Japan as Viewed by 17 Creators

17 γάλλοι και ιάπωνες καλλιτέχνες 
δημιουργούν με θέμα την Ιαπωνία 

Μία εξαιρετική συνεργασία Ανατολής - Δύσης

Το Japan as Viewed by 17 Creators είναι ακριβώς αυτό που δηλώνει ο τίτλος του. Μία ανθολογία που έχει συγκεντρώσει μερικά από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχουν να επιδείξουν οι δύο Μέκκες της παγκόσμιας comics κοινότητας - Ιαπωνία και Γαλλία - με θεματολογία παρμένη από το πλούσιο υλικό που προσφέρει τόσο η παράδοση όσο και η σύγχρονη πραγματικότητα της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου.

17 καλλιτέχνες - 9 από τη Γαλλία ή άλλες γαλλόφωνες χώρες, 7 ιάπωνες και ένας γάλλος μόνιμος κάτοικος Ιαπωνίας - ένωσαν τις δυνάμεις τους τον Οκτώβριο του 2006 για να μας προσφέρουν ένα comics πανόραμα, ένα κολλάζ ιστοριών τόσο διαφορετικών μεταξύ τους, όσο και οι οπτικές γωνίες των δημιουργών τους. Κάθε καλλιτέχνης πέρασε 2 εβδομάδες σε μία ιαπωνική πόλη, εμπνεύστηκε από ο,τιδήποτε του κίνησε την περιέργεια, δημιούργησε, και στο τέλος παρέδωσε τη δουλειά του, με τη συλλογή να εκδίδεται το Δεκέμβριο του 2006.

Οι γάλλοι στάλθηκαν τυχαία σε κάποιες πόλεις (ο Joann Sfar στο Tοkyο, ο Emmanuel Guibert στο Kyôto, ο Nicolas de Crécy στη Nagoya, κτλ), ενώ οι ιάπωνες μας διηγούνται ιστορίες είτε από την πόλη που ζούνε, είτε από τη γενέτειρά τους (ο Kazuichi Hanawa για το Hokkaido, ο Jiro Taniguchi για το Tottori, κτλ). Οι ιστορίες είναι ταξινομημένες με "γεωγραφική" σειρά, ξεκινώντας από το νοτιότερο τμήμα της Ιαπωνίας και ταξιδεύοντας προς το βορρά. Στο Tokyo εκτυλίσσεται περίπου το 1/3 του βιβλίου. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, αρκετά ανομοιογενές (όπως αναμενόταν), αλλά επίσης αρκετά εμπνευσμένο, πρωτότυπο και "φρέσκο". Η ανθολογία είναι τυπωμένη στο παραδοσιακό δυτικό format, δηλαδή διαβάζεται από τα αριστερά προς τα δεξιά, και κυκλοφόρησε ταυτόχρονα στα γαλλικά, τα ιαπωνικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά και τα αγγλικά, σε μία πολύ όμορφη προσπάθεια γεφύρωσης των δύο εκ των τριών σημαντικότερων comics κουλτούρων (λείπουν οι αμερικάνοι).

Επειδή θα μου πάρει δύο μέρες να περιγράψω όλες τις ιστορίες, θα αναφερθώ σε αυτές που μου άρεσαν περισσότερο. Ο David Prudhomme λοιπόν, εξερευνώντας τις διαφορές των ιαπώνων με τους δυτικούς, επικεντρώνεται στην ανατολίτικη συνήθεια να βγάζουν οι άνθρωποι τα παπούτσια τους όταν μπαίνουν σε ένα σπίτι. Να όμως που ένα ζευγάρι αποφασίζει να φύγει από εκεί που το άφησαν και να περιπλανηθεί στη Fukuoka, την παραδοσιακή "πύλη" της χώρας για τους ξένους. Με όχημα τα δύο άτακτα παπούτσια, ο ταλαντούχος γάλλος δημιουργός μας παρουσιάζει ό,τι του έκανε εντύπωση στην Ιαπωνία - τα ρούχα, το φαγητό, τα δημόσια λουτρά, τα ακατανόητα σύμβολα, και φυσικά, τα άλλα παπούτσια ! Ακολουθεί ο Jiro Taniguchi, ίσως ο πιο "ευρωπαίος" από όλους τους ιάπωνες δημιουργούς, με μία απλή, μελαγχολική ιστορία ανεκπλήρωτου έρωτα που εκτυλίσσεται σε ένα μικρό ψαροχώρι, το Tottori. Ο Taniguchi μας εκθέτει την υπερβολικά κλειστή και συνεσταλμένη ψυχοσύνθεση ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού της χώρας, προσφέροντάς μας όμως ένα συγκινητικό ερωτικό ξέσπασμα.

David Prudhomme

Jirô Taniguchi

François Schuiten & Benoît Peeters

Nicolas de Crécy

Το γνωστό δίδυμο των François Schuiten και Benoît Peeters μας παρουσιάζει μία σειρά από φανταστικά αξιοθέατα της Osaka (με την έννοια των μη υπαρκτών), όπως το Garden of Delights, το πιο ακριβό εστιατόριο στον κόσμο, αλλά και το πρόσφατα ανακαλυφθέν και ήδη διάσημο σκαθάρι που τρέφεται με τοξικά απόβλητα και αποτελεί το νέο σύμβολο της πόλης (!). Και όλα αυτά με την κλασική, υπέροχη εικονογράφηση του Schuiten να επικεντρώνεται, ως αναμενόμενο, σε μία φανταστική αρχιτεκτονική της πόλης. Στη συνέχεια, ο πολυαγαπημένος μου Nicolas de Crécy με το τρεμάμενο, "μουντζουρωτό" σχεδιαστικό του στύλ μας περιγράφει τις βόλτες του στα πολύβουα εμπορικά καταστήματα της Nagoya όπου, αναζητώντας έμπνευση για τη δουλειά του, μαγεύεται από το τελείως διαφορετικό graphic design των προϊόντων, ονομάζοντας "καινούριους θεούς" τα χρωματιστά ζωάκια που φιγουράρουν πάνω στις συσκευασίες. Και μάλιστα οι θεοί αυτοί, όπως και τα σκίτσα του, ζωντανεύουν και παίρνον ρόλο στην ιστορία του.

Ο Taiyō Matsumoto από την άλλη μας παρασύρει μακριά από την καθημερινότητα, επιλέγοντας να μας παρουσιάσει έναν όμορφο τοπικό μύθο της Kanagawa. Ο Kankichi, o ήρωας της ιστορίας μας, από όταν ήταν μικρό παιδί το μόνο που ήθελε ήταν να ζωγραφίζει. Αυτό δεν άρεσε στους γονείς και τους συγχωριανούς του, οι οποίοι τον κορόιδευαν και τον έλεγαν άχρηστο. Μεγαλώνοντας, ο Kankichi δεν άλλαξε συνήθειες, και μόνο ζωγράφιζε. Μέχρι που μια μέρα, μη μπορώντας να ενσωματωθεί στον κόσμο των ανθρώπων, εξαφανίστηκε μέσα σε μια ζωγραφιά του. Ο Joann Sfar που ακολουθεί, μας συστήνει ένα φίλο του που μένει 3 χρόνια στο Tokyo, τον Waterloo (?), και μας βάζει μέσα στις βόλτες και τις συζητήσεις των δύο τους, στις οποίες σχολιάζουν (και ξεφτιλίζουν) τα πάντα. Τους geeks που έχονται στην Ιαπωνία και νομίζουν οτι οι γυναίκες θα είναι όπως στα manga, τους ιάπωνες που ακολουθούν οποιαδήποτε δυτική μόδα χωρίς να συνειδητοποιούν πόσο γελοίο φαίνεται αυτό, το ντύσιμο, τις αυτοκτονίες (!), τις φυσικές καταστροφές, τη yakuza και ο,τιδήποτε άλλο συναντήσουν στο δρόμο τους, με μία πολύ διασκεδαστική κανιβαλιστική διάθεση και τη χαρακτηριστικά ευρωπαϊκή ματιά τους.

Taiyō Matsumoto

Joann Sfar

Little Fish

Στην πιο "ποιητική" δουλειά όλης της ανθολογίας, ο άγνωστος εκτός Ιαπωνίας αλλά πολύ ταλαντούχος Little Fish αντλεί έμπνευση από την καθημερινότητα ενός ζευγαριού για να μας διηγηθεί μία σουρρεαλιστική, αστική μικρή ιστορία χωρίς λόγια, αλλά με πολλή μαγεία. Μία συνηθισμένη, ήσυχη γειτονιά, μία γυναίκα, ένας άντρας και ένα ηλιοτρόπιο. Υπέροχο ! Επόμενος είναι ο Frédéric Boilet, ο εμπνευστής και επιμελητής του βιβλίου, και ο άνθρωπος που ενώνει όσο κανένας άλλος τους δύο comics κόσμους. Ζώντας μόνιμα στην Ιαπωνία από το 1993 και έχοντας εκδόσει αρκετές (κυρίως ερωτικές) δουλειές που συνδυάζουν χαρακτηριστικά και από τις δύο σχολές, ο Boilet μας παρουσιάζει εδώ μία συζήτηση με την κοπέλα του, στην οποία μιλάνε για το πόσο εξουθενωτικό και περίπλοκο είναι το να πετάξεις τα σκουπίδια σου στο Tokyo. Υπάρχουν τα εύφλεκτα, τα πλαστικά, τα ρούχα, τα μεταλλικά, οι ηλεκτρικές συσκευές, τα τρόφιμα, το λάδι, το χαρτί, και πολλάααα άλλα, τα οποία πάνε σε συγκεκριμένους κάδους, και σε συγκεκριμένες ημέρες της εβδομάδας (!). "Κι εμένα? Πότε θα με πετάξεις?", ρωτάει τελικά η όμορφη γιαπωνέζα, για να εισπράξει την απάντηση "Την Τετάρτη, μαζί με τα ανακυκλώσιμα της αγάπης" (όχι και πολύ ρομαντικό είναι αλήθεια). 

Στη συνέχεια, ο πρωτοπόρος των αυτοβιογραφικών comics Fabrice Neaud μας φτιάχνει ένα πολύ όμορφα σχεδιασμένο "ημερολόγιο" από τη διαμονή του στο Sendai, όπως έχει μάθει πολύ καλά να κάνει από τις ημέρες του υπέροχου Journal, της δουλειάς που τον έκανε διάσημο. Η λεπτομερής καταγραφή των περιπλανήσεών του με το ποδήλατο μέσα στην πόλη έχει και μία μελαγχολική χροιά, καθώς πολλά από τα αξιοθέατα που παρουσιάζει καταστράφηκαν αργότερα την ίδια χρονιά από ένα φοβερό tsunami. Τέλος, ο καταπληκτικός Daisuke Igarashi, με το βαθύ σεβασμό που τρέφει για το βασίλειο της φύσης και των πνευμάτων, μας διηγείται μία ιστορία για ένα μικρό παιδί που αποκοιμιέται καβάλα σε ένα άλογο κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ των αλόγων στο χωριό Iwate. Ο μικρός πρωταγωνιστής θα μάθει από πρώτο χέρι τί εννοούσε η μητέρα του όταν του έλεγε οτι παλιά οι χωρικοί κρεμούσαν κουδούνες πάνω στα άλογα για να κρατάνε τα κακά πνεύματα μακριά ! 

Ουφ ! That's all folks !

Frédéric Boilet

Fabrice Neaud

Daisuke Igarashi

Οι 16 ιστορίες (η μία είναι συνεργασία) είναι οι εξής:

At the Seaside - Kan Takahama
The Gateway - David Prudhomme
Summer Sky - Jiro Taniguchi
Now I Can Die! - Aurélia Aurita
Osaka 2034 - François Schuiten & Benoît Peeters
Shin.Ichi. - Emmanual Guibert
The New Gods - Nicolas de Crécy
Kankichi - Taiyo Matsumoto
The Tokyo of Qualtérou - Joann Sfar
The Sunflower - Little Fish
The Song of the Crickets - Moyoko Anno
In Love Alley - Frédéric Boilet
The City of Trees - Fabrice Neaud
The Festival of the Bell-Horses - Daisuke Igarashi
In the Deep Forest - Kazuichi Hanawa
Sapporo Fiction - Étienne Davodeau