Ο Scott McCloud είναι παγκοσμίως γνωστός και σεβαστός στον κόσμο των comics ως o δημιουργός των εξαιρετικών εγχειριδίων/μελετών Understanding Comics (1993), Re-inventing Comics (2000) και Making Comics (2006). Έχοντας περάσει τα τελευταία πολλά χρόνια γράφοντας εργασίες και φτιάχνοντας πολύ μικρές ιστορίες στο internet ή σε περιοδικά, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό νέο το οτι ο σπουδαίος θεωρητικός της 9ης τέχνης επιστρέφει στη δημιουργία "μεγάλου μήκους" comics. Και μάλιστα, η ήδη πολυαναμενόμενη επιστροφή θα συντελεστεί με ένα έργο μυθοπλασίας, κάτι που έχει να επιχειρήσει από το μακρινό 1998. Το καινούριο graphic novel του λοιπόν θα κυκλοφορήσει το Φεβρουάριο του 2015 από την εταιρεία First Second με τίτλο The Sculptor.
Φυσικά, αφού μιλάμε για τον Scott McCloud, όταν λέμε μυθοπλασία δεν εννοούμε δράκους, zombies και εξωγήινους, αλλά για μια ιστορία που διαλογίζεται πάνω στις έννοιες του έρωτα, της ζωής και της τέχνης.
Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο David Smith, ένας καλλιτέχνης 25 χρονών που βρίσκεται σε δημιουργικό τέλμα. Η συνωνυμία του με τον David Smith, το διάσημο γλύπτη (υπαρκτό πρόσωπο, 1906-1965) κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα, μιας και νιώθει οτι θα είναι για πάντα "ο άλλος David Smith". Τότε όμως συναντάει το θάνατο (με τη μορφή ενός πεθαμένου θείου του), και κλείνει μαζί του μία περίεργη, όσο και ανίερη συμφωνία. Με αντάλλαγμα τη ζωή του, ο χάρος του δίνει την ικανότητα να σκαλίσει ο,τιδήποτε σκεφτεί με τα ίδια του τα χέρια, έχοντας όμως μόνο 200 ημέρες για να αφήσει στον κόσμο το δημιουργικό του στίγμα. Όμως, μόλις την 11η μέρα του... κυριολεκτικού αυτού deadline θα συναντήσει τον αληθινό έρωτα και θα αναγκαστεί να αναθεωρήσει τί πραγματικά θέλει από τη ζωή και την τέχνη του.
Ο McCloud έχει δηλώσει οτι η βασική σεναριακή ιδέα υπήρχε στο μυαλό του σχεδόν για 30 χρόνια, όμως μόλις τα τελευταία 5 κατάφερε να βρεί χρόνο για να τη γράψει και να τη σχεδιάσει. Παρά το φανταστικό στοιχείο, είναι στην ουσία μία καθημερινή ιστορία, με δόσεις ρομάντζου και φιλοσοφικών αναζητήσεων (πολύ Woody Allen μου ακούγεται και γουστάρω). Ο ήρωας λειτουργεί εν μέρει και σαν alter ego του δημιουργού, ο οποίος ομολογεί οτι μοιράζεται αρκετές από τις ανησυχίες της απόρριψης και της διαχρονικότητας που απασχολούν λίγο-πολύ όλους τους καλλιτέχνες. Αλλά και ο βασικός γυναικείος χαρακτήρας του έργου, Meg, είναι εμπνευσμένος από τη σύζυγο και μούσα του McCloud, Ivy.
Με δεδομένα λοιπόν το μέχρι τώρα έργο του μεγάλου αυτού θεωρητικού των comics, την τελειομανία του και την επιθυμία του για διαρκή πειραματισμό και ανανέωση του μέσου, οι προσδοκίες για αυτή την ιστορία του που θυμίζει Faust και μιλάει για το αντίτιμο του καλλιτεχνικού μεγαλείου έχουν ανέβει πολύ ψηλά, με τον ίδιο να αντιμετωπίζει την επιστροφή του σαν ένα μεγάλο στοίχημα. Ελπίζω μόνο να μην έκανε και αυτός καμιά περίεργη συμφωνία ...
Το Understanding Comics είναι στη λίστα με τις προσεχείς αγορές μου. Η ιστορία που παρουσιάζεις σήμερα δείχνει άκρως ενδιαφέρουσα όσον αφορά την υπόθεση, αλλά το σχέδιο (αν μου επιτρέπεις), δε μοιάζει κάπως με του Ηλία Κυριαζή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχ χα χ αχ αχα, φυσικά και σου επιτρέπω φίλε δόκτωρ να σχολιάσεις το σχέδιο, αλλά όχι και να συγκρίνεις τον αγαπητό μου Μακ Συννεφάκη με τον Κυριαζή. Γιατί μου το χαλάς ?
ΔιαγραφήΓενικά πάντως, ο McCloud δε φημίζεται για τη λεπτομέρεια στην εικονογράφηση, έχει όμως πολύ καλά καδραρίσματα και πολύ έξυπνες "σκηνοθετικές" ιδέες. Επίσης, δεν είμαι και απολύτως σίγουρος οτι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι όπως οι εικόνες αυτές, μιας και ο τύπος δουλεύει και επεξεργάζεται το υλικό του συνέχεια. Κάπου διάβασα π.χ οτι για να καταλήξει στο εξώφυλλο χρειάστηκε γύρω στα 30 προσχέδια.
ωραια νεα. αντε μπραβο γιατι αυτον τον ειχανε φαει τα δοκιμια και οι μελετες. μαλλον του λειψανε οι ιστοριουλες. αν το θυμαμαι μεχρι το φεβρουαριο θα το παρω λογικα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, ναι, όπως τα λες dear Alice. Κι ο ίδιος έχει δηλώσει οτι του έλειψε το fiction. To θέμα δεν είναι αν θα το θυμάσαι εσύ μέχρι το Φεβρουάριο (εγώ πάντως αποκλείεται), αλλά αν θα θυμηθεί κανένα ελληνικό μαγαζί να το φέρει.
ΔιαγραφήΜωρέ ας το βγάλει φέτος ο Σκοτ και θα βρούμε τρόπο να το διαβάσουμε κι ας είναι στην κινέζικη γλώσσα. Από τις εικόνες που έβαλες η δεύτερη σελίδα με την πόλη που γλυστράει και οι επιβαίνοντες πέφτουν μοιραία στο κενό.... εικαστικά άψογη. Η σεναριακή φαουστοιδέα κατάλληλη για το στυλ του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά προς το παρών.... και ανυπομονώ ήδη για την κυκλοφορία του κόμικ!
Υ.Γ. Ο Ηλίας Κυριαζής είναι αξιολογότατος σύγχρονος καλλιτέχνης. Νομίζω ότι και ο Μακλάουντ θα συμφωνούσε.
Ναι, ναι φίλε Απρόσιτε, κι εγώ το περιμένω με μεγάλη περιέργεια κι ανυπομονησία. Και το σενάριο και η εικονογράφηση (χωρίς να είναι κανένας φοβερός αρτίστας ο McCloud) είναι εντελώς αντιπροσωπευτικά του στύλ του.
ΔιαγραφήΤώρα, για τον Κυριαζή, δε λέω οτι δεν τον θεωρώ αξιόλογο, αλλά δεν είναι του γούστου μου οι (πολλές) τελευταίες δουλειές του. Βασικά, μόνο το Μανιφέστο μου αρέσει. Πολύ υπερεκτιμημένος, επειδή για αρκετά χρόνια (πρίν καμια δεκαετία) μόνο αυτός και ο Λώλος υπήρχαν στην ελληνική σκηνή. Ο Λώλος μου αρέσει πολύ.