Ένας εξαιρετικός μαθητής αποτίει φόρο τιμής στον, επίσης εξαιρετικό δάσκαλό του
Ο Milo Manara δε νομίζω οτι χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις στους φίλους των comics. Ναι μεν είναι διάσημος περισσότερο για τα ερωτικά του graphic novels, είναι όμως δε μεγάλη παρεξήγηση να τον κατατάξουμε αποκλειστικά σε αυτό το είδος. Έχοντας παραδώσει πλήθος υπέροχων μη ερωτικών δουλειών, και έχοντας συνεργαστεί με ιερά τέρατα της 9ης αλλά και της 7ης τέχνης *, ο εκπληκτικός αυτός δημιουργός θεωρείται δικαίως ένας μαέστρος των ιταλικών, και δη των παγκόσμιων comics.
* π.χ Indian Summer με τον Hugo Pratt, Breakthrough με το Neil Gaiman, Borgia με τον Alejandro Jodorowsky, Viaggio a Tulum με το Federico Fellini, Le feu aux entrailles με τον Pedro Almodóvar, κ.α
Στην αρχή της καριέρας του όμως, στα μακρινά 1970s, πολύ προτού εξελιχθεί στον καλλιτέχνη που γνωρίζουμε σήμερα, ο Manara καθοδηγήθηκε, συμβουλεύτηκε και εμπνεύστηκε από έναν άλλο εξαιρετικό ιταλό δημιουργό - το μεγάλο Hugo Pratt, "πατέρα" του διάσημου χαρακτήρα Corto Maltese. Ο Pratt εκτίμησε το τεράστιο ταλέντο του νεαρού τότε καλλιτέχνη και συνέβαλε τα μέγιστα στην αναγνώρισή του και εκτός Ιταλίας, εισάγοντάς τον στους εκδοτικούς οίκους της Μέκκας των ευρωπαϊκών comics Γαλλίας. Επίσης, τον ενθάρρυνε να γράψει το πρώτο του σενάριο και να γίνει ολοκληρωμένος δημιουργός. Ο μαθητής ακολούθησε τη συμβουλή του δασκάλου του, και μάλιστα τον έκανε ήρωα του έργου του, στην πρώτη περιπέτεια του γνωστότερου χαρακτήρα που έπλασε ποτέ - του Giuseppe Bergman. Το έργο ήταν φυσικά το υπέροχο HP and Giuseppe Bergman.
Το 1995 ο Hugo Pratt πέθανε, σε ηλικία 68 ετών. Ο Manara λοιπόν, ως τελευταίο αντίο στον αγαπημένο του δάσκαλο και φίλο, σχεδίασε αυτή τη μικρή ιστορία των 3 σελίδων για να τιμήσει το σπουδαιότερο δημιούργημά του - τον ονειροπόλο ναυτικό Corto Maltese. Από την ιστορία παρελαύνει ένα πλήθος εξωτικών χαρακτήρων από όλες τις μαγευτικές περιπέτειες του μαλτέζου ταξιδευτή με το σκουλαρίκι, με πρώτο και καλύτερο τον άσπονδο φίλο του Ρασπούτιν. Όλοι δείχνουν κάποιον να περιμένουν. Κάποιον που όμως δεν εμφανίζεται ποτέ. Με αυτό το γλυκόπικρο τρόπο συμβολίζει ο μαθητής την απουσία του μέντορά του, σε 3 σελίδες γεμάτες αγάπη αλλά και νοσταλγία.
(Η μετάφραση από τα ιταλικά είναι δική μου, οπότε δείξτε λίγη επιείκεια. Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα).
Ο Milo Manara δε νομίζω οτι χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις στους φίλους των comics. Ναι μεν είναι διάσημος περισσότερο για τα ερωτικά του graphic novels, είναι όμως δε μεγάλη παρεξήγηση να τον κατατάξουμε αποκλειστικά σε αυτό το είδος. Έχοντας παραδώσει πλήθος υπέροχων μη ερωτικών δουλειών, και έχοντας συνεργαστεί με ιερά τέρατα της 9ης αλλά και της 7ης τέχνης *, ο εκπληκτικός αυτός δημιουργός θεωρείται δικαίως ένας μαέστρος των ιταλικών, και δη των παγκόσμιων comics.
* π.χ Indian Summer με τον Hugo Pratt, Breakthrough με το Neil Gaiman, Borgia με τον Alejandro Jodorowsky, Viaggio a Tulum με το Federico Fellini, Le feu aux entrailles με τον Pedro Almodóvar, κ.α
Στην αρχή της καριέρας του όμως, στα μακρινά 1970s, πολύ προτού εξελιχθεί στον καλλιτέχνη που γνωρίζουμε σήμερα, ο Manara καθοδηγήθηκε, συμβουλεύτηκε και εμπνεύστηκε από έναν άλλο εξαιρετικό ιταλό δημιουργό - το μεγάλο Hugo Pratt, "πατέρα" του διάσημου χαρακτήρα Corto Maltese. Ο Pratt εκτίμησε το τεράστιο ταλέντο του νεαρού τότε καλλιτέχνη και συνέβαλε τα μέγιστα στην αναγνώρισή του και εκτός Ιταλίας, εισάγοντάς τον στους εκδοτικούς οίκους της Μέκκας των ευρωπαϊκών comics Γαλλίας. Επίσης, τον ενθάρρυνε να γράψει το πρώτο του σενάριο και να γίνει ολοκληρωμένος δημιουργός. Ο μαθητής ακολούθησε τη συμβουλή του δασκάλου του, και μάλιστα τον έκανε ήρωα του έργου του, στην πρώτη περιπέτεια του γνωστότερου χαρακτήρα που έπλασε ποτέ - του Giuseppe Bergman. Το έργο ήταν φυσικά το υπέροχο HP and Giuseppe Bergman.
Το 1995 ο Hugo Pratt πέθανε, σε ηλικία 68 ετών. Ο Manara λοιπόν, ως τελευταίο αντίο στον αγαπημένο του δάσκαλο και φίλο, σχεδίασε αυτή τη μικρή ιστορία των 3 σελίδων για να τιμήσει το σπουδαιότερο δημιούργημά του - τον ονειροπόλο ναυτικό Corto Maltese. Από την ιστορία παρελαύνει ένα πλήθος εξωτικών χαρακτήρων από όλες τις μαγευτικές περιπέτειες του μαλτέζου ταξιδευτή με το σκουλαρίκι, με πρώτο και καλύτερο τον άσπονδο φίλο του Ρασπούτιν. Όλοι δείχνουν κάποιον να περιμένουν. Κάποιον που όμως δεν εμφανίζεται ποτέ. Με αυτό το γλυκόπικρο τρόπο συμβολίζει ο μαθητής την απουσία του μέντορά του, σε 3 σελίδες γεμάτες αγάπη αλλά και νοσταλγία.
(Η μετάφραση από τα ιταλικά είναι δική μου, οπότε δείξτε λίγη επιείκεια. Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα).
Η μικρή ιστορία είναι όμορφη, αλλά διαβάζοντας πρώτα τον πρόλογό σου και μπαίνοντας στο νόημα, την βρήκα το λιγότερο ανατριχιαστική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κόρτο Μαλτέζε είναι από τους αγαπημένους μου "Ευρωπαίους" ήρωες. Οι ιστορίες του είναι ταξιδιάρικες (αλίμονο) και γοητευτικές όσο λίγες. Είναι προφανές πως ο Μανάρα έχει επιρροές από τον Πρατ.
Έτσι με φαντάζομαι σε 30 χρόνια, να γράφω αυτό το φουκαριάρικο "Μπάτμαν-Ρίτα" προς τιμήν του ΜακΚιν...
Χελόου χελόου ντόκτορ !
ΔιαγραφήΟ Pratt έχει επηρρεάσει πάρα πολλούς ευρωπαίους δημιουργούς, αλλά ειδικά ο Manara ήταν όντως μαθητευόμενός του. Ο Κόρτο Μαλτέζε είναι κι εμένα από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες, ίσως Ο αγαπημένος μου. Είναι κάτι σαν το alter ego του δημιουργού του, ο οποίος ήταν κι αυτός περιπλανώμενος, τυχοδιώκτης και αθεράπευτα ρομαντικός.
Δυστυχώς, αυτό το είδος "γραφής" στα comics έχει πλέον χαθεί. Τώρα δεν έχουμε ταξιδιάρικες περιπέτειες, αλλά σκληροπυρηνική μουσκουλο-καταιγιστική δράση, με 2-3 σύμπαντα να καταστρέφονται σε κάθε ιστορία, έτσι για χαβαλέ !
Καλά, το "Μπάτμαν-Ρίτα" έχει γίνει ήδη μύθος ! Όταν επιτέλους κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία, προβλέπω απ'έξω ουρές πιο μεγάλες κι απο αυτές που περίμεναν τους Beatles στην αμερικάνική τους περιοδεία ! Κι εσύ με τον McKean στον Ιανό να υπογράφετε αντίτυπα
(καλά, σε έφτιαξα μάγκα, ε ?)
Είμαι σίγουρη πως έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι ο Manara έχει ταυτιστεί με τα ερωτικά κόμικς και καλό είναι να προβάλλονται κι άλλες δουλειές του. Τη συνεργασία του με τον -αρκετά πρόσφατα κιόλας :)- αγαπητό μου Alejandro Jodorowsky που αναφέρεις την έχω βάλει στο μάτι!
Αν δεν κάνω λάθος, δεν πρέπει να είναι πολύς καιρός που οι Βοργίες μεταφράστηκαν στα ελληνικά. Έχεις γνώμη? Ψήνομαι που ψήνομαι, να το αποφασίσω αν είναι μια και καλή!
Χελόου Σκοτεινή Σεφ !
ΔιαγραφήΟ Manara είναι λίγο "παρεξηγημένος" δημιουργός, επειδή ακόμα και τα ερωτικά του comics είναι πάρα πολύ αξιόλογα και καλαίσθητα. Δεν είναι τσόντες. Και φυσικά, έχει και πολλές δουλειές που δεν είναι ερωτικές, οι οποίες όμως χαρακτηρίζονται έτσι επειδή περιέχουν γυμνό.
Οι Βοργίες όντως σχετικά πρόσφατα μεταφράστηκαν στα ελληνικά. Το έχω πάρει και έχω προλάβει και να το διαβάσω. Είναι αρκετά καλό, αλλά δεν αναγνώρισα στο σενάριο την τρέλα του Jodorowsky, ίσως επειδή είναι ιστορικό. Ή ο Alejandro δεν είχε "χώρο" να κάνει τα δικά του, επειδή δεν ήθελε να ξεφύγει πολύ από τα ιστορικά γεγονότα, ή δεν είχε πολλή όρεξη, δεν ξέρω. Δε λέω φυσικά οτι είναι κακογραμμένο, απλώς δεν είναι αυτό που περιμένεις (τουλάχιστον εγώ) από τον Jodorowsky. Είναι σαν μια συνηθισμένη βιογραφία. Ο Manara τα πηγαίνει πολύ καλά, το artwork είναι φανταστικό, όπως πάντα. Συνολικά πάντως, σίγουρα αξίζει τον κόπο. Η έκδοση είναι καλή (σκληρό εξώφυλλο κιόλας), και τα λεφτά λίγα. Τσίμπα το !
πολυ χαιρομαι που ανεβασες αυτο το αρθρο κι ετσι μπορεσα και γνωρισα τη μικρη αυτη ιστορια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ χαίρομαι που σου άρεσε ! Καλημέρα Βάσω !
Διαγραφή