Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Yves Chaland - Untitled short

Μία άτιτλη, πειραματική μικρή ιστορία από έναν αδικοχαμένο μεγάλο δημιουργό

Ο Yves Chaland (1957-1990) σίγουρα δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός έξω από την πατρίδα του τη Γαλλία, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή η λαμπρή, όπως διαφαινόταν, καριέρα του διακόπηκε πρόωρα από τον τραγικό θάνατό του σε τροχαίο δυστύχημα το 1990. Ο Chaland είχε δείξει δείγματα του ταλέντου του στην εικονογράφηση ήδη από τη φοίτησή του στη σχολή καλών τεχνών του Saint-Etienne, σε ένα fanzine που εξέδιδε μαζί με το συμφοιτητή του, σεναριογράφο Luc Cornillon.

Τότε, το 1978, ήταν που τους "ανακάλυψε" ο μεγάλος γάλλος δημιουργός Jean-Pierre Dionnet, ο οποίος τους έφερε στο περιοδικό που είχε ιδρύσει πρίν λίγα χρόνια με διάφορους καταξιωμένους συναδέλφους του, το ... Métal Hurlant ! Σε αυτές τις σύντομες ιστορίες-παρωδίες που έφτιαξαν οι δύο νεαροί για το περιοδικό ήταν που άνθισε το εικονογραφικό ταλέντο του Chaland, μία ρετρό εκδοχή της ligne claire (clear line) του μεγάλου Hergé, που θα εξελισσόταν στο προσωπικό του ύφος.

To 1977 όμως, πρίν καταλήξει στο καρτουνίστικο, Τεν-Τεν-οειδές στύλ που θα τον χαρακτήριζε στην υπόλοιπη καριέρα του, ο Chaland είχε φιλοτεχνήσει μία πειραματική μικρή ιστορία με έντονο σουρρεαλιστικό στοιχείο και εικονογραφικές επιρροές από κορυφαίους ευρωπαίους δημιουργούς της εποχής όπως οι Moebius, Bilal και Caza. Η 6-σέλιδη ιστορία δημοσιεύθηκε στο τεύχος Métal Hurlant #29 (01/05/1978), και ακολουθεί παρακάτω.







Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Elias Chatzoudis pin-ups

Ο έλληνας εικονογράφος των sexy κοριτσιών που διαπρέπει στην Αμερική



Ο Ηλίας Χατζούδης είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους εικονογράφους εξωφύλλων αυτή τη στιγμή στο Αμέρικα ! Γεννημένος το 1982 στην Αθήνα, με σπουδές και πολύχρονη προϋπηρεσία στο web και το graphic design, έχει συνεργαστεί με μεγάλες ελληνικές διαφημιστικές εταιρείες και περιοδικά, όπως τα Max, Free, Maxim, καθώς και με το σημαντικότατο για τα ελληνικά comics περιοδικό "9", για το οποίο έχει φιλοτεχνήσει αρκετά εξώφυλλα.

Το 2007, έχοντας πλέον φτιάξει το όνομά του στο ελληνικό εικονογραφικό στερέωμα, έκανε το μεγάλο άλμα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού για να καταπλήξει με το ταλέντο του (και) την αμερικάνικη αγορά.









Το 2007 λοιπόν, τον Ηλία τον ανακάλυψε η αμερικάνικη εταιρεία Sticker Chick, η οποία και εξέδοσε το πρώτο του art book με τίτλο “Digital Divas”, και 2 χρόνια αργότερα το δεύτερό του, “Whoops! The Art of Elias”. Το 2011 μάλλον ήταν η χρονιά του ταλαντούχου καλλιτέχνη, αφού τον Απρίλιο η Λέσχη Φίλων Κόμικς (Αγ. Ειρήνης 5, Μοναστηράκι) αφιέρωσε έναν μήνα διοργανώνοντας μια έκθεση με τα σχέδια του, και αμέσως μετά ξεκίνησε η εύφορη συνεργασία του με αρκετές αμερικανικές εταιρείες comics, με πιο γνωστή τη Zenescope Entertainment, πάντα ως εικονογράφος εξωφύλλων.

Ακολούθησαν 2 ακόμη art books με υπέροχα pin-ups, τα Fever Pitch και Fever Pitch 2 (2012 και 2013) και συμμετοχές στα μεγαλύτερα φεστιβάλ comics του κόσμου, όπως το New York comic con και το San Diego Comic con. Μάλιστα, τα πιο πρόσφατα νέα του διεθνούς φήμης πλέον εικονογράφου ήταν η συμμετοχή του στο τελευταίο London Super Comic Convention, που μόλις ολοκληρώθηκε (15, 16 Μαρτίου 2014) στο Λονδίνο. Για να δούμε τί άλλες εκπλήξεις μας επιφυλάσσει το, λαμπρό όπως όλα δείχνουν, μέλλον του...








Για επίλογο άφησα μία "δήλωση" του ίδιου του καλλιτέχνη, ο οποίος εξηγεί με πολύ γλαφυρό τρόπο τί συμβαίνει κατά τη διάρκεια της δημιουργίας - μία ανάλυση δηλαδή της δημιουργικής διαδικασίας, της στιγμής που η μούσα αγγίζει τον καλλιτέχνη και "οπλίζει" το μολύβι του ...
(ναι, αυτο-πορτραίτο είναι η εικόνα που ακολουθεί)



Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Chicken with plums

Μία συγκινητική ημι-αυτοβιογραφική ιστορία

Η ιρανή καλλιτέχνις Marjane Satrapi είναι σίγουρα γνωστή στους περισσότερους από το εξαιρετικό graphic novel της Persepolis (2000), και ιδιαίτερα από την πολύ καλή animated μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη. Το πιο σημαντικό όμως είναι οτι οι επόμενες, σταθερά ποιοτικές δουλειές της δημιουργού απέδειξαν οτι η τεράστια επιτυχία του Persepolis, της ειλικρινούς διήγησης της παιδικής της ηλικίας μέσα στο καταπιεστικό θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν, δεν ήταν ένα πυροτέχνημα.

Και η μεγαλύτερη απόδειξη οτι η Satrapi δεν ήταν ένα στιγμιαίο προς κατανάλωση "hit" ήρθε το 2004 με το επίσης αυτο-βιογραφικό (οκ, ημι) graphic novel της Chicken with plums (Poulet aux prunes στα γαλλικά, Κοτόπουλο με δαμάσκηνα στα ελληνικά - αηδία σα φαγητό σε όλες τις χώρες). Το 2005 το Chicken with plums κέρδισε το βραβείο καλύτερου album στο διεθνές φεστιβάλ comics της Angoulême, το 2006 μεταφράστηκε στα αγγλικά από την Pantheon, και το 2011 μεταφέρθηκε με μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία στη μεγάλη οθόνη, σε μία live action ταινία (όχι animated δηλαδή).

Η υπόθεση διαδραματίζεται το Νοέμβριο του 1958 στην Τεχεράνη και διηγείται τις τελευταίες 8 ημέρες της ζωής του Nasser Ali Khan, ενός κορυφαίου ιρανού μουσικού και θείου της μητέρας της δημιουργού. Γι'αυτό και ονόμασα το έργο ημι-αυτοβιογραφικό, όχι επειδή είναι διανθισμένο με γεγονότα που δε συνέβησαν (αν και αυτό ισχύει λιγάκι), αλλά κυρίως επειδή δεν είναι ιστορία από τη ζωή της ίδιας της καλλιτέχνιδος. Η ίδια δε γνώρισε ποτέ τον προ-θείο της (σιγά μην υπάρχει αυτή η λέξη), και κάνει μόνο μία πολύ σύντομη εμφάνιση στο έργο της, όταν συναντάει την ξαδέρφη της μητέρας της και κόρη του Nasser Ali Khan, Farzaneh (δεύτερη εικόνα).

Ο Nasser Ali Khan λοιπόν εμφανίζεται ως ένας πολύ ειλικρινής, ευθύς αλλά και δύστροπος άνθρωπος, όπως άλλωστε κάθε κορυφαίος καλλιτέχνης, νιώθοντας βαθιά απογοητευμένος από τους ανθρώπους αλλά και από την εξέλιξη της ζωής του. Βιώνοντας στα νιάτα του μία ερωτική απογοήτευση που τον στιγμάτισε, τελικά συμβιβάζεται, παντρεύεται και κάνει οικογένεια με μία γυναίκα που ποτέ δεν αγάπησε. Με τη μελαγχολία που του φέρνει η σκέψη της πρώτης του, χαμένης αγάπης το καλλιτεχνικό του ταλέντο ανθεί, έως ότου φτάνει να θεωρείται ο καλύτερος μουσικός του Ιράν, όμως το αδιέξοδο του γάμου του τον έχει μετατρέψει σε ένα κυνικό, αγέλαστο και μονίμως ανικανοποίητο πλάσμα. Οι μοναδικές στιγμές που πραγματικά ικανοποιείται και ξεχνιέται είναι όταν παίζει το tar του (ανατολίτικο έγχορδο, ρίζα των λέξεων guitar και sitar), το περίφημο όργανο που του χάρισε ο δάσκαλός του και θεωρείται το stradivarius των tar. Όταν λοιπόν, σε έναν έντονο καυγά, η γυναίκα του θα του σπάσει το λατρεμένο του όργανο, ο Nasser Ali Khan θα αποφασίσει να πεθάνει.




Η Satrapi χρησιμοποιεί απανωτά flashback για να μας μεταφέρει στα σημαντικά γεγονότα της ζωής του πρωταγωνιστή της, επιστρέφοντας έπειτα στο κρεβάτι όπου αυτός έχει ξαπλώσει παραδομένος, περιμένοντας το θάνατο. Μαθαίνουμε ιστορίες από τη νεότητά του, αλλά επίσης και από τις ζωές του οικογενειακού του κύκλου, διανθισμένες με ενδιαφέροντα στοιχεία για την κοινωνία, τον πολιτισμό και την πλούσια παράδοση του Ιράν. Το storytelling είναι υπέροχο, με τις σκηνές να εναλλάσσονται σχεδόν με κινηματογραφικό "μοντάζ", όλες με την ξεχωριστή τους σημασία στην εξέλιξη της υπόθεσης και την ανάπτυξη των χαρακτήρων.

Η εικονογραφική δουλειά της καλλιτέχνιδος, στο γνωστό, χαρακτηριστικό στύλ που μάθαμε μέσα απο το Persepolis, δε μπορώ να πω οτι εντυπωσιάζει, όντας αρκετά απλοϊκή και "εύκολη", χωρίς ιδιαίτερη ποικιλία στη σύνθεση των σελίδων. Αυτό που εντυπωσιάζει όμως είναι η αφήγηση και η πολύ δυνατή, ανθρώπινη κεντρική ιστορία που μιλάει για τον έρωτα, τη ζωή και το θάνατο, καθώς και για τις μικρές ή μεγάλες στιγμιαίες επιλογές που μπορούν να διαμορφώσουν ή και να καθορίσουν το υπόλοιπο της ζωής μας.

Κοτόπουλο με δαμάσκηνα είναι το αγαπημένο φαγητό του Nasser Ali Khan (καλός μουσικός, αλλά από φαγητό ...)




Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Κομιξοσυνάντηση στο TILT 15/2

Το πολυαγαπημένο TILT συμμετέχει σε μία όμορφη δράση με θέμα το βιβλίο



Το TILT (Ασκληπιού 37) είναι το αγαπημένο μου κομιξάδικο. Με ένα ισχυρό cult status, και φημισμένο για τα διάφορα events που διοργανώνει κατά καιρούς με καλεσμένους διάσημους δημιουργούς comics, αυτή τη φορά είπε να συμμετάσχει σε μία εκδήλωση κάπως ... διαφορετική ! Συγκεκριμένα, θα συμμετάσχει σε ένα θεματικό περίπατο στο κέντρο της Αθήνας με επίκεντρο το βιβλίο, που οργανώνει η ομάδα εθελοντών πολιτών atenistas το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου, ώρα 11.00-16.00.

Δείτε μία αναλυτική περιγραφή της δράσης στο site των atenistas

Καθ'όλη τη διάρκεια του OWA κομίστες θα σκιτσογραφούν και θα υπογραφουν δημιουργίες τους : Βάλια Καπάδαη, Ευγενία Κουμάκη, Αυγή Κανάκη, Ελεάννα Μαυροφρύδη ! Όμως ... το σημαντικότερο από όλα, επί της υποδοχής στο Tilt καθ'όλη της διάρκεια της εκδήλωσης θα είμαι εγώ ! (πώς έκατσε αυτό ? απλώς είμαι μέλος της ομάδας που διοργανώνει το όλο event, και φυσικά σπουδαία προσωπικότητα στο χώρο των ελληνικών comics).

Το σημείο εκκίνησης είναι Βουλής 4, στο Σύνταγμα (Εκδόσεις Ίκαρος) - ώρα 11.00

Εκεί ο κόσμος θα μπορεί να προμηθευτεί το χάρτη με όλα τα σημεία της εκδήλωσης, καθώς και ένα αυτοκόλλητο που θα του επιτρέπει να εκμεταλλευτεί τις προσφορές που θα έχουν ειδικά την ημέρα εκείνη διάφορα βιβλιοπωλεία.

Ωραία θα είναι ! Όποιος ψήνεται, ας περάσει μία βόλτα, και δεν εννοώ μόνο στο Tilt. Αν κάποιος έρθει και στο Tilt βεβαίως, θα χαρώ πολύ να τα πούμε !

... και η αφίσα της εκδήλωσης



UPDATE !
Φωτογραφίες από την εκδήλωση των atenistas / TILT - 15 Φεβρουαρίου 2014




Η Βάλια Καπάδαη και η Ελεάννα Μαυροφρύδη σχεδιάζουν, με έναν ενοχλητικό, αγνώστων στοιχείων τύπο να καταλαμβάνει χώρο στο τραπέζι των καλλιτεχνών. Ουστ ρεζίλη !