GoGo Monster

Ένα "τέρας" τελείως διαφορετικό από τα άλλα

Ο Taiyō Matsumoto είναι ένας από τους καλύτερους και πιο ιδιαίτερους Ιάπωνες δημιουργούς των τελευταίων ετών, με πιο αναγνωρίσιμη δουλειά στο ενεργητικό του το Tekkon kinkreet, το εξαιρετικό manga που τον έκανε γνωστό στη δύση και μεταφέρθηκε σε μία υπέροχη ταινία animation. Εκτός όμως από το διάσημο έργο του, ο Matsumoto έχει φτιάξει πολλά ακόμη manga, πάντα με το πανέμορφο και εντελώς αναγνωρίσιμο καλλιτεχνικό και συγγραφικό του στύλ, και πάντα με μία ευαισθησία και μία τελειομανία που έχουν αναγάγει το όνομά του σε εγγύηση ποιότητας.

Μία λοιπόν από τις πολλές ποιοτικές δουλειές του ταλαντούχου mangaka είναι και το GoGo Monster, ένα graphic novel 464 σελίδων που κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία το 2000 και εκδόθηκε στα αγγλικά από τη Viz Media μία δεκαετία αργότερα, το 2009. Και μόνο το φορμά του graphic novel φανερώνει την ιδιαιτερότητα του Matsumoto, καθώς είναι αρκετά ασυνήθιστο για manga, αλλά φυσικά δε σταματά σε αυτό η υπέροχη διαφορετικότητά του.

Η Υπόθεση

Ο Yuki Tachibana είναι ένα αρκετά ιδιαίτερο παιδί. Εκτός του ότι το μικρό του όνομα σημαίνει χιόνι και το επώνυμό του λουλούδι που στέκεται, έχει την ικανότητα να διαισθάνεται και να επικοινωνεί με ένα κόσμο που βρίσκεται στην "άλλη πλευρά" της πραγματικότητας. Ένα κόσμο πνευμάτων που φανερώνει την ύπαρξή του σε ασήμαντες λεπτομέρειες της καθημερινότητάς μας (π.χ στις σταγόνες που σχηματίζει το νερό ή στα λουλούδια), και που μόνο μικρά παιδιά μπορούν να αντιληφθούν. Όσο όμως τα παιδιά μεγαλώνουν, αρχίζουν να χάνουν αυτό το χάρισμα της διαίσθησης, καθώς η ενήλικη, λογική πλευρά τους αρχίζει να επικρατεί του συναισθήματος. Η ιστορία μας λοιπόν ξεκινάει σε αυτή τη φάση της ζωής του Yuki, όταν αρχίζει να χάνει τη σύνδεση με τον άλλο κόσμο, και το πνεύμα-φίλο του που αποκαλεί Superstar. Έχοντας ήδη περιθωριοποιηθεί από τους συμμαθητές του λόγω των παράξενων σχολίων που κάνει για πνεύματα και άλλους κόσμους, ο μικρός μας ήρωας νιώθει τον πολύ σημαντικό για αυτόν φίλο του να απομακρύνεται.

Ευτυχώς όμως για τον Yuki, έχει και σε αυτή την πλευρά της πραγματικότητας φίλους, έστω και όσο "παράξενους" όσο και ο ίδιος. Υπάρχει ο mr.Ganz, ο ηλικιωμένος επιστάτης του σχολείου που έχει ξανασυναντήσει παιδιά που διαισθάνονται την άλλη πλευρά και δεν τον αντιμετωπίζει σαν εξωγήινο, ο μαθητής που αποκαλούν I.Q, το παιδί-διάνοια που κυκλοφορεί συνέχεια με ένα χαρτόκουτο στο κεφάλι (!), και τέλος ο πιο "φυσιολογικός" από όλους, ο Makoto, ο συμμαθητής που έχει μόλις μεταφερθεί από άλλο σχολείο και βρίσκει συναρπαστικές τις ιστορίες του Yuki, αν και δεν τις πιστεύει πραγματικά. Όταν όμως στο σχολείο τους θα αρχίσουν να παρατηρούνται φαινόμενα ανάρμοστης συμπεριφοράς από μεγάλη μερίδα των μαθητών, καθώς και διάφορα άλλα παράδοξα περιστατικά, ο Makoto θα αρχίσει να συμμερίζεται την άποψη του Yuki οτι υπαίτια είναι τα πνεύματα του άλλου κόσμου.

(όπως σε όλα τα manga, οι σελίδες διαβάζονται ανάποδα -για εμάς-, από τα δεξιά προς τα αριστερά)

Το GoGo Monster ακροβατεί με μαεστρία ανάμεσα στο λογικό και το παράλογο, την πραγματικότητα και τη φαντασία, το ρεαλισμό και το σουρρεαλισμό. Η γραμμή δεν είναι πάντα ευδιάκριτη, και σίγουρα όχι ευθεία, όπως ευθείες δεν είναι και οι υπέροχες κυματιστές γραμμές της εικονογράφησης του Matsumoto, που αν και φαντάζει λίγο "πρόχειρη" στην αρχή, όσο προχωράει το βιβλίο κερδίζει, και τελικά εντυπωσιάζει τον αναγνώστη με την τρεμάμενη ποιότητα, την προσοχή στη λεπτομέρεια και τις υπέροχες συνθέσεις των σελίδων. Το αμέσως αναγνωρίσιμο και πολύ ιδιαίτερο εικονογραφικό του στύλ - που δε θυμίζει σε τίποτα manga - είναι απολύτως ταιριαστό με την ιστορία, καθώς παρουσιάζει τον κόσμο όπως θα φαινόταν μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού.

ο Yuki αποκαλεί τα πλάσματα του άλλου κόσμου απλά ως the others (οι άλλοι) και, μιας και θυμήθηκα την ομώνυμη ταινία του Alejandro Amenabar με τη Nicole Kidman (ταινιάρα), ο Matsumoto χρησιμοποιεί έντεχνα το ίδιο σκηνοθετικό τρίκ όπου "χτίζει" την ένταση και την αγωνία ως άλλος Hitchcock και τελικά ... δε συμβαίνει τίποτα ! Στις 450 σελίδες του βιβλίου υπάρχει ελάχιστη "οπτική" αλληλεπίδραση με την άλλη πλευρά, αλλά φυσικά δε θα spoiler-ιάσω τόσο ώστε να αποκαλύψω τί γίνεται. Στο οπισθόφυλλο (τελευταία εικόνα, κάτω-κάτω) βλέπουμε μερικά πολύχρωμα τέρατα που θυμίζουν λίγο τα πνεύματα της φύσης στις ταινίες του Hayao Miyazaki, αλλά μάλλον το εξώφυλλο του βιβλίου είναι πολύ χοντρό (που όντως είναι) ώστε να εισχωρήσουν και μέσα. Ακόμα και ο τίτλος του manga είναι λίγο αδικαιολόγητος και παραπλανητικός, εκτός και αν το τέρας είναι ο ίδιος ο μικρός πρωταγωνιστής μας, έτσι όπως φαίνεται στα μάτια των "αμύητων" στα μυστικά της άλλης πλευράς συμμαθητών του.

Ολόκληρο το βιβλίο λοιπόν είναι πανέξυπνα στημένο ώστε να μας αφήνει να επιλέξουμε οπτική, να αποφασίσουμε μόνοι μας αν αυτά που διαβάζουμε και βλέπουμε είναι πραγματικά ή συμβαίνουν μόνο στη φαντασία του μικρού αγοριού. Δηλαδή τελικά, ο ευφυέστατος κύριος Matsumoto μας καλεί να αναρωτηθούμε αν ανήκουμε σε αυτή την πλευρά ή στην "άλλη".