Βαμπίρια, σπαθιά και ποτάμια αίματος !
Το Requiem Vampire Knight είναι μία σπάνια συνεργασία μεταξύ δύο εκ των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών σχολών comics - της αγγλικής και της γαλλικής - με αποτέλεσμα μία από τις σκοτεινότερες, αιματηρότερες, πωρωτικότερες και "σατανικότερες" σειρές στην ιστορία της 9ης τέχνης! Δημιουργοί της καρα-cult σειράς είναι ο άγγλος Pat Mills, συνιδρυτής του 2000 AD και συγγραφέας μερικών από τις σημαντικότερες επιτυχίες του θρυλικού περιοδικού (Sláine, Judge Dredd, Nemesis the Warlock, ABC Warriors) και του γάλλου εικονογράφου Olivier Ledroit, ο οποίος δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός πρίν το 2000, όταν και κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος του Requiem.
Η υπόθεση είναι πολύ απλά μία ατελείωτη μάχη μεταξύ σκοτεινών δυνάμεων σε μία διαστροφική παράλληλη διάσταση. Έχουμε βρυκόλακες, λυκάνθρωπους, ghouls, zombies, δράκους, κένταυρους, λάμιες, άρπυιες και πολλά άλλα υπέροχα πλάσματα να ξεπαστρέφονται σε τρελούς αριθμούς και με κάθε λογής ευφάνταστο, φρικιαστικό τρόπο. Είναι τέτοια η σπλατεριά και η ανιερότητα της σειράς που ακόμη και η πολύ ανοιχτόμυαλη 2000 AD ήταν διστακτική να την εκδόσει, και έτσι ο Mills με τον Ledroit ίδρυσαν τη δική τους εταιρεία στη Γαλλία - τη Nickel Editions - για να δώσουν ένα σπίτι στο πνευματικό (μάλλον σατανικό) τους παιδί. Η σειρά έγινε αμέσως τεράστια επιτυχία, τόσο στη Γαλλία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, έχει κερδίσει το Eagle award για το καλύτερο ευρωπαϊκό comic και μετράει ήδη 11 τόμους, με τον τελευταίο να έχει κυκλοφορήσει το Νοέμβριο του 2012. Από τότε, δυστυχώς, ουδέν νεότερο απ'το δυτικό μέτωπο. Ο πρώτος τόμος έχει εκδοθεί και στα ελληνικά, όμως η εταιρεία μάλλον δεν έκρινε απαραίτητη τη συνέχιση της σειράς.
(Εδώ κανονικά θα έβαζα το σήμα "Όσοι είστε κάτω των 18, παρακαλώ μη συνεχίσετε", όμως όποτε το βάζω με κοροϊδεύουν, οπότε απλά το αναφέρω. Πιτσιρίκια, πίσω στις τσόντες σας!)
Η Υπόθεση
Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ο Heinrich, ένας γερμανός στρατιώτης του 3ου Ράιχ που πεθαίνει στο 2ο Παγκόσμιο κάπου στο ανατολικό μέτωπο και ενσαρκώνεται στο σατανικό, αντίστροφο κόσμο που ονομάζεται Resurrection (Ανάσταση, αλλά καμία σχέση). Στον παράξενο αυτό κόσμο όλα είναι αντεστραμμένα - ο χρόνος κυλάει ανάποδα, η αγάπη θεωρείται διαστροφή, εκεί που στον κόσμο μας έχει στεριά υπάρχουν θάλασσες φωτιάς, αντί για "Να πας στο διάολο" λένε "Να πας στο θεό" και διάφορα άλλα χαριτωμένα. Όμως το πιο παράξενο από όλα είναι οτι κατοικείται από τα πιο αποτρόπαια πλάσματα, με την κακία, την προδοσία, το σαδισμό και τα βασανιστήρια να αποτελούν την κανονική, αποδεκτή συμπεριφορά. Όσο πιο κακός ήταν κάποιος στη ζωή του, τόσο πιο "υψηλόβαθμος" είναι στην Ανάσταση. Ο Heinrich λοιπόν, ως Ναζί, ενσαρκώνεται στον Requiem, ένα από τα εκλεκτά μέλη της ελίτ των βρυκολάκων που κυβερνούν τον κόσμο. Όμως οι αναμνήσεις από τη ζωή του τον ακολουθούν, κάτι που στο Resurrection θεωρείται από κατακριτέο έως αδίκημα. Ο ήρωάς μας (ο διάολος να τον κάνει) περνάει τη τελετή μύησης, από την οποία ελάχιστοι επιζούν, και χρίζεται ιππότης βαμπίρ, ανήκοντας στο τάγμα που υπερασπίζεται τη χώρα της Draconia υπό την αυτού εξοχότητα, τον κόμη Dracula (φυσικά).
Ως vampire knight λοιπόν, ο Requiem πρέπει να πολεμάει τους εχθρούς της Draconia - κυρίως λυκάνθρωπους, λάμιες και ghouls πειρατές - και να κρατάει φυλακισμένα διάφορα "θύματα", των οποίων θα ρουφάει το αίμα για να τρέφεται, όντας απολύτως ελεύθερος να τα μεταχειρίζεται με τον πιο διαστροφικό τρόπο. 'Ομως ο ήρωάς μας θυμάται ακόμα την αγαπημένη του Rebecca, που λόγω της καταγωγής της ως εβραία ενσαρκώθηκε στο Resurrection ως λάμια, ορκισμένη εχθρός των βρυκολάκων. Έτσι ο φίλος μας, ως άλλος Ρωμαίος, προσπαθεί να βρεί την Ιουλιέττα του και να τη σώσει από τον τρομακτικό αυτό κόσμο, με την ανάμνηση της αιχμαλώτισής της από τη Gestapo στην κανονική του ζωή να τον στοιχειώνει ακόμη. Στην πορεία θα συναντήσει (και φυσικά θα πολεμήσει) κάθε λογής τρομακτικά, ανίερα πλάσματα, και θα εμπλακεί σε μία μεγάλη συνομωσία των εχθρών του Dracula για να τον ανατρέψουν, μη μπορώντας όμως να αποφασίσει με ποιά πλευρά να ενταχθεί. Με λίγα λόγια, Κόλαση !
Η σειρά περιέχει ένα ατελείωτο πλήθος χαρακτήρων και τεράτων, εικονογραφημένων με εξαιρετική φαντασία και ικανότητα από τον Olivier Ledroit, με κάθε τόμο να αποκαλύπτει και κάποιον καινούριο, φρικιαστικό εχθρό που πρέπει να αντιμετωπίσει ο ήρωάς μας. Εκτός λοιπόν από το Heinrich και τη Rebecca υπάρχει ο Otto, ο πρώτος βρυκόλακας που συναντάει ο φίλος μας όταν ενσαρκώνεται στο Resurrection, η επίσης βαμπίρα λαίδη Claudia, η οποία προσπαθεί να τον κερδίσει ως μέρος του δικού της, διεστραμμένου παιχνιδιού, ο κόμης Dracula, ο πιο ισχυρός βρυκόλακας του κόσμου που κυβερνάει τη Draconia, ο τεράστιος, τρομακτικός λυκάνθρωπος Torquemada, ο ραδιούργος, σατανικός υπουργός του κόμη Black Sabbat, η ghoul αρχι-πειρατίνα Venus, ο προκαθήμενος των αρχαιολόγων αρχι-Ιεροφάντης, η λαίδη Bathory και πολλοί, πολλοί ακόμα φοβεροί χαρακτήρες.
Σίγουρα η υπόθεση δεν είναι τίποτε το "ψαγμένο" ή "φιλοσοφημένο", και μάλλον θα εντυπωσιάσει περισσότερο τους μικρότερους σε ηλικία, όμως, ή δεν έχω καταλάβει οτι έχω μεγαλώσει (αρκετά), ή η σειρά είναι σκέτη πώρωση ! Ο Pat Mills πετάει στην ιστορία του διάσπαρτα χιουμοριστικά στοιχεία που κάνουν μία πετυχημένη αντίθεση με την όλη διαστροφή και "σατανίλα", και μάλιστα υπάρχει και κοινωνικό σχόλιο, με διάφορους ιστορικούς χαρακτήρες να κάνουν την εμφάνισή τους και να ... σχολιάζονται (το λέω ευγενικά) ασύστολα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της πειρατίνας Mother Terror, που είναι μία πολύ γνωστή μοναχή Mother T. καμουφλαρισμένη, και της οποίας οι υποτιθέμενες φιλανθρωπίες και η επικείμενη αγιοποίηση ξεφτιλίζονται ανηλεώς. (Το "υποτιθέμενες φιλανθρωπίες" ισχύει απολύτως, όποιος θέλει μπορεί να το ψάξει. Η τύπισσα ήταν η υπέρτατη υποκρίτρια).
Και μη μιλήσουμε για την εικονογράφηση... όχι, ας μιλήσουμε. Είναι απλά ΘΕ-Ι-ΚΗ ! Ή μάλλον, ΔΙΑ-ΒΟ-ΛΙ-ΚΗ !!! Ο Olivier Ledroit χρησιμοποιεί ένα τεράστιο πλήθος επιρροών, από τους Metabarons, το Hellraiser, το Spawn και το Berserk μέχρι το Alien, το Terminator και το Dracula του Coppola, και δημιουργεί έναν ολόκληρο, διαστροφικό κόσμο με gothic και steampunk στοιχεία, που μοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει μέσα από εξώφυλλο black metal (κυρίως οι Cradle of Filth μου ήρθαν στο μυαλό).
Βιβλιογραφία
♦ 1. Resurrection (2000)
♦ 2. Danse Macabre (2001)
♦ 3. Dracula (2002)
♦ 4. The Vampires Ball (2003)
♦ 5. Dragon Blitz (2004)
♦ 6. Hellfire Club (2005)
♦ 7. The Convent of the Blood Sisters (2007)
♦ 8. The Queen of Dead Souls (2008)
♦ 9. Pirate City (2009)
♦ 10. Blood Bath (2010)
♦ 11. Deceased Loves (2012)
Το 2004 ξεκίνησε να εκδίδεται και η spin-off σειρά Claudia Chevalier Vampire, με 4 τόμους να έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής. Συγγραφέας είναι πάλι ο Pat Mills, με άλλον εικονογράφο όμως, οπότε κι εγώ τσαντίστηκα και δεν αναφέρω τίποτε άλλο.
Τελευταίο, geeky σχόλιο: Χάλια το Requiem Vampire Knight (τα λέω ακόμα ανάποδα, και καλά οτι είμαι στο Resurrection - Ναι, τόσο geek). Αίσχος ! Του Σατανά (ωπ, αυτό βγήκε κανονικό). Μπορώ να τη συνεχίσω για πολύ τη μαλακία, οπότε σταματάω. (Ωπ, λίγο ακόμα). Καλό το τσίπουρο χτες (εννοώ χάλια). Οκ, τέλος.
✴ ✴ ✴ † ✴ ✴ ✴
Το Requiem Vampire Knight είναι μία σπάνια συνεργασία μεταξύ δύο εκ των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών σχολών comics - της αγγλικής και της γαλλικής - με αποτέλεσμα μία από τις σκοτεινότερες, αιματηρότερες, πωρωτικότερες και "σατανικότερες" σειρές στην ιστορία της 9ης τέχνης! Δημιουργοί της καρα-cult σειράς είναι ο άγγλος Pat Mills, συνιδρυτής του 2000 AD και συγγραφέας μερικών από τις σημαντικότερες επιτυχίες του θρυλικού περιοδικού (Sláine, Judge Dredd, Nemesis the Warlock, ABC Warriors) και του γάλλου εικονογράφου Olivier Ledroit, ο οποίος δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός πρίν το 2000, όταν και κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος του Requiem.
Η υπόθεση είναι πολύ απλά μία ατελείωτη μάχη μεταξύ σκοτεινών δυνάμεων σε μία διαστροφική παράλληλη διάσταση. Έχουμε βρυκόλακες, λυκάνθρωπους, ghouls, zombies, δράκους, κένταυρους, λάμιες, άρπυιες και πολλά άλλα υπέροχα πλάσματα να ξεπαστρέφονται σε τρελούς αριθμούς και με κάθε λογής ευφάνταστο, φρικιαστικό τρόπο. Είναι τέτοια η σπλατεριά και η ανιερότητα της σειράς που ακόμη και η πολύ ανοιχτόμυαλη 2000 AD ήταν διστακτική να την εκδόσει, και έτσι ο Mills με τον Ledroit ίδρυσαν τη δική τους εταιρεία στη Γαλλία - τη Nickel Editions - για να δώσουν ένα σπίτι στο πνευματικό (μάλλον σατανικό) τους παιδί. Η σειρά έγινε αμέσως τεράστια επιτυχία, τόσο στη Γαλλία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, έχει κερδίσει το Eagle award για το καλύτερο ευρωπαϊκό comic και μετράει ήδη 11 τόμους, με τον τελευταίο να έχει κυκλοφορήσει το Νοέμβριο του 2012. Από τότε, δυστυχώς, ουδέν νεότερο απ'το δυτικό μέτωπο. Ο πρώτος τόμος έχει εκδοθεί και στα ελληνικά, όμως η εταιρεία μάλλον δεν έκρινε απαραίτητη τη συνέχιση της σειράς.
(Εδώ κανονικά θα έβαζα το σήμα "Όσοι είστε κάτω των 18, παρακαλώ μη συνεχίσετε", όμως όποτε το βάζω με κοροϊδεύουν, οπότε απλά το αναφέρω. Πιτσιρίκια, πίσω στις τσόντες σας!)
Η Υπόθεση
Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ο Heinrich, ένας γερμανός στρατιώτης του 3ου Ράιχ που πεθαίνει στο 2ο Παγκόσμιο κάπου στο ανατολικό μέτωπο και ενσαρκώνεται στο σατανικό, αντίστροφο κόσμο που ονομάζεται Resurrection (Ανάσταση, αλλά καμία σχέση). Στον παράξενο αυτό κόσμο όλα είναι αντεστραμμένα - ο χρόνος κυλάει ανάποδα, η αγάπη θεωρείται διαστροφή, εκεί που στον κόσμο μας έχει στεριά υπάρχουν θάλασσες φωτιάς, αντί για "Να πας στο διάολο" λένε "Να πας στο θεό" και διάφορα άλλα χαριτωμένα. Όμως το πιο παράξενο από όλα είναι οτι κατοικείται από τα πιο αποτρόπαια πλάσματα, με την κακία, την προδοσία, το σαδισμό και τα βασανιστήρια να αποτελούν την κανονική, αποδεκτή συμπεριφορά. Όσο πιο κακός ήταν κάποιος στη ζωή του, τόσο πιο "υψηλόβαθμος" είναι στην Ανάσταση. Ο Heinrich λοιπόν, ως Ναζί, ενσαρκώνεται στον Requiem, ένα από τα εκλεκτά μέλη της ελίτ των βρυκολάκων που κυβερνούν τον κόσμο. Όμως οι αναμνήσεις από τη ζωή του τον ακολουθούν, κάτι που στο Resurrection θεωρείται από κατακριτέο έως αδίκημα. Ο ήρωάς μας (ο διάολος να τον κάνει) περνάει τη τελετή μύησης, από την οποία ελάχιστοι επιζούν, και χρίζεται ιππότης βαμπίρ, ανήκοντας στο τάγμα που υπερασπίζεται τη χώρα της Draconia υπό την αυτού εξοχότητα, τον κόμη Dracula (φυσικά).
Ως vampire knight λοιπόν, ο Requiem πρέπει να πολεμάει τους εχθρούς της Draconia - κυρίως λυκάνθρωπους, λάμιες και ghouls πειρατές - και να κρατάει φυλακισμένα διάφορα "θύματα", των οποίων θα ρουφάει το αίμα για να τρέφεται, όντας απολύτως ελεύθερος να τα μεταχειρίζεται με τον πιο διαστροφικό τρόπο. 'Ομως ο ήρωάς μας θυμάται ακόμα την αγαπημένη του Rebecca, που λόγω της καταγωγής της ως εβραία ενσαρκώθηκε στο Resurrection ως λάμια, ορκισμένη εχθρός των βρυκολάκων. Έτσι ο φίλος μας, ως άλλος Ρωμαίος, προσπαθεί να βρεί την Ιουλιέττα του και να τη σώσει από τον τρομακτικό αυτό κόσμο, με την ανάμνηση της αιχμαλώτισής της από τη Gestapo στην κανονική του ζωή να τον στοιχειώνει ακόμη. Στην πορεία θα συναντήσει (και φυσικά θα πολεμήσει) κάθε λογής τρομακτικά, ανίερα πλάσματα, και θα εμπλακεί σε μία μεγάλη συνομωσία των εχθρών του Dracula για να τον ανατρέψουν, μη μπορώντας όμως να αποφασίσει με ποιά πλευρά να ενταχθεί. Με λίγα λόγια, Κόλαση !
✴ ✴ ✴ † ✴ ✴ ✴
Η σειρά περιέχει ένα ατελείωτο πλήθος χαρακτήρων και τεράτων, εικονογραφημένων με εξαιρετική φαντασία και ικανότητα από τον Olivier Ledroit, με κάθε τόμο να αποκαλύπτει και κάποιον καινούριο, φρικιαστικό εχθρό που πρέπει να αντιμετωπίσει ο ήρωάς μας. Εκτός λοιπόν από το Heinrich και τη Rebecca υπάρχει ο Otto, ο πρώτος βρυκόλακας που συναντάει ο φίλος μας όταν ενσαρκώνεται στο Resurrection, η επίσης βαμπίρα λαίδη Claudia, η οποία προσπαθεί να τον κερδίσει ως μέρος του δικού της, διεστραμμένου παιχνιδιού, ο κόμης Dracula, ο πιο ισχυρός βρυκόλακας του κόσμου που κυβερνάει τη Draconia, ο τεράστιος, τρομακτικός λυκάνθρωπος Torquemada, ο ραδιούργος, σατανικός υπουργός του κόμη Black Sabbat, η ghoul αρχι-πειρατίνα Venus, ο προκαθήμενος των αρχαιολόγων αρχι-Ιεροφάντης, η λαίδη Bathory και πολλοί, πολλοί ακόμα φοβεροί χαρακτήρες.
Σίγουρα η υπόθεση δεν είναι τίποτε το "ψαγμένο" ή "φιλοσοφημένο", και μάλλον θα εντυπωσιάσει περισσότερο τους μικρότερους σε ηλικία, όμως, ή δεν έχω καταλάβει οτι έχω μεγαλώσει (αρκετά), ή η σειρά είναι σκέτη πώρωση ! Ο Pat Mills πετάει στην ιστορία του διάσπαρτα χιουμοριστικά στοιχεία που κάνουν μία πετυχημένη αντίθεση με την όλη διαστροφή και "σατανίλα", και μάλιστα υπάρχει και κοινωνικό σχόλιο, με διάφορους ιστορικούς χαρακτήρες να κάνουν την εμφάνισή τους και να ... σχολιάζονται (το λέω ευγενικά) ασύστολα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της πειρατίνας Mother Terror, που είναι μία πολύ γνωστή μοναχή Mother T. καμουφλαρισμένη, και της οποίας οι υποτιθέμενες φιλανθρωπίες και η επικείμενη αγιοποίηση ξεφτιλίζονται ανηλεώς. (Το "υποτιθέμενες φιλανθρωπίες" ισχύει απολύτως, όποιος θέλει μπορεί να το ψάξει. Η τύπισσα ήταν η υπέρτατη υποκρίτρια).
Και μη μιλήσουμε για την εικονογράφηση... όχι, ας μιλήσουμε. Είναι απλά ΘΕ-Ι-ΚΗ ! Ή μάλλον, ΔΙΑ-ΒΟ-ΛΙ-ΚΗ !!! Ο Olivier Ledroit χρησιμοποιεί ένα τεράστιο πλήθος επιρροών, από τους Metabarons, το Hellraiser, το Spawn και το Berserk μέχρι το Alien, το Terminator και το Dracula του Coppola, και δημιουργεί έναν ολόκληρο, διαστροφικό κόσμο με gothic και steampunk στοιχεία, που μοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει μέσα από εξώφυλλο black metal (κυρίως οι Cradle of Filth μου ήρθαν στο μυαλό).
✴ ✴ ✴ † ✴ ✴ ✴
Βιβλιογραφία
♦ 1. Resurrection (2000)
♦ 2. Danse Macabre (2001)
♦ 3. Dracula (2002)
♦ 4. The Vampires Ball (2003)
♦ 5. Dragon Blitz (2004)
♦ 6. Hellfire Club (2005)
♦ 7. The Convent of the Blood Sisters (2007)
♦ 8. The Queen of Dead Souls (2008)
♦ 9. Pirate City (2009)
♦ 10. Blood Bath (2010)
♦ 11. Deceased Loves (2012)
Το 2004 ξεκίνησε να εκδίδεται και η spin-off σειρά Claudia Chevalier Vampire, με 4 τόμους να έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής. Συγγραφέας είναι πάλι ο Pat Mills, με άλλον εικονογράφο όμως, οπότε κι εγώ τσαντίστηκα και δεν αναφέρω τίποτε άλλο.
Τελευταίο, geeky σχόλιο: Χάλια το Requiem Vampire Knight (τα λέω ακόμα ανάποδα, και καλά οτι είμαι στο Resurrection - Ναι, τόσο geek). Αίσχος ! Του Σατανά (ωπ, αυτό βγήκε κανονικό). Μπορώ να τη συνεχίσω για πολύ τη μαλακία, οπότε σταματάω. (Ωπ, λίγο ακόμα). Καλό το τσίπουρο χτες (εννοώ χάλια). Οκ, τέλος.
Πανεμορφη εικονογραφηση, δικαια ενθουσιαστηκες τοσο. Εχω τον 1ο τομο στα ελληνικα, κριμα που δεν το συνεχισαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου φίλε Δημήτρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα το μεγάλο ατού της σειράς είναι η εικονογράφηση, το σενάριο δεν είναι τίποτε το ιδιαίτερα πρωτότυπο. Στα αγγλικά μπορείς να βρείς τους 10 από τους 11 τόμους πάντως (στο Public του Συντάγματος τους έχω πετύχει σίγουρα).