Ανακαλύφθηκε μία πηγή έμπνευσης του μεγάλου Moebius
Όποιοσδήποτε έχει διαβάσει, ή έστω ξεφυλλίσει οποιαδήποτε από τις πολυάριθμες, εξαιρετικές δουλειές του Moebius, είμαι σίγουρος οτι κάποια στιγμή θα έχει αναρωτηθεί "μα πού τα βρίσκει ο κερατάς ?", εννοώντας φυσικά την απίστευτα δημιουργική φαντασία του τεράστιου γάλλου δημιουργού. Αυτή την ξέφρενη, σουρρεαλιστική και αστείρευτη πηγή που έπλασε ασύλληπτους χαρακτήρες, κόσμους και σύμπαντα στη λαμπρή καριέρα του. Και, ενώ ασφαλώς δεν υπονοώ οτι τις ιδέες του συνήθιζε να τις παίρνει απο αλλού, είναι ευχάριστο και ενδιαφέρον να ανακαλύπτουμε πώς και από τί θα μπορούσε να εμπνευστεί ένας τόσο σημαντικός καλλιτέχνης.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο μεγάλος Moebius εμπνεύστηκε από ένα περιοδικό National geographic του 1986, που περιείχε εικόνες κυττάρων του ανθρωπίνου σώματος σε εξαιρετικά μεγάλη μεγέθυνση και ευκρίνεια. Του ήρθε λοιπόν η ιδέα για μία μικρή, δισέλιδη ιστορία με πρωταγωνιστή το γνωστό του χαρακτήρα Major Grubert, τον οποίο είχε δημιουργήσει στον 4ο τόμο της εκπληκτικής σειράς του Aedena, με τίτλο Stel. Έτσι, στην ιστορία, που ονομαζόταν Journey to the Center of an Unfaithful Body και τυπώθηκε στον 5ο τόμο της σειράς (The Gardens of Aedena - 1986), αποφάσισε να χρησιμοποιήσει κάποιες από τις εικόνες του περιοδικού.
Την ανακάλυψη έκανε ο αμερικάνος δημιουργός, και άρρωστος κομιξάκιας Brandon Graham, ο οποίος και έγραψε το θέμα στο blog του, όπου και το βρήκα. Γνωστός περισσότερο για τα King City, Multiple Warheads και Prophet, και λάτρης της ευρωπαϊκής σχολής comics, ο Graham γράφει για τον Moebius : "Μου αρέσει πολύ το γεγονός οτι σχεδόν ολόκληρο το εικονογραφικό κομμάτι της ιστορίας βασίζεται σε ένα άρθρο. Με κάνει να νιώθω οτι δούλεψε πραγματικά αυθόρμητα. Βρίσκω απελευθερωτική την ιδέα οτι δε χρειάζεται να περιμένεις να σε χτυπήσει η έμπνευση σαν κεραυνός, απλά οτι μπορείς να πάρεις κάτι που βρίσκεται μπροστά σου και να δημιουργήσεις από αυτό κάτι σπουδαίο". Συμφωνώ απόλυτα !
Όποιοσδήποτε έχει διαβάσει, ή έστω ξεφυλλίσει οποιαδήποτε από τις πολυάριθμες, εξαιρετικές δουλειές του Moebius, είμαι σίγουρος οτι κάποια στιγμή θα έχει αναρωτηθεί "μα πού τα βρίσκει ο κερατάς ?", εννοώντας φυσικά την απίστευτα δημιουργική φαντασία του τεράστιου γάλλου δημιουργού. Αυτή την ξέφρενη, σουρρεαλιστική και αστείρευτη πηγή που έπλασε ασύλληπτους χαρακτήρες, κόσμους και σύμπαντα στη λαμπρή καριέρα του. Και, ενώ ασφαλώς δεν υπονοώ οτι τις ιδέες του συνήθιζε να τις παίρνει απο αλλού, είναι ευχάριστο και ενδιαφέρον να ανακαλύπτουμε πώς και από τί θα μπορούσε να εμπνευστεί ένας τόσο σημαντικός καλλιτέχνης.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο μεγάλος Moebius εμπνεύστηκε από ένα περιοδικό National geographic του 1986, που περιείχε εικόνες κυττάρων του ανθρωπίνου σώματος σε εξαιρετικά μεγάλη μεγέθυνση και ευκρίνεια. Του ήρθε λοιπόν η ιδέα για μία μικρή, δισέλιδη ιστορία με πρωταγωνιστή το γνωστό του χαρακτήρα Major Grubert, τον οποίο είχε δημιουργήσει στον 4ο τόμο της εκπληκτικής σειράς του Aedena, με τίτλο Stel. Έτσι, στην ιστορία, που ονομαζόταν Journey to the Center of an Unfaithful Body και τυπώθηκε στον 5ο τόμο της σειράς (The Gardens of Aedena - 1986), αποφάσισε να χρησιμοποιήσει κάποιες από τις εικόνες του περιοδικού.
Την ανακάλυψη έκανε ο αμερικάνος δημιουργός, και άρρωστος κομιξάκιας Brandon Graham, ο οποίος και έγραψε το θέμα στο blog του, όπου και το βρήκα. Γνωστός περισσότερο για τα King City, Multiple Warheads και Prophet, και λάτρης της ευρωπαϊκής σχολής comics, ο Graham γράφει για τον Moebius : "Μου αρέσει πολύ το γεγονός οτι σχεδόν ολόκληρο το εικονογραφικό κομμάτι της ιστορίας βασίζεται σε ένα άρθρο. Με κάνει να νιώθω οτι δούλεψε πραγματικά αυθόρμητα. Βρίσκω απελευθερωτική την ιδέα οτι δε χρειάζεται να περιμένεις να σε χτυπήσει η έμπνευση σαν κεραυνός, απλά οτι μπορείς να πάρεις κάτι που βρίσκεται μπροστά σου και να δημιουργήσεις από αυτό κάτι σπουδαίο". Συμφωνώ απόλυτα !
πολυ ενδιαφερον!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν σίγουρο οτι εσύ, ως καλλιτέχνις, θα το έβρισκες ενδιαφέρον. Πιάσε λοιπόν παλιά περιοδικά, από Βαβούρες μέχρι σούπερ Κατερίνες, και μετά μεγαλούργησε !
ΔιαγραφήΔε θυμάμαι αν στις συζητήσεις μας αναφέραμε το ότι "δεν υπάρχει παρθενογέννεση". Όλο αυτό το διάστημα που ήμουν σε αναζήτηση ιδεών, ανακάλυπτα αργότερα ότι κάποιος άλλος είχε σκεφτεί το ίδιο πολύ πιο πριν από μένα. Μια πολύ εκνευριστική πραγματικότητα με την οποία πρέπει πλέον να μάθουμε να ζούμε μαζί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού λοιπόν αυτό έχει ξεκαθαριστεί, το ζήτημα είναι να μιλάμε για "έμπνευση" και όχι "αντιγραφή", κάτι στο οποίο ο Moebius το πέτυχε με το παραπάνω και το αναφέρεις κι εσύ στο πολύ χρήσιμο ποστ σου.
Που'σαι ρε φίλε ντόκτορα !
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα στο οτι "δεν υπάρχει παρθενογέννεση". Τουλάχιστον όχι πιά. Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας και δεχόμαστε καθημερινά άπειρα ερεθίσματα, τα οποία φιλτράρονται στο μυαλό μας χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε. Έτσι, και μια ιδέα που μας έρχεται κάποια στιγμή μπορεί να είναι στην ουσία το αποτέλεσμα της επεξεργασίας μίας εικόνας ή μίας ιδέας που είχαμε δεί φευγαλέα ακόμα και πρίν χρόνια.
Τρομακτική σκέψη, και λίγο θλιβερή, όπως τα λες. Ίσως θα έπρεπε να πάμε να ζήσουμε σε σπηλιά, όπως έκανε ο Kubrick, για να αποφύγει αυτήν ακριβώς την ακούσια "αντιγραφή" (ισχύει).