Μία εξαιρετική ιστορία των "Κατοίκων του Λυκόφωτος"
Οι Κάτοικοι του Λυκόφωτος (Les Habitants du crépuscule) είναι ο πρώτος εκ των δύο τόμων που αποτελούν την υπέροχη συλλογή μικρών ιστοριών L’Âge d’ombre (Η εποχή του Σκοταδιού) που εξέδοσε το 1982 ο καταπληκτικός γάλλος κομίστας Caza (Philippe Cazaumayou). Η τέταρτη από τις 14 συνολικά ιστορίες έχει τον τίτλο Mandragora, και πηγή έμπνευσης φυσικά το γνωστό ποώδες φυτό με την ανθρωπόμορφη ρίζα και τις παραισθησιογόνες ιδιότητες, στο οποίο από τα αρχαία χρόνια αποδίδονται μυστικιστικές και υπερφυσικές δυνάμεις. Η 12-σέλιδη ιστορία δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά σε ένα ειδικό τεύχος sci-fi του σημαντικότατου περιοδικού comics Pilote το 1980, 2 χρόνια πριν κυκλοφορήσει ο συγκεντρωτικός τόμος, όπως (πολύ σωστά) συνηθιζόταν εκείνη την εποχή.
To L’Âge d’ombre διηγείται ιστορίες από τον κόσμο των Ομ, ένα λαό αξιολύπητων πλασμάτων που ζούν οχυρωμένα σε μουντές πόλεις-φρούρια, αδυνατώντας να επιβιώσουν στον εξωτερικό, αφιλόξενο κόσμο. Εκεί, μακριά από τις πόλεις ζούν οι Άλλοι, πνεύματα και θεοί της φύσης, που δε χάνουν ευκαιρία να περιπαίξουν και να εκμεταλλευτούν τη δυστυχία των Ομ. Στο Mandragora λοιπόν, ένας Ομ χρησιμοποιεί μαύρη μαγεία και το εν λόγω φυτό στην προσπάθειά του να δημιουργήσει μία σύντροφο που θα τον απαλλάξει από τη μοναξιά του. Το αποτέλεσμα όμως θα αποβεί καταστροφικό για τον ίδιο...
Την περίοδο των Κατοίκων του Λυκόφωτος ο Caza είχε ήδη εγκαταλείψει το πολύ απαιτητικό προηγούμενο καλλιτεχνικό του στύλ με τις λευκές κουκκίδες σε μαύρο φόντο (δείτε για παράδειγμα το Hydrogenesis), και είχε κατασταλάξει σε αυτό το πανέμορφο, πολύχρωμο και πιο "καρτουνίστικο" ύφος που βλέπετε παρακάτω, το οποίο έμελλε να γίνει το χαρακτηριστικό του.
Δείτε 7 ιστορίες του Caza στα ελληνικά, από το φιλικό comic blog The Fables Habitat
Τα εξώφυλλα του Les Habitants du crépuscule (1982) και του ειδικού τεύχους του Pilote (1980) όπου πρωτοδημοσιεύθηκε το Mandragora.
Οι Κάτοικοι του Λυκόφωτος (Les Habitants du crépuscule) είναι ο πρώτος εκ των δύο τόμων που αποτελούν την υπέροχη συλλογή μικρών ιστοριών L’Âge d’ombre (Η εποχή του Σκοταδιού) που εξέδοσε το 1982 ο καταπληκτικός γάλλος κομίστας Caza (Philippe Cazaumayou). Η τέταρτη από τις 14 συνολικά ιστορίες έχει τον τίτλο Mandragora, και πηγή έμπνευσης φυσικά το γνωστό ποώδες φυτό με την ανθρωπόμορφη ρίζα και τις παραισθησιογόνες ιδιότητες, στο οποίο από τα αρχαία χρόνια αποδίδονται μυστικιστικές και υπερφυσικές δυνάμεις. Η 12-σέλιδη ιστορία δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά σε ένα ειδικό τεύχος sci-fi του σημαντικότατου περιοδικού comics Pilote το 1980, 2 χρόνια πριν κυκλοφορήσει ο συγκεντρωτικός τόμος, όπως (πολύ σωστά) συνηθιζόταν εκείνη την εποχή.
To L’Âge d’ombre διηγείται ιστορίες από τον κόσμο των Ομ, ένα λαό αξιολύπητων πλασμάτων που ζούν οχυρωμένα σε μουντές πόλεις-φρούρια, αδυνατώντας να επιβιώσουν στον εξωτερικό, αφιλόξενο κόσμο. Εκεί, μακριά από τις πόλεις ζούν οι Άλλοι, πνεύματα και θεοί της φύσης, που δε χάνουν ευκαιρία να περιπαίξουν και να εκμεταλλευτούν τη δυστυχία των Ομ. Στο Mandragora λοιπόν, ένας Ομ χρησιμοποιεί μαύρη μαγεία και το εν λόγω φυτό στην προσπάθειά του να δημιουργήσει μία σύντροφο που θα τον απαλλάξει από τη μοναξιά του. Το αποτέλεσμα όμως θα αποβεί καταστροφικό για τον ίδιο...
Την περίοδο των Κατοίκων του Λυκόφωτος ο Caza είχε ήδη εγκαταλείψει το πολύ απαιτητικό προηγούμενο καλλιτεχνικό του στύλ με τις λευκές κουκκίδες σε μαύρο φόντο (δείτε για παράδειγμα το Hydrogenesis), και είχε κατασταλάξει σε αυτό το πανέμορφο, πολύχρωμο και πιο "καρτουνίστικο" ύφος που βλέπετε παρακάτω, το οποίο έμελλε να γίνει το χαρακτηριστικό του.
Δείτε 7 ιστορίες του Caza στα ελληνικά, από το φιλικό comic blog The Fables Habitat
Τα εξώφυλλα του Les Habitants du crépuscule (1982) και του ειδικού τεύχους του Pilote (1980) όπου πρωτοδημοσιεύθηκε το Mandragora.
Χμ... την χρυσή εποχή του "9" της Ελευθεροτυπίας μάζευα μανιωδώς τις ιστορίες και πολλών από αυτές η τεχνοτροπία μοιάζει αρκετά με αυτή του Caza. Ενδεχομένως να έχω στη συλλογή μου κάποια ιστορία του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ'αρέσει αυτή η... ρετρίλα που βγάζουν τα χρώματα. Αυτοί οι τρελοί συνδυασμοί ροζ με πράσινο ξεθωριασμένο κτλ. Επίσης και η σχετική απλότητα του φόντου των περισσότερων εικόνων, μου βγάζει κάτι... απροσδιόριστα ωραίο.
Να'ναι καλά και το The Fables Habitat, θα εκμεταλλευτώ την προσφορά του.
Χελόου αγαπητέ ντόκτορ !
ΔιαγραφήΕίναι πολύ πιθανό κι εγώ απο το "9" να τον πρωτοσυνάντησα τον Caza. Ααααααααααχ ... τί μου θύμισες τώρα .. Όντως, χρυσή εποχή !
Το The Fables Habitat είναι φοβερό blog. Έχει κάνει πολύ ωραία αφιερώματα, και πάντα σε ποιοτικούς δημιουργούς. Αξίζει να το εξερευνήσεις.
αυτο το κοκκινο που κυριαρχει παντου πολυ μου αρεσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήδινει φοβερη ατμοσφαιρα!
δεν προλαβαινω να διαβασω με την ησυχια μου την ιστορια,καποια αλλη στιγμη, καθως και το λινκ που δινεις για το fables Habitat.
οι εικονες παντως φοβερες!
Take your time Βάσω. Όποτε προλαβαίνεις. Είμαι σίγουρος οτι θα τον λατρέψεις. Αν σε εμπνεύσει κιόλας, θα περιμένω να δω πολύ όμορφα πράγματα από τη μίξη των καλλιτεχνικών σας στύλ.
Διαγραφήγια το οτι θα με εμπνευσει δεν τιθεται θεμα :P
ΔιαγραφήΤέλεια ! Είδα και την πολύ όμορφη αντίστοιχη απόδειξη με τον Miyazaki στο blog σου. Ανυπομονώ με ανυπόμονη ανυπομονησία (κάπου τη χρησιμοποίησα πρόσφατα αυτή τη βλακεία, και μου άρεσε).
Διαγραφή