Enki Bilal - Ένας Γάλλος κομίστας απο τη Γιουγκοσλαβία
Ο Enki Bilal γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου του 1951 στο Βελιγράδι της, τότε ενωμένης, Γιουγκοσλαβίας. Η μητέρα του ήταν Τσεχοσλοβάκα, και ο πατέρας του Βόσνιος (και παλαιότερα προσωπικός ράφτης του στρατηγού Τίτο). Η περίοδος που μεγάλωσε ο μικρός Enki (χαϊδευτικό του Enes) ήταν ταραχώδης, λόγω της σχετικά πρόσφατης λήξης του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, τα σημάδια του οποίου ήταν χαραγμένα παντού στη χώρα. Σε ηλικά 9 ετών μετανάστευσε με τους γονείς του στη Γαλλία. Εκεί, στα 14 του, γνώρισε τον δημιουργό του Asterix, τον μεγάλο René Goscinny, ο οποίος εκτίμησε το ταλέντο του και τον πήρε στο περιοδικό του, το "νηπιαγωγείο" κάθε πρωτοεμφανιζόμενου κομίστα της εποχής, το Pilote, ως πολιτικό γελοιογράφο. Το 1972 εκδίδει την πρώτη του δουλειά, με τίτλο "Le Bol Maudit". Έτσι, με την παρότρυνση και στήριξη του Goscinny, ξεκίνησε η μεγάλη πορεία του Βαλκάνιου δημιουργού στον χώρο των comics.
La trilogie Nikopol - Η υπόθεση
La Femme piège (Η Γυναίκα Παγίδα) - 1986
Το δεύτερο μέρος της τριλογίας συνεχίζει 2 χρόνια μετά το τέλος του πρώτου, και ακολουθεί τη ρεπόρτερ Jill Bioskop σε ένα ταξίδι ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, σε μία μάχη εναντίον της μνήμης της, με μοναδικά όπλα τα κόκκινα χαπάκια που παίρνει, και μία κεραία (!). Και τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν στο παιχνίδι μπαίνει ο Nikopol, πρόσφατα απολυμένος απο ψυχιατρική κλινική, ο (συνομήλικος ) γιος του, και φυσικά ο Horus. Και τα πτώματα συνεχίζουν να στοιβάζονται στη μπανιέρα...
Froid Équateur (Κρύος Ισημερινός) - 1992
Το τελευταίο μέρος της τριλογίας. Έτος 2034. Αυτή τη φορά ακολουθούμε τον Niko Nikopol, γιο του ήρωα της ιστορίας μας, στα βάθη της Αφρικής και την πόλη του Ισημερινού, όπου παραδόξως χιονίζει ασταμάτητα. Εκεί συγκεντρώνεται ένα παράξενο πλήθος ανθρώπων, ζώων και θεών. Ο πατέρας του, οι θεοί Horus και Anubis, η Jill Bioskop, και επίσης πρωταθλητές του chess boxing *, ζεύγη ζώων για μια νέα κιβωτό του Νώε και μυστηριώδεις τρομοκρατικές οργανώσεις μπλέκονται στο γαϊτανάκι που συνοψίζει την παράδοξη, όσο και μαγευτική αυτή ιστορία.
(*) Το Chess Boxing είναι πλέον υπαρκτό άθλημα, εμπνευσμένο ασφαλώς απο το comic του Bilal.
Η επόμενη μεγάλη δουλειά του, καταξιωμένου πια, κομίστα, είναι η Hatzfeld Quadrilogie ή Quadrilogie du monstre (Τετραλογία του Τέρατος). Το 1998 εκδόθηκε το πρώτο μέρος, Le sommeil du monstre (Ο ύπνος του Τέρατος), και το τελευταίο κεφάλαιο με τίτλο Quatre? (Τέσσερα?) ολοκληρώθηκε το 2007. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω απο 3 ανθρώπους, τον Nike, τον Amir και τη Leyla, που τους συνδέουν στενοί δεσμοί απο τα παιδικά τους χρόνια σε ορφανοτροφείο του Sarajevo, την εποχή του Γιουγκοσλαβικού πολέμου. Ο Nike Hatzfeld, ο κεντρικός ήρωας της τετραλογίας, διαθέτει το χάρισμα (?) της υπερτροφικής μνήμης, και προσπαθεί να φτάσει στο σημείο να θυμηθεί τα πρώτα δευτερόλεπτα της ζωής του. Μέχρι τώρα πάντως, έχει επαναφέρει στην εκπληκτική του μνήμη τον όρκο που έδωσε στον εαυτό του, μόλις 18 ημερών, to 1993, να ξαναβρεί και να προστατεύει πάντα τον Amir και τη Leyla, τους οποίους η μοίρα απομάκρυνε απο κοντά του.
Το έτος είναι πλέον 2023. Ο Nike είναι 33 χρονών, και η σύγχρονη πραγματικότητα συνταράσσεται απο το ξέσπασμα μιας νεο-σκοταδιστικής θρησκευτικής αποκάλυψης. Τα δημοκρατικά κράτη, υπο την απειλή του ριζοσπαστικού μονοθεϊστικού κινήματος που ονομάζεται Σκοταδιστικό Τάγμα, εμπλέκονται σε ένα χορό βίαιης παγκοσμιοποίησης και τρομοκρατίας, ενορχηστρωμένο απο τον μυστηριώδη δόκτορα Optus Warhole. Ο Warhole, που αυτοαποκαλείται "Η ενσάρκωση του ύψιστου κακού", θέλει να δεί την παγκόσμια σκέψη, την επιστήμη, και γενικότερα τον πολιτισμό να αφανίζονται. Σ'αυτό το εφιαλτικό σκηνικό, ο Nike αγωνίζεται να εκπληρώσει τον όρκο του, να προστατεύσει τη μύτη του, που έχει την τάση να σπάει βίαια, και να τιθασεύσει τις ανεξερεύνητες δυνατότητες της μνήμης του.
Η Τετραλογία του Τέρατος είναι ένα έργο σχετικό, πρώτα απ'όλα, με τη μνήμη. Τη μνήμη την ατομική και τη συλλογική, μέσα στο γενικότερο κλίμα της παγκοσμιοποίησης και της απώλειας της εθνικής ταυτότητας. Εδώ ο Bilal φανερώνει τις Βαλκανικές του καταβολές, και την ανησυχία και τη θλίψη του για την πορεία και το μέλλον της γενέτειρας του της Γιουγκοσλαβίας. Αυτή του η συναισθηματική φόρτιση με το αντικείμενο που πραγματεύεται, ενισχύεται απο το πιο ρευστό, χαοτικό σχεδόν καλλιτεχνικό στύλ που χρησιμοποιεί, εξελίσσοντας το γνωστό, πιο κλασσικό ύφος του.
Ο Enki Bilal γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου του 1951 στο Βελιγράδι της, τότε ενωμένης, Γιουγκοσλαβίας. Η μητέρα του ήταν Τσεχοσλοβάκα, και ο πατέρας του Βόσνιος (και παλαιότερα προσωπικός ράφτης του στρατηγού Τίτο). Η περίοδος που μεγάλωσε ο μικρός Enki (χαϊδευτικό του Enes) ήταν ταραχώδης, λόγω της σχετικά πρόσφατης λήξης του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, τα σημάδια του οποίου ήταν χαραγμένα παντού στη χώρα. Σε ηλικά 9 ετών μετανάστευσε με τους γονείς του στη Γαλλία. Εκεί, στα 14 του, γνώρισε τον δημιουργό του Asterix, τον μεγάλο René Goscinny, ο οποίος εκτίμησε το ταλέντο του και τον πήρε στο περιοδικό του, το "νηπιαγωγείο" κάθε πρωτοεμφανιζόμενου κομίστα της εποχής, το Pilote, ως πολιτικό γελοιογράφο. Το 1972 εκδίδει την πρώτη του δουλειά, με τίτλο "Le Bol Maudit". Έτσι, με την παρότρυνση και στήριξη του Goscinny, ξεκίνησε η μεγάλη πορεία του Βαλκάνιου δημιουργού στον χώρο των comics.
Στο Pilote, ο Bilal θα γνωρίσει τον σεναριογράφο Pierre Christin, με τον οποίο θα συνεργαστεί στη δημιουργία πολυάριθμων σκοτεινών, σουρρεαλιστικών ιστοριών, με γενικό τίτλο Légendes d'Aujourd'hui (Μύθοι του Σήμερα). Πιο αξιόλογες απο τις συνεργασίες αυτές είναι οι : La ville qui n'existait pas (Η Πόλη που δεν υπήρχε), Le Vaisseau de pierre (Πλοίο απο Πέτρα), Les Phalanges de l'ordre noir (Οι Φάλαγγες της Μαύρης Τάξης) και Partie de chasse (Παρτίδα Κυνηγιού).
Το 1980 θα ξεκινήσει να σχεδιάζει την πρώτη απο τις 3 ιστορίες (La Foire aux immortels - Η Γιορτή των Αθανάτων, La Femme piège - Η Γυναίκα Παγίδα, Froid Équateur - Κρύος Ισημερινός) που απαρτίζουν την πιο γνωστή, και πολυβραβευμένη του δουλειά, την λεγόμενη La trilogie Nikopol. Η τριλογία θα ολοκληρωθεί 12 χρόνια αργότερα, χρονικό διάστημα στο οποίο ο πολυάσχολος Βαλκάνιος είχε εκδόσει αρκετές άλλες, γράφοντας πλέον ο ίδιος και τα σενάρια των ιστοριών του.
La Foire aux immortels (Η Γιορτή των Αθανάτων) - 1980
Το 1993, το Στρατιωτικό Δικαστήριο καταδίκασε τον Alcide Nikopol να παραμείνει σε βαθιά ψύξη για 30 χρόνια στο διάστημα. Το 2023 επιστρέφει στο Παρίσι, για να το βρεί παρηκμασμένο, σε πλήρες χάος, γεμάτο εξωγήινους και διοικούμενο απο τον μεγαλομανή δικτάτορα J.F.Choublanc. Την ίδια στιγμή, ένα πυραμιδοειδές σκάφος με επιβάτες αρχαίους Αιγύπτιους θεούς αιωρείται πάνω απο την πόλη. Ο Nikopol θα βρεθεί αναπάντεχα σύμμαχος με τον φυγάδα θεό Horus, σε έναν αγώνα εναντίον των ισχυρών δυνάμεων της πόλης που διψούν για αθανασία La Femme piège (Η Γυναίκα Παγίδα) - 1986
Το δεύτερο μέρος της τριλογίας συνεχίζει 2 χρόνια μετά το τέλος του πρώτου, και ακολουθεί τη ρεπόρτερ Jill Bioskop σε ένα ταξίδι ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, σε μία μάχη εναντίον της μνήμης της, με μοναδικά όπλα τα κόκκινα χαπάκια που παίρνει, και μία κεραία (!). Και τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν στο παιχνίδι μπαίνει ο Nikopol, πρόσφατα απολυμένος απο ψυχιατρική κλινική, ο (συνομήλικος ) γιος του, και φυσικά ο Horus. Και τα πτώματα συνεχίζουν να στοιβάζονται στη μπανιέρα...
Froid Équateur (Κρύος Ισημερινός) - 1992
Το τελευταίο μέρος της τριλογίας. Έτος 2034. Αυτή τη φορά ακολουθούμε τον Niko Nikopol, γιο του ήρωα της ιστορίας μας, στα βάθη της Αφρικής και την πόλη του Ισημερινού, όπου παραδόξως χιονίζει ασταμάτητα. Εκεί συγκεντρώνεται ένα παράξενο πλήθος ανθρώπων, ζώων και θεών. Ο πατέρας του, οι θεοί Horus και Anubis, η Jill Bioskop, και επίσης πρωταθλητές του chess boxing *, ζεύγη ζώων για μια νέα κιβωτό του Νώε και μυστηριώδεις τρομοκρατικές οργανώσεις μπλέκονται στο γαϊτανάκι που συνοψίζει την παράδοξη, όσο και μαγευτική αυτή ιστορία.
(*) Το Chess Boxing είναι πλέον υπαρκτό άθλημα, εμπνευσμένο ασφαλώς απο το comic του Bilal.
Η επόμενη μεγάλη δουλειά του, καταξιωμένου πια, κομίστα, είναι η Hatzfeld Quadrilogie ή Quadrilogie du monstre (Τετραλογία του Τέρατος). Το 1998 εκδόθηκε το πρώτο μέρος, Le sommeil du monstre (Ο ύπνος του Τέρατος), και το τελευταίο κεφάλαιο με τίτλο Quatre? (Τέσσερα?) ολοκληρώθηκε το 2007. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω απο 3 ανθρώπους, τον Nike, τον Amir και τη Leyla, που τους συνδέουν στενοί δεσμοί απο τα παιδικά τους χρόνια σε ορφανοτροφείο του Sarajevo, την εποχή του Γιουγκοσλαβικού πολέμου. Ο Nike Hatzfeld, ο κεντρικός ήρωας της τετραλογίας, διαθέτει το χάρισμα (?) της υπερτροφικής μνήμης, και προσπαθεί να φτάσει στο σημείο να θυμηθεί τα πρώτα δευτερόλεπτα της ζωής του. Μέχρι τώρα πάντως, έχει επαναφέρει στην εκπληκτική του μνήμη τον όρκο που έδωσε στον εαυτό του, μόλις 18 ημερών, to 1993, να ξαναβρεί και να προστατεύει πάντα τον Amir και τη Leyla, τους οποίους η μοίρα απομάκρυνε απο κοντά του.
Το έτος είναι πλέον 2023. Ο Nike είναι 33 χρονών, και η σύγχρονη πραγματικότητα συνταράσσεται απο το ξέσπασμα μιας νεο-σκοταδιστικής θρησκευτικής αποκάλυψης. Τα δημοκρατικά κράτη, υπο την απειλή του ριζοσπαστικού μονοθεϊστικού κινήματος που ονομάζεται Σκοταδιστικό Τάγμα, εμπλέκονται σε ένα χορό βίαιης παγκοσμιοποίησης και τρομοκρατίας, ενορχηστρωμένο απο τον μυστηριώδη δόκτορα Optus Warhole. Ο Warhole, που αυτοαποκαλείται "Η ενσάρκωση του ύψιστου κακού", θέλει να δεί την παγκόσμια σκέψη, την επιστήμη, και γενικότερα τον πολιτισμό να αφανίζονται. Σ'αυτό το εφιαλτικό σκηνικό, ο Nike αγωνίζεται να εκπληρώσει τον όρκο του, να προστατεύσει τη μύτη του, που έχει την τάση να σπάει βίαια, και να τιθασεύσει τις ανεξερεύνητες δυνατότητες της μνήμης του.
Η Τετραλογία του Τέρατος είναι ένα έργο σχετικό, πρώτα απ'όλα, με τη μνήμη. Τη μνήμη την ατομική και τη συλλογική, μέσα στο γενικότερο κλίμα της παγκοσμιοποίησης και της απώλειας της εθνικής ταυτότητας. Εδώ ο Bilal φανερώνει τις Βαλκανικές του καταβολές, και την ανησυχία και τη θλίψη του για την πορεία και το μέλλον της γενέτειρας του της Γιουγκοσλαβίας. Αυτή του η συναισθηματική φόρτιση με το αντικείμενο που πραγματεύεται, ενισχύεται απο το πιο ρευστό, χαοτικό σχεδόν καλλιτεχνικό στύλ που χρησιμοποιεί, εξελίσσοντας το γνωστό, πιο κλασσικό ύφος του.
Βιβλιογραφία
1.Σε σενάριο Pierre Christin
La Croisière des oubliés (The Cruise of Lost Souls, 1975)
Le Vaisseau de pierre (Ship of Stone, 1976)
La ville qui n'existait pas (The Town That Didn't Exist, 1977)
Les Phalanges de l'ordre noir (The Black Order Brigade, 1979)
Crux universalis (1982)
Partie de chasse (The Hunting Party, 1983)
Coeurs sanglants et autres faits divers (Bleeding Hearts and Other Stories, 1988)
2.La Trilogie Nikopol
La Foire aux immortels (The Carnival of Immortals, 1980)
La Femme piège (The Woman Trap, 1986)
Froid Équateur (Equator Cold, 1992)
3.Hatzfeld Quadrilogie
Le sommeil du monstre (The Dormant Beast, 1998)
32 Décembre (December 32, 2003)
Rendez-vous à Paris (2006)
Quatre? (Four?, 2007)
4.Άλλα έργα
Mémoires d'outre-espace, Histoires courtes 1974-1977 (Memories From Outer Space, 1978)
Exterminateur 17 (Exterminator 17, 1979 - σε σενάριο by Jean-Pierre Dionnet)
Los Angeles - L'Étoile oubliée de Laurie Bloom (Los Angeles - The Forgotten Star of Laurie Bloom, 1984)
Hors Jeu (Off Play, 1987 - σε σενάριο Patrick Cauvin)
Bleu Sang (Blue Blood, 1994)
Mémoires d'autre temps, Histoires courtes 1971-1981 (Memories From Other Times, 1996)
EnkiBilalAnDeuxMilleUn (EnkiBilalInTwoThousandOne, 1996)
Tykho Moon - livre d'un film (Tykho Moon - Book of a film, 1996)
Un siècle d'Amour (A century of Love , 1999)
Le Sarcophage (The Sarcophagus, 2000)
Magma (2000)
Links
Enki Bilal @ wikipedia
Enki Bilal's official site (french)
http://lambiek.net/artists/b/bilal.htm
http://www.kustu.com/w2/en:enki_bilal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου