Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Harlequin Valentine

Ένα μοντέρνο παραμύθι απο την Commedia dell'arte

Το Harlequin Valentine αποτελεί τον καρπό της συνεργασίας δύο ιερών τεράτων της βιομηχανίας των comics, του υπερ-επιτυχημένου άγγλου συγγραφέα Neil Gaiman (The Sandman, Stardust, Mr.Punch, Coraline), και του, επίσης άγγλου, εκπληκτικού εικονογράφου / ζωγράφου John Bolton (Fables, The Evil Dead, The Green Woman). Είναι μία ρομαντική ιστορία απελπισμένου έρωτα και παιχνιδιάρικων κατεργαριών που, ναι μεν αντλεί την έμπνευσή της απο την παράδοση της ιταλικής Commedia dell'arte, το ιδιότυπο αυτό θέατρο παντομίμας που άνθισε στη Βενετία το 16ο και 17ο αιώνα, ωστόσο με μία σύγχρονη και φρέσκια ματιά που μεταφέρει αυτούσιο το πνεύμα της Commedia, και της μετέπειτα αγγλικής Harlequinade στην εποχή μας. Εκδόθηκε απο τη Dark Horse το 2001.

Το σημείωμα της έκδοσης αναφέρει οτι " Όσοι έχουν περάσει την ημέρα του Αγ.Βαλεντίνου μόνοι, ξέρουν οτι η ψυχρή γιορτή του Φεβρουαρίου μπορεί να αποδειχθεί δύσκολη να την "καταπιείς". Οι Gaiman και Bolton θέλουν να ξέρετε οτι το μόνο που χρειάζεται είναι ένα μαχαίρι, ένα πηρούνι, και ένα μπουκάλι ποιοτικής ketchup.

Η ιστορία μας ξεκινάει την ημέρα του Αγ.Βαλεντίνου, στις 14 Φεβρουαρίου, όταν ο Harlequin (που ετυμολογικά προέρχεται απο το γαλλικό hellequin - hellkin - πλάσμα της κόλασης), καρφώνει την καρδιά του στην εξώπορτα της γλυκιάς Missy, στο πρόσωπο της οποίας αναγνωρίζει το πνεύμα της αιώνιας αγαπημένης του απο τις ιστορίες της Commedia dell'arte, Columbine. Μας εξομολογείται οτι την είχε συναντήσει την προηγούμενη μέρα στο δρόμο, και την ερωτεύτηκε παράφορα. Την ακολούθησε σε όλη την πόλη, αθέατος πλάι της, χορεύοντας, χαζεύοντάς την και σκαρώνοντας φάρσες σε σοβαροφανείς περαστικούς. Και, την επόμενη, αποφάσισε να της χαρίσει απλόχερα την καρδιά του. H Missy, μην ξέροντας τί να κάνει με το αιματοβαμμένο δώρο, αποφασίζει τελικά να φάει την καρδιά σε ένα τοπικό εστιατόριο, με μπόλικη ketchup. Απο τη στιγμή όμως που γεύεται το παράξενο δείπνο της, ο Harlequin γίνεται ορατός στα μάτια της. Και, σε μία κατά πρόσωπο συνάντηση που όμοιά της δεν έχει ξαναζήσει ο κακόμοιρος Harlequin, η νεαρή κοπέλα αλλάζει τους ρόλους του έργου με ένα μοναδικό τρόπο, χαρακτηριστικό της παραδοσιακής ιταλικής παντομίμας.

Ο Neil Gaiman μελέτησε διεξοδικά την Commedia dell'arte, όπως αποδεικνύεται και απο την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στις τελευταίες σελίδες του πανέμορφου αυτού βιβλίου, και έντυσε αυτή τη σύγχρονη μεταφορά με τα πιο ζωηρά χρώματα της ιταλικής παράδοσης - το κίτρινο και το κόκκινο. Σεβόμενος απόλυτα την πηγή έμπνευσής του, συμπεριέλαβε σχεδόν όλους τους παραδοσιακούς χαρακτήρες της Commedia, διατήρησε ανέπαφο το πνεύμα του αυτοσχεδιασμού που τη διήπε, και κράτησε για φινάλε τη χαρακτηριστική, ανατρεπτική αλλαγή ρόλων. Και o John Bolton ήρθε για να ζωντανέψει πανέξυπνα τους χαρακτήρες, χρησιμοποιώντας σε αυτούς έντονους χρωματισμούς, σε αντίθεση με τα μουντά τοπία, προσδίδοντας στην ιστορία ένα σχεδόν τρισδιάστατο βάθος. Επεξεργασμένες φωτογραφίες, ψηφιακή τεχνολογία και οι συνηθισμένες, υπέροχα ζωγραφισμένες εκφράσεις των προσώπων που αποτελούν το σήμα κατατεθέν του Bolton πλαισιώσουν απολύτως ταιριαστά αυτή τη μικρή, ασυνήθιστη, σύγχρονη ερωτική ιστορία.



Harlequin Valentine review @ NeilGaiman.com
Harlequin Valentine @ wikipedia
Harlequin Valentine review @ Strange Horizons
Harlequin Valentine review @ rambles.net
Neil Gaiman's official site
John Bolton's official site

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου