Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Sexy Fairytale Fantasies

Τα παραμυθένια κορίτσια του J.Scott Campbell

Ο J.Scott Campbell είναι ένας εξαιρετικός εικονογράφος του κόσμου των comics, με μία πολύ ενδιαφέρουσα "εξειδίκευση" - ζωγραφίζει μερικές από τις πιο όμορφες και sexy γυναίκες που έχουν αποτυπωθεί ποτέ σε χαρτί. Γιατί είπαμε, καλή η "ποιότητα" και τα εναλλακτικά comics, αλλά και το μπανιστήρι του θεούλη είναι (πιπέρι στο στόμα, βλάσφημε !). Ο J ο Scott λοιπόν, γνωστός για τη δουλειά του (είπαμε, τις γυναίκες) στο κατά τα άλλα αδιάφορο Danger Girl και το... συμπαθητικούλι Gen 13, είναι περιζήτητος στην αμερικάνικη βιομηχανία comics για τα εξώφυλλά του και γενικά για τις εικονογραφήσεις του, τις οποίες κυκλοφορεί σε ημερολόγια, artbooks, και διάφορα άλλα formats.

Μία από τις καλύτερες θεματικές ενότητες που έχει ασχοληθεί είναι και το Fairytale Fantasies, αποτυπώνοντας γνωστές ηρωίδες παραμυθιών σε sexy πόζες που δίνουν μια άλλη διάσταση στις αγαπημένες αυτές, λαϊκές ιστορίες.

Αρκετά είπαμε όμως, πάμε και να δούμε τί φτιάχνει ο κύριος Campbell




















J.Scott Campbell gallery
J.Scott Campbell @ deviantart

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Understanding Manga

Ένα εγχειρίδιο ανάγνωσης manga από τον "φιλόσοφο" των comics, Scott McCloud

Ο Scott McCloud είναι ένας πολύ καλός αμερικανός δημιουργός comics. Επίσης είναι μελετητής των comics, θεωρητικός των comics και "φιλόσοφος" των comics, χωρίς όμως ποτέ να ξεχνάει την πρώτη και πιο σημαντική του ιδιότητα - αυτή του δημιουργού. Και φυσικά, όλες αυτές οι ιδιότητές του συνδυάστηκαν αρμονικά και επιτυχημένα στη δημιουργία των πιο εμβληματικών έργων του, την εξαιρετική τριλογία εγχειριδίων / δοκιμίων Understanding Comics (1996), Reinventing Comics (2000) και Making Comics (2006).

Την εν λόγω, 5-σέλιδη δουλειά Understanding Manga τη δημιούργησε ο McCloud το 1996, ως συμπλήρωμα στο Understanding Comics που είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα την ίδια χρονιά. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο θρυλικό περιοδικό Wizard magazine, στο τεύχος του Απριλίου του 1996, και έπειτα ελαφρώς τροποποιημένο 10 χρόνια μετά, στο Making Comics.








Έχοντας λοιπόν ήδη παραδόσει εκτεταμένες και αναλυτικές οδηγίες ανάγνωσης και κατανόησης των comics στο σπουδαίο έργο του Understanding Comics, στο bonus αυτό κεφάλαιο ο McCloud επικεντρώνεται στα ιδιαίτερα εκείνα χαρακτηριστικά των manga, τα οποία είχε παρατηρήσει από το 1982 οτι απουσιάζουν από την αμερικάνικη σχολή. Από τις διάσημες motion lines που απεικονίζουν πολύ επιτυχημένα την κίνηση μέχρι τον εξπρεσσιονισμό στις εκφράσεις των προσώπων που εξωτερικεύει την ψυχολογική κατάσταση των χαρακτήρων, και από το μεγάλο μέγεθος της ιστορίας που επιτρέπει στον αναγνώστη να "μπεί" πιο εύκολα μέσα της μέχρι τις σιωπηλές σκηνές και τα αναλυτικά backgrounds, ο αμερικανός συνειδητοποιεί οτι υπάρχουν πολλές δυνατότητες του μέσου των comics που οι δυτικοί δεν είχαν μάθει ακόμη να εκμεταλλεύονται.

Και μάλιστα, μετά την ανάλυση αυτών των αφηγηματικών και εικονογραφικών τεχνικών που μόνο οι ιάπωνες χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε, ο "φιλόσοφός" μας αποφαίνεται οτι αυτές μεγιστοποιούν τη δύναμη και τον αντίκτυπο μιας ιστορίας, κάτι που αποτελεί έναν από τους πρωταρχικούς στόχους ενός δημιουργού. Και καταλήγει στο λογικότατο συμπέρασμα οτι μέσω της ανταλλαγής ιδεών μεταξύ διαφορετικών κουλτούρων - η οποία ήδη έχει αρχίσει να συντελείται στον κόσμο των comics, μπορούν να προκύψουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

Je suis Charlie

Συγκινητική η συμπαράσταση στα θύματα της βάρβαρης τρομοκρατικής επίθεσης στη σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo

Με το σύνθημα Je suis Charlie (Είμαι ο Charlie) στο στόμα, εκατοντάδες χιλιάδες ευρωπαίοι κατέκλυσαν πλατείες και δρόμους σε όλες τις χώρες της Ευρώπης για να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στους αδικοχαμένους υπαλλήλους του γαλλικού σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo. Tουλάχιστον 100.000 Γάλλοι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην Πλατεία της Δημοκρατίας στο Παρίσι και αλλού εκφράζοντας τον αποτροπιασμό τους για την άνανδρη τρομοκρατική επίθεση.

Συνολικά 12 είναι οι νεκροί και 20 οι τραυματίες από την ένοπλη επίθεση στα γραφεία της γαλλικής σατιρικής Charlie Hebdo στο Παρίσι χθες, 7 Ιανουαρίου του 2015. Η εφημερίδα είχε προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων στον μουσουλμανικό κόσμο στο παρελθόν, όταν είχε δημοσιεύσει σατιρικά σκίτσα του Μωάμεθ. Οι ιστορικοί γελοιογράφοι της εφημερίδας Charlie Hebdo: Τινιούς (Tignous), Σαρμπ (Charb), Βολίνσκι (Wolinski) και Καμπί (Cabu), είναι μεταξύ των θυμάτων της επίθεσης.

Η Charlie Hebdo είναι μια εβδομαδιαία, σατιρική γαλλική εφημερίδα αριστερού προσανατολισμού, που έχει δημοσιεύσει κατά καιρούς τολμηρές έρευνες, σκίτσα και κείμενα-παρεμβάσεις για θέματα που εκτείνονται από την ακροδεξιά, τον ισλαμισμό, τον καθολικισμό, τους άθεους ως την πολιτική και τον πολιτισμό. Για τα τολμηρά σκίτσα της, η εφημερίδα έχει συχνά δεχθεί απειλές από διάφορες πλευρές. Tο έντυπο έκανε την εμφάνισή του το 1969, ως Hara-Kiri Hebdo, όμως ένα χρόνο μετά απαγορεύτηκε, επειδή σατίρισε τον θάνατο του Σαρλ ντε Γκολ. Για να επανεκδοθεί, μετονομάστηκε σε Charlie Hebdo, με ορισμένους να επιμένουν ότι το πρώτο συνθετικό αναφερόταν επίσης στον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας. H έκδοση διεκόπη το 1981 και επανεμφανίστηκε το 1992.





Την 1η Φεβρουαρίου 2006 η Charlie Hebdo είχε γίνει γνωστή παγκοσμίως, όταν αναδημοσίευσε μια σειρά σκίτσων του Μωάμεθ, που είχαν δημοσιευθεί μία εβδομάδα πιο πριν σε έντυπο της Δανίας και είχαν πυροδοτήσει διαδηλώσεις σε μουσουλμανικές χώρες. Το θέμα δεν ξεχάστηκε από τους Ισλαμιστές. Στις 2 Νοεμβρίου 2011 η εφημερίδα επρόκειτο να κυκλοφορήσει με τον ειρωνικό τίτλο «Charia Hebdo» και είχε αποφασίσει να χρήσει τον προφήτη Μωάμεθ αρχισυντάκτη του ειδικού της φύλλου για την Τυνησία, για να γιορτάσει τη νίκη του ισλαμικού κόμματος Ενάχντα κατά τις πρώτες ελεύθερες εκλογές στη χώρα. Το πρωί της ίδιας ημέρας τα γραφεία της δέχθηκαν επίθεση με βόμβες μολότοφ, ενώ χάκερς έκαναν πειρατεία στην ιστοσελίδα της και ανήρτησαν μια εικόνα της Μέκκας και στίχους του Κορανίου. (πηγή: naftemporiki.gr)






Όπως ήταν φυσικό, γελοιογράφοι από όλο τον κόσμο εξέφρασαν αμέσως τον αποτροπιασμό τους για το τραγικό συμβάν και τη συμπαράστασή τους στους αδικοχαμένους γάλλους συναδέλφους τους μέσα από το μοναδικό τους μέσο υγιούς αντίδρασης - τη δουλειά τους.











Το τελικό συμπέρασμα, όπως σε κάθε είδους παρόμοια, θλιβερά περιστατικά, πρέπει να είναι το εξής - Η αγάπη είναι πιο δυνατή από το μίσος, όπως πολύ σωστά αναφέρεται στο εξώφυλλο της Charlie Hebdo από το 2011, αμέσως μετά τον εμπρησμό των γραφείων της εφημερίδας.