των ελληνικών graphic novels
Ο Βασίλης Λώλος είναι ένας από τους πιο ιδιαίτερους και αντι-συμβατικούς έλληνες δημιουργούς comics, ανήκοντας σε αυτή την ομολογουμένως σπάνια κατηγορία καλλιτεχνών των οποίων η κάθε δουλειά φέρει μία άκρως προσωπική σφραγίδα. Όπως ο Λέανδρος, ο Τσούκης, ο Τραγάκης ή ο Μανιατόπουλος, ο Λώλος έχει ένα αμέσως αναγνωρίσιμο ύφος, ασχολείται με εντελώς αντι-εμπορικά θέματα και παραδίδει ελάχιστες αλλά πολύ ιδιαίτερες, πειραματικές δουλειές, από αυτές τις δουλειές που μπορούν να χαρακτηριστούν ως καλλιτεχνικές προτάσεις.
Μία τέτοια δουλειά είναι και η Γεννήτρια Victor Van Dread, το πρώτο graphic novel του Βασίλη Λώλου, που κυκλοφόρησε από τη giganto books το Σεπτέμβριο του 2004. Και μόνο από το εξώφυλλο και τον τίτλο καταλαβαίνει κανείς οτι αυτή δεν είναι μία συνηθισμένη κυκλοφορία για τα δεδομένα της - ψιλο-συντηρητικής, είναι αλήθεια - ελληνικής σκηνής comics. Όμως επειδή δεν πρέπει να κρίνουμε τα βιβλία από το εξώφυλλο, πάμε να δούμε τί γίνεται και πιο μέσα.
Η Γεννήτρια Victor Van Dread λοιπόν είναι η πρώτη μεγάλη δουλειά που κυκλοφόρησε ο Λώλος μετά την επιτυχημένη σειρά Freakshow που δημοσιευόταν στο εμβληματικό "9" της Ελευθεροτυπίας, το περιοδικό στο οποίο έκανε το ντεμπούτο του το 2002. Δεν επέλεξε όμως να "αρμέξει" την επιτυχία της σειράς, δημιουργώντας κάτι αντίστοιχου ύφους, αλλά έφτιαξε ένα πολύ παράξενο μίγμα γοτθικού τρόμου με ψευδο-ιστορικά στοιχεία που αντλεί την έμπνευσή του από τoν Lovecraft και τον Poe μέχρι τον... Mike Mignola, πάντα διατηρώντας μία manga αισθητική που χαρακτηρίζει όλες τις δουλειές του. Δομημένη έξυπνα σαν αληθινό ιστορικό ντοκουμέντο, περιλαμβάνοντας μάλιστα και... φωτογραφικά αποδεικτικά στοιχεία, η ιστορία ακολουθεί τον ομώνυμο ήρωα, Victor Van Dread, σε ένα σκοτεινό, μυστικιστικό ταξίδι σε έναν εφιαλτικό κόσμο.
Ο ήρωας της ιστορίας μας, ο Victor Van Dread, είναι ένας στρατιώτης κατά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο (πιθανότατα). Η ιστορία όμως δεν έχει καμία σχέση με τον πόλεμο, αλλά με την περιπλάνηση του Βίκτωρα σε έναν κόσμο που μόνο ο ίδιος αντιλαμβάνεται, μία διάσταση που μοιάζει να βρίσκεται μέσα στο μυαλό του, χωρίς όμως ο ίδιος να μπορεί να την ελέγξει. Περιπλανώμενος σε ένα σκοτεινό δίκτυο διαδρόμων και δωματίων που δε φαίνεται να τελειώνουν ποτέ, η ήρωάς μας συναντά μία σειρά από απόκοσμα, τρομακτικά πλάσματα που μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από το Hellraiser του Clive Barker. Κάποιες από τις οντότητες μοιάζουν να θέλουν το καλό του και κάποιες άλλες όχι, με τον αβοήθητο Βίκτωρα να προσπαθεί απεγνωσμένα να κατανοήσει την παράνοια που τον περιβάλλει, πριν χάσει ολοκληρωτικά τον εαυτό του.
Σίγουρα δεν είναι και η πιο πρωτότυπη υπόθεση, έχοντας αναπαραχθεί σε εναλλακτικές εκδοχές άπειρες φορές στον κινηματογράφο και τα comics, όμως ο - μόλις 23 χρονών τότε - Βασίλης Λώλος δημιουργεί μία άκρως πειστική, απόκοσμη ατμόσφαιρα και μία τρομακτική αίσθηση αγωνίας που σε αιχμαλωτίζει.
Το δεύτερο μέρος του βιβλίου είναι η ιστορία του Αλεξάντερ Φίσχουκ, δομημένη περισσότερο σαν εικονογραφημένη αφήγηση, παρά σαν comics, με κάθε σελίδα κειμένου να συνοδεύεται από μία ολοσέλιδη εικόνα. Ο Αλεξάντερ Φίσχουκ είναι επίσης ένας στρατιώτης που πεζοπορεί μαζί με τους συντρόφους του, αναζητώντας ένα λόχο που πρέπει να αντικαταστήσουν. Έκτη μέρα πορείας, και δεν είχαν βρεί ακόμη σημάδι του λόχου. O χρόνος μοιάζει σαν να έχει σταματήσει, η κούραση έχει καταβάλει την ομάδα και ο ήρωάς μας βυθίζεται σε μία ονειρική, ντελιριακή κατάσταση, βιώνοντας ένα εσωτερικό, σκοτεινό ταξίδι.
Το τρίτο μέρος του βιβλίου είναι η Occulta Spectrum Galleria, μία σειρά "ντοκουμέντων" που παρουσιάζονται σαν αποδεικτικά στοιχεία μίας δίκης και ρίχνουν περισσότερο φως στις λεπτομέρειες της παράξενης ιστορίας του Victor Van Dread. Ένα έξυπνο "σεναριακό τρικ" που προσδίδει μυστήριο αλλά και "αυθεντικότητα" στο πολύ ιδιαίτερο αυτό graphic novel, θυμίζοντάς μας το bonus υλικό που συνήθιζε να περιλαμβάνει ο μεγάλος Alan Moore σε δουλειές του. Και αυτό από μόνο του λέει πολλά για την πειραματική διάθεση και την καλλιτεχνική τολμηρότητα που χαρακτηρίζει το σκοτεινά γοητευτικό αυτό έργο του Βασίλη Λώλου, αλλά και τον ίδιο το δημιουργό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου