Μία από τις πιο παλιές και πιο όμορφες μικρές ιστορίες του Caza
Ο Caza (Philippe Cazaumayou) είναι ένας από τους κορυφαίους, και συγχρόνως από τους πιο υποτιμημένους ευρωπαίους κομίστες όλων των εποχών. Με τεράστια παραγωγή, τόσο σε αριθμό δουλειών όσο και σε ποιότητα, τα βιβλία του για κάποιο λόγο δεν έχουν εκτιμηθεί από τις αγγλικές εκδοτικές εταιρείες, παραμένοντας έτσι σχετικά άγνωστος εκτός της γενέτειρας χώρας του Γαλλίας. Ευτυχώς οι σύντομες ιστορίες του, που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του, έχουν ανατυπωθεί πολλές φορές σε διάφορα περιοδικά comics, με πρώτο και καλύτερο το επιδραστικότατο Métal Hurlant, το περιοδικό που άλλαξε για πάντα τον κόσμο των comics (και δεν υπερβάλλω καθόλου).
Η συγκεκριμένη σιωπηλή 6-σέλιδη ιστορία δημιουργήθηκε από τον Caza το διάστημα 1975-1976 και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο Métal Hurlant #30 (1978) με τον τίτλο Hydrogénèse. Aργότερα ανατυπώθηκε και στο αμερικάνικο "αδερφάκι" του γαλλικού περιοδικού, το Heavy Metal vol 2 #10. Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του το 1970 με το Kris Kool, και εξελίσσοντας ακόμη την τεχνική του, ο Caza στο Hydrogenesis, όπως και στις άλλες δουλειές του της ίδιας περιόδου (Sanguine, Bird-Dust) δεν είχε καταλήξει ακόμα στο χαρακτηριστικό, έγχρωμο καλλιτεχνικό στύλ των περισσότερων μεταγενέστερων έργων του. Εδώ λοιπόν βρίσκεται ακόμη στην ασπρόμαυρη περίοδό του, "φλερτάροντας" με τον ποϊντιλισμό (πολλές μικρές τελείες) και τον Salvador Dali, πάντα στο γνωστό, σουρρεαλιστικό sci-fi ύφος του, και πάντα με εκπληκτικά αποτελέσματα. Θαυμάστε !
Ο Caza (Philippe Cazaumayou) είναι ένας από τους κορυφαίους, και συγχρόνως από τους πιο υποτιμημένους ευρωπαίους κομίστες όλων των εποχών. Με τεράστια παραγωγή, τόσο σε αριθμό δουλειών όσο και σε ποιότητα, τα βιβλία του για κάποιο λόγο δεν έχουν εκτιμηθεί από τις αγγλικές εκδοτικές εταιρείες, παραμένοντας έτσι σχετικά άγνωστος εκτός της γενέτειρας χώρας του Γαλλίας. Ευτυχώς οι σύντομες ιστορίες του, που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του, έχουν ανατυπωθεί πολλές φορές σε διάφορα περιοδικά comics, με πρώτο και καλύτερο το επιδραστικότατο Métal Hurlant, το περιοδικό που άλλαξε για πάντα τον κόσμο των comics (και δεν υπερβάλλω καθόλου).
Η συγκεκριμένη σιωπηλή 6-σέλιδη ιστορία δημιουργήθηκε από τον Caza το διάστημα 1975-1976 και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο Métal Hurlant #30 (1978) με τον τίτλο Hydrogénèse. Aργότερα ανατυπώθηκε και στο αμερικάνικο "αδερφάκι" του γαλλικού περιοδικού, το Heavy Metal vol 2 #10. Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του το 1970 με το Kris Kool, και εξελίσσοντας ακόμη την τεχνική του, ο Caza στο Hydrogenesis, όπως και στις άλλες δουλειές του της ίδιας περιόδου (Sanguine, Bird-Dust) δεν είχε καταλήξει ακόμα στο χαρακτηριστικό, έγχρωμο καλλιτεχνικό στύλ των περισσότερων μεταγενέστερων έργων του. Εδώ λοιπόν βρίσκεται ακόμη στην ασπρόμαυρη περίοδό του, "φλερτάροντας" με τον ποϊντιλισμό (πολλές μικρές τελείες) και τον Salvador Dali, πάντα στο γνωστό, σουρρεαλιστικό sci-fi ύφος του, και πάντα με εκπληκτικά αποτελέσματα. Θαυμάστε !
Métal Hurlant #30 (1978)
καταπληκτικο σχεδιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, είναι φανταστικός ! Θα ανεβάσω κι άλλες δουλειές του σύντομα. Το έλεγα οτι είναι υποτιμημένος, τον είχα παραμελήσει κι εγώ (ντροπή μου)
Διαγραφήντροπη σου :P
Διαγραφή... Και αίσχος μου !
ΔιαγραφήΤώρα θα δείς, θα ανεβάσω κι άλλο Caza στα καπάκια !
Ρε γμτ, πόσο πίσω είμαι; Ανακαλύπτω κάθε μέρα νέα πράγματα στα κόμικς και τυχαίνει τα πιο πρωτοποριακά να είναι μεγαλύτερα σε ηλικία ακόμα κι από μένα. Πόσο μπροστά είναι μερικοί άνθρωποι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είσαι πίσω φίλε μου, απλά θέλει μια ζωή για να ανακαλύψεις όλα τα comics και τους δημιουργούς που αξίζουν. Και μόνο για τα παλιά να μιλήσουμε, χωρίς να παρακολουθείς τις νέες κυκλοφορίες. Εγώ ακόμη ανακαλύπτω, και δε νομίζω να σταματήσω ποτέ.
ΔιαγραφήΟ Caza ήταν ΠΟΛΥ μπροστά από την εποχή του, και νομίζω οτι ακόμη και η σημερινή εποχή δεν τον έχει προλάβει ακόμα. Εξαιρετικός !
Αυτό που λες πάντως είναι μια μεγάλη, και λίγο θλιβερή, αλήθεια. Παλιότερα οι δημιουργοί ήταν πιο τολμηροί, δε δίσταζαν να πειραματιστούν και να επεξεργαστούν / επαναπροσδιορίσουν το στύλ τους. Σήμερα, αν κάποιος βρεί ένα στύλ που πουλάει, το τραβάει μέχρι να ξεχειλώσει - και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα comics.
Απόδειξη οτι τα πρωτοποριακά περιοδικά που βοήθησαν τα comics να "ενηλικιωθούν" όπως το Métal Hurlant ή η πολυαγαπημένη μας βαβέλ έχουν εκλείψει προ πολλού. Και είναι κρίμα !
Αν δεν κάνω λάθος, πρέπει να έχεις αναφερθεί σε Γάλλους κομίστες αρκετές φορές στο blog και όχι άδικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο κι αν τα αγγλικά είναι παγκόσμια γλώσσα, πολλά καλά κόμικς δεν έχουν μεταφραστεί σ' αυτήν -τουλάχιστον ακόμα (π.χ. το After the Incal και Final Incal)
Πολύ ωραία σκίτσα κι ευτυχώς χωρίς γαλλικά! Για τον Caza δεν είχα ξανακούσει κι επίσης δεν ήξερα την ονομασία "ποϊντιλισμός" της τεχνικής αυτής.
Υ.Γ. Άσχετο: Αγόρασα και διάβασα τελικά κι εγώ τους Βοργίες Manara - Jodorowsky. Πολύ καλή η σχέση ποιότητας - τιμής, σίγουρα δεν είναι αριστούργημα αλλά στέκεται μια χαρά, δεν απογοητεύτηκα.
Hello Dark Chef !
ΔιαγραφήΤώρα με το σχόλιό σου ξαναθυμήθηκα τον επαγγελματικό προσανατολισμό που είδα χτες στο blog σου. Εύγε και πάλι ! Άξια !
Η Γαλλία έχει τεράστια παράδοση και σχολή στα comics (bandes-dessinees) και είναι κρίμα που σχετικά λίγοι τίτλοι μεταφράζονται στα αγγλικά. Εγώ προσπαθώ να παρακολουθώ τους γαλλικούς τίτλους με τα κουτσο-φραντσέζικα που ξέρω, αλλά και πάλι δε γίνεται δουλειά.
Ο Caza είναι απίστευτος δημιουργός, κι εγώ (το ξαναλέω) απαράδεκτος που δεν είχα αναφερθεί ως τώρα σε αυτόν. Θα επανορθώσω όμως.
Η χρήση του όρου ποϊντιλισμός που κάνω εδώ είναι λίγο "ελεύθερη". Η τεχνική είναι αυτή εδώ: (Georges Seurat)
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7d/A_Sunday_on_La_Grande_Jatte%2C_Georges_Seurat%2C_1884.jpg/1024px-A_Sunday_on_La_Grande_Jatte%2C_Georges_Seurat%2C_1884.jpg
Για το Borgia συμφωνώ απολύτως με την άποψή σου. Θυμάσαι που σου έλεγα ? Δεν είναι ο Jodorowsky που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε, είναι λίγο αυτο-ευνουχισμένος. Αλλά συνολικά, αξιοπρεπέστατο.