Η ερωτική συνάντηση δύο θρύλων των ευρωπαϊκών comics
** Βασικά, για να είμαστε σωστοί, αναφέρω οτι ο τίτλος είναι παραπλανητικός. Η γιαγιά της Valentina είναι αυτή που συνάντησε τον Corto Maltese, όμως διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά της διάσημης εγγονής της **
Η όμορφη και αισθησιακή φωτογράφος Valentina του Guido Crepax και ο ονειροπόλος ναυτικός Corto Maltese του Hugo Pratt είναι δύο από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες των ιταλικών, και δη των ευρωπαϊκών comics. Και, αν ο Pratt είναι ο απόλυτος μαέστρος και δάσκαλος της ιταλικής 9ης τέχνης, ο Crepax και ο Milo Manara είναι οι επόμενοι στη σειρά καλλιτέχνες που μπορούν να χαρακτηριστούν ως "μεγάλοι".
Ο Manara έχει κάνει πολλές φορές αναφορά στον αγαπημένο του δάσκαλο και στο διάσημο ήρωά του (π.χ HP and Giuseppe Bergman ή Corto Maltese tribute). Πρόσφατα ανακάλυψα οτι και ο Crepax αλλά και ο Hugo Pratt είχαν κάνει ανάλογες, τιμητικές αναφορές ο ένας στο σπουδαίο έργο του άλλου.
Ο λόγος που ο Guido Crepax (1933-2003) δεν τοποθετεί την ίδια τη διάσημη ηρωίδα του να συναντάει τον τυχοδιώκτη ναυτικό, αλλά τη γιαγιά της, είναι επειδή η Valentina διαθέτει ένα χαρακτηριστικό μοναδικό στον κόσμο των comics. Γερνάει !! Δημιουργημένη σα χαρακτήρας το 1965, η φωτογράφος από το Μιλάνο είχε εξ'αρχής ταυτότητα (!), με ημερομηνία γέννησης το 1942. Σε όλες τις μετέπειτα περιπέτειές της εμφανίζεται μεγαλύτερη σε ηλικία, με τη χρονολογική αλήθεια να τηρείται αυστηρότατα από το δημιουργό της. Ο Corto από την άλλη, μπορεί να μην εμφανίζεται γερασμένος, όμως το σύμπαν του είναι επίσης πολύ αυστηρά χρονολογικά καθορισμένο, και αρκετά παλιότερο. Δημιουργημένος σα χαρακτήρας από τον Hugo Pratt (1927-1995) το 1967, ο μαλτέζος ναυτικός γεννήθηκε το 1887, και οι περιπέτειές του διαδραματίζονται ως επί το πλείστον τη χρονική περίοδο 1900-1930. Οπότε, θα ήταν χρονολογικά αδύνατον να συναντηθούν οι δύο χαρακτήρες. Η γιαγιά πάντως της Valentina, Louise, λειτουργεί σαν alter ego της διάσημης εγγονής της, αφού είναι ολόιδιες στην όψη και διαθέτουν το ίδιο αδάμαστο πνεύμα και την ίδια, ακατάσχετη επιθυμία για ηδονή. Οπότε, είναι στην ουσία σαν να συναντιούνται όντως οι δύο πιο γνωστοί ήρωες στην ιστορία των ιταλικών comics. Ένα σπάνιο, ιστορικό crossover της ευρωπαϊκής 9ης τέχνης.
Την αρχή έκανε ο Pratt, ο οποίος, στη μαγευτική περιπέτεια του Corto Maltese Βενετσιάνικο Παραμύθι (Sirat Al Bunduqiyyah) που κυκλοφόρησε το 1977, τοποθετεί τον ήρωά του στη Βενετία του 1921, όπου μετά την πτώση του από μία ταράτσα καταλήγει σε ένα άγνωστο σπίτι. Εκεί, μία όμορφη κοπέλα με ένα χαρακτηριστικό, καρέ κούρεμα τον περιθάλπει και του συστήνεται ως Louise Brookszowyc από τη Βαρσοβία, πιο γνωστή με το όνομα "η ωραία του Μιλάνου" (πόλη όπου γεννήθηκε η Valentina). Και όντως, η Louise είναι η γιαγιά της Valentina, από την οποία η διάσημη εγγονή της μάλλον υιοθέτησε το σήμα-κατατεθέν κούρεμά της. (Ασφαλώς, είναι γνωστό οτι και οι δύο υιοθέτησαν το κούρεμα από την αμερικανίδα ηθοποιό Louise Brooks, την έμπνευση του Crepax για την ηρωίδα του). Σε αυτή τη φάση πάντως, οι δυο τους ανταλάσσουν απλά μερικές κουβέντες, και τίποτα δεν προϋποθέτει κάτι παραπάνω στη σχέση τους.
Έπειτα, τον Ιούλιο του 1978 o Crepax συνέχισε το... καλλιτεχνικό πινγκ-πονγκ, με τη δημοσίευση της ιστορίας που προχωράει τη σχέση μεταξύ των δύο ηρώων στο επόμενο επίπεδο, παρουσιάζοντάς την ως ξεκάθαρα ερωτική, κατά το προσφιλές του ύφος. Η ιστορία δημοσιεύθηκε στο γνωστό ιταλικό περιοδικό Linus των εκδόσεων Rizzoli με τίτλο Antropologia (δε χρειάζεται μετάφραση νομίζω). Η ίδια η συνάντηση δε έγινε το 1923 στη Βενετία, με τη μητέρα της Valentina να διηγείται την ιστορία στην κόρη της το 1957 στο Μιλάνο. Εδώ μαθαίνουμε οτι η Louise ήταν πόρνη, και οτι ήταν ερωτευμένη με τον Corto. Αλλά και αυτός δείχνει ένα πάθος και μία παραφορά απέναντί της που έρχονται σε αντίθεση με τη συνηθισμένη, κουλ και άνετη συμπεριφορά του. Φυσικά, ως αμετανόητος και αθεράπευτος τυχοδιώκτης, ο μαλτέζος ναυτικός πρέπει να φύγει, ανακοινώνοντάς το στη Louise σε μία δραματική σκηνή χωρισμού. Όμως, στο τέλος της ιστορίας, η μητέρα της Valentina κάνει μία αναφορά που αφήνει υπονούμενα οτι ίσως ο Corto να είναι... ο παππούς της !
Η ιστορία Antropologia συμπεριελήφθη και στην ιταλική ανθολογία του Guido Crepax, Erotica vol. 10 - Valentina nel metro (πρώτη εικόνα της ανάρτησης), που εκδόθηκε το 2015 στη γειτονική μας χώρα. Η ανθολογία περιλαμβάνει επίσης πολλές άλλες συναντήσεις της ηρωίδας με γνωστούς χαρακτήρες (crossovers), όπως τους Diabolik, Paulette των Wolinsky και Pichard, Barbarella, Flash Gordon, Mandrake, Dick Tracy, Fantastic Four, Prince Valiant, Tarzan, Jodelle του Guy Peellaert, l’Eternauta και Little Nemo του Winsor McCay.
Υπάρχει και μία ακόμη αναφορά στη σχέση της Louise με τον Corto, στην ιστορία Tango που εξέδοσε ο Hugo Pratt το 1985. Ο Corto Maltese βρίσκεται στο Buenos Aires της Αργεντινής το 1923, γυρεύοντας τη Louise που του είχε γράψει ένα γράμμα ζητώντας του βοήθεια. Δυστυχώς η Louise είναι νεκρή, σκοτωμένη από μία συμμορία μαστρωπείας με την οποία είχε μπλέξει, μαθαίνουμε όμως οτι είχε γεννήσει ήδη μία κόρη, τη μητέρα δηλαδή της Valentina. Όπως συνηθίζει, ο τυχοδιώκτης ναυτικός εκδικείται το θάνατό της και κανονίζει η κόρη της να καταλήξει σε ασφαλή χέρια. Φυσικά, όπως μάθαμε πρίν, αυτή η κόρη ίσως να είναι και δική του, όμως αυτό ο ίδιος δεν το γνωρίζει.
Οι δυο τους δε συναντιώνται ποτέ λοιπόν μέσα στις σελίδες του βιβλίου, μιας και η Louise έχει ήδη πεθάνει, βρίσκονται όμως μαζί στο υπέροχο εξώφυλλο που αποτελείται από κοντινά πλάνα ενός παθιασμένου tango ανάμεσα στον Corto και μίας γυναίκας με κοντό καρέ μαλλί. Το οτι αυτή είναι η Louise αποτελεί δική μου υπόθεση, όμως το βρίσκω αρκετά "ποιητικό" να είναι αυτή, και άρα αρκετά Hugo Pratt-ικό.
Αυτές ήταν λοιπόν οι συναντήσεις του Corto Maltese με τη Louise Brookszowyc, γιαγιά της Valentina, η οποία παίρνει τη θέση της εγγονής της στο υπέροχο αυτό crossover, για να γεφυρώσει το χρονολογικό κενό ανέμεσα στους χαρακτήρες που ο Hugo Pratt και ο Guido Crepax ήθελαν από καιρό να συνδυάσουν. Η ιδέα της Louise ήταν του δεύτερου, με τον ίδιο να αναλαμβάνει και να δημιουργήσει το μεγαλύτερο και πιο "ζουμερό" κεφάλαιο της σχέσης τους.
Για επίλογο άφησα ένα όμορφο ιστορικό ανέκδοτο του κόσμου των comics που νομίζω οτι δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό. Η Louise Brooks (1906-1985), μεγάλο αστέρι του βωβού κινηματογράφου και πρότυπο όπως προ-είπαμε του Guido Crepax για τη Valentina, είχε συχνή επικοινωνία μαζί του και δήλωνε υπερήφανη που αποτέλεσε τη μούσα του. Μάλιστα του έγραψε κάποια φορά οτι "ξεκίνησες τη Valentina το 1965, όταν μόλις είχε πεθάνει ο άντρας μου, σαν να ήθελες να με πάρεις μακριά". Το 1983 ο Hugo Pratt, επίσης μεγάλος θαυμαστής της, την επισκέφθηκε στο σπίτι της απροειδοποίητα και ανώνυμα. Προς μεγάλη του έκπληξη, βρίσκει εκεί το Βενετσιάνικο Παραμύθι του Corto Maltese, το έργο του δηλαδή που την περιέχει σαν ηρωίδα. Η Brooks φεύγει για λίγο από το δωμάτιο, και επιστρέφοντας τον βρίσκει με το βιβλίο στα χέρια. Του λέει οτι της το έστειλε ένας φίλος της από την Ιταλία, ο Guido Crepax, και οτι ο καλλιτέχνης που το έφτιαξε είναι πραγματικά προικισμένος. Τότε, ο Pratt της αποκαλύπτει οτι ο ίδιος είναι ο καλλιτέχνης.
Η όμορφη και αισθησιακή φωτογράφος Valentina του Guido Crepax και ο ονειροπόλος ναυτικός Corto Maltese του Hugo Pratt είναι δύο από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες των ιταλικών, και δη των ευρωπαϊκών comics. Και, αν ο Pratt είναι ο απόλυτος μαέστρος και δάσκαλος της ιταλικής 9ης τέχνης, ο Crepax και ο Milo Manara είναι οι επόμενοι στη σειρά καλλιτέχνες που μπορούν να χαρακτηριστούν ως "μεγάλοι".
Ο Manara έχει κάνει πολλές φορές αναφορά στον αγαπημένο του δάσκαλο και στο διάσημο ήρωά του (π.χ HP and Giuseppe Bergman ή Corto Maltese tribute). Πρόσφατα ανακάλυψα οτι και ο Crepax αλλά και ο Hugo Pratt είχαν κάνει ανάλογες, τιμητικές αναφορές ο ένας στο σπουδαίο έργο του άλλου.
Ο λόγος που ο Guido Crepax (1933-2003) δεν τοποθετεί την ίδια τη διάσημη ηρωίδα του να συναντάει τον τυχοδιώκτη ναυτικό, αλλά τη γιαγιά της, είναι επειδή η Valentina διαθέτει ένα χαρακτηριστικό μοναδικό στον κόσμο των comics. Γερνάει !! Δημιουργημένη σα χαρακτήρας το 1965, η φωτογράφος από το Μιλάνο είχε εξ'αρχής ταυτότητα (!), με ημερομηνία γέννησης το 1942. Σε όλες τις μετέπειτα περιπέτειές της εμφανίζεται μεγαλύτερη σε ηλικία, με τη χρονολογική αλήθεια να τηρείται αυστηρότατα από το δημιουργό της. Ο Corto από την άλλη, μπορεί να μην εμφανίζεται γερασμένος, όμως το σύμπαν του είναι επίσης πολύ αυστηρά χρονολογικά καθορισμένο, και αρκετά παλιότερο. Δημιουργημένος σα χαρακτήρας από τον Hugo Pratt (1927-1995) το 1967, ο μαλτέζος ναυτικός γεννήθηκε το 1887, και οι περιπέτειές του διαδραματίζονται ως επί το πλείστον τη χρονική περίοδο 1900-1930. Οπότε, θα ήταν χρονολογικά αδύνατον να συναντηθούν οι δύο χαρακτήρες. Η γιαγιά πάντως της Valentina, Louise, λειτουργεί σαν alter ego της διάσημης εγγονής της, αφού είναι ολόιδιες στην όψη και διαθέτουν το ίδιο αδάμαστο πνεύμα και την ίδια, ακατάσχετη επιθυμία για ηδονή. Οπότε, είναι στην ουσία σαν να συναντιούνται όντως οι δύο πιο γνωστοί ήρωες στην ιστορία των ιταλικών comics. Ένα σπάνιο, ιστορικό crossover της ευρωπαϊκής 9ης τέχνης.
Την αρχή έκανε ο Pratt, ο οποίος, στη μαγευτική περιπέτεια του Corto Maltese Βενετσιάνικο Παραμύθι (Sirat Al Bunduqiyyah) που κυκλοφόρησε το 1977, τοποθετεί τον ήρωά του στη Βενετία του 1921, όπου μετά την πτώση του από μία ταράτσα καταλήγει σε ένα άγνωστο σπίτι. Εκεί, μία όμορφη κοπέλα με ένα χαρακτηριστικό, καρέ κούρεμα τον περιθάλπει και του συστήνεται ως Louise Brookszowyc από τη Βαρσοβία, πιο γνωστή με το όνομα "η ωραία του Μιλάνου" (πόλη όπου γεννήθηκε η Valentina). Και όντως, η Louise είναι η γιαγιά της Valentina, από την οποία η διάσημη εγγονή της μάλλον υιοθέτησε το σήμα-κατατεθέν κούρεμά της. (Ασφαλώς, είναι γνωστό οτι και οι δύο υιοθέτησαν το κούρεμα από την αμερικανίδα ηθοποιό Louise Brooks, την έμπνευση του Crepax για την ηρωίδα του). Σε αυτή τη φάση πάντως, οι δυο τους ανταλάσσουν απλά μερικές κουβέντες, και τίποτα δεν προϋποθέτει κάτι παραπάνω στη σχέση τους.
Έπειτα, τον Ιούλιο του 1978 o Crepax συνέχισε το... καλλιτεχνικό πινγκ-πονγκ, με τη δημοσίευση της ιστορίας που προχωράει τη σχέση μεταξύ των δύο ηρώων στο επόμενο επίπεδο, παρουσιάζοντάς την ως ξεκάθαρα ερωτική, κατά το προσφιλές του ύφος. Η ιστορία δημοσιεύθηκε στο γνωστό ιταλικό περιοδικό Linus των εκδόσεων Rizzoli με τίτλο Antropologia (δε χρειάζεται μετάφραση νομίζω). Η ίδια η συνάντηση δε έγινε το 1923 στη Βενετία, με τη μητέρα της Valentina να διηγείται την ιστορία στην κόρη της το 1957 στο Μιλάνο. Εδώ μαθαίνουμε οτι η Louise ήταν πόρνη, και οτι ήταν ερωτευμένη με τον Corto. Αλλά και αυτός δείχνει ένα πάθος και μία παραφορά απέναντί της που έρχονται σε αντίθεση με τη συνηθισμένη, κουλ και άνετη συμπεριφορά του. Φυσικά, ως αμετανόητος και αθεράπευτος τυχοδιώκτης, ο μαλτέζος ναυτικός πρέπει να φύγει, ανακοινώνοντάς το στη Louise σε μία δραματική σκηνή χωρισμού. Όμως, στο τέλος της ιστορίας, η μητέρα της Valentina κάνει μία αναφορά που αφήνει υπονούμενα οτι ίσως ο Corto να είναι... ο παππούς της !
Η ιστορία Antropologia συμπεριελήφθη και στην ιταλική ανθολογία του Guido Crepax, Erotica vol. 10 - Valentina nel metro (πρώτη εικόνα της ανάρτησης), που εκδόθηκε το 2015 στη γειτονική μας χώρα. Η ανθολογία περιλαμβάνει επίσης πολλές άλλες συναντήσεις της ηρωίδας με γνωστούς χαρακτήρες (crossovers), όπως τους Diabolik, Paulette των Wolinsky και Pichard, Barbarella, Flash Gordon, Mandrake, Dick Tracy, Fantastic Four, Prince Valiant, Tarzan, Jodelle του Guy Peellaert, l’Eternauta και Little Nemo του Winsor McCay.
Οι δυο τους δε συναντιώνται ποτέ λοιπόν μέσα στις σελίδες του βιβλίου, μιας και η Louise έχει ήδη πεθάνει, βρίσκονται όμως μαζί στο υπέροχο εξώφυλλο που αποτελείται από κοντινά πλάνα ενός παθιασμένου tango ανάμεσα στον Corto και μίας γυναίκας με κοντό καρέ μαλλί. Το οτι αυτή είναι η Louise αποτελεί δική μου υπόθεση, όμως το βρίσκω αρκετά "ποιητικό" να είναι αυτή, και άρα αρκετά Hugo Pratt-ικό.
Αυτές ήταν λοιπόν οι συναντήσεις του Corto Maltese με τη Louise Brookszowyc, γιαγιά της Valentina, η οποία παίρνει τη θέση της εγγονής της στο υπέροχο αυτό crossover, για να γεφυρώσει το χρονολογικό κενό ανέμεσα στους χαρακτήρες που ο Hugo Pratt και ο Guido Crepax ήθελαν από καιρό να συνδυάσουν. Η ιδέα της Louise ήταν του δεύτερου, με τον ίδιο να αναλαμβάνει και να δημιουργήσει το μεγαλύτερο και πιο "ζουμερό" κεφάλαιο της σχέσης τους.
Για επίλογο άφησα ένα όμορφο ιστορικό ανέκδοτο του κόσμου των comics που νομίζω οτι δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό. Η Louise Brooks (1906-1985), μεγάλο αστέρι του βωβού κινηματογράφου και πρότυπο όπως προ-είπαμε του Guido Crepax για τη Valentina, είχε συχνή επικοινωνία μαζί του και δήλωνε υπερήφανη που αποτέλεσε τη μούσα του. Μάλιστα του έγραψε κάποια φορά οτι "ξεκίνησες τη Valentina το 1965, όταν μόλις είχε πεθάνει ο άντρας μου, σαν να ήθελες να με πάρεις μακριά". Το 1983 ο Hugo Pratt, επίσης μεγάλος θαυμαστής της, την επισκέφθηκε στο σπίτι της απροειδοποίητα και ανώνυμα. Προς μεγάλη του έκπληξη, βρίσκει εκεί το Βενετσιάνικο Παραμύθι του Corto Maltese, το έργο του δηλαδή που την περιέχει σαν ηρωίδα. Η Brooks φεύγει για λίγο από το δωμάτιο, και επιστρέφοντας τον βρίσκει με το βιβλίο στα χέρια. Του λέει οτι της το έστειλε ένας φίλος της από την Ιταλία, ο Guido Crepax, και οτι ο καλλιτέχνης που το έφτιαξε είναι πραγματικά προικισμένος. Τότε, ο Pratt της αποκαλύπτει οτι ο ίδιος είναι ο καλλιτέχνης.
Η αμερικανίδα ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου Louise Brooks (1906-1985)
Τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά? Μήπως είναι του μακαρονά?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο όμορφες είναι όλες αυτές οι μικρές μικρές ιστορίες? Και πόσο υπέροχοι είναι αυτοί οι δημιουργοί? Λατρεύω τόσο τον Πρατ, όσο και το Μανάρα και τον Κρέπαξ. Μόνο αυτές οι ιδιοφυΐες θα μπορούσαν να φιλοτεχνήσουν μια τόσο όμορφη... σαπουνόπερα (sic) και να της προσδώσουν τόση από τη μαγεία τους.
Καλή και πολύχρωμη χρονιά Χρήστο! Ανέβα να σαλπάρουμε :)
Hello Doctor, καλή χρονιά, χρόνια πολλά και όλα τα σχετικά.
ΔιαγραφήΕεεε ? Δεν είναι πολύ όμορφη όλη αυτή η ιστορία ? 1921, Βενετία, Corto Maltese, Μπουένος Άιρες, Louise Brooksίδη, 1923, Μιλάνο, tango, γόνδολες, Diego Armando Maradona .. (παντού κολλάει).