2-Dimensional Domain: The Arctic Marauder

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

The Arctic Marauder

Το steampunk, ή μάλλον "icepunk" κομψοτέχνημα του Jacques Tardi

Το steampunk είναι ένα υπο-είδος της επιστημονικής φαντασίας το οποίο "υιοθετεί" τη χρονική περίοδο της βικτωριανής εποχής (1837-1901), όπου όλες οι μηχανές λειτουργούν με ατμό, διαστρεβλώνοντας όμως την ιστορία και τις κοινωνικές συνθήκες, καταλήγοντας σε μία "εναλλακτική" και μοντέρνα εκδοχή αυτής της περασμένης εποχής.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα από τον κόσμο των comics (για να κατανοήσετε καλύτερα τον ορισμό του είδους) είναι το Grandville του Bryan Talbot, το The League of Extraordinary Gentlemen των Alan Moore και Kevin O'Neill, το Scarlet Traces των Ian Edginton και D'Israeli, και το Fullmetal Alchemist του Hiromu Arakawa.

Αυτό που έχει κάνει εδώ ο εξαιρετικός Jacques Tardi είναι να δημιουργήσει μία άλλη εκδοχή του steampunk, τοποθετημένη σε ένα κόσμο πάγου και ομίχλης, στον Αρκτικό ωκεανό, παραλλαγή την οποία το εκδοτικό σημείωμα της Fantagraphics πολύ εύστοχα χαρακτηρίζει ως icepunk. Και μάλιστα, ο Tardi προηγείται της εποχής του, όπως συχνά μας έχει συνηθίσει ο καινοτόμος αυτός καλλιτέχνης, αφού δημιούργησε το The Arctic Marauder (πρωτότυπος τίτλος Le Démon des glaces) το 1974, τουλάχιστον 10 χρόνια προτού το είδος του steampunk περάσει από τη λογοτεχνία στα comics. Είναι ένα υπέροχο graphic novel, επηρρεασμένο εμφανώς από τα περιπετειώδη μυθιστορήματα του Jules Verne, με ένα εκπληκτικό εικονογραφικό στύλ που μιμείται άψογα τις γκραβούρες των αρχών του περασμένου αιώνα (αυτό το έχει πετύχει χρησιμοποιώντας την τεχνική scratchboard - π.χ βλέπε Thomas Ott).

Τα γεγονότα της ιστορίας μας εκτυλίσσονται το 1899. Το πλοίο "L’Anjou" έχει αναχωρήσει από το Murmansk, στη Ρωσία, με τελικό προορισμό το λιμάνι της Χάβρης, στη Γαλλία. Ο Jérôme Plumier, φοιτητής ιατρικής, ταξιδεύει αναζητώντας τον εφευρέτη θείο του, του οποίου τα ίχνη έχουν εξαφανιστεί. Ενώ πλέει κάπου στον Αρκτικό ωκεανό, το "L’Anjou" συναντάει ένα απίστευτο θέαμα. Ένα ερειπωμένο πλοίο-φάντασμα, σκαρφαλωμένο πάνω σε ένα ψηλό παγόβουνο. Ο καπετάνιος στέλνει μία βάρκα να ψάξει για επιζώντες. Ο Plumier προσφέρεται να συνοδεύσει την αποστολή διάσωσης, αλλά η απόφασή του αυτή, ενώ αρχικά θα αποδειχθεί σωτήρια, αργότερα θα τον στείλει σε ένα επικίνδυνο ταξίδι προς το βόρειο πόλο, όπου θα συναντήσει θαλάσσια τέρατα, τρελούς επιστήμονες, φουτουριστικά τεχνολογικά θαύματα, και παγόβουνα που περιέχουν πολύ περισσότερα από απλό πάγο.

Το The Arctic Marauder είναι μόλις το 3ο graphic novel του Tardi, και η διαφορά με τις επόμενες, πιο "ώριμες" δουλειές του είναι εμφανής. Το σενάριο έχει αρκετές "τρύπες" και περίεργες τροπές, χωρίς σταθερό ρυθμό ή συνοχή, αλλά η ιστορία είναι τόσο γοητευτική που σε παρασύρει, παρά τις όποιες αδυναμίες. Οι διάλογοι είναι ανάλαφροι, και η γενικότερη αίσθηση που σου αφήνει το βιβλίο είναι ότι ο δημιουργός του δεν το πήρε και πολύ στα σοβαρά - κάτι που, φυσικά, δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Και βεβαίως, αν το σενάριο σε κάποια σημεία σε απογοητεύει λίγο, η εικονογράφηση έρχεται και σε αποζημιώνει πλήρως. Χρησιμοποιώντας μία υπέροχη μίξη διαφορετικών τεχνικών (κανονικό μελάνι για τις φιγούρες των ηρώων και scratchboard - κάτι σαν χαρακτική - για τα backgrounds), ο καλλιτέχνης αποδίδει τέλεια την ατμόσφαιρα που πρέπει να έχει μία περιπέτεια μυστηρίου. Μάλιστα, ο ίδιος ο Tardi έχει δηλώσει πως η διαδικασία ήταν τόσο χρονοβόρα και επίπονη, ώστε δε ήθελε ποτέ ξανά να την επαναλάβει σε κάποια επόμενη δουλειά του, παρά το πανέμορφο τελικό αποτέλεσμα. Και, δυστυχώς για εμάς, έμεινε πιστός στη δήλωσή του (τουλάχιστον μέχρι στιγμής).

Για επίλογο φύλαξα μία φράση από μία κριτική του βιβλίου, που νομίζω ότι το περιγράφει τέλεια : The Arctic Marauder : A Mystery Wrapped In An Enigma, Wrapped In ICY DEATH !