Ο Enki Bilal βλέπει Φαντάσματα στο Μουσείο του Λούβρου
Ο Enki Bilal είναι ένας εξαιρετικός γαλλο-γιουγκοσλάβος κομίστας, με αρκετές κορυφαίες δουλειές στο ενεργητικό του (The Nikopol Trilogy, The Hatzfeld Quadrilogie, The Hunting Party κ.α), και αναλόγως αρκετά βραβεία. Έχοντας αναπτύξει ένα υπέροχο και αμέσως αναγνωρίσιμο εικονογραφικό στύλ στην πορεία της καριέρας του, δεν έχει σταματήσει ποτέ να πειραματίζεται με το ύφος και τα υλικά του - ιδιαίτερα όταν έχει να αντιμετωπίσει μία πρόκληση του επιπέδου του.
Αυτή η πρόκληση λοιπόν ήρθε από ένα μουσείο - μία ομολογουμένως αναπάντεχη πηγή, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε την όχι και τόσο υψηλή εκτίμηση που έτρεφαν για τα comics oι κύκλοι της "παραδοσιακής" τέχνης μέχρι πρίν από μερικά χρόνια. Και μάλιστα το μουσείο ήταν το πιο διάσημο και επιφανές μουσείο του κόσμου - το Λούβρο ! Μία ακόμη ιδιαίτερα ευχάριστη όσο και τρανταχτή περίπτωση αναγνώρισης των comics ως τέχνη !
Στα πλαίσια της συνεργασίας του λοιπόν με το Λούβρο, ο Bilal φωτογράφισε περίπου 400 από τα γνωστότερα εκθέματα του μουσείου, καθώς και μερικούς από τους υπέροχους εσωτερικούς του χώρους, και έπειτα ζωγράφισε πάνω στις τυπωμένες φωτογραφίες με ακρυλικά και παστέλ χρώματα. Παρασύροντάς μας σε ένα ταξίδι που διανύει 4.000 χρόνια ανθρώπινης δημιουργίας, το concept του καλλιτέχνη ήταν να αποτυπώσει τα φαντάσματα που στοιχειώνουν μερικά από τα διασημότερα έργα της παγκόσμιας τέχνης, φτιάχνοντας έτσι μια όμορφη αλληγορία που υποδηλώνει οτι τα έργα τέχνης έχουν μια δική τους ζωή, και οτι η τέχνη είναι αθάνατη.
Τα έργα του Bilal εκτέθηκαν με πολύ μεγάλη επιτυχία μέσα στο Μουσείο του Λούβρου, στην αίθουσα που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τη Νίκη της Σαμοθράκης, από τις 20 Δεκεμβρίου 2012 έως τις 18 Μαρτίου 2013. Οι συνολικά 22 εικονογραφήσεις κυκλοφόρησαν και σε ένα artbook (Futuropolis / Louvre Éditions 2012) το οποίο περιλαμβάνει και το όνομα του κάθε φαντάσματος, την προσωπική του ιστορία και τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με το έργο τέχνης που στοιχειώνει.
Τα φαντάσματα του Λούβρου έχουν επιλέξει να καταλάβουν μερικά από τα γνωστότερα εκθέματα του μουσείου (εεε, δε θα έμπαιναν και όπου να'ναι), όπως το περίφημο άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης, τη Mona Lisa, τη στήλη του Hammurabi, ένα από τα τεράστια αγάλματα ανθρώπων-ταύρων της Μεσοποταμίας, καθώς και πίνακες του Eugene Delacroix και του Albrecht Dürer. Στους νεκρούς καταληψίες συμπεριλαμβάνονται ρωμαίοι λεγεωνάριοι, γερμανοί αξιωματικοί, ζωγράφοι, γλύπτες και μοντέλα καλλιτεχνών, οι οποίοι όσο ζούσαν είχαν κάποια σχέση με τους δημιουργούς των αυθεντικών έργων. Οι ιστορίες τους εμπεριέχουν αρκετά αληθινά ιστορικά στοιχεία, αλλά και επίσης αρκετή μυθοπλασία.
Η συνεργασία του Enki Bilal με το Λούβρο είναι η πιο πρόσφατη μίας σειράς "ανοιγμάτων" που έχει επιχειρήσει το διάσημο μουσείο προς το χώρο των comics, και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία. Με το πολύ ενδιαφέρον αυτό θέμα θα ασχοληθεί το παρόν blog σε μελλοντική ανάρτηση.
Ο Enki Bilal είναι ένας εξαιρετικός γαλλο-γιουγκοσλάβος κομίστας, με αρκετές κορυφαίες δουλειές στο ενεργητικό του (The Nikopol Trilogy, The Hatzfeld Quadrilogie, The Hunting Party κ.α), και αναλόγως αρκετά βραβεία. Έχοντας αναπτύξει ένα υπέροχο και αμέσως αναγνωρίσιμο εικονογραφικό στύλ στην πορεία της καριέρας του, δεν έχει σταματήσει ποτέ να πειραματίζεται με το ύφος και τα υλικά του - ιδιαίτερα όταν έχει να αντιμετωπίσει μία πρόκληση του επιπέδου του.
Αυτή η πρόκληση λοιπόν ήρθε από ένα μουσείο - μία ομολογουμένως αναπάντεχη πηγή, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε την όχι και τόσο υψηλή εκτίμηση που έτρεφαν για τα comics oι κύκλοι της "παραδοσιακής" τέχνης μέχρι πρίν από μερικά χρόνια. Και μάλιστα το μουσείο ήταν το πιο διάσημο και επιφανές μουσείο του κόσμου - το Λούβρο ! Μία ακόμη ιδιαίτερα ευχάριστη όσο και τρανταχτή περίπτωση αναγνώρισης των comics ως τέχνη !
Στα πλαίσια της συνεργασίας του λοιπόν με το Λούβρο, ο Bilal φωτογράφισε περίπου 400 από τα γνωστότερα εκθέματα του μουσείου, καθώς και μερικούς από τους υπέροχους εσωτερικούς του χώρους, και έπειτα ζωγράφισε πάνω στις τυπωμένες φωτογραφίες με ακρυλικά και παστέλ χρώματα. Παρασύροντάς μας σε ένα ταξίδι που διανύει 4.000 χρόνια ανθρώπινης δημιουργίας, το concept του καλλιτέχνη ήταν να αποτυπώσει τα φαντάσματα που στοιχειώνουν μερικά από τα διασημότερα έργα της παγκόσμιας τέχνης, φτιάχνοντας έτσι μια όμορφη αλληγορία που υποδηλώνει οτι τα έργα τέχνης έχουν μια δική τους ζωή, και οτι η τέχνη είναι αθάνατη.
Τα έργα του Bilal εκτέθηκαν με πολύ μεγάλη επιτυχία μέσα στο Μουσείο του Λούβρου, στην αίθουσα που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τη Νίκη της Σαμοθράκης, από τις 20 Δεκεμβρίου 2012 έως τις 18 Μαρτίου 2013. Οι συνολικά 22 εικονογραφήσεις κυκλοφόρησαν και σε ένα artbook (Futuropolis / Louvre Éditions 2012) το οποίο περιλαμβάνει και το όνομα του κάθε φαντάσματος, την προσωπική του ιστορία και τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με το έργο τέχνης που στοιχειώνει.
Τα φαντάσματα του Λούβρου έχουν επιλέξει να καταλάβουν μερικά από τα γνωστότερα εκθέματα του μουσείου (εεε, δε θα έμπαιναν και όπου να'ναι), όπως το περίφημο άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης, τη Mona Lisa, τη στήλη του Hammurabi, ένα από τα τεράστια αγάλματα ανθρώπων-ταύρων της Μεσοποταμίας, καθώς και πίνακες του Eugene Delacroix και του Albrecht Dürer. Στους νεκρούς καταληψίες συμπεριλαμβάνονται ρωμαίοι λεγεωνάριοι, γερμανοί αξιωματικοί, ζωγράφοι, γλύπτες και μοντέλα καλλιτεχνών, οι οποίοι όσο ζούσαν είχαν κάποια σχέση με τους δημιουργούς των αυθεντικών έργων. Οι ιστορίες τους εμπεριέχουν αρκετά αληθινά ιστορικά στοιχεία, αλλά και επίσης αρκετή μυθοπλασία.
Η συνεργασία του Enki Bilal με το Λούβρο είναι η πιο πρόσφατη μίας σειράς "ανοιγμάτων" που έχει επιχειρήσει το διάσημο μουσείο προς το χώρο των comics, και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία. Με το πολύ ενδιαφέρον αυτό θέμα θα ασχοληθεί το παρόν blog σε μελλοντική ανάρτηση.
φοβερη δουλεια και ομολογουμενως παρα πολυ ενδιαφερουσα η προταση απο το Λουβρο! αναρωτιεμαι ποιου ιδεα ηταν το concept, του μουσειου ή του καλλιτεχνη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧελόου χελόου ! Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω ποιού ήταν η ιδέα, αλλά μου φαίνεται πιο λογικό να ήταν του Bilal. Σε τέτοιου μεγέθους καλλιτέχνες δε χρειάζεται να τους υποδείξεις ή να τους πείς τίποτα. Απλά τους αφήνεις ελεύθερους, κι αυτοί μεγαλουργούν.
ΔιαγραφήΕ-Κ-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Ο-! Υπέροχη δουλειά, φοβερή έμπνευση και πρωτότυπη! Ειδικά από τη στιγμή που μου θυμίζει McKean, δεν μπορώ παρά να υποκλιθώ σ'αυτόν τον... Ντεπαρτιέ - Μπρέγκοβιτς της ένατης τέχνης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχ αχ αχ αχ αχ α αχ α ! Γειά σου ρε ντόκτορα ! Ντεπαρτιέ - Μπρέγκοβιτς της ένατης τέχνης ! ωραίο, θα το υιοθετήσω όταν ξαναγράψω για τον Bilal. Όντως, πολύ πρωτότυπη ιδέα, και πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Και ... στο Λούβρο, έτσι ? High-class καταστάσεις.
ΔιαγραφήΈχει κυκλοφορήσει και ως διαδραστική εφαρμογή στο ipad.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλος καλιτέχνης, ζωντανός θρύλος αυτός στην Ευρώπη τώρα πια και απέναντι ο Robert Crumb.
Ααααα, πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία αυτό που λες για το ipad. Έχει και τα καλά της η τεχνολογία. Πάλι καλά φίλε μου υπάρχουν πολλοί ζωντανοί θρύλοι στα comics, και στην Ευρώπη και στην Αμερική, και Ιαπωνία. Μεγάλος καλλιτέχνης ο Bilal, και πάντα με φρέσκιες ιδέες. Ποτέ δεν επαναπαύεται στις δάφνες του.
ΔιαγραφήΚαι πολύ καλά έκανε το Μουσείο και "ανοίχτηκε" μ' αυτόν τον τρόπο! Υπέροχο το αποτέλεσμα και η ιδέα κορυφαία! Δεν έχω να πω κάτι διαφορετικό για τον Enki Bilal παρά να συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες και να προσθέσω πως όταν είσαι καλλιτέχνης, τα φαντάσματα που έχεις στο μυαλό σου αντί να σε στοιχειώνουν, συχνά χρησιμεύουν ως πηγή έμπνευσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη και εύστοχη η τελευταία σου φράση σκοτεινή μου φίλη. Πολύ μεγάλος καλλιτέχνης, και μάλιστα το επιβεβαιώνει κάθε φορά. Δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ, και νομίζω κανέναν από τους fans του. Πάντα έχει κάτι ενδιαφέρον να πεί, δεν αναμασά παλιές, πετυχημένες συνατγές όπως κάνουν αρκετοί άλλοι (μην πω ονόματα τώρα και εκθέσω κόσμο, δεν αρμόζει στην ανατροφή μου).
Διαγραφή