Here Comes Kitty: A Comic Opera

Ένα σουρρεαλιστικό comic collage 
καλλιτεχνικό πείραμα

To Here Comes Kitty: A Comic Opera του άγγλου πολυ-καλλιτέχνη Richard Kraft και της αμερικανίδας συγγραφέος Danielle Dutton είναι μία πολύ μυστήρια περίπτωση comic, από αυτές δηλαδή που το παρόν blog λατρεύει να παρουσιάζει. Πρόκειται για ένα πολύχρωμο κολλάζ που χρησιμοποιεί σαν βάση ένα πολωνικό κατασκοπικό comic της δεκαετίας του '70 (Kapitan Kloss) και πετάει πάνω του μία πληθώρα αταίριαστων αφηρημένων στοιχείων, δημιουργώντας έτσι μία απολαυστικά α-νόητη, σουρρεαλιστική στραπατσάδα.

Από ελέφαντες σε ποδήλατα, λευκά κουνέλια και ινδικές θεότητες μέχρι ζωύφια, λουκάνικα, πουλιά, ακόμα και πορνογραφία, οι παρεμβάσεις άλλοτε δένουν αρμονικά με τα panels του αυθεντικού comic και άλλοτε... δυο λαλούν, τρείς χορεύουν και οι τέσσερις καβαλάρηδες της αποκάλυψης πάνε τα άλογά τους για σανό. Κι όμως, οι δημιουργοί δηλώνουν πως το έργο τους μπορεί να βγάλει νόημα (απλά θέλει λίιιιιιιιγο ψάξιμο).

Εκτός από το comic collage, το βιβλίο που εξέδοσε η εναλλακτική αμερικάνικη εταιρεία Siglio Press το 2015 περιέχει 16 κείμενα της Danielle Dutton, τα οποία φυσικά δεν επιδιώκουν να εξηγήσουν το σουρρεαλιστικό, οπτικό πανδαιμόνιο που δημιούργησε ο Kraft. Αντιθέτως, συνεισφέρουν σε αυτό. Επίσης, υπάρχει και μία πολύ ενδιαφέρουσα, μακροσκελής συζήτηση του καλλιτέχνη με την αμερικανίδα ποιήτρια και θεωρητικό Ann Lauterbach γύρω από την τέχνη, με τίτλο Here Comes Kitty: A continuous intimacy, in and beyond worldness.

Αρκετά όμως με τις πληροφορίες. Πάμε να δούμε και το ζουμί.

Μετά από αυτή την πρώτη, γενναία δόση... καλλιτεχνικού πειραματισμού, για να το πω ευγενικά (δηλαδή παλαβομάρας, επειδή δεν είμαι και τόσο ευγενικός), θα παραθέσω ένα από τα 16 κείμενα της Danielle Dutton που παρεμβάλλονται στο βιβλίο, για να ξεκαθαρίσει το πράμα.

"We were on a bench. We were in the park. “But Americans eat it,” Judy said. I tapped the ground with my foot: the front, the back, the left. “One assumes,” I finally said. This was earlier. No time had passed. We stood out on the lawn. An astrologer dressed in green was visiting his aunt. I was wearing a tailored pantsuit. I was attuning myself to the day. I mean: I was being attuned to fascinating ideas. There were so many men there, that afternoon. It seemed easy to be a hero. There were lanterns and red balloons floating above the grass. “Don’t worry,” the astrologer said. He was impersonal-looking and holding out his arms. “Avoid Florida,” he told me, “never return to Berlin.” It is difficult to put this conversation into context. The house was made of glass."

(Συγνώμη στους μη αγγλομαθείς, αλλά βαριόμουνα να μεταφράσω το κείμενο. Όχι οτι μεταφρασμένο θα έβγαινε νόημα φυσικά, αλλά τέλος πάντων). Βαθιά ανάσα, και πάμε παρακάτω ...

Χαμός ?
Ελπίζω να μην έβαλα καμία σελίδα 2 φορές, αλλά δεν είμαι και σίγουρος.

Για επίλογο παραθέτω 2 κριτικές που διάβασα, και νομίζω οτι ταιριάζουν απόλυτα στο πνεύμα του Here Comes Kitty. Δεν τις μετέφρασα πάλι, αλλά και μόνο να δείτε τα βιβλία που έχουν γράψει οι παρακάτω κριτικοί, θα καταλάβετε.

Monumental incongruities—dazzling composition. Richard Kraft and Danielle Dutton have created a riot of images and words. The exuberance is contagious. A delight. A must.
— ROSMARIE WALDROP, author of Driven to Abstraction

You cannot look away. Or leave. Here Comes Kitty is a dark circus of the very best kind: bright “damage” on every page. It pierces the heart with its mixture of love and going.
— BHANU KAPIL, author of Schizophrene