από τις αρχές στο Παρίσι, οι αστυνομικοί δε μπορούν να ταυτοποιήσουν τα αποτυπώματά του, και φαίνεται οτι θα τους ξεγλιστρήσει. Τότε όμως καταφθάνει ένα δέμα από τον Black Jack που περιέχει τα 6α δάχτυλα των χεριών και των ποδιών του, και έτσι καταδικάζεται σε θάνατο.

(gossip alert !)

Το συγκεκριμένο κεφάλαιο δε "σφραγίστηκε" λόγω παραπόνων ή αμφισβήτησης, όπως τα περισσότερα sealed και semi-sealed, αλλά για να αλλαχτεί η εξέλιξη της σχέσης του Black Jack με τον Rokuro. Εκτός από το θέμα με τα 6 δάχτυλα που έχει αφαιρεθεί από το ανασκευασμένο κεφάλαιο, η σημαντικότερη διαφορά είναι οτι στο "Finger" ο Rokuro όντως προδίδει τον φίλο του και προσπαθεί να τον σκοτώσει, ενώ στο "Print Proof" φαίνεται οτι η δολοφονική απόπειρα δεν είχε διαταχθεί από τον ίδιο. Η σημαντική αυτή αλλαγή οφείλεται στα γεγονότα που βίωνε εκείνη την περίοδο στην προσωπική του ζωή ο Tezuka. Όταν έφτιαχνε το "Finger", η εταιρεία animation Mushi Productions που είχε ιδρύσει για να μεταφέρει τα manga του στην τηλεόραση ήταν στα πρόθυρα χρεωκοπίας και διάσπασης, κάτι που είχε αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογία και την πίστη του καλλιτέχνη προς τους ανθρώπους. Τελικά αποχώρησε από την εταιρεία που είχε ο ίδιος ιδρύσει νιώθοντας προδομένος, και η Mushi Productions συνέχισε υπό άλλη διεύθυνση. Μετά από καιρό, όταν η πικρία και η στενοχώρια του είχε περάσει, αποφάσισε να αλλάξει από την ιστορία του την απαισιόδοξη παρουσίαση μιας φιλίας που διαλύεται. Βεβαίως ο Rokuro καταδικάζεται και πάλι σε θάνατο, όμως τουλάχιστον δεν πρόδωσε το φίλο του. Ε, κάτι είναι κι'αυτό, θα πεθάνει λίγο ελαφρύτερος !

Finger

Η πηγή για το Black Jack sealed chapter 028 - Finger

Δείτε όλα τα σφραγισμένα κεφάλαια (sealed chapters) της σειράς Black Jack