Μία βουτηγμένη στο χρώμα και το LSD μικρή sci-fi ιστορία
Ο Mike Hinge (1931-2003) είναι ένας άγνωστος, παλιός εικονογράφος του κόσμου των comics, προερχόμενος από μία χώρα που είναι ακόμη πιο άγνωστη (εννοώντας οτι δεν έχει παράδοση) στο χώρο - τη Νέα Ζηλανδία. Με ένα χαρακτηριστικό και αμέσως αναγνωρίσιμο εικονογραφικό στυλ που παραπέμπει ευθέως στην pop art της δεκαετίας του 60 αλλά και στην ψυχεδέλεια του 70 (κυρίως στις έγχρωμες δουλειές του), o Hinge εργάστηκε στην Αμερική σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, συνεισφέροντας εικονογραφήσεις και εξώφυλλα σε διάφορα περιοδικά, κυρίως επιστημονικής φαντασίας. Η εξαιρετική λεπτομέρεια και οι πολύ ιδιαίτεροι χρωματισμοί των σελίδων του θυμίζουν έντονα την πολύ μεταγενέστερη ψηφιακή τέχνη της γενιάς των computers, τοποθετώντας τον ανάμεσα στους πρωτοπόρους του χώρου που "ξεπέρασαν" την εποχή τους, προβλέποντας και εν μέρει διαμορφώνοντας την κατεύθυνση που θα έπαιρνε η εικονογραφική τέχνη τουλάχιστον δύο δεκαετίες αργότερα.
Δείτε ένα δείγμα της εικονογραφικής δουλειάς του Hinge - The Mike Hinge Reference
Tη σύντομη ιστορία ...Rears its Ugly Green Head ο καλλιτέχνης τη δημιούργησε το 1973 μαζί με το μεγάλο Neal Adams, και δημοσιεύθηκε στο πολύ επιδραστικό αμερικάνικο περιοδικό comics HEAVY METAL, στο τεύχος του Ιουλίου του 1979. Με πολλές ομοιότητες με την ταινιάρα του Stanley Kubrick 2001: A Space Odyssey (θα καταλάβετε), η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από έναν αστροναύτη σε ένα μακρινό διαστημικό σταθμό, με μόνη συντροφιά έναν υπολογιστή τεχνητής νοημοσύνης. Κάποια στιγμή, ο ήρωάς μας θα ζητήσει να του φέρουν μία γυναίκα για να ... παίξει διαστημικό τάβλι (πλακωτό), περιμένοντάς τη φυσικά με μεγάλη ανυπομονησία. Όμως ...
Ο Mike Hinge (1931-2003) είναι ένας άγνωστος, παλιός εικονογράφος του κόσμου των comics, προερχόμενος από μία χώρα που είναι ακόμη πιο άγνωστη (εννοώντας οτι δεν έχει παράδοση) στο χώρο - τη Νέα Ζηλανδία. Με ένα χαρακτηριστικό και αμέσως αναγνωρίσιμο εικονογραφικό στυλ που παραπέμπει ευθέως στην pop art της δεκαετίας του 60 αλλά και στην ψυχεδέλεια του 70 (κυρίως στις έγχρωμες δουλειές του), o Hinge εργάστηκε στην Αμερική σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, συνεισφέροντας εικονογραφήσεις και εξώφυλλα σε διάφορα περιοδικά, κυρίως επιστημονικής φαντασίας. Η εξαιρετική λεπτομέρεια και οι πολύ ιδιαίτεροι χρωματισμοί των σελίδων του θυμίζουν έντονα την πολύ μεταγενέστερη ψηφιακή τέχνη της γενιάς των computers, τοποθετώντας τον ανάμεσα στους πρωτοπόρους του χώρου που "ξεπέρασαν" την εποχή τους, προβλέποντας και εν μέρει διαμορφώνοντας την κατεύθυνση που θα έπαιρνε η εικονογραφική τέχνη τουλάχιστον δύο δεκαετίες αργότερα.
Δείτε ένα δείγμα της εικονογραφικής δουλειάς του Hinge - The Mike Hinge Reference
Tη σύντομη ιστορία ...Rears its Ugly Green Head ο καλλιτέχνης τη δημιούργησε το 1973 μαζί με το μεγάλο Neal Adams, και δημοσιεύθηκε στο πολύ επιδραστικό αμερικάνικο περιοδικό comics HEAVY METAL, στο τεύχος του Ιουλίου του 1979. Με πολλές ομοιότητες με την ταινιάρα του Stanley Kubrick 2001: A Space Odyssey (θα καταλάβετε), η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από έναν αστροναύτη σε ένα μακρινό διαστημικό σταθμό, με μόνη συντροφιά έναν υπολογιστή τεχνητής νοημοσύνης. Κάποια στιγμή, ο ήρωάς μας θα ζητήσει να του φέρουν μία γυναίκα για να ... παίξει διαστημικό τάβλι (πλακωτό), περιμένοντάς τη φυσικά με μεγάλη ανυπομονησία. Όμως ...
με ζαλιζουν τοσα χρωματα καθως και οι αποχρωσεις που εχει διαλεξει, αλλα δε μπορω να μην παραδεχτω πως εχει πολυ εικονογραφικο ενδιαφερον,ειδικα για την εποχη και το θεμα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι το θέμα, να σε ζαλίσει. Κούμπωσε ένα τριπάκι (έλα μωρέ, τί σημαίνει πού να το βρείς ?), δες μονοστεκιά το Live in Pompeii των Pink Floyd, και ξανακοίτα το κομιξάκι. Ένας καινούριος κόσμος θα ανοιχτεί μπροστά σου ! (όχι, δεν εννοώ οτι εγώ έτσι το είδα, αλλά μου φάνηκε ενδιαφέρουσα σαν ιδέα)
ΔιαγραφήΠανέμορφο σχέδιο και χρωματισμός, υπέροχη η αναπαράσταση του LSDιακού ρεύματος των 70's. Σίγουρα όμως δεν υπάρχει ίχνος ψηφιακής επεξεργασίας; Στην πρώτη εικόνα της έκτης σελίδας, το γυναικείο πρόσωπο είναι τυπωμένο δύο φορές με διαφορετικά χρώματα μεν, με τις ίδιες ακριβώς λεπτομέρειες δε. Πολύ μπροστά ο Μαορί της ένατης τέχνης (συνεχίζοντας να δίνω παρατσούκλια στους καλλιτέχνες ανάλογα με τον τόπο καταγωγής), ας ρίξουμε κι ένα Haka για πάρτη του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου φίλε ντόκτορα, godfather των καλλιτεχνών !
ΔιαγραφήΕίδες ο Μαορί ? Πολύ μπροστά όντως. LSD-ίλα σκέτη, με δόσεις Kubrick-ίλας και Pink Floyd-ίλας. Ανακατεύουμε σε σιγανή φωτιά, και έτοιμος ο φόβος και παράνοια στο διάστημα !
Και να ήθελε πάντως, δε θα μπορούσε να κάνει ψηφιακή επεξεργασία. Το 1973 υπολογιστές είχε μόνο ο αμερικάνικος στρατός, κι αυτοί ήταν σε μέγεθος δωματίου ακόμα. Μάλλον έκανε διπλό τύπωμα το πρόσωπο (η τεχνική αυτή χρησιμοποιούταν πολύ τότε), και το ζωγράφισε από πάνω - εικασία δική μου.