Οι άσκοπες προσπάθειες να μεταφερθούν comics σε live-action ταινίες συνεχίζονται
ή... μέσα στο 2017 δύο manga αριστουργήματα θα υποστούν καλλιτεχνική κακοποίηση !
Το γεγονός οτι τα comics αποτελούνται από κείμενο και εικόνες τα κατατάσσει (δυστυχώς) ως το πιο "συγγενικό" μέσο προς τον κινηματογράφο, και άρα ως το πιο εύκολο και βολικό μέσο για μεταφορά σε κινηματογραφικές ταινίες. Και, ενώ μία προσεγμένη animated ταινία προσφέρει μία πολύ πιστή και ακριβή αναπαράσταση του σύμπαντος του comic στο οποίο βασίζεται, η μεταφορά σε μία live-action ταινία (δηλαδή όχι animated, με ηθοποιούς) παρουσιάζει πάρα πολλά προβλήματα. Υπάρχουν βεβαίως αρκετές πετυχημένες ανάλογες μεταφορές (π.χ American Splendor, Ghost World, Road to Perdition), όμως αυτό συμβαίνει μόνο επειδή τα συγκεκριμένα comics στα οποία βασίζονται αυτές οι ταινίες είναι απολύτως ρεαλιστικά, με σενάρια βγαλμένα μέσα από την καθημερινή ζωή (slice of life).
Όμως, δεν είναι όλα τα comics έτσι. Και τα αριστουργηματικά manga επιστημονικής και... αλχημικής φαντασίας Ghost in the Shell του Masamune Shirow και Fullmetal Alchemist της Hiromu Arakawa, σίγουρα δεν είναι έτσι. Και αυτό επειδή και τα δύο έχουν πολύ ιδιαίτερα και προσεκτικά κατασκευασμένα σύμπαντα και χαρακτήρες, που δε μπορούν με τίποτα να "μεταφραστούν" με ρεαλιστικά μέσα. Και η μεγαλύτερη μαλακία είναι οτι και τα δύο υπερ-επιτυχημένα manga έχουν ήδη πολλές και πολύ ποιοτικές animated μεταφορές. Οπότε ? Γιατί το καταδικασμένο σε καλλιτεχνική αποτυχία live-action ?
Ghost in the Shell - live action 2017 - TRAILER
Fullmetal Alchemist - live action 2017 - TRAILER
...
Εξηγώ γιατί δε μου αρέσουν οι live-action μεταφορές από comics.
(Σε όποιον αρέσουν, γούστο του και μαγκιά του εννοείται. )
Είναι η ίδια η φύση του μέσου των comics που επιτρέπει στους καλλιτέχνες να αποτυπώνουν στις 2-διάστατες σελίδες ο,τιδήποτε γεννήσει η υπέροχα δημιουργική φαντασία τους. Από "καθημερινές" ιστορίες έως θεότρελες, υπερβολικές διαστημικές όπερες ! Ολόκληρα φανταστικά σύμπαντα και χαρακτήρες που η γοητεία τους είναι ακριβώς αυτή η τρελή, εντελώς μη καθημερινή υπερβολή τους. Αυτή είναι και η μαγεία της 9ης τέχνης - το οτι ένας προικισμένος καλλιτέχνης μπορεί να δημιουργήσει έναν εντελώς αναπάντεχο, σουρρεαλιστικό κόσμο που κατοικείται από εξίσου θεότρελους, παρανοϊκούς χαρακτήρες, χωρίς αυτό ποτέ να φαίνεται ξένο ή παράταιρο στον αναγνώστη. Το παράταιρο ξεκινάει όταν προσπαθούν όλο αυτό το σύμπαν να το μετατρέψουν από σχέδιο πάνω στο χαρτί σε 3-διάστατη "πραγματικότητα".
Ασφαλώς, η τεχνολογία των οπτικών εφέ έχει εξελιχθεί σε αξιοθαύμαστα επίπεδα, όμως αυτό βοηθάει μόνο τις ταινίες που βασίζονται αποκλειστικά στα εφέ - δηλαδή τις αμερικάνικες superhero ταινίες με τις οποίες μας βομβαρδίζει ανελέητα το σιχαμένο Hollywood τα τελευταία (πολλά) χρόνια. Όταν όμως η 7η τέχνη πάει να καταπιαστεί με αριστουργήματα της 9ης τέχνης που έχουν πολύ περισσότερο βάθος από τα απλοϊκά, υπερηρωικά κλωτσομπουνίδια, τότε ... να ζήσουμε να το θυμόμαστε το κομιξάκι !
Αν μπορούσε να μου δικαιολογήσει κάποιος από τους παραγωγούς των 2 αυτών live-action ταινιών (ή και άλλων), τη μεγάλη διαφορά που έχει ένας χαρακτήρας manga με τα μεγάλα στρογγυλά μάτια και τα μπλέ/ροζ/πράσινα μαλλιά, με ένα ηθοποιό, ή την απώλεια του να μη μπορεί να απεικονίσει μία "κανονική" ταινία τις εξωφρενικές αντιδράσεις των προσώπων που έχουν τα manga, δε θα είχα να πω τίποτα (καλά, σίγουρα κάτι θα έβρισκα να γκρινιάξω). Αλλά ρε παιδιά ... άλλο το animation, άλλο το live-action. Άλλο το ζωγραφιστό, άλλο το ρεαλιστικό. Και τα δύο έχουν το σκοπό τους και τη γοητεία τους, και αυτός ο σκοπός και αυτή η γοητεία είναι τελείως διαφορετικά.
Είναι σαν να θέλουμε να πάρουμε ένα πίνακα του Van Gogh και να τον μετατρέψουμε σε φωτογραφία ! Ε, είμαστε μαλάκες, ή δεν είμαστε ?
Κάντε μια σύγκριση με το εξαιρετικό manga BLAME του Tsutomu Nihei και το trailer του anime BLAME που πρόκειται επίσης να προβληθεί το 2017, για να καταλάβετε πόσο πιο φυσικό και πιστό φαίνεται το αποτέλεσμα μίας animated ταινίας που βασίζεται σε comics.
Αυτά ! Τέρμα η γκρίνια (για σήμερα)! Πάω να δω το Judge Dredd με το Stallone να μερακλώσω !
ή... μέσα στο 2017 δύο manga αριστουργήματα θα υποστούν καλλιτεχνική κακοποίηση !
Το γεγονός οτι τα comics αποτελούνται από κείμενο και εικόνες τα κατατάσσει (δυστυχώς) ως το πιο "συγγενικό" μέσο προς τον κινηματογράφο, και άρα ως το πιο εύκολο και βολικό μέσο για μεταφορά σε κινηματογραφικές ταινίες. Και, ενώ μία προσεγμένη animated ταινία προσφέρει μία πολύ πιστή και ακριβή αναπαράσταση του σύμπαντος του comic στο οποίο βασίζεται, η μεταφορά σε μία live-action ταινία (δηλαδή όχι animated, με ηθοποιούς) παρουσιάζει πάρα πολλά προβλήματα. Υπάρχουν βεβαίως αρκετές πετυχημένες ανάλογες μεταφορές (π.χ American Splendor, Ghost World, Road to Perdition), όμως αυτό συμβαίνει μόνο επειδή τα συγκεκριμένα comics στα οποία βασίζονται αυτές οι ταινίες είναι απολύτως ρεαλιστικά, με σενάρια βγαλμένα μέσα από την καθημερινή ζωή (slice of life).
Όμως, δεν είναι όλα τα comics έτσι. Και τα αριστουργηματικά manga επιστημονικής και... αλχημικής φαντασίας Ghost in the Shell του Masamune Shirow και Fullmetal Alchemist της Hiromu Arakawa, σίγουρα δεν είναι έτσι. Και αυτό επειδή και τα δύο έχουν πολύ ιδιαίτερα και προσεκτικά κατασκευασμένα σύμπαντα και χαρακτήρες, που δε μπορούν με τίποτα να "μεταφραστούν" με ρεαλιστικά μέσα. Και η μεγαλύτερη μαλακία είναι οτι και τα δύο υπερ-επιτυχημένα manga έχουν ήδη πολλές και πολύ ποιοτικές animated μεταφορές. Οπότε ? Γιατί το καταδικασμένο σε καλλιτεχνική αποτυχία live-action ?
Ghost in the Shell - live action 2017 - TRAILER
Fullmetal Alchemist - live action 2017 - TRAILER
...
Εξηγώ γιατί δε μου αρέσουν οι live-action μεταφορές από comics.
(Σε όποιον αρέσουν, γούστο του και μαγκιά του εννοείται. )
Είναι η ίδια η φύση του μέσου των comics που επιτρέπει στους καλλιτέχνες να αποτυπώνουν στις 2-διάστατες σελίδες ο,τιδήποτε γεννήσει η υπέροχα δημιουργική φαντασία τους. Από "καθημερινές" ιστορίες έως θεότρελες, υπερβολικές διαστημικές όπερες ! Ολόκληρα φανταστικά σύμπαντα και χαρακτήρες που η γοητεία τους είναι ακριβώς αυτή η τρελή, εντελώς μη καθημερινή υπερβολή τους. Αυτή είναι και η μαγεία της 9ης τέχνης - το οτι ένας προικισμένος καλλιτέχνης μπορεί να δημιουργήσει έναν εντελώς αναπάντεχο, σουρρεαλιστικό κόσμο που κατοικείται από εξίσου θεότρελους, παρανοϊκούς χαρακτήρες, χωρίς αυτό ποτέ να φαίνεται ξένο ή παράταιρο στον αναγνώστη. Το παράταιρο ξεκινάει όταν προσπαθούν όλο αυτό το σύμπαν να το μετατρέψουν από σχέδιο πάνω στο χαρτί σε 3-διάστατη "πραγματικότητα".
Ασφαλώς, η τεχνολογία των οπτικών εφέ έχει εξελιχθεί σε αξιοθαύμαστα επίπεδα, όμως αυτό βοηθάει μόνο τις ταινίες που βασίζονται αποκλειστικά στα εφέ - δηλαδή τις αμερικάνικες superhero ταινίες με τις οποίες μας βομβαρδίζει ανελέητα το σιχαμένο Hollywood τα τελευταία (πολλά) χρόνια. Όταν όμως η 7η τέχνη πάει να καταπιαστεί με αριστουργήματα της 9ης τέχνης που έχουν πολύ περισσότερο βάθος από τα απλοϊκά, υπερηρωικά κλωτσομπουνίδια, τότε ... να ζήσουμε να το θυμόμαστε το κομιξάκι !
Αν μπορούσε να μου δικαιολογήσει κάποιος από τους παραγωγούς των 2 αυτών live-action ταινιών (ή και άλλων), τη μεγάλη διαφορά που έχει ένας χαρακτήρας manga με τα μεγάλα στρογγυλά μάτια και τα μπλέ/ροζ/πράσινα μαλλιά, με ένα ηθοποιό, ή την απώλεια του να μη μπορεί να απεικονίσει μία "κανονική" ταινία τις εξωφρενικές αντιδράσεις των προσώπων που έχουν τα manga, δε θα είχα να πω τίποτα (καλά, σίγουρα κάτι θα έβρισκα να γκρινιάξω). Αλλά ρε παιδιά ... άλλο το animation, άλλο το live-action. Άλλο το ζωγραφιστό, άλλο το ρεαλιστικό. Και τα δύο έχουν το σκοπό τους και τη γοητεία τους, και αυτός ο σκοπός και αυτή η γοητεία είναι τελείως διαφορετικά.
Είναι σαν να θέλουμε να πάρουμε ένα πίνακα του Van Gogh και να τον μετατρέψουμε σε φωτογραφία ! Ε, είμαστε μαλάκες, ή δεν είμαστε ?
Κάντε μια σύγκριση με το εξαιρετικό manga BLAME του Tsutomu Nihei και το trailer του anime BLAME που πρόκειται επίσης να προβληθεί το 2017, για να καταλάβετε πόσο πιο φυσικό και πιστό φαίνεται το αποτέλεσμα μίας animated ταινίας που βασίζεται σε comics.
Αυτά ! Τέρμα η γκρίνια (για σήμερα)! Πάω να δω το Judge Dredd με το Stallone να μερακλώσω !
Προσυπρογράφω στις ανησυχίες σου, αγαπητέ πίθηκε. Τα κόμικς είναι όντως "βολικό" μέσο, όπως ανέφερες, προκειμένου να γίνουν κινηματογραφικές μεταφορές, και τα αποτελέσματα τα έχουμε δει πολλές φορές. Το χειρότερο για μένα είναι πως οι κακές μεταφορές βγάζουν κακό όνομα στα ίδια τα αυθεντικά κόμικς (κόσμος που βλέπει την ταινία, δεν του λέει και πολλά και μετά αδιαφορεί για το κόμικ - να αναφέρω μήπως έργα όπως το "From Hell"?....)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο αφορά το Ghost In The Shell... είναι θετικό βέβαια πως η ταινία θα αναθερμάνει το ενδιαφέρον για το θρυλικό αυτό manga & anime (και σειρές και όλα)... και ομολογώ δεν μας χαλάει ποτέ να βλέπουμε τη Σκάρλετ. Αν και ούτε να σκεφτούν φυσικά το σενάριο να βάλουν μια γιαπωνέζα ηθοποιό - όχι, έπρεπε να είναι η Σκάρλετ, μη τυχόν και δεν έχει απήχηση το έργο στους δυτικούς...
Όλα για το χρήμα. Μια βιομηχανία στην οποία άλλα μέσα (όπως βιβλία ή κόμικς) συχνά λειτουργούν ως αγελάδες αρμέγματος. Μόνο σε περιπτώσεις μεγάλων σκηνοθετών είχαμε καταπληκτικές μεταφορές σε κινηματογράφο (βιβλίων ή κόμικς). Τα υπόλοιπα γίνονται μάλλον για να γίνουν.
Τέλος, είναι αυτό που είπες: δεν γίνεται κατανοητή συχνά η διαφορά ανάμεσα στα μέσα. Το κόμικ είναι κάτι παραπάνω από απλά μια εικονογραφημένη ιστορία.
Φυσικά θα πάω να δω την ταινία - είμαι πολύ περίεργος ομολογώ. Ας ελπίσουμε να σεβαστούν το concept και να είναι μια αξιόλογη μεταφορά, αν μη τι άλλο. Ποιος ξέρει - μπορεί να ανήκει στις εξαιρέσεις των σπουδαίων μεταφορών και όχι στον κανόνα...
Hello φίλε κούνελε !
ΔιαγραφήΤο κακό όνομα στα ίδια τα αυθεντικά κόμικς που λες δε με απασχολεί ιδιαίτερα, επειδή κάποιος που ενδιαφέρεται όντως θα το ψάξει λίγο παραπάνω και θα διαβάσει και το comic, οπότε θα βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Όποιος από την ταινία βγάλει συμπέρασμα για το comic, χωρίς να το έχει διαβάσει, είναι απλά τρόμπας.
Πρόσφατα διάβασα ένα βιβλίο του Miyazaki για το animation (και άλλα), που λέει σε κάποιο σημείο οτι θα συμβούλευε κάποιον που έχει φτιάξει ένα manga να μην το μεταφέρει σε anime, όπως έκανε ο ίδιος με το Nausicaa. Βεβαίως εγώ λατρεύω το anime του Nausicaa, όμως έχει σημασία οτι αυτό το λέει ο ίδιος ο δημιουργός και των δύο έργων.
Κι εγώ θα τις δω και τις δύο ταινίες (και εννοείται η Σκάρλετ είναι μεγάλο κίνητρο), αλλά δεν περιμένω και πολλά. Αν με εκπλήξουν ευχάριστα, καλώς. Αλλιώς ... θα έχω υλικό (και δικαιολογία) για να γκρινιάζω πάλι.
Ο Alan Moore εκτύπωσε την παρούσα ανάρτηση και την κόλλησε έξω από τα γραφεία της DC και της Marvel. (Να προσθέσω και το Old Boy στη λίστα με τις αξιόλογες μεταφορές στο πανί).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο'ξερα! Το υποψιαζόμουν εδώ και χρόνια οτι ο μάγκας ο Αλάνης ο Μούρης παρακολουθεί και θαυμάζει το blog μου. Απλά δε γράφει σχόλια γιατί είναι ντροπαλός. Αυτός κι αν έχει πάθει, όντως ... Το V for Vendetta, που θεωρείται από τις καλύτερες μεταφορές comics στον κινηματογράφο, το βρίσκω πολύ καλό σαν ταινία, αλλά σαν μεταφορά του comic είναι μέτριο. Καλά, του ίδιου του Moore δεν του άρεσε καθόλου, και το βρίσκω λογικό.
Διαγραφή