Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

The Chuckling Whatsit

Ένα γοητευτικό γαϊτανάκι του τρόμου

Ο Richard Sala είναι ένας πολύ καλός αμερικανός δημιουργός που ειδικεύεται στις παράξενες ιστορίες μυστηρίου και τρόμου, με μία εξαιρετική ατμοσφαιρική αφήγηση και ένα ιδιαίτερο και αμέσως αναγνωρίσιμο εικονογραφικό στύλ που τον έχει καθιερώσει ως έναν από τους σπουδαιότερους σύγχρονους εκπροσώπους του horror genre. Με έντονες επιρροές από το έργο του Edward Gorey, τα comics του είναι μία γοητευτική μίξη χιούμορ, τρόμου και noir, στο πνεύμα των παλιών pulp μυθιστορημάτων.

Το The Chuckling Whatsit, η δουλειά που τον έκανε διάσημο, είναι ένα μακάβριο και αγωνιώδες θρίλερ μυστηρίου που μνημονεύεται από κοινό, κριτικούς και δημιουργούς ως το έργο που επαναπροσδιόρισε και στιγμάτισε το είδος στη δεκαετία του 90. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά σε συνέχειες στην εξαιρετική ανθολογία εναλλακτικών comics Zero Zero της εταιρείας Fantagraphics, από το τεύχος #2 (Μάιος 1995) έως το τεύχος #18 (Ιούλιος 1997), και το 1997 εκδόθηκε ολοκληρωμένο από την ίδια εταιρεία.

Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από τη στρωμένη με πτώματα αναζήτηση του αντικειμένου του τίτλου, o οποίος μπορεί να μεταφραστεί ελεύθερα ως "Το πράγμα που σιγογελάει" (whatsit: a person or thing whose name one cannot recall, does not know, or does not wish to specify). Αυτό το πράγμα λοιπόν είναι ένα ανατριχιαστικό κουκλάκι με μία θηλιά περασμένη στο λαιμό που βγάζει ένα σιγανό, επίσης ανατριχιαστικό γέλιο όταν ταρακουνηθεί, και λέγεται οτι είναι φτιαγμένο από ανθρώπινο δέρμα και τρίχες (!)

Η ιστορία μας ξεκινάει με μία σειρά από μυστηριώδεις και αποτρόπαιες δολοφονίες διαφόρων επιφανών αστρολόγων. Ο δολοφόνος, ένας τερατώδης άντρας που φοράει μία τελετουργική μάσκα πανομοιότυπη με το πρόσωπο του whatsit, μοιάζει να είναι ο ίδιος μίας παλιάς υπόθεσης παρόμοιων εγκλημάτων που δεν είχαν εξιχνιαστεί ποτέ. Μία μυστική λέσχη serial killers προσπαθεί να τον εντοπίσει, πιστεύοντας οτι είναι ένα πρώην μέλος τους που είχε εξαφανιστεί πρίν πολλά χρόνια. Εν τω μεταξύ, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, ο άνεργος συγγραφέας Broom, ξεκινάει να ερευνά μία όμορφη γυναίκα που είδε σε μία φωτογραφία, και μπλέκεται στη σκοτεινή αυτή υπόθεση που έχει επίκεντρο το whatsit, με ένα γκροτέσκο θίασο χαρακτήρων να παίρνει μέρος στο κυνήγι του "θησαυρού". Μανιακοί συλλέκτες τέχνης, όμορφες femmes fatales, περισσότεροι από ένας μασκοφόροι ψυχοπαθείς δολοφόνοι, αθώα κοριτσόπουλα, περιθωριακοί καλλιτέχνες και διάφοροι άλλοι χαριτωμένοι τύποι μπαίνουν στο μακάβριο χορό, και όλα δείχνουν οτι το κλειδί του μυστηρίου βρίσκεται .... εεεπ ! Στοπ !






Ο Richard Sala στη δουλειά που τον καθιέρωσε πλέκει ένα σκοτεινό ιστό μυστηρίου, μία λαβυρινθώδη πλοκή με ένα συνοθύλευμα γοητευτικών, αποκρουστικών χαρακτήρων που, αν και μερικές φορές ξεφεύγει από τον έλεγχό του και μπερδεύεται υπερβολικά, μαγνητίζει τον αναγνώστη και τον παρασύρει σε έναν ονειρικό, ή μάλλον εφιαλτικό κόσμο γοτθικού τρόμου. Η αστρολογία μπλέκεται με την τέχνη, οι βουβές ταινίες τρόμου με τα film noir και οι ιστορίες voodoo με την pulp λογοτεχνία σε ένα έργο-ορόσημο των horror comics. Οι διάσπαρτες σε όλο το βιβλίο πινελιές χιούμορ προσθέτουν ποικιλία και γοητεία στο μίγμα, θυμίζοντας έντονα τον πρώτο διδάξαντα του συγκεκριμένου ύφους, Edward Gorey, και τον μιμητή του (δεν το εννοώ άσχημα) Tim Burton.

H υπέροχη εικονογράφηση (τουλάχιστον για εμένα, σε κάποιους δεν αρέσει) είναι μία πολύ πετυχημένη μίξη χαρακτικής, της δουλειάς του Gorey και του γερμανικού εξπρεσσιονισμού της δεκαετίας του 1920, θυμίζοντας έντονα την ταινία Das kabinett des Dr. Caligari. Και όλα αυτά μέσω του μακάβριου, γκροτέσκου καλλιτεχνικού πρίσματος του Richard Sala που δημιουργεί αυτή την τόσο ιδιαίτερη και απόκοσμη ατμόσφαιρα και κατατάσσει το The Chuckling Whatsit στα σύγχρονα αριστουργήματα του είδους.






Το εξώφυλλο του Zero Zero #2, που περιείχε το πρώτο μέρος του The Chuckling Whatsit




4 σχόλια:

  1. αυτο μαρεσει παρα μα παρα πολυ. τον αγαπω το ριτσαρντ σαλα ειδικα την ατμοσφαιρα που φτιαχνει. η εικονογραφηση ειναι ωραια αλλα οχι αριστουργημα αλλα ετσι κι

    αλλιως η ιστορια ειναι που μετραει περισσοτερο και αυτη η ιστορια ειναι φοβερη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χα χαχ α χα, δε σε προλαβαίνω !
    Ναι, κι εμένα μ'αρέσει πάρα πολύ, και η υπόθεση αλλά και η εικονογράφηση. Τη βρίσκω πολύ σκοτεινή και ταιριαστή στο ύφος των ιστοριών του Sala. Θα σου αποκαλύψω και ένα σκοτεινό μυστικό: θα ανεβάσω σύντομα ανάρτηση και με την Peculia, μία από τις πιο γνωστές ηρωίδες του - φαντάζομαι την ξέρεις. Σσσσστ, μην το πείς όμως, είναι μυστικό !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ενδιαφερον! αν και απο το πρωτο εξωφυλλο που ειχες ανεβασει δεν ενθουσιαστηκα ιδιαιτερα με το εικονογραφικο στυλ,με το εσωτερικο αλλαξα γνωμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είναι πολύ γοητευτικό και ξεχωριστό το εικονογραφικό του στύλ, δεν το μπερδεύεις με κανένα άλλο. Αλλά και η υπόθεση είναι φανταστική, πολύ σκοτεινή και gothic. Και πολύ spooky ατμόσφαιρα. Γενικά είναι γαμάτο !

      Διαγραφή