Ο πολύ ταλαντούχος Seth (a.k.a. Gregory Gallant) είναι μέλος της "αγίας τριάδας" των καναδικών εναλλακτικών (ή indie) comics, μαζί με τους Chester Brown και Joe Matt (αν και ο τελευταίος είναι αμερικάνος, που έζησε όμως πολλά χρόνια στον Καναδά). Είναι μάλλον ο πιo "προσιτός" από τους τρείς, μιας και το συχνά... εξευτελιστικά ειλικρινές αυτοβιογραφικό στύλ των άλλων δύο συναδέλφων του δεν είναι αρεστό σε όλους (προσωπικά πάντως μου αρέσει). Το δικό του στύλ όμως, με τους αργούς ρυθμούς, τις μελαγχολικές, "ποιητικές" εικόνες και τα μουντά, ξεπλυμμένα χρώματα είναι απλά καταπληκτικό, και αρκετά ιδιαίτερο. Και αυτό το βιβλίο είναι που έφερε για πρώτη φορά σε επαφή το ευρύ κοινό με το ξεχωριστό ταλέντο του.
Το It's a good life, if you don't weaken πρωτοδημοσιεύθηκε ασπρόμαυρο σε 6 συνέχειες στο προσωπικό περιοδικό του Seth, Palookaville (τεύχη 4 έως 9). Το 1996, τη χρονιά που βγήκε το τεύχος 9, η Drawn and Quarterly το εξέδοσε συλλεγμένο σε μορφή graphic novel (ή picture novella όπως το τιτλοφορεί ο ίδιος ο δημιουργός). Και το 2001 κυκλοφόρησε η συγκεκριμένη, τρίχρωμη έκδοση, με αυτό το μουντό πράσινο να κυριαρχεί.
Ο Seth λατρεύει τα comics, και είναι μανιώδης συλλέκτης τους. Μάλιστα, φτάνει στο σημείο να δηλώσει πως το ότι είναι συλλέκτης, είναι ένα από τα πιό βασικά στοιχεία του χαρακτήρα του. Το πάθος του για την 9η τέχνη, και ιδιαίτερα για τα παλιά comic strips των εφημερίδων εκδηλώνεται καλύτερα σε μία επόμενη δουλειά του, το Wimbledon Green, αλλά είναι η κινητήρια δύναμη πίσω και από αυτή την ιστορία.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο αφηγητής μας, που δεν είναι άλλος από τον ίδιο το δημιουργό, βρήκε σε ένα βιβλιοπωλείο ένα παλιό περιοδικό με comic strips. Ιδιαίτερη εντύπωση του έκανε ένα χιουμοριστικό cartoon κάποιου 'Kalo'. Από εκείνη τη στιγμή, ο μυστηριώδης αυτός, ξεχασμένος καλλιτέχνης έγινε το πάθος του. Ψάχνοντας πληροφορίες, ανακάλυψε ότι ο Jack 'Kalo' Kalloway ήταν ένας σχετικά άγνωστος καναδός κομίστας της δεκαετίας του 40, με μεγαλύτερη επιτυχία στο ενεργητικό του μία δημοσίευση στο περιοδικό The New Yorker. Ο επίμονος Seth συνέχισε απτόητος το ψάξιμο, τόσο για τον ίδιο τον Kalo ή κάποιο μέλος της οικογένειάς του, όσο και για δημοσιευμένα έργα του. Οι καρποί της χρονοβόρας έρευνάς του ήταν ελάχιστοι, αλλά δεν το έβαζε κάτω. Στην "αποστολή" του τον βοηθούσε και ο φίλος του, επίσης κομίστας, Chester Brown, αλλά με λιγότερο ενθουσιασμό από όσο θα περίμενε ο παθιασμένος μας "ντετέκτιβ" του παρελθόντος. Κάποια στιγμή όμως, εντελώς αναπάντεχα, ο ήρωάς μας διαπίστωσε ότι όσο καιρό κυνηγούσε χίμαιρες, η ζωή του τον προσπερνούσε. Είχε αποξενωθεί από τα σημαντικά και αληθινά πράγματα που υπήρχαν γύρω του, όπως μία όμορφη και ενδιαφέρουσα γυναίκα, και την οικογένειά του. Και ίσως μάλιστα να ήταν ήδη πολύ αργά για να αλλάξει την κατάστασή του.
Ο Seth σε αυτή την πρώτη του μεγάλη δουλειά μας παρουσιάζει τον εαυτό του, τα ενδιαφέροντά του και τις απόψεις του για τα σημαντικά (κατά τον ίδιο φυσικά) πράγματα της ζωής. Είναι μία ειλικρινής αυτοβιογραφική ιστορία, χωρίς την παραμικρή απόπειρα ωραιοποίησης και "γυαλίσματος" των γεγονότων και της προσωπικότητάς του. Το αντίθετο μάλιστα. Ο θαρραλέος δημιουργός δε διστάζει να εκθέσει μπροστά στον αναγνώστη τα μεγάλα μειονεκτήματα του χαρακτήρα του, όπως τον υπέρ του δέοντος σκεπτικισμό και την απαισιοδοξία, όχι βέβαια στον υπερβολικό βαθμό που το κάνουν οι Brown και Matt, όπως αναφέρω και πιο πάνω. Βεβαίως, ο κομίστας Kalo δεν υπήρξε ποτέ, οπότε όλο το βιβλίο είναι μία καλοστημένη, και καλοπροαίρετη φυσικά, φάρσα του καναδού καλλιτέχνη προς τους αναγνώστες του. Και μάλιστα, η φάρσα πέτυχε, αφού το 1996 που εκδόθηκε το "It's a good life..." το internet δεν είχε κατακτήσει ακόμα τον κόσμο, οπότε και η πληροφόρηση δεν ήταν τόσο απίστευτα εύκολη όσο είναι σήμερα. Άρα, το βιβλίο δεν είναι μία ειλικρινής αυτοβιογραφία, αλλά μία μυθοπλασία με αληθινούς χαρακτήρες, και πλήρη ωστόσο ειλικρίνεια στη σκιαγράφηση της προσωπικότητάς τους. Και τελικά ο Kalo δεν έχει τόση σημασία, αφού είναι απλά το όχημα που χρησιμοποιεί ο αφηγητής μας για να μας εισάγει στον κόσμο του. Και ο κόσμος του αυτός είναι υπέροχα ζωγραφισμένος από τον ίδιο, στο χαρακτηριστικό του, καρτουνίστικο στύλ με την περιορισμένη και μελαγχολική παλέτα χρωμάτων, που χρωστάει πολλά στα comic strips της δεκαετίας του 50, και ιδιαίτερα στο Peanuts.
Ο Seth αφιερώνει αυτό το πολύ όμορφο βιβλίο στη μητέρα του Violet, από την οποία άκουγε συχνά τον τίτλο όταν ήταν παιδί. Η φράση "It's a great life, if you don't weaken" είναι μία γνωστή παροιμία της βόρειας Αμερικής, η οποία αποδίδεται στον καναδό συγγραφέα και πολιτικό John Buchan (1875-1940). Υπήρχε και ένα ομώνυμο comic strip του Gene Byrnes που δημοσιευόταν από το 1915 ως το 1919 στην εφημερίδα the New York Evening Telegram. Επίσης, η φράση αυτή ήταν η ιαχή της επίθεσης των αμερικανών στρατιωτών κατά τη διάρκεια του 1ου παγκοσμίου πολέμου (κάτι σαν το "Αέρα" δηλαδή). Ο Seth βεβαίως, που δε φημίζεται για την αισιόδοξη ματιά του στα πράγματα, άλλαξε το great life σε good life, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Το σημαντικό είναι ότι έφτιαξε ένα υπέροχο graphic novel για τη νοσταλγία του παρελθόντος, την αγάπη για τα comics και την εξερεύνηση του εαυτού μας.
Links
review @ sequart
review @ boing boing
review @ 3 A.M magazine
review @ comicdom.gr
review @ toobusythinkingboutcomics
info @ the Grand Comics Database
info @ wikipedia
Seth @ Drawn & Quarterly
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου