Ο Kentaro Miura είναι γνωστός στους φίλους των manga ανά τον κόσμο για τη σκοτεινή, επική σειρά φαντασίας Berserk, η οποία πλέον μετράει 24 χρόνια, 37 τόμους (Berserk 37), περισσότερα από 300 κεφάλαια και περίπου 8.500 σελίδες αιματοβαμμένων μαχών με τέρατα.
Πέρα όμως από την τεράστια αξία του Berserk, καταλαβαίνει κανείς οτι το να σχεδιάζει ένας καλλιτέχνης την ίδια σειρά και τους ίδιους χαρακτήρες επί 24 χρόνια μπορεί να καταντήσει λίγο κουραστικό. Επίσης, τα τελευταία χρόνια γίνεται λόγος περί καλλιτεχνικού αδιεξόδου του δημιουργού, οτι δηλαδή έχει στερέψει από φρέσκιες ιδέες για να συνεχίσει το έργο ζωής του. Και δυστυχώς, η "γκρίνια" δεν είναι αδικαιολόγητη.
Όπως και να έχει, ο Miura χρειαζόταν ένα διάλειμμα, και το αποτέλεσμα αυτού του διαλείμματος ονομάζεται ΓΙΓΑΝΤΟΜΑΧΙΑ (Gigantomakhia), μία μικρή σειρά 6 τευχών, προφανώς εμπνευσμένη από την ελληνική μυθολογία.
Η ΓΙΓΑΝΤΟΜΑΧΙΑ ξεκίνησε να εκδίδεται σε εβδομαδιαία βάση το Νοέμβριο του 2013 στο περιοδικό Young Animal, το περιοδικό που φιλοξενεί κάθε καινούριο κεφάλαιο του Berserk πρίν μαζευτεί υλικό για να κυκλοφορήσει ο εκάστοτε τόμος. Το τελευταίο, 7ο, bonus κεφάλαιο της μίνι-σειράς κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 2014, με αναγγελίες οτι το Berserk θα επιστρέψει στις 11 Απριλίου, και τον ίδιο το δημιουργό να δηλώνει "καιρός να επιστρέψω στην κανονική μου δουλειά".
(παρένθεση) - Δε μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να κοροϊδέψω τον υπότιτλο στα ελληνικά "ΠΑΡΕΧΟΜΕΝΗ ΥΠΟ ΜΙΟΥΡΑ ΚΕΝΤΑΡΩ + ΣΤΑΔΙΟ ΓΑΓΑ", που προφανώς εννοεί "Produced by Miura Kentaro + Studio Gaga", αλλά μάλλον ο Κεντάρω δεν είχε κάποιον έλληνα εύκαιρο να του κάνει σωστή μετάφραση. Τώρα, το Στάδιο Γάγα πρέπει να είναι το γήπεδο όπου παίζει η ομάδα της Lady Gaga, δίπλα στο Καραϊσκάκη, αλλά δεν παίρνω και όρκο. - (τέλος παρένθεσης)
Η υπόθεση εκτυλίσσεται 100.000.000 χρόνια στο μέλλον, σε ένα post-apocalyptic τοπίο, και με την ανθρωπότητα να ζεί σε συνθήκες εποχής του σιδήρου (που σιγά μην υπάρχουμε μετά από χίλια χρόνια, πόσο μάλλον 100 εκατομμύρια). Πρωταγωνιστές της ιστορίας μας είναι ένα παράξενο δίδυμο, ένας σωματώδης καλοκάγαθος πολεμιστής που ονομάζεται Delos, και η Prome, ένα μικρό κορίτσι με αινιγματικά μάτια και ακόμη πιο αινιγματικές δυνάμεις. Οι δυο τους πιάνονται αιχμάλωτοι μίας πρωτόγονης φυλής πολεμιστών, αλλά τελικά τους βοηθούν στον απέλπιδο αγώνα τους εναντίον μίας αυτοκρατορίας που επεκτείνει συνεχώς την επικράτειά της χρησιμοποιώντας μερικά πραγματικά γιγαντιαία τέρατα. Όμως, οι συνδυασμένες προσπάθειες του Delos και της Prome θα παράξουν επίσης ένα γίγαντα, και έτσι η Γιγαντομαχία θα ξεκινήσει ...
Η εικονογράφηση του Miura είναι πραγματικά εντυπωσιακή, κάτι που φαντάζει αναμενόμενο αν αναλογιστεί κανείς το υψηλότατο επίπεδο του Berserk, και την "εξειδίκευση" του καλλιτέχνη στο σχεδιασμό τεράτων. Όσον αφορά τώρα το σενάριο... χμμμμ ... σε καμία περίπτωση δε φθάνει το επίπεδο του artwork, κάνοντας το τελικό αποτέλεσμα λίγο άνισο και δίνοντας τροφή στα σχόλια περί δημιουργικού (μάλλον τελικά συγγραφικού) αδιεξόδου του γνωστού mangaka. Αυτό δε σημαίνει οτι είναι άσχημο, και γενικά το manga διαβάζεται αρκετά ευχάριστα, αλλά όταν ο κύριος Miura μας έχει καλομάθει τόσα χρόνια, οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Βεβαίως, αν το συγκρίνουμε με το Japan του 1992, την πρώτη μετά Berserk απόπειρα του Miura να κάνει κάτι διαφορετικό, το Gigantomakhia είναι αριστούργημα. Για να είμαστε δίκαιοι όμως, στο Japan φταίει το βλακο-πατριωτικό σενάριο του Buronson (Fist of the North Star) για το τελικό, επίσης άνισο αποτέλεσμα.
Ο τίτλος, και γενικότερα το concept του Gigantomakhia είναι εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία, και πιο συγκεκριμένα από τη σκληρή μάχη των Ολύμπιων θεών εναντίον των εξεγερμένων Τιτάνων που μας περιγράφει ο Ησίοδος, και που είναι περισσότερο γνωστή σε εμάς ως Τιτανομαχία. Και μιας και μιλάμε για Τιτάνες, είναι και πάλι αναπόφευκτες οι συγκρίσεις με την πιο επιτυχημένη σειρά manga αυτή τη στιγμή στην Ιαπωνία, το εξαιρετικό Attack on Titan του Hajime Isayama (κάποια στιγμή θα γράψω και για αυτό), που έχει ως βασική σεναριακή ιδέα την επίθεση γιγαντιαίων πλασμάτων εναντίον της ανθρωπότητας.
Αααααχ, κύριε Miura ! Φταίμε εμείς που γκρινιάζουμε ? Πώς να γίνει δηλαδή, κάποια στιγμή θα ξεχείλιζε η συσσωρευμένη απογοήτευση των εκατομμυρίων fans του Berserk παγκοσμίως, που περιμένουν κάτι χρόνια τώρα να δούν μια σοβαρή σεναριακή εξέλιξη για τους ήρωες που έχουν αγαπήσει (πω πωωω, πολλή γκρίνια τελικά).
Read Gigantomakhia online
χμμμμ ... οπως λες κι εσυ, ηταν μαπα. το διαβασα και μετανιωσα αν και μου αρεσουν γενικα τα manga. τι να την κανεις τη φοβερη εικονογραφηση οταν η ιστορια δε σε κραταει. οντως καλυτερα να μεινει στο Berserk που ξερει τι κανει
ΑπάντησηΔιαγραφήHello Alice ! Είσαι λίγο σκληρή νομίζω, αλλά έχεις δίκιο. Εγώ δεν το βρήκα τελείως μάπα, ίσως επειδή εμένα γενικά με εντυπωσιάζει η καλή εικονογράφηση. Οκ, η ιστορία δεν ήταν πολύ καλή, deal.
ΔιαγραφήΟτι σου αρέσουν τα manga το κατάλαβα από το avatar σου. Ghost in the Shell, έτσι ? Δεν περίμενα όμως να είσαι και fan του Berserk ! Μπράβοοοο ..