Κυριακή 19 Ιουνίου 2016

OPUS

Ένα εξαιρετικό, ανολοκλήρωτο Magnus Opus

Ο Satoshi Kon (1963-2010) ήταν ένας πολύ καλός σκηνοθέτης animated ταινιών και mangaka, γνωστός περισσότερο για την πρώτη του ιδιότητα από τις εξαιρετικές ταινίες Perfect Blue (1997), Millennium Actress (2001), Tokyo Godfathers (2003) και Paprika (2006), αλλά και την, επίσης υπέροχη animated σειρά Paranoia Agent (2004).

Πρίν αφοσιωθεί στη σκηνοθεσία anime όμως, ο Kon είχε δείξει δείγματα του μεγάλου ταλέντου του στο χώρο των manga, δημιουργώντας αρκετές σύντομες ιστορίες, βοηθώντας τον Katsuhiro Otomo στο σχεδιασμό backgrounds του αριστουργηματικού AKIRA, και δουλεύοντας όποτε έβρισκε χρόνο σε μερικά προσωπικά projects. Οι σύντομες ιστορίες του συλλέχθηκαν μεταφρασμένες στα αγγλικά το Μάιο του 2015 με τίτλο Dream Fossil από την εταιρεία Vertical, και από τις μεγαλύτερες δουλειές του ξεχωρίζει το εκπληκτικό OPUS, που εκδόθηκε στην Ιαπωνία το 2010 σε 2 τόμους από την εταιρεία Tokuma Shoten, και στα αγγλικά σε 1 τόμο από τη Dark Horse το Νοέμβριο του 2014.

Το OPUS ξεκίνησε να δημοσιεύεται το 1995 σε συνέχειες στο διμηνιαίο περιοδικό Comic Guys, όμως ένα χρόνο αργότερα το περιοδικό σταμάτησε να εκδίδεται, και έτσι η ιστορία έμεινε ανολοκλήρωτη. Οι τόμοι που έχουν κυκλοφορήσει περιέχουν 10 επιπλέον σελίδες με πρόχειρα σχέδια του καλλιτέχνη, που προχωράνε την ιστορία λίγο παραπέρα, χωρίς όμως να διαφαίνεται κάποιο φινάλε. Ο Kon είχε υποσχεθεί οτι στο μέλλον θα κυκλοφορήσει ένα ταιριαστό τέλος για τους ήρωές του, όμως λόγω του αυξημένου φόρτου εργασίας από τις σκηνοθετικές δουλειές του, αλλά και φυσικά του πρόωρου θανάτου του σε ηλικία μόλις 46 ετών, το OPUS έμελλε να μείνει για πάντα ανολοκλήρωτο, αντανακλώντας με πικρό τρόπο τη ζωή του δημιουργού του.






Η υπόθεση του Opus ξεκινάει με τον κομίστα Chikara Nagai να έχει μόλις ολοκληρώσει την περιπετειώδη manga σειρά του, Resonance. Στην τελική σκηνή η πρωταγωνίστριά του, η τηλεπαθητική ερευνήτρια Satoko Miura μάχεται εναντίον του σατανικού Masque, ενός εγκληματία που έχει την ικανότητα να ελέγχει το μυαλό των ανθρώπων. Ο βοηθητικός χαρακτήρας Lin, που έχει ψυχικές δυνάμεις, θυσιάζεται για να νικηθεί τελικά η Μάσκα. Όμως, ο Lin δεν είναι ευχαριστημένος με το φινάλε της ιστορίας, και έτσι έρχεται στον κόσμο του δημιουργού του και κλέβει τη σελίδα του manga που δείχνει το θάνατό του, με σκοπό να αλλάξει τη μοίρα του. Ο αποσβολωμένος Chikara τον κυνηγάει, για να βρεθεί... ρουφηγμένος μέσα στην ίδια του την ιστορία, και μάλιστα στο σημείο της τελικής μάχης. Όμως ο Lin δε σκοπεύει πια να εμφανιστεί και να χάσει τη ζωή του.

Ο Chikara και η Satoko ξεφεύγουν τελικά από τη Μάσκα, με τον καλλιτέχνη να προσπαθεί να πείσει την όμορφη ηρωίδα ότι είναι... ο δημιουργός της. Αυτή φυσικά δεν τον πιστεύει, όμως όταν η Μάσκα θα ελέγξει το μυαλό του mangaka, θα αρχίσουν να εμφανίζονται ρωγμές ανάμεσα στους δύο κόσμους, τις οποίες ο πανούργος εγκληματίας θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί. Η Satoko τελικά θα αναγκαστεί να πειστεί, και οι δυο τους θα ταξιδέψουν αρκετές φορές ανάμεσα στις δύο διαστάσεις αλλά και σε... προηγούμενους τόμους του manga, κυνηγώντας τον Lin που θα επιχειρήσει να αλλάξει το παρελθόν για να γλιτώσει την προδιαγεγραμμένη μοίρα του.

Τελικά ... δεν ξέρουμε ! Δυστυχώς, όπως προείπαμε, η συναρπαστική αυτή περιπέτεια στα σύνορα της φαντασίας και της πραγματικότητας έμελλε να μείνει ανολοκλήρωτη. Πολύ κρίμα !






Αυτή η δύσκολη διάκριση ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, το λογικό και το παράλογο, την αλήθεια και την παραίσθηση, είναι το απόλυτο σήμα κατατεθέν του Satoshi Kon σε όλες τις δουλειές του, με το Opus ασφαλώς να μην αποτελεί εξαίρεση. Η ιδέα του δημιουργού που βυθίζεται μέσα στο ίδιο του το έργο δεν είναι βεβαίως και η πλέον πρωτότυπη, όμως ο Kon τη χειρίζεται πολύ έξυπνα και με αρκετούς πειραματισμούς, τόσο σεναριακά όσο και εικονογραφικά. Και αφού μιλήσαμε για εικονογράφηση, η ομοιότητα με το καλλιτεχνικό στυλ του τεράστιου Katsuhiro Otomo είναι μεγάλη, αφού όπως είπαμε ο Kon υπήρξε βοηθός του. Αυτό φυσικά μόνο ως κοπλιμέντο ειπώνεται, με το συνολικό εικονογραφικό αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικό. Το θεότρελο σενάριο αφήνει χώρο για ατελείωτο πειραματισμό στις συνθέσεις των σελίδων, και ο ιάπωνας καλλιτέχνης δεν αφήνει την ευκαιρία ανεκλμετάλλευτη.

Κάνοντας ευφυέστατη χρήση της τεχνικής του σπασίματος του 4ου τοίχου* μέσα στο ίδιο το manga, ο ταλαντούχος καλλιτέχνης δημιουργεί μία υπέροχη, χαοτική σύγχυση σε πολλά επίπεδα, με τη δράση να μεταφέρεται συνεχώς μέσα και έξω από τις σελίδες του manga μέσα στο manga του, του Resonance. Τα πρόχειρα σχεδιασμένα backgrounds διαλύονται, ένας ζωγραφισμένος δράκος πάνω σε μία λευκή σελίδα μπορεί να ζωντανέψει, και ένας χαρακτήρας που δεν είναι ικανοποιημένος με το "ρόλο" του μπορεί να τα βάλει με τον ίδιο του το δημιουργό. Έπος. Ή μάλλον, Opus !

* Σεναριακό τέχνασμα στο οποίο οι χαρακτήρες γνωρίζουν οτι είναι πρωταγωνιστές ενός έργου, οτι είναι δημιουργήματα της φαντασίας κάποιου άλλου.






Οι δύο σελίδες που ακολουθούν είναι από τις 10 επιπλέον που σχεδίασε πρόχειρα ο Satoshi Kon μετά τη διακοπή του περιοδικού στο οποίο δημοσιευόταν το Opus. Εδώ, βλέπουμε ένα ακόμη σπάσιμο του 4ου τοίχου, με τον Chikara να έρχεται στο δικό μας κόσμο και να συνομιλεί με τον δημιουργό του, απαιτώντας ένα κατάλληλο φινάλε για την ιστορία του(ς). Φανταστείτε να συνεχιζόταν αυτή η γοητευτική μέσα στην πολυπλοκότητά της υπόθεση. Δε θα έμενε ούτε τοίχος όρθιος. Όχι 4ος, ούτε 24ος ! Θα έπαιρνε τη βαριοπούλα της εξαιρετικής του φαντασίας ο αδικοχαμένος αυτός δημιουργός, και θα τα γκρέμιζε όλα. Κρίμα !



2 σχόλια:

  1. Φαίνεται όντως πολύ καλό, όπως τα λες φίλε Χρήστο. Πάντα μου άρεσαν τα σενάρια που παίζουν ανάμεσα στο αληθινό και το φανταστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό απόγευμα φίλε Jim !
      Είναι πολύ καλό, πολύ πειραματικό και πολύ εμπνευσμένο. Στο συγκεκριμένο στυλ "δεν ξέρω πού βρίσκομαι, στον ύπνο ή στον ξύπνιο", ο Satoshi Kon είναι ένας από του κορυφαίους. Αξίζει να το τσεκάρεις.

      Διαγραφή